185. De XV Gaudiis BMV.

I. Prologus.

1. Gaude, mundi gaudium,

Mater pietatis,
Spes post tuum filium

Summa desolatis,
Miseris refugium,

Portus naufragatis,
Salutis initium,

Flos virginitatis.

2. Castitatis lilium,

Rosa venustatis,
Pneumatis sacrarium,

Templum trinitatis,
Salus et solacium

Reis, desperatis
Iter ad palatium

Summae claritatis.

3. Virgo virum nesciens,

Decus castitatis,
Rivus indeficiens

Summae bonitatis,
Expers paris pariens

Certam spem renatis,
Singulis compatiens,

Cunctos faves gratis.
4. Summi causa nosceris

Boni, spes reorum,
Salus nostri generis,

Vita perditorum,
Expugnatrix sceleris,

Reformatrix morum,
Abstrahens ab inferis

Regna das caelorum.

5. Quidquid boni fuerit,
Per te constat esse,
Mali nihil oberit,

Quibus vis prodesse,
Tuis tuum aderit

Iuvamen expresse,
Quotiens adfuerit
Opus et necesse.
6. Quidquid hostis suggerit,
Mox per te frustratur.
Quidquid mali ingerit,

Per te reparatur,
Per te, cum ceciderit,

Reus relevatur,
Mortis auctor deperit,
Vita restauratur.
7. Nulli lumen radius
Denegat solaris,
Tu vocata saepius

Nullum aspernaris,
Immo cunctis mitius
Omnes amplexaris,
Nilque negat filius,
Quod pie precaris.
8. Omnibus es omnia,
Singulis solamen,
Maestis es laetitia,
Miseris iuvamen,
Peccantibus venia,

Aegris medicamen,
Captivis fiducia,
Oppressis levamen.

9. Sinus tuos panditur

Pio cunctis more,
Singulos amplectitur

Materno favore,
Quidquid est, perfunditur

Tuo pio rore,
Nec ullus absconditur

A tuo calore.

10. Ad te, qui tot respicis,

Tantis misereris,
Te, quae nullum despicis,

Immo cunctos quaeris,
Ad te clemens redeo,

Licet horis seris,
Commissisque defleo,

Ut propitieris.

11. Tibi, inquam, gratiae

Parens absque pari,
Mea causa veniae,

Mens vult praesentari,
Sed pavet, dum anxie

Se cernit foedari,
Te aversa facie

Se abominari.

12. Horreo, dum video

Sorde me foetere,
Teque coram paveo

Foetens apparere,
Vae mihi, nec valeo

Foetore carere
Sine te, quam horreo

Talem me videre.

13. O saeva fallacia

Misera peccandi,
Dulcia principia

Cuius inchoandi,
Amari per omnia

Exitus nefandi,
Et dum spondet dulcia,

Poena pungit grandi.

14. O fera condicio

Servitutis dirae,
O vindicta vitio
Iuncta gravis irae,

Quam in me sic sentio
Horrende saevire,

Ut nec miseratio
Debeat audire.

15. O praepotens domina,

Plena pietate,
Quae sanctorum agmina

Vincis sanctitate,
Purga me propitia

Tanta foeditate,
Conferens remedia

Plena pietate.

16. Ne, precor, contineas

Summam pietatem,
Cum iam meam videas

Summam egestatem,
Quae te movet, deleas,

Quaeso, pravitatem,
Ne, quam horres, videas

In me foeditatem.

17. Purgans dele citius

Foetentis livorem,
Nec senties amplius,

Quam horres, foetorem,
Ad te spectat mitius

Tuum ob honorem,
Miseris quantotius

Praebere favorem.

18. Vernant tua merita,

Vernans mundi rosa,
Omni mundo cognita

Nitent pretiosa;
Restaurantur perdita,

Cedit fraus dolosa,
Vita redit perdita,

Fugit mors exosa.

19. Iuncta namque filio

In sede paterna
Coerces imperio

Infera, superna,
Hostem fraudas pretio,

Spolias inferna,
Solvis a supplicio

Regna dans aeterna.

20. Tu Theophilum pie

Inferis abstractum
Reformasti gratiae,

Irritasti pactum,
Auctorem malitiae

Inter et ipsum factum,
Reddens sub spe veniae

Chirographum actum.
21. Tu tuum Basilium

Attendens rogantem
Per quendam Mercurium

Tibi militantem
Iulianum impium,

Apostatam regnantem,
Te tuumque filium

Perdis blasphemantem.

22. Si tua cuncta quaero

Mira pertractare,
Ei similis ero,

Qui litus vult arare,
Si linguas habuero

Tot ut guttas mare,
Nunquam tamen potero

Ea pernarrare.

23. Ergo, mater gratiae,

Parens pietatis,
Fons misericordiae,

Simul caritatis,
Oculos eximiae

Tuae bonitatis
Ad meae miseriae

Statum verte gratis.

24. Solita succurrere,

Experta mederi,
Docta semper parcere,

Prona misereri,
Officium percipe,

Da, quod das fateri,
Et, quod verum promere,

Vere promereri.
25. Summae vena veniae,

Miserum attende
Et meae miseriae

Clemens condescende,
Consuetae gratiae

Solita repende
In meae nequitiae

Dona redimendae.

26. Regina clementiae

Iure nominata,
Quae deliqui noxie,

Da, sint condonata,
Ut tibi cotidie

Vota solvam grata,
Tandem tua facie

Perfruar beata.

27. Et ut per te gloria

Potiar optata
Impetrata venia,

Labe condonata,
Tibi, plena gratia,

Clemens advocata,
Haec ter quinque gaudia

Offero beata.

II.

1. Gaude, quae progrederis
Ut aurora nata,
Pacem firmans miseris

Vita reparata,
Illustrans, quae inferis

Erant obserata
Et in terris sceleris
Sordibus caecata.
2. Gaude, cuius inclita
Vita illustrata,
Moribus ecclesia
Floret informata,

Dum virtutum gratia

Omni perornata
Cunctis sanctimonia

Es exemplar data.
3. Gaude, caeli nuntio

Virgo salutata,
Cuius es adloquio

Gratanter adfata,
Certa de mysterio

Modum sciscitata,
Quo gauderes filio,

Mater illibata.

4. Gaude, plena gratia,

Aure impraegnata,
Dei sapientia

In te incarnata,
Intra virginalia

Claustra baiulata
Regem, cui omnia

Serviunt creata.

5. Gaude, cuius gaudia

Necdum proles nata
In ventris angustia

Senserat lactata
Elisabeth, omnibus

Cuius iure fata
Praefert mulieribus

Ex fide beata.

6. Gaude, patrem filia

Gignens fecundata,
Matris habens gaudia,

Sed intemerata,
Quae pascentem omnia

Mamilla lactata,
Stricta cingis fascia

Solventem peccata.

7. Gaude, quod puerpera

Conspicis laetata
Per tres magos munera

Mystice signata,
Numen, regnum, funera

Nati figurata,
In aetate tenera

Ipsi praesentata.

8. Gaude, plena gaudiis

Legem observata,
In templo cum hostiis

Filium oblata,
Simeonis brachiis

Prole baiulata,
Plura vaticiniis

Audis declarata.

9. Gaude, tuo filio
Dolens hilarata,
In doctorum medio
Eius adprobata

Prudenti scientia,
Cunctis admirata,

Quod geris, et alia
Corde conservata,

10. Gaude, quae tot conspicis

Mira perpetrata,
Signorum initiis

Cum nato vocata,
Fit in vinum nuptiis

Aqua commutata,
Cunctis post prodigiis

Signa sunt monstrata.

11. Gaude, quod redemptio

Per te venit data,
Nati tui passio

Dum fit consummata,
Adfixit patibulo

Mortem et peccata,
Omni vitam saeculo

Nece das sublata.

12. Gaude, summo gaudio

Mater iucundata,
Resurgente filio

Maesta confortata,
Cuius resurrectio

Omni mundo grata
Mortis est destructio

Vita reparata.

13. Gaude, caelos scandere

Filium spectata,
Causa, quam peragere

Venit, consummata ;
O quam laeto pectore,

Quam exhilarata
Ipsum regna petere

Conspicis beata!

14. Gaude, sancti spiritus

Igne perlustrata,
Quo promisso caelitus

Gaudes inflammata
Intus et exterius

Cum grege beata,
Tanto cunctis plenius,

Quanto magis grata.

15. Gaude, iuncta filio

Caelis exaltata,
Sanctorum collegio

Omnium praelata,
Quo pio suffragio,

Clemens advocata,
Cunctorum praesidio

Faves invocata.

16. Per haec ergo gaudia,

Virgo mater laeta,
Dei plena gratia,

Gaudiis repleta,
Omni fac nequitia

Mea me deleta
Tua tecum gloria

Frui sine meta.

III. Epilogus.

1. Virgo munda, quae fecunda

Solem stella paris,
Quae tantorum gaudiorum

Gloria laetaris,
Per haec laeta sorde spreta,

Quam abominaris,
Iungi tibi me fac ibi,

Quo nunc gloriaris.

2. Mater digna, quae tot signa

Clemens operaris,
Condescende et intende

Fletibus amaris,
Quibus oro et imploro,

Ut me tuearis,
Quae cunctorum miserorum

Spes esse probaris.

3. Satis nosti, favens hosti

Quam prava patravi,
Et delicta, facta, dicta

Scis, quae perpetravi,
Intus, foris, cordis, oris

Labe me foedavi,
Deum patrem teque matrem

Peccans provocavi.

4. Insolenter neglegenter

Scio me vixisse,
Tam commissis quam omissis

Saepe deliquisse
Nec non donis Dei bonis

Abusum fuisse,
Et id novi, me, quod vovi,

Minus persolvisse.

5. O Maria, potens, pia,

Virtute potenti
Regnans caelis, esse velis

Solamen maerenti,
Medicina sis, regina,

Animae languenti,
Ut peccatis des ablatis

Veniam petenti.

6. Scio, spero, hoc, quod quaero,

Per te impetrare,
Cum sit certum et expertum

Te promptam salvare
Et mamillis, quarum stillis

Solebas lactare,
Nunc ostensis in offensis

Natum mitigare.

7. Imperatrix, reparatrix

Humanae miseriae,
Mihi reo coram Deo

Summa spes fiduciae,
In te spero, da, quod quaero,

Mihi munus veniae
Et post mortem me consortem

Fac perennis gloriae.