Patrologiae Cursus Completus

 Patrologiae Cursus Completus

 Conspectus Tomi Tertii.

 Annales Litterarii.

 Praefatio In Duos Sequentes Tomos.

 Praefatio In Duos Sequentes Tomos.

 Articulus Primus. Syllabus Auctorum.

 Articulus II. De Auctoritate S. Cypriani.

 Articulus. III. De Usu Sancti Cypriani In Re Disciplinari.

 § I.—De Disciplina in genere.

 § II.—De Disciplina quoad baptismum.

 § III.—Disciplina quoad Eucharistiam.

 § IV.—Disciplina quoad poenitentiam.

 § V. Disciplina quoad Ordinem.

 § VI. Disciplina quoad matrimonium, de votis, et cultu reliquiarum.

 § VII. Alia disciplinae puncta ex divi Cypriani operibus.

 Articulus IV. Annales Litterarii.

 § I. Litterarii minorum Patrum Annales.

 Saeculo IX.

 Circa annum 850.

 Saeculo XVI.

 Anno 1542.

 1546.

 1560.

 Eodem anno.

 1580.

 1583.

 1589.

 1598.

 Saeculo XVII.

 Anno 1603.

 1603.

 1605.

 1610.

 Eodem anno.

 1612.

 1613.

 1617.

 1624.

 1627.

 1636-1637.

 1636.

 1637.

 1643.

 1645.

 1645.

 1648.

 1652.

 1666.

 1671-1672.

 1672.

 1678.

 1682.

 1683.

 1685.

 1689.

 1689.

 1696.

 1698.

 1699.

 Saeculo XVIII.

 1703.

 1707.

 1708.

 1709.

 1709.

 1709-1716.

 1711.

 1712.

 1715.

 Eodem anno.

 1721.

 1724.

 1728.

 1730-1740.

 1730.

 1733.

 1736.

 1738.

 1743.

 1750.

 1751.

 1752.

 1754-1755.

 1756.

 1760.

 1762.

 1763.

 1766.

 1767.

 1778.

 1781.

 1782.

 1786.

 1786.

 1791.

 1792.

 Saeculo XIX.

 1823.

 1824.

 1824.

 1836.

 1836.

 1836.

 1839.

 1843.

 1844.

 § II. Litterarii annales Cyprianici.

 Saeculo III.

 Anno 246.

 247-248.

 249.

 250.

 251.

 252.

 253.

 254.

 255.

 256.

 257.

 258.

 Saeculo IV.

 Anno 300-328.

 353-368.

 373-390.

 328-391.

 400.

 Saeculo V.

 Ann. 382—420.

 430.

 387-465.

 492-496.

 Saeculo VI.

 Circa annum 550.

 562.

 Codices.

 Saeculo IV-VII.

 Saeculo VIII.

 Saeculo IX.

 Saeculo X.

 Saeculo XI.

 Saeculo XII.

 Saeculo XIII.

 Saeculo XIV.

 Saeculo XV.

 Codices Ignoti Aevi.

 Editiones Cyprianicae,

 Prima Editionum Sancti Cypriani Series.

 Editiones primigenae. Saeculo XV. Anno

 1471.

 Loquitur lector ad Vindelinum Spirensem artificem qui Epistolas Beati Cypriani reddit in lucem.

 M. Cccc. LXXI.

 Incipiunt Epistolae Caecilii Cypriani ad Cornelium Papam, et prima de Confessione, feliciter.

 1483.

 Incerto anno.

 Incerto anno.

 Incipit prologus in libros beati Cypriani martyris contra Judaeos editos. Qui quidem prologus est epistola quaedam ad Quirinum scripta.

 Explicit liber tertius Caecilii Cypriani gloriosi martyris, archiepiscopi Carthaginiensis, oratoris excellentissimi, ad Quirinum. In quo libro, sicut

 Caecilii Cypriani episcopi Carthaginensis et martyris dignissimi libri et epistolae.—Incipiunt feliciter. Ad Donatum de Vanitatibus et Spectaculis

 Expliciunt Epistolae Caec. Cypr., etc., nil amplius.

 Saeculo XVI.

 1500.

 1501.

 Classis II. Ab editione Remboltiana ad Erasmicas.

 1512.

 Bertholdi Rembolt et Joannis Waterloes, calcographorum peritissimorum ac veracissimorum, collecta et impressa: quorum distinctio fronte sequenti notat

 Beati Cypriani opuscula noviter Parrhisiis in Sole aureo vici sancti Jacobi impressa. Expensis magistri Bertholdi Rembolt et Joannis Waterloes. In int

 Adjiciendam etenim tuis illis quae dedisti Cardinalia Christi opera usque ad ascensum ejus ad Patrem, una cum ejusdem auctoris in Symbolum apostolorum

 1519.

 Classis III. Editiones Erasmicae.

 1520.

 Prodit Cyprianus (sunt verba Erasmi in praeclara praef. ad Laurent. Puccium Card. D. Lovanii 1519, pridie kal. augusti, versus finem) et emendatior mu

 Epp. ad Jubaianum, de haereticis baptizandis (in ed. Pam. et Ox. ep. LXXIII) . Ad Pompeium contra ep. Stephani (l. l. LXXIV) . Ad Quintinum, de haeret

 De montibus Sina et Sion, adv. Judaeos.—De Revelatione cap. S. Joan. Bapt.—Expositio in symb. quod vocant Apostolorum.—De Singularitate clericorum.—Ad

 Ad Moysen Maximum et caeteros, de Laude martyrii.—De Disciplina et bono pudicitiae.—Ad Novatianum haeret., quod lapsis spes veniae non est deneganda.—

 1520.

 1521.

 1522.

 1525.

 1527.

 1528.

 1528.

 1530.

 1535.

 1537.

 Eodem anno.

 1538.

 1540.

 1541.

 1541.

 1541.

 1541.

 1541.

 1541.

 1542.

 1544.

 1544.

 1544.

 1546.

 1547.

 1549.

 1549.

 1549.

 1550.

 1550.

 1553.

 1554.

 1556.

 1557.

 1558.

 1560.

 1563.

 1564.

 1564.

 1565.

 1566.

 1567.

 Classis IV. Editiones Pamelianae.

 1568.

 1569.

 1572.

 1574.

 1574.

 1574.

 1575.

 1577.

 1579.

 1589.

 1593.

 1593.

 Saeculo XVII. 1600.

 1603.

 1603.

 1603.

 1603.

 1607.

 1616.

 1617.

 1617.

 1620-1664.

 1623.

 1629.

 1632.

 1632.

 1632.

 1633.

 1633.

 1643.

 1644.

 1645.

 Classis V. Editiones Rigaltianae.

 1648.

 Ad Epistolas et Tractatus, Rigaltius inquit, ostendi praecipua veteris scripturae lineamenta, ab ipsius auctoris stylo servata fideliter in optimis ex

 1649.

 1650.

 1664.

 1664.

 1666.

 1667.

 1669.

 1681.

 Classis VI. Editiones Oxonienses.

 1682.

 1684.

 1684.

 1688.

 1689

 1690.

 1694.

 1697.

 1699.

 Soeculo XVIII. 1700.

 1709.

 1710.

 1716.

 1717.

 1717.

 1719.

 1721.

 1724.

 Classis VII. Editiones Baluzianae.

 1726.

 1727.

 1728.

 1733.

 1733.

 1734.

 1738.

 1741.

 1750.

 1751.

 1751-1754.

 1753.

 1758.

 1759.

 1760.

 1763.

 1771.

 1771.

 1773.

 1782.

 1784.

 1790.

 1790.

 1791.

 1791.

 1793.

 1794.

 1796.

 1815.

 1818-1820.

 1822-1823.

 1831.

 1832.

 1834.

 1835.

 1836.

 1838.

 1840.

 1841.

 1841.

 1842.

 1844.

 Saeculo III, Circa Annum Christi CCIII.

 Prolegomena Ex Actis Martyrum Sinceris V. C. Theodorici Ruinart, Pag. 77, Sqq.

 Prolegomena Ex Actis Martyrum Sinceris V. C. Theodorici Ruinart, Pag. 77, Sqq.

 Synopsis.

 Passio Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.

 Passio Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.

 Praefatio.

 Incipit Passio. Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Index Capitum Passionis Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.

 Index Capitum Passionis Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.

 Dissertatio Apologetica Pro Ss. Perpetuae, Felicitatis Et Sociorum Orthodoxia, Auctore Josepho Augustino Orsi O. P. S. R. E. Presbytero Cardinali.

 Dissertatio Apologetica Pro Ss. Perpetuae, Felicitatis Et Sociorum Orthodoxia, Auctore Josepho Augustino Orsi O. P. S. R. E. Presbytero Cardinali.

 Caput Primum.

 Caput II. Basnagii Externis Adversus Sanctas Martyres Argumentis Occurritur.

 Caput III. Internis Basnagii Adversus Nostros Martyres Argumentis Generale Responsum Adhibetur.

 Caput IV. De visionum aliorumque coelestium donorum per priora Ecclesiae saecula, copia et ubertate disseritur. Veteres Christianos, et omnium opinion

 Caput V. Nihil In Perpetuae Revelationibus Contineri, Quod In Catholicam Martyrem Non Apprime Conveniat.

 Caput VI. Martyrum Nostrorum Virtutes, Et Visionum Fructus Ostendunt, Divino Illos Fuisse Spiritu Afflatos, Et Eorum Revelationes Deo Esse Tribuendas.

 Caput VII. Perpetuam Sociosque Martyres Prophetico Fuisse Spiritu Afflatos, Ex Vaticiniorum Eventis, Et Miraculis Demonstratur. Eorum Doctrinam, Et Co

 Annotationes In Fragmentum Incerti Scriptoris De Canone Ss. Scripturarum. (L. A. Murator. Antiqq. Ital. medii aevi, Bibl. Vett. Pp. Reliq. scr. Commen

 Annotationes In Fragmentum Incerti Scriptoris De Canone Ss. Scripturarum. (L. A. Murator. Antiqq. Ital. medii aevi, Bibl. Vett. Pp. Reliq. scr. Commen

 Fragmentum Acephalum Incerti Scriptoris De Canone Ss. Scripturarum.

 Fragmentum Acephalum Incerti Scriptoris De Canone Ss. Scripturarum.

 Ineunte Saeculo Tertio.

 Ineunte Saeculo Tertio.

 Prolegomena. De M. Minucii Felicis Apologetae Vita, Historia Et Scriptis, Auctore D. Golhasr. Lumper O. S. B. .

 Prolegomena. De M. Minucii Felicis Apologetae Vita, Historia Et Scriptis, Auctore D. Golhasr. Lumper O. S. B. .

 Francisci Balduini Jc. Dissertatio De Minucii Felicis Octavio.

 Francisci Balduini Jc. Dissertatio De Minucii Felicis Octavio.

 Ad Primam Lindneri Editionem Praefatio Joannis Augustini Ernesti.

 Ad Primam Lindneri Editionem Praefatio Joannis Augustini Ernesti.

 Johann. Gottlieb Lindneri Analysis Logica Dialogi ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.

 Johann. Gottlieb Lindneri Analysis Logica Dialogi ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.

 Constat:

 ΑΓΩΝ.

 Thesis.

 I.

 II.

 III.

 IV.

 V. Epilogus continet:

 Antithesis.

 I.

 Digressio I.

 II.

 Digressio II.

 Digressio III.

 Digressio IV.

 Digressio V.

 III.

 IV.

 V. Epilogus ostendit:

 Marci Minucii Felicis. Octavius.

 Marci Minucii Felicis. Octavius.

 Prooemium.

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Caput X.

 Caput XI.

 Caput XII.

 Caput XIII.

 Caput XIV.

 Caput XV.

 Caput XVI.

 Caput XVII.

 Caput XVIII.

 Caput XIX.

 Caput XX.

 Caput XXI.

 Caput XXII.

 Caput XXIII.

 Caput XXIV.

 Caput XXV.

 Caput XXVI.

 Caput XXVII.

 Caput XXVIII.

 Caput XXIX.

 Caput XXX.

 Caput XXXI.

 Caput XXXII.

 Caput XXXIII.

 Caput XXXIV.

 Caput XXXV.

 Caput XXXVI.

 Caput XXXVII.

 Caput XXXVIII.

 Caput XXXIX.

 Caput XL.

 Caput XLI.

 Index Capitum Dialogi Octavius Inscripti, Marci Minucii Felicis

 Index Capitum Dialogi Octavius Inscripti, Marci Minucii Felicis

 Epistolae Lucae Holstenii De Verubus Dianae Ephesiae Ad Minucium XXI.

 Epistolae Lucae Holstenii De Verubus Dianae Ephesiae Ad Minucium XXI.

 Dissertatio In Marci Minucii Felicis Librum Qui Octavius Inscribitur. Auctore D. Nic. Le Nourry, Monacho O. S. B. E Congregatione S. Mauri.

 Dissertatio In Marci Minucii Felicis Librum Qui Octavius Inscribitur. Auctore D. Nic. Le Nourry, Monacho O. S. B. E Congregatione S. Mauri.

 Caput Primum. Analysis Hujus Libri, Quis Illius Auctor, Ac Qui Fuerint Caecilius Et Octavius Qui In Eo Disputantes Introducuntur.

 Articulus Primus. Analysis hujus libri.

 Articulus II. Utrum Minucius Felix sit hujus libri auctor, et quis ille fuerit.

 Articulus III. Qui fuerint Caecilius, et Octavius, qui in hoc libro disputantes introducuntur.

 Caput II. De Hujus Libri Aetate, Stylo, Titulo, Argumento, Divisionibus, Manuscriptis Codicibus, Et Editionibus, De Variorum In Eum Observationibus, D

 Articulus Primus. Quo tempore hic liber editus fuerit.

 Articulus II. Cujus verbis, quove stylo hic liber compositus sit, quis ejus titulus, quis Minucii Felicis in eo scopus, et utrum ille Christianorum ca

 Articulus III. De hujus libri manuscriptis codicibus variisque editionibus.

 Articulus IV. De variorum in hunc librum notis et animadversionibus.

 Articulus V. De corruptis aut corruptionis suspectis quibusdam hujus libri locis.

 Articulus VI. Quid Minucius ex aliis scriptoribus Cicerone, Seneca, Tertulliano, ac vicissim ex hoc ejusdem Minucii libro Cyprianus aliique delibaveri

 Caput III. Novae In Minucii Felicis Librum Annotationes Ac Primo Expenduntur Argumenta, Quibus Deum Existere Caecilius Negat, Et Probat Octavius.

 Articulus Primus. Quid et quomodo in his notis agetur, ac primo inquiritur utrum Christiani ab hac disputatione rejiciendi.

 Articulus II. Expenduntur argumenta quibus Caecilius probare nititur fas Christianis et aliis non esse de Deo disputare.

 Articulus III. Exponuntur Octavii responsa, quibus superiora Caecilii argumenta diluit et evertit.

 Articulus IV. Examinantur argumenta, quibus Deum existere negat Caecilius, et Octavius demonstrat.

 Articulus V. Expenditur aliud Minucii argumentum, quo Deum intimo hominum sensu, ac ipsa eorum conscientia cognitum, revera existere demonstrat.

 Caput IV. De Deo Uno.

 Articulus Primus. Examinatur argumentum, quo Octavius ethnicorum poetarum Homeri et Virgilii, philosophorum Thaletis, Anaximenis, Diogenis Apolloniati

 Articulus II. De aliis gentilibus philosophis Antisthene, Speusippo, Democrito, Stratone, Epicuro, Aristotele, Heraclide Pontico, Theophrasto, Cleanth

 Articulus III. Expenditur aliud Octavii de Deo uno argumentum, ex terrenorum regnorum, et rerum naturalium exemplis desumptum.

 Caput V. De Dei Nomine, Natura, Et Attributis.

 Articulus Primus. Quis et quid sit Deus, quodve ejus nomen, ac quomodo ab homine cognoscatur tametsi corporeis oculis videri non possit.

 Articulus II. Quibus argumentis Minucius probaverit Deum esse infinitum, aeternum, immensum, ac scire omnia.

 Caput VI. De Divina Providentia.

 Articulus Primus. Examinantur argumenta, quibus Minucius ostendit mundum, et omnia, ac singula Dei providentia gubernari ubi de Britannia, Nilo, Euph

 Articulus II. Excutiuntur Caecilii ethnici contra divinam Providentiam argumenta, ex rebus prosperis malorum, et bonorum adversis ducta, ubi de Dionys

 Articulus III. Quomodo Octavius superiora Caecilii argumenta infirmet, et destruat.

 Articulus IV. Quomodo Octavius diluerit deductam a Caecilio ex martyrum suppliciis et morte argumentationem, ubi proposita Scaevolae, Reguli et Aquili

 Articulus V. Quomodo ultimum Caecilii contra divinam Providentiam argumentum ex Christianorum de fato opinione petitum, ab Octavio solvatur.

 Caput VII. De Aliis Christianae Religionis Dogmatibus.

 Articulus Primus. Excutiuntur argumenta, quibus Caecilius corporum nostrorum resurrectionem impugnat, et Octavius eam tuetur ubi de metempsychosi atq

 Articulus II. Alia ad probandam corporum nostrorum resurrectionem Octavii, et contraria Caecilii argumenta examinantur.

 Articulus III. Expenduntur argumenta, quibus ostenditur improbos homines poenis aeternis atque igne sempiterno cruciandos pios autem et justos perpet

 Articulus IV. Examinantur argumenta quibus Octavius contra Caecilium probat mundum igne aliquando periturum ac de Stoicorum, Epicureorum, et Platonis

 Caput VIII. De Tribus Exsecrandis Criminibus, Infanticidio, Comesis Humanis Carnibus, Et Incestu, Quorum Christiani A Caecilio Et Aliis Ethnicis Accus

 Articulus Primus. Quae qualisve fuerit ea accusatio, quae illius occasiones, et quamdiu duraverit?

 Articulus II. Expenduntur generales rationes, quibus Octavius objecta Christianis a Caecilio et Gentilibus crimina diluit.

 Caput IX. Demonstratur Quam Falsa Sint Duo Prima Crimina Christianis Objecta, Infantem Ab Ipsis Sacra Inter Mysteria Occidi, Ac Postea Devorari Ejus C

 Articulus Primus. Excutiuntur argumenta, quibus Minucius Christianos hoc utroque crimine prorsus liberat.

 Articulus II. Ostenditur quam certo Minucius ethnicos homicidii convincat, utpote qui filios recens natos exponerent, aut abortu necarent, atque etiam

 Articulus III. Quo adhuc modo Minucius ostendat a Tauris Ponticis, et Busiride Aegyptio sacrificatos hospites, a Gallis homines Mercurio: a Romanis Gr

 Articulus IV. De aliis sceleribus ex illo fero mactandorum hominum more profectis, nimirum Catilinae humano sanguine conjuratione, sacris Bellonae hom

 Caput X. De Tertio Crimine, Scilicet Infami Post Epulas Stupro, Adulterio, Et Incestu, Cujus Christiani Rei Dicebantur.

 Articulus Primus. Quantum Christiani ab hoc scelere abhorrerent, quam castum fuerit eorum conjugium, quamque multi perpetua in virginitate perseverari

 Articulus II. Quomodo Minucius Caecilii argumentum contra ethnicos retorqueat, ac eos cum matribus et sororibus connubium inire, atque illorum deos st

 Caput XI. De Absurdo Cultu Quem Asinino Capiti Et Sacerdotis Virilibus Christianos Exhibuisse Caecilius Falsississime Objicit.

 Articulus Primus. Quam falsa sit haec accusatio, et utrum Judaei vel Gnostici occasionem illi dederint, ac primi omnium caput asini revera adoraverint

 Articulus II. Quomodo Minucius probaverit ethnicos hujus, similisque aut pejoris sceleris esse reos, qui asinos cum Epona et Iside, atque boum et verv

 Articulus III. Quomodo Minucius adhuc probaverit ab gentilibus coli et adorari deos capro et homine mixtos, vultusque leonum et canum praeferentes, it

 Articulus IV. Falsum esse a Christianis adorari sacerdotis virilia ac ethnicos turpiorum flagitiorum convinci, et quae fuerit turpissimae illius vene

 Caput XII. Aliae Caecilii Criminationes, Et Ad Eas Octavii Responsa Examinantur.

 Articulus Primus. Quam immerito Caecilius Christianorum synaxes, et jejunia condemnet, dicatque eos esse desperatae factionis homines, lucifugam natio

 Articulus II. Quo jure Caecilius dixerit templa tamquam busta a Christianis despici, nullaque ipsis esse templa, nullas aras, nulla nota simulacra, et

 Articulus III. Quomodo Octavius refellat Caecilium objicientem a Christianis coli hominem cruci pro facinore affixum, ubi de suprema Christi divinitat

 Articulus IV. Qua ratione Minucius dixerit cruces a Christianis nec coli, nec optari.

 Articulus V. Quomodo Minucius telum ethnicorum, Christianis cultum crucis objicientium, in illos retundat, qui cruces in deorum simulacris, cantabris,

 Caput XIII. Alia Iniquissimarum Caecilii Accusationum Capita Expenduntur.

 Articulus Primus. Quanta injustitia Caecilius vitio Christianis vertat, quod honestis voluptatibus, spectaculis, pompis, circensibus et gladiatoriis l

 Articulus II. Quomodo Minucius respondeat aliis Caecilii obtrectationibus, Christianos publicis conviviis, et sacris certaminibus non interesse, et ab

 Articulus III. Examinantur aliae Caecilii reprehensiones, quibus Christianos idcirco vituperat, quod floribus caput, odoribus corpus non honestarent,

 Articulus IV. Tam sanctos Christianorum quam Ethnicorum corruptos fuisse mores: cur illorum disciplina minor a Caecilio dicatur: quantum iidem Christi

 Caput XIV. Excutiuntur Caecilii Argumenta Quibus Probare Conatur Deos Suos Revera Existere, Ac Proinde Veram Esse Gentilium Religionem.

 Articulus Primus. Explicatur primum Caecilii argumentum quo probare nititur veros esse deos suos ex majorum traditione et antiquissimo cultu deorum, n

 Articulus II. Quomodo Octavius Caecilii argumentum refellat ostendatque nec deorum cultum tantae esse antiquitatis, nec sectandas majorum impias ac su

 Caput XV. Expenduntur Argumenta Quibus Minucius Ostendit Falsos Esse Gentilium Deos.

 Articulus Primus. Qua insulsitate Gentiles praedicabant homines ob merita virtutis, vel beneficia aliis hominibus collata factos fuisse deos.

 Articulus II. Examinatur Minucii argumentum quo falsos esse gentilium deos probat ex eorum ortu, patria, morte, sepulchris, ac praesertim Jovis Dictae

 Articulus III. Examinatur Minucii argumentum, quo commentitio Gentilium deos esse probat ex Alexandri Magni aa matrem epistola, qua proditum sibi de d

 Caput XVI. Quam Valida Sint Alia Argumenta, Quibus Octavius Contra Caecilium Probat, Falsos Nullosque Esse Gentilium Deos.

 Articulus Primus. Quam luculenter Octavius ex prima deorum origine ostendat eos deos non fuisse, sed meros homines ac primo quidem eorum principem Sa

 Articulus II. Quam praepostere Ethnici dixerint Saturnum ex coelo et terra ortum: unde nata haec opinio: utrum illius ratio, a Minucio data, recte a L

 Articulus III. Quibus rationum momentis Caecilius demonstret falsam esse divinitatem Jovis et aliorum, qui ex hominibus geniti fuerant, vel aliorum li

 Caput XVII. Quanti Ponderis Sit Aliud Minucii Adversus Gentilium Deos Argumentum, Petitum Ex Ridiculis Eorum Formis Et Figuris, Atque Indignis Turpibu

 Articulus Primus. Quam absurde ab Ethnicis fingatur Vulcanus claudus, Apollo imberbis, Aesculapius barbatus, et aliquando imberbis Neptunus glaucis o

 Articulus II. Quanta dementia ab ethnicis decantata sit Diana alte succincta, venatrix, mammis multis Ephesia, ac Trivia trinis capitibus, multisque m

 Articulus III. Exponitur aliud ejusdem momenti argumentum, quod deprompsit Minucius ex indignis, et turpissimis deorum factis, quibus ferebatur Erigon

 Articulus IV. Cur ac quomodo Minucius ostendat falsos esse Gentilium deos, lectitatis ab omnibus ad vitae morumque institutionem libris Homeri, quibus

 Caput XVIII. Examinatur Caecilii Argumentum Quo Gentilium Deos Exsistere Eo Probare Nititur, Quia Romani Pio Eorum Cultu Imperium Totius Mundi Merueri

 Articulus Primus. Exponitur illud Caecilii argumentum.

 Articulus II. Quomodo Minucius Caecilii refellat argumentum, ac demonstret Romanorum imperium, neutiquam illorum in deos religione, sed impietate et s

 Articulus III. Nulli a Romanis ad propagandos imperii fines auxilio fuisse vernaculos deos, Romulum, pejerante Proculo, diis adscriptum, Picum, Tiberi

 Articulus IV. Quam falsum sit ob concessos Vestalibus et sacerdotibus honores, dataque privilegia, amplificatos a diis Romani imperii fines: quanta fu

 Articulus V. Quomodo Minucius ostendat Romanorum imperium pietate in deos nec fundatum nec auctum, quia Assyrii, Medi, Persae, Graeci, Aegyptii regnav

 Caput XIX. Expenduntur Argumenta, Quibus Caecilius Ex Miraculis, Oraculis, Auspiciis, Auguriis, Somniis, Atque Aliis Praedictionibus Deos Exsistere Pr

 Articulus Primus. Utrum Caecilius deos exsistere probaverit ex miraculis Claudiae Quintiae, quae navim, qua Idaeae matris simulacrum vehebatur, solo s

 Articulus II. Deorum praesentiam a Caecilio non probari oraculis, vatumque responsis, quibus Minucius opponit Amphiarai, Tiresiae, Apollinis Pythii ex

 Articulus III. Proponitur Caecilii argumentum, quo probare nititur ob auspicia et auguria a Sulpitio, Claudio, Junio, Flaminio et Crasso contempta, Ro

 Articulus IV. Quomodo Minucius superius Caecilii argumentum aliis Reguli, Mancini, Pauli, ac Julii Caesaris exemplis, funditus evertat, ubi de solisti

 Caput XX. Expenditur Generalis Minucii Responsio, Qua Miracula, Oracula, Auspicia, Auguria, Somnia, Et Alia Extraordinaria Apud Ethnicos Facta, Non Ex

 Articulus Primus. Qualem Minucius putaverit esse daemonum naturam, et quam recte dixit illos poetis, philosophis, ac in primis Platoni et Socrati, atq

 Articulus II. Exponuntur Minucii argumenta, quibus demonstrat, cur et quomodo daemonum artibus ac praestigiis ea omnia facta sint, quae supra consueta

 Articulus III. Quam evidenter Minucius demonstraverit daemones a Christianis adjuratos, atque ab obsessis hominum corporibus ejectos palam declaraviss

 Caput XXI. De Deorum Imaginibus Et Simulacris, Sub Quibus Delitescentes Daemones Credebantur Mira Quaedam Operari, Ac Quae Ab Ethnicis Impie Colebantu

 Articulus Primus. Quanta impietate Ethnici simulacra deorum suorum, sub quibus daemones habitabant, colerent et adorarent, atque ab eis, hominum manib

 Articulus II. De effigiato, uncto, et coronato Serapidis simulacro, quod Caecilius adoravit, ubi de Gentilium vario simulacra adorandi ritu, et utrum

 Caput XXII. Expenditur Minucii Argumentum, Quo Ex Sacris Ipsis, Quae Ethnici In Deorum Suorum Honorem Celebrabant, Mysteriis Atque Festis, Illos Non E

 Articulus Primus. De Isidis sacris de mysteriis, quibus illa filium aut maritum suum perditum cum Cynocephalo quaerere, et eo invento, gaudere fingeba

 Articulus II. De Eleusiniis mysteriis festoque die in Cereris filiam suam Proserpinam a Plutone raptam inquirentis, memoriam celebratis de Jovis sacr

 Articulus III. De aliis superstitiosis et absurdis Gentilium ritibus, quibus plures sanguine suo libabant, ac vulneribus viriliumque excisione supplic

 Articulus IV. De templis, quoram aditus vel semel tantum in anno, vel nemini umquam, vel numquam viris patebat de quibusdam sacris caeremoniis, quae

 Caput XXIII. De Quodam Libro, Quem Minucius Se Scripturum Promisisse Videtur, Ac De Quibusdam Locis Obscuris, Nonnullisque Scriptoribus Et Atheis Ab I

 Articulus Primus. Utrum Minucius scripserit librum de Fato, aut eum se editurum promiserit? et obscura quaedam explicantur Minucii loca, ubi de marini

 Articulus II. De citatis a Minucio quibusdam scriptoribus, Nepote, Cassio, Thallo, Diodoro, et atheis Theodoro, Diagora, ac Protagora.

 Circa Christi Annum CCXXXVI.

 Chronici, Sub Alexandro Severo Conscripti.

 Chronici, Sub Alexandro Severo Conscripti.

 Prolegomena Ex Dissertatione Fr. Blanchinii De Canone Paschali S. Hippolyti ( Apud Galland Bibl. vet. Pp., t.

 Synopsis.

 Chronicon Anonymi Qui Sub Alexandro Imp. Vixisse Anno Christi CCXXXVI Perhibetur. Liber Generationis Ab Adam Usque Ad Ordinem Quae Continetur In Hoc L

 Praefatio.

 Incipit Narratio.

 Sectio Prima. Liber generationis hominum

 Sectio II. Divisio terrae et de tribus filiis noe.

 Sectio III.

 Sectio IV.

 Sectio V.

 Sectio VI.

 Sectio VII.

 Sectio VIII.

 Sectio IX.

 Sectio X.

 Sectio XI.

 Sectio XII.

 Sectio XIII. Reges Persarum ex tempore Cyri.

 Sectio XIV. Nomina creaturae.

 Sectio XV. Prophetarum nomina.

 Sectio XVI. Nomina Regum.

 Sectio XVII. Nomina Sacerdotum.

 Sectio XVIII. Macedonum Reges juxta Alexandrinos.

 Sectio XIX. Imperatores Romanorum.

 Sectio XX. Regum Hebraeorum.

 Anno Domini CCL. Celerinus, Lucianus, Caldonius, Moyses, Maximus, Nicostratus, Rufinus Et Caeteri Confessores Ecclesiae Romanae Et Africanae.

 Anno Domini CCL. Celerinus, Lucianus, Caldonius, Moyses, Maximus, Nicostratus, Rufinus Et Caeteri Confessores Ecclesiae Romanae Et Africanae.

 Epistola Celerini Ad Lucianum. (Pamel., Rigalt., Baluz., Paris., XX. Oxon., Lips., XXI.)

 Epistola Luciani Ad Celerinum. (Pamel., XXII. Rig., Baluz., Paris., XXI. Oxon., Lips., XXII.)

 Epistola Omnium Confessorum Ad Cyprianum. (Pamel., XVII, Rigalt., Baluz., Paris. XVI. Oxon., Lips., XXIII.)

 Epistola I. Caldonii Ad Cyprianum Et Compresbyteros Carthagini Consistentes. (Pamel. XIX., Rigalt. Baluz. Paris. XVIII., Oxon. Lips. XXIV.)

 Epistola Moysis Et Maximi Presbyterorum, Nicostrati Et Rufini Diaconorum Et Caeterorum Confessorum In Fide Veritatis Perseverantium Ac Romae Consisten

 Epistola Presbyterorum Et Diaconorum Romae Consistentium Ad Cyprianum. (Pamel. Rigalt. Baluz. XXX., Paris. XXIX., Oxon. Lips. XXXVI.)

 Epistola II Caldonii Cum Herculano Et Victore Ad Clerum Carthaginensem. (Pamel. Rigalt. Baluz. XXXIX., Paris. XXXVIII., Oxon. Lips. XLII.)

 Anno Domini CCLI. Maximus, Urbanus, Sidonius, Et Macharius Confessores Romani.

 Anno Domini CCLI. Maximus, Urbanus, Sidonius, Et Macharius Confessores Romani.

 Epistola Maximi, Urbani, Sidonii Et Macharii Ad Cyprianum. (Erasm. III, 13 b

 Epistola Maximi, Urbani, Sidonii Et Macharii Ad Cyprianum. (Erasm. III, 13 b

 Annis Christi CCL-CLII.

 Annis Christi CCL-CLII.

 Prolegomena.

 Prolegomena.

 Articulus Primus. S. Cornelii Vitae Historia.

 Articulus II. S. Cornelii P. Et M. Scripta.

 Articulus III. Synopsis Epistolae Cornelii Ad Fabium Antiochenum.

 Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Cornelium Attinent, Auctore D. Coustantio O. S. B.

 Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Cornelium Attinent, Auctore D. Coustantio O. S. B.

 I.

 II.

 III.

 IV. Ubi et de poenitentia majorum clericorum, an tribus primis saeculis publicae subjecti fuerint, disseritur.

 V.

 VI.

 VII.

 VIII.

 IX.

 X.

 XI.

 XII.

 XIII.

 XIV.

 XV.

 Epistolae Sancti Cornelii Papae Et Martyris, Et Quae Ad Eum Scriptae Sunt.

 Epistolae Sancti Cornelii Papae Et Martyris, Et Quae Ad Eum Scriptae Sunt.

 Anno Chr. CCLI.

 Anno Christi CCLI.

 Anno Christi CCLI.

 Ann. Chr. CCLI.

 Anno Christi CCLI.

 Epistola VI. Sancti Cornelii Papae Ad Cyprianum Carthaginensem Episcopum. (Erasm. III, 11., Pamel. Rigal. Baluz. XLVII, Paris. XLV, Oxon. Lips. XLIX,

 Epistola VII. S. Cypriani, Carthaginensis Episcopi, Ad Cornelium Papam.

 Epistola VIII.

 IXº Ex Epistola Ad Fabium Antiochenum Episcopum Fragmenta.

 Ann. Chr. CCLII.

 S. Cypriani Ad Antonianum Epistolae Pars Altera.

 Epistola XI. (Erasm. I, 2 Pamel., Rigalt., Baluz., LIV Paris. LIII Coustant. I, 167 Galland. III. 350 Routh., Reliq. sacr. III, 69 et 108.)

 Anno Christi CCLII.

 De Quinque Presbyteris Et Fortunato Pseudoepiscopo.

 Anno Christi CCLII.

 Appendix Prima. Epistolae Cornelio Adscriptae.

 Appendix Prima. Epistolae Cornelio Adscriptae.

 Monitum In Epistolam Sequentem.

 Epistola I. Cornelius Episcopus Fratri Lupicino Viennensi Archiepiscopo Salutem.

 Epistola II. Cornelii Papae Ad Cyprianum.

 Appendix Secunda. Decretales Epistolae S. Cornelio Papae Adscriptae.

 Appendix Secunda. Decretales Epistolae S. Cornelio Papae Adscriptae.

 Epistola Prima. De Translatione Corporum Apostolorum Petri Et Pauli: Et De Novato, Aliisque Haereticis.

 Epistola II. Ad Rufum Coepiscopum Orientalem.

 Decretum. Ut a jejunis juramenta praestentur.

 Monitum.

 Monitum.

 Concilia Carthaginensia Tempore Cornelii I Papae In Causa Lapsorum Sub S. Cypriano Celebrata.

 Concilia Carthaginensia Tempore Cornelii I Papae In Causa Lapsorum Sub S. Cypriano Celebrata.

 Anno Domini CCLI.

 

 Carthaginensis, Cypriani. ( Ex libello synodico. )

 Epistola Synodica S. Cypriani, Carthaginensis Episcopi, Et Collegarum Ad S. Cornelium Papam De Lapsis.

 Circa Annos Christi CCL-CCLXX.

 Dissertatio Prooemialis. Auctore D. Gothofr. Lumper O. S. B.

 Dissertatio Prooemialis. Auctore D. Gothofr. Lumper O. S. B.

 Caput Primum. Ejus Vitae Historia. Articulus Unicus.

 Caput II. Novatiani Scripta Et Doctrina.

 Articulus Primus. De libro Novatiani de Trinitate.

 Articulus II. De Novatiani epistola de Cibis judaicis.

 Articulus III. De Novatiani Epistola Cleri Romani nomine S. Cypriano inscripta.

 Articulus IV. De operibus Novatiani deperditis.

 Articulus V. Editiones operum Novatiani.

 Caput III. Doctrina Novatiani

 Articulus Primus. Puncta dogmatica de Deo, divinisque ejus perfectionibus.

 Articulus II. Doctrina Novatiani de Mysterio Ss. Trinitatis.

 Novatiani Presbyteri Romani Opera Quae Exstant Omnia.

 Novatiani Presbyteri Romani Opera Quae Exstant Omnia.

 De Trinitate Liber.

 De Trinitate Liber.

 Caput Primum. De Trinitate disputaturus Novatianus ex Regula fidei proponit, ut primo credamus in Deum Patrem et Dominum omnipotentem, rerum omnium pe

 Caput II. Deus super omnia, ipse continens omnia, immensus, aeternus, mente hominis major, sermone inexplicabilis, sublimitate omni sublimior.

 Caput III. Deum esse omnium conditorem, dominum et parentem, e sacris Scripturis probatur.

 Caput IV. Bonum quoque, semper sui similem, immutabilem, unum et solum, infinitum: cujus nec nomen proprium possit edici, et incorruptibilem, et immor

 Caput V. Cujus si iracundias et indignationes quasdam, et odia descripta in sacris paginis teneamus non tamen haec intelligi ad humanorum exempla vit

 Caput VI. Et licet Scriptura faciem divinam saepe ad humanam formam convertat, non tamen intra haec nostri corporis lineamenta modum divinae majestati

 Caput VII. Argumentum.— Spiritus quoque cum Deus dicitur, claritas et lux, non satis Deum illis appellationibus explicari.

 Caput VIII. Argumentum.— Hunc ergo Deum novisse et venerari Ecclesiam eique testimonium reddit tam invisibilium, quam etiam visibilium, et semper, et

 Caput IX. Porro eamdem regulam veritatis docere nos, credere post Patrem etiam in Filium Dei Jesum Christum Dominum Deum nostrum, eumdem in Veteri Tes

 Caput X. Jesum Christum Dei Filium esse, et vere hominem: contra haereticos phantasiastas, qui veram carnem illum suscepisse negabant.

 Caput XI. Et vero non hominem tantum Christum, sed et Deum: sicuti hominis filium, ita et Dei filium.

 Caput XII. Deum enim Veteris Testamenti Scripturarum auctoritate probari.

 Caput XIII. Eamdem veritatem evinci e sacris Novi Foederis Litteris.

 Caput XIV. Idem argumentum persequitur auctor.

 Caput XV. al. XXIII. Rursum ex Evangelio Christum Deum comprobat.

 Caput XVI. al. XXIV. Iterum ex Evangelio Christum Deum comprobat.

 Caput XVII. al. XXV. Item ex Moyse in principio sacrarum Litterarum.

 Caput XVIII. al. XXVI. Inde etiam, quod Abrahae visus legatur Deus: quod de Patre nequeat intelligi, quem nemo vidit umquam sed de Filio in Angeli im

 Caput XIX. al. XXVII. Quod etiam Jacob apparuerit Deus Angelus, nempe Dei Filius.

 Caput XX, al. XV. Ex Scripturis probatur, Christum fuisse Angelum appellatum. Attamen et Deum esse, ex aliis sacrae Scripturae locis ostenditur.

 Caput XXI, al. XVI. Eamdem divinam majestatem in Christo aliis iterum Scripturis confirmari.

 Caput XXII, al. XVII. Eamdem divinam majestatem in Christo aliis iterum Scripturis confirmat.

 Caput XXIII, al. XVIII. Quod adeo manifestum est, ut quidam haeretici eum Deum Patrem putarint, alii Deum tantum sine carne fuisse.

 Caput XXIV, al. XIX. Illos autem propterea errasse, quod nihil arbitrarentur interesse inter Filium Dei et filium hominis, ob Scripturam male intellec

 Caput XXV, al. XX. Neque inde sequi, quia Christus mortuus, etiam Deum mortuum accipi: non enim tantummodo Deum, sed et hominem Christum Scriptura pro

 Caput XXVI, al. XXI. Adversus autem Sabellianos Scripturis probat alium esse Filium, alium Patrem.

 Caput XXVII. al. XXII. Pulchre respondet ad illud: sumus, quod illi pro se intendebant.

 Caput XXVIII. Pro Sabellianis etiam nihil facere illud: Qui videt me, videt et Patrem, probat.

 Caput XXIX. Deinceps fidei auctoritatem admonere nos docet, post Patrem et Filium, credere etiam In Spiritum Sanctum: cujus operationes ex Scripturis

 Caput XXX. Denique quantum dicti haeretici erroris sui originem inde rapuerint, quod animadverterent scriptum: unus Deus: etsi Christum Deum et Patrem

 Caput XXXI. Sed Dei Filium Deum, ex Deo Patre ab aeterno natum, qui semper in Patre fuerit, secundam personam esse a Patre, qui nihil agat sine Patris

 De Cibis Judaicis Epistola.

 De Cibis Judaicis Epistola.

 Caput Primum. Novatianus presbyter Romanus in secessu suo, tempore persecutionis Decianae, variis fratrum litteris provocatus, adversus Judaeos post s

 Caput II. In primis Legem spiritalem esse tradit et proinde cum cibus primus hominibus, solus arborum fructus fuerit, et usus carnis accesserit: Lege

 Caput III. Non culpanda itaque immunda animalia, ne in Auctorem culpa revocetur: sed quando irrationale animal ob aliquid rejicitur, magis illud ipsum

 Caput IV. His accessisse et aliam causam, cur multa a Judaeis ciborum genera tollerentur ad coercendam nimirum intemperantiam populi, uni Deo servitu

 Caput V. Et vero fuerit tempus aliquod, quo istae umbrae vel figurae exercendae: postquam autem finis legis Christus supervenit, omnia jam dici ab Apo

 Caput VI. Sed non ex hoc quia libertas ciborum concessa, luxuriam permissam esse, aut continentiam sublatam et jejunia: haec enim vel maxime decere Fi

 Caput VII. Cavendum etiam esse ne quis licentiam istam in tantum putet profusam, ut ad immolata idolis possit accedere.

 Novatiani Ad S. Cyprianum Epistola, Cleri Romani Nomine Scripta, Cypriano Papae Presbyteri Et Diaconi Romae Consistentes, Salutem.

 Novatiani Ad S. Cyprianum Epistola, Cleri Romani Nomine Scripta, Cypriano Papae Presbyteri Et Diaconi Romae Consistentes, Salutem.

 Anno Domini CCLII-CCLIII. S. Lucius, I, Papa Et Martyr.

 Anno Domini CCLII-CCLIII. S. Lucius, I, Papa Et Martyr.

 Notitia Historica.

 Notitia Historica.

 Epistola Unica S. Cypriani Carthaginensis Episcopi Ad Lucium Papam De Exsilio Reversum. De reditu illius ab exsilio gratulatur. Nil imminutum gloriae

 Epistola Unica S. Cypriani Carthaginensis Episcopi Ad Lucium Papam De Exsilio Reversum. De reditu illius ab exsilio gratulatur. Nil imminutum gloriae

 Appendix Unica. Epistolae Et Decreta S. Lucio Adscripta.

 Appendix Unica. Epistolae Et Decreta S. Lucio Adscripta.

 Epistola Lucii Papae I Ad Galliae Atque Hispaniae Episcopos.

 Decreta Lucii Papae, Ex Gratiano Desumpta.

 I. Officio et beneficio privetur episcopus, presbyter vel diaconus, uxorem suscipiens, vel susceptam retinens.

 Ex Eisdem Decretis. II. Clericus matronarum domicilia frequentans deponatur.

 Ex Eisdem Decretis. III. De eodem titulo.

 Ex Eisdem Decretis. (Ex vet. Poenitentiali, apud Cantsium, vett. lect. t. II, part. II, p. 131, edit. Basnagii ex nov. supplem. Mansi., t. I, p. 14.)

 Annis Domini CCLIII CCLVII.

 Annis Domini CCLIII CCLVII.

 Prooemium. Ex libro pontificali Damasi papae.

 Prooemium. Ex libro pontificali Damasi papae.

 Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Stephanum Attinent. Auctore D. Coustantio O. S. B.

 Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Stephanum Attinent. Auctore D. Coustantio O. S. B.

 I.

 II.

 III.

 IV.

 V.

 Epistolae Quae Ad S. Stephanum I Papam Attinent. Epistola S. Cypriani Carthaginensis Episcopi Ad Stephanum Papam.

 Epistolae Quae Ad S. Stephanum I Papam Attinent. Epistola S. Cypriani Carthaginensis Episcopi Ad Stephanum Papam.

 Appendix. Epistolae Decretales S. Stephano Adscriptae.

 Appendix. Epistolae Decretales S. Stephano Adscriptae.

 Epistola I Stephani Papae I Ad Hilarium Episcopum.

 Epistola II Stephani Papae I.

 Acta Et Monumenta Celeberrimae De Haereticorum Baptismate Disputationis,

 Acta Et Monumenta Celeberrimae De Haereticorum Baptismate Disputationis,

 Pars Prima. Praecipua Veterum Monumenta Quae Supersunt De Baptismate Haereticorum.

 Pars Prima. Praecipua Veterum Monumenta Quae Supersunt De Baptismate Haereticorum.

 S. Stephani Papae Et Martyris Decretoriae Sententiae.

 S. Stephani Papae Et Martyris Decretoriae Sententiae.

 Prooemium.

 I. Unus ac necessarius controversiarum fidei finis.

 II. Palmare juris principium.

 III. Traditionis Apostolicae testimonium de haereticorum baptismate.

 IV. Testimonii intrinseca argumenta.

 V. Clausula.

 Concilium Romanum Sub S. Stephano Celebratum. Ex Libello Synod.

 Concilium Romanum Sub S. Stephano Celebratum. Ex Libello Synod.

 Concilia Carthaginensia .

 Concilia Carthaginensia .

 Carthaginense Concilium Sub Cypriano Tertium Anno Post Christum Natum CCLIII Habitum. De Infantibus Baptizandis.

 Prooemium. (Erasm., III, 3. Pamel., Rigalt., Baluz., LIX. Paris., LVIII. Oxon., Lips., LXIV. Ronth. Rell. Scrip. p. 74 et 116.)

 Cyprianus Et Caeteri Collegae Qui In Concilio Affuerunt Numero LXVI, Fido Fratris Salutem.

 Carthaginense Concilium Sub Cypriano Quartum. Anno Post Christum Natum CCLIV Habitum. De Basilide Et Martiale Hispaniae Episcopis Libellaticis. (Erasm

 Prooemium.

 Cyprianus, Caecilius, Primus, Polycarpus, Nicomedes, Lucilianus, Successus, Sedatus, Fortunatus, Januarius, Secundinus, Pomponius, Honoratus, Victor,

 Anno Christi CCLV. S. Stephani III. Carthaginense Concilium Sub Cypriano Quintum, De Baptismo Primum.

 Prooemium.

 Cyprianus, Liberalis, Caldonius, Junius, Primus, Caecilius, Polycarpus, Nicomedes, Felix, Marrutius, Successus, Lucianus, Honoratus, Fortunatus, Victo

 Anno Christi CCLVI, Pontificatus S. Stephani III. Carthaginense Concilium Sub Cypriano Sextum. Ex Africa Provincia Et Numidia, Quod De Baptismo Secund

 Prooemium.

 Cyprianus Et Caeteri Stephano Fratri Salutem.

 Anno Christi CCLVI, Pontificatus S. Stephani III. Carthaginiense Concilium Sub Cypriano Septimum, Ex Tribus Africae Provinciis, Quod De Baptismo Terti

 Prooemium.

 Sententiae Episcoporum LXXXVII, De Haereticis Baptizandis.

 Bollandistarum Animadversiones In Haec Concilii Carthaginensis Verba: Neque enim quisquam nostrum episcopum se esse episcoporum constituit, etc.

 

 Monitum.

 Synodus Carthagine habita, cui praefuit magnus Cyprianus, et sanctus martyr, cum esset episcopus Carthaginensis.

 ΣΥΝΟΔΟΣ Πλένομὲνη ἐπὶ Κυπριανοῦ τοῦ ἅγιωτάτου ἐπισκόπου Καρχηδόνος καὶ μάρτυρος. ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΩΝΑΡΑΣ.

 Epistola Magni Cypriani Ad Jovianum ejusque episcopos.

 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ Κυπριανοῦ πρὸς τὸν Ἰοβιανὸν καὶ ἐκείνου συνεπισκοπους.

 Concilium VIII Habitum Circa Annum CCLVII.

 Concilium VIII Habitum Circa Annum CCLVII.

 Epistolae Dionysii Alexandrini Episcopi Ad Stephanum Papam Fragmentum.

 Prooemium.

 Epistola S. Cypriani Ad Quintum. De Haereticis Baptizandis. (Erasm. p. 397. Pamel. Rigalt. Baluz. Oxon. Lips. LXXI.)

 Anno Christi CCLVI. Epistola S. Cypriani Ad Jubaianum, De Haereticis Baptizandis.

 Epistola S. Cypriani Ad Pompeium Contra Epistolam Stephani De Haereticis Baptizandis.

 Epistola S. Cypriani Ad Magnum De Baptizandis Novatianis Et De Iis Qui In Lecto Gratiam Consequuntur.

 Concilium Iconiense Contra Cataphrygas, Celebratum Anno 258 Sub Stephano Papa I.

 Epistola Firmiliani, Episcopi Caesareae Cappadociae, Ad Cyprianum Contra Epistolam Stephani.

 Prolegomena De Auctore Anonymo Libri De Rebaptismate.

 Prolegomena De Auctore Anonymo Libri De Rebaptismate.

 Articulus I. Quis auctor operis, et quo saeculo floruerit?

 Articulus II. Analysis hujus opusculi.

 Articulus III. Observationes quaedam in hunc tractatum, atque ejusdem editiones.

 Anonymi Liber De Rebaptismate. Non Debere Denuo Baptizari Qui Semel In Nomine Domini Jesu Christi Sint Tincti.

 Anonymi Liber De Rebaptismate. Non Debere Denuo Baptizari Qui Semel In Nomine Domini Jesu Christi Sint Tincti.

 De Anonymo Auctore Tractatus Adversus Novatianum.

 De Anonymo Auctore Tractatus Adversus Novatianum.

 Prolegomena.

 Anonymi Tractatus Ad Novatianum Haereticum: Quod Lapsis Spes Veniae Non Est Deneganda.

 Anonymi Tractatus Ad Novatianum Haereticum: Quod Lapsis Spes Veniae Non Est Deneganda.

 Pars Altera. Praecipui Recentium Excursus In Eamdem De Haereticorum Baptismate Disputationem.

 L. Thomassini Dissertatio Ad Synodos Sub Stephano Papa In Causa Baptismi Haereticorum Collectas Carthagine, Romae Et Alibi Annis, Christi 256, 257, Et

 L. Thomassini Dissertatio Ad Synodos Sub Stephano Papa In Causa Baptismi Haereticorum Collectas Carthagine, Romae Et Alibi Annis, Christi 256, 257, Et

 Synopsis.

 I. Stephani Papae Et Cypriani Concertatio. Novatorum Calumnia In Stephanum. Duplex Adversus Eos Controversia Hic Dirimenda.

 II. Non Errasse Stephanum In Omnium Haereticorum Baptismo Recipiendo, Probatur Ex Firmiliano.

 III. Et Idem Ex Eodem.

 IV. Alia Ex Eodem Argumenta.

 V. Et Rursus Alia.

 VI. Idem Evincitur Ex Cypriano.

 VII. Ex Eodem.

 VIII. Ex Concilio Carthaginensi.

 IX. Ex Tertulliano.

 X. Item Ex Concilio Arelatensi.

 XI. Ex Eusebio.

 XII. Ex Stephani Ipsius Verbis

 XIII. Defenditur Argumentum Stephani Adversus Cyprianum.

 XIV. Item Ex Hieronymo Ostenditur Non Errasse Stephanum In Quaestione Baptismi.

 XV. Rursus Ex Eodem.

 XVI. Ex Eodem Iterum.

 XVII. Ex Eodem.

 XVIII. Idem Efficitur Ex Basilio.

 XIX. Ex Siricio Innocentio, Leone R. Pp.

 XX. Item Ex Augustino.

 XXI. Quam Dictu Nefas, Totam Aliquando Errasse In Hoc Etiam Negotio Ecclesiam.

 XXII. Item Ex Vincentio Lirinensi.

 XXIII. Ex Hincmaro Rhemensi, Et Augustino Rursus.

 XXIV. Altera Attingitur Controversia, An Post Decretum Stephani Plenario Adhuc Esset Opus Concilio, Ut Innuere Videtur Augustinus.

 XXV. Contra Ex Eodem Augustino, Etiam Ante Concilium Et Summa Fuit Stephani Potestas Et Cypriani Error Expiandus, Non Excusandus.

 XXVI. Ex Eodem, Cyprianus Petro Comparatur Erranti, Sed Corripiente Collegam Audiendi.

 XXVII. Quam Non Possit Excusari Cyprianus Ex Eodem, Traditioni Apostolicae Et Ecclesiae Universali Immoriger.

 XXVIII. Eadem Ex Hieronimo Confirmantur, Vincentio Lir. Et Facundo Herg.

 XXIX. Rursus Ex Augustino.

 XXX. Non Ultra Minas Saeviit Stephanus, Et Tandem Dispensationi Acquievit, Atque Ita Decreti Sui Executionem Suspendit Ipsemet.

 XXXI. Graviori Auctoritati Cedere Debuisse Cyprianum Ex Augustino.

 XXXII. Et Cyprianus Et Alii Ejus Consentanei Forsan Resipuere.

 XXXIII. Altera Aperitur Via Solvendae Hujus Controversiae, Ex Discrimine Quaestionum De Fide Et De Consuetudinibus.

 XXXIV. Varia Hujus Discriminis Documenta.

 XXXV. Quaestionem Hanc Civiliter Tractatam Esse, Ut Ad Consuetudines Spectantem, Non Ad Fidem, Probatur Primum Ex Firmiliano.

 XXXVI. Item Ex Cypriano.

 XXXVII. Item Ex Stephano, Ex Arelat. Et Nicaena Synodo. Ex Optato.

 XXXVIII. Item Ex Basilio.

 XXXIX. Ex Amphilochio.

 XL. Ex Athanasio.

 XLI. Ex Epiphanio.

 XLII. Ex Cyrillo Hierosol.

 XLIII. Ex Secunda Synodo Oecumenica.

 XLIV. Ex Synodo Trullana.

 XLV. Ex Consensu Graecorum, Maxime Theodori Studitae.

 XLVI. Ex Gennadio.

 XLVII. Ex Augustino.

 XLVIII. Concilia Plenaria Augustinus Frequenter Ad Consuetudines Ordinandas Requirit.

 XLIX. Nequaquam Ad Quaestiones Fidei.

 L. Summa Controversiae Hujus Posterioris.

 Dissertatio Qua Vera Stephani Circa Receptionem Haereticorum Sententia Explicatur.

 Dissertatio Qua Vera Stephani Circa Receptionem Haereticorum Sententia Explicatur.

 I. Sententiam Illius Ratione Destitutam Non Fuisse.

 II. An Stephanus Baptismum Ab Haereticis Sub Qualibet Forma Collatum Admiserit.

 III. An Eos, Quos Baptizatos In Nomine Jesu, Dixit Stephanus, Intellexerit In Nomine Trinitatis Baptizatos.

 IV. An Non Stephanus Haereticorum Baptismo Majorem, Quam Decet, Virtutem Atque Efficiam Tribuat.

 V. An Manum Ab Haeresi Redeuntibus Imponi Voluerit Stephanus, Ut Confirmationis Sacramentum Eis Conferretur.

 VI. Stephanus Ab Antiquis Laudatur Ut Apostolicae Traditionis Vindex, Nec Erroris Ab Ullo Arguitur, Nisi Ab Iis Qui Quorumvis Haereticorum Baptisma Re

 VII. An Stephanus Excommunicatione Percusserit Rebaptizantes. An Severius Cum Viris Sanctis Se Gesserit.

 Auctoritas Pontificia, Notissimo Cypriani Facto A Quibusdam Neotericis Acriter Impugnata, Sed A Sapientissimis Galliae Theologis Solide Vindicata. Dis

 Auctoritas Pontificia, Notissimo Cypriani Facto A Quibusdam Neotericis Acriter Impugnata, Sed A Sapientissimis Galliae Theologis Solide Vindicata. Dis

 Praefatio.

 Compendiosa Stephani Sanctissimi Martyris Ac Romani Pontificis Vita A Veterum Monumentis Excerpta.

 Compendiosa Stephani Sanctissimi Martyris Ac Romani Pontificis Vita A Veterum Monumentis Excerpta.

 Appendix Ad Vitam S. Stephani Romani Pontificis Et Martyris, In Qua Ipsius Contra S. Cyprianum Aliosque Rebaptizantes Agendi Ratio Veterum Testimoniis

 Appendix Ad Vitam S. Stephani Romani Pontificis Et Martyris, In Qua Ipsius Contra S. Cyprianum Aliosque Rebaptizantes Agendi Ratio Veterum Testimoniis

 Dissertationis Pars Prima.

 Caput Primum. Juxta Universalem Galliae Theologorum Ac Scriptorum Doctrinam S. Cyprianus Agitatam Aevo Suo De Rebaptizandis Haereticis Quaestionem, No

 Caput II. Juxta Universalem Galliae Theologorum Ac Scriptorum Doctrinam S. Cyprianus Probe Noverat Quam S. Stephanus Asserebat Consuetudinem, Non Pecu

 Dissertationis Pars Secunda

 Caput Primum. Exponuntur Momenta Quibus Evincitur Causam De Baptismate Haereticorum Cypriano Visam Fuisse Rem Non Fidei, Sed Merae Disciplinae.

 Solvuntur Objectiones.

 Caput II. Afferuntur Momenta, Quibus Evincitur S. Cyprianum Probe Novisse Quam S. Stephanus Rom. Pontifex Vindicabat Consuetudinem, Universalem Tunc T

 Binae Dissertationes De Firmiliano, Auctore F. Marcellino Molkenbuhr O. S. F. Strictioris Observantiae, Ss. Theologiae Lector. Jubilato.

 Binae Dissertationes De Firmiliano, Auctore F. Marcellino Molkenbuhr O. S. F. Strictioris Observantiae, Ss. Theologiae Lector. Jubilato.

 Praefatio.

 Conspectus Utriusque Dissertationis De Firmiliano.

 Dissertatio Prima De Firmiliani ad S. Cyprianum Epistola aliisque ejus operibus.

 Propositio I. Vero similius est quod famosa sub nomine Firmiliani ad S. Cyprianum Epistola non ab aliquo graeco, sed a latino tenebrione fuerit compos

 Propositio II. Non est verosimile, quod S. Firmilianus famosam pro rebaptizantibus Epistolam contra S. Stephanm papam conscripserit.

 Propositio III. Verosimilius est quod aliquis Donatista Africanus fatam epistolam composuerit, sed post tempora sancti Augustini.

 Argumenta contraria. Queis probetur, quod Firmilianus fatam epistolam vere composuerit.

 Argumenta. II. Quod auctor epistolae Firmilianicae non fuerit Donatista.

 Propositio IV. Non est verosimile quod sanctus Firmilianus aliquos libros scripto publico evulgarit.

 Argumenta contraria ex sancto Basilio Magno.

 Dissertatio Secunda. De Firmiliani anno emortuali, quo Paulus Samosatenus fuit depositus, ac synodus Antiochena III, seu celeberrima contra Paulum cel

 Propositio. Celeberrima synodus Antiochena, in qua Paulus Samosatenus fuit depositus, celebrata non fuit ante annum 272.

 Corollarium.

 Animadversiones in binas has dissertationes opera et studio P. Gottfridi Lumper.

 Annales Ecclesiae Africanae. Temporibus Cyprianicis (Auctore Morcelli).

 Annales Ecclesiae Africanae. Temporibus Cyprianicis (Auctore Morcelli).

 Annus Christianus CCXLIII. Donato Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLIV. Donato Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLV. Donato Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLVI. Donato Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLVII. Donato Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLVIII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLIX. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCL. Cypriano Episcopo Carthaginensi.

 Annus Christianus CCLI. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus. CCLII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLIII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLIV. Cypriano, Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLV. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLVI Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLVII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLVIII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Circa Annum Domini CCLVII.

 Circa Annum Domini CCLVII.

 Prolegomena. Auctore D. Gothofr. Lumper. (Hist. theolog. critic. Ss. Pp. t. XIII, p. 45-51.)

 Prolegomena. Auctore D. Gothofr. Lumper. (Hist. theolog. critic. Ss. Pp. t. XIII, p. 45-51.)

 Articulus Primus. [ De sancto Pontio, auctore Vitae sancti Cypriani.

 Articulus II. Pontii diaconi Scripta.

 Articulus III. De Actis Pontianae historiae subjectis, et quid curae in utrisque edendis adhibitum fuerit a viris doctis.

 De Vita Et Passione Sancti Caecilii Cypriani Episcopi Carthaginensis Et Martyris, Per Pontium Diaconum.

 De Vita Et Passione Sancti Caecilii Cypriani Episcopi Carthaginensis Et Martyris, Per Pontium Diaconum.

 Caput Primum. Auctor rationes scribendi exponit. Acta Martyrum olim diligenter litteris fuisse consignata perhibet.

 Caput II. Quae a Cypriano post baptismum facta sunt, enarrat. Continentia necessaria. Aliae Cypriani virtutes.

 Caput III. Ad sacros ordines cito promovetur. Sanctos sibi imitandos jungiter proponit

 Caput IV. Cyprianus a Caecilio ad fidem adductus.

 Caput V. Adhuc neophytus, episcopatum assumere compulsus.

 Caput VI. Episcopalibus virtutibus emicat.

 Caput VII. Proscriptus et ad leonem postulatur, prudenter secedit.

 Caput VIII. Idque accidit ex divinae Providentiae consilio.

 Caput IX. Grassante dira peste, plebem suam ad succurrendum ea infectis, etiam ethnicis, efficaci oratione adducit.

 Caput X. De eodem argumento.

 Caput XI. Pellitur in exsilium Curubin.

 Caput XII. A multis invisitur. Coelesti visione recreatus, de martyrio subeundo ejusque dilatione divinitus admonetur.

 Caput XIII. Quam visionem auctor interpretatur, et veridicam fuisse probat.

 Caput XIV. Imminente persecutione, recusat fugere Cyprianus, suosque ad martyrium hortatur.

 Caput XV. Capitur. Plebs ante fores noctem excubat.

 Caput XVI. Postridie ad tribunal proconsulis ducitur.

 Caput XVII. Lata sententia.

 Caput XVIII. Capite plectitur.

 Caput XIX. Primus martyr episcoporum Carthaginensium.

 Acta Proconsularia Sancti Cypriani Episcopi Et Martyris.

 Acta Proconsularia Sancti Cypriani Episcopi Et Martyris.

 I. Prima S. Cypriani confessio coram Paterno proconsule. Presbyteros prodere renuit.

 II. In exilium Curubim mittitur. Inde a Galerio revocatus comprehenditur.

 III. Coram proconsule sistitur. Ejus secunda confessio.

 IV. Sententia in eum lata, capite plecti jubetur.

 V. Coram magna populi turba decollatur. Ejus corpus a fidelibus noctu sublatum sepelitur.

 VI. Passus est XVIII kal. octobr. sub Valeriano et Gallieno principibus.

 Appendix Passio S. Cypriani Ex M. S. Victoris Nec Non Bodleiano I.

 Appendix Passio S. Cypriani Ex M. S. Victoris Nec Non Bodleiano I.

 Index Generalis. In Opera Tertulliani.

 Index Generalis. In Opera Tertulliani.

 Monitum.

 A

 B

 C

 D

 E

 F.

 G

 H

 I

 J

 L

 M

 N

 O

 P

 Q

 R

 S

 T

 U

 V

 X

 Z

 Syllabus Rerum Quae In Hoc Volumine Includuntur.

 Syllabus Rerum Quae In Hoc Volumine Includuntur.

 Finis Tomi Tertii.

A

A et Ω, Jesus Christus, II, 70 A. Duas Graeciae litteras, summam et ultimam, sibi induit Dominus, II, 935 B, C:

Aaron, principalis sacerdos, II, 937 B.

Aaron et filii ejus cum adirent ad sanctum, prohibiti sunt portare vinum, II, 517 B.

Abelis sacrificia Deus accepit, II, 601 A. Quare, ibid. Populum christianum demonstrabat, II, 607 A.

Abeona dea, I, 600 C.

Abjici a Deo nihil aliud, nisi amittere salutem, II, 279 B.

Aborigines nunc in suis sedibus permanent, II, 700 A.

Abraham, pater fidei et divinae familiaritatis vir, II, 820 A. Ante Deo placuit quam circumcideretur, II, 602 A. Cur circumcisus, ibid. Nullius aquae nisi fidei sacramento Deo placuit, l, 1215 A. Abraham, amicus Dei, unde justus deputatus, si non de aequitate et justitia legis naturalis, II, 600 B.

Abraham digamus, II, 936 C, D. Sororem mentitus Saram, salutem contumelia redemit, I, 1319 A.

Abraham Angelorum in humana effigie pedes lavit, II, 757 B. Abrahae Dominus apparuit inter ipsos Angelos, II, 764 B.

Abraham jussus filium immolare, non tentandae fidei gratia, sed probandae, l, 1164 A. Merito benedictus, quia fidelis; merito fidelis, quia et patiens, I, 1259 B. Ejus fides patientia illuminata, ibid. In Abraham typica fidei contestatio, ibid.

1510 Abraham nomen mutuatus a Deo, syllabum adjiciendo, II, 387 C.

Abrahae semen benedictum in omnes gentes, II, 597 B. Semen Abrahae, Christus, I, 1259 C,

Abrahae sinus, quid, II, 444 sqq.

Abraham quidam priorem constituunt quam mundum, II, 257 C.

Abraxan Basilides dixit esse summum deum, II, 62.

Absolutio mortis si est, quomodo absolveret a morte qui non devixit ad mortem, II, 280 A.

Abstinentiae testimonium vacat, cum licentia eripitur, II, 282 A. In nullo magis procuratur Dei clementia, quam abstinentia populi, II, 962 A. Cur tam severam abstinentiam Judaeis imposuerit Deus, II, 306 B. Abstinentia a vino et animalibus esculentis a primis Christianis culta, I, 1327 A.

Abstinentia in facultate dignoscitur, II, 282 A.

Abundantia semper in semetipsam contumeliosa, I, 1311 B.

Academici a loco conventiculorum suorum sic appellati, I, 282 A. Quinque sensuum fidem durius damnant, II, 674 A.

Acci Patina, II, 562 B.

Accidens et accidentia in quo differant, II, 498 B.

Acclamationes publicae pro longiori imperatorum vita, I, 455 A, B.

Achab rex sanguinem Naboth deprecatione delevit, II, 990 B. Veniam meruit poenitentiae nomine, II, 378 A.

Achamot, aeon Valentini, II, 68 B, 564 A, B, 568 A, 571 sqq.

1511 Achilles, ferarum medullis educatus, unde nomen sumpsit, II, 1041 A. In virginem habitu mutatus, ibid. Cleonymus Pyctes ab eo curatus in somnis, II, 729 A.

Achivorum arma, I, 425 A. Achivorum et Trajanorum deorum bella, I, 351 A.

Acta Apostolorum qui non recipiunt, nec Spiritus sancti esse possunt, II, 34 C, 35 A.

Acta Pontii Pilati, I, 290 sqq.

Actus judicum custodiarum, I, 496 B.

Adam liber et sui arbitrii et suae potestatis a Deo institutus, II, 290 B. Non ex semine viri factus, II, 723 B. Innocens erat et Deo de proxime amicus, et paradisi colonus, I, 1257 B. Incircumcisus in paradiso habitavit, II, 601 A.

Adam ante nomina animalibus enuntiavit, quam de arbore decerpsit; ante etiam prophetavit, quam voravit, II, 883 B.

Adam ecstasin spiritalem expertus, in qua magnum illud sacramentum in Christum et Ecclesiam prophetizavit, II, 665 A, 958 A. Adam, fons ille generis humani, ante ebibit soporem quam sitiit quietem; ante dormivit, quam laboravit, quam edit, immo quam et probatus est, II, 723 B. Adae somnus mors erat Christi dormituri in mortem, II, 723 B.

Adam nudus certe et investis figulo suo constitit, post demum sapientiam haud dum licitum praereptam, potitur, II, 1038 A. Deus Adae ostendit exitum transgressionis, ne ignorantia periculi negligentiam juvaret obsequii, II, 293 B, C. Adae et Evae lex data, in qua omnia praecepta condita erant, II, 599 B.

Adam, unus Evae maritus, et Eva una uxor illius, una mulier, una costa, I, 1277 A. Adam ante nuptiarum comgressum vir cognominatus est, II, 900 B. Adam et Eva, quamdiu intellectu carebant, nudi agebant, II, 904 A.

Adae delictum, II, 286 B, C. Quid ei acciderit post lapsum, II, 297 B, C. Illi fuit adempta paradisi gratia et Dei familiaritas, II, 286 B. De ficulneis foliis pruriginem retinuit, II, 990 D, 1038 A. Quod evenit, Adae, non Deo, debet exprobrari, II, 290 B, C. Per impatientiam alterius periit, I, 1257 B. Adam et Eva de immortalitate exciderunt, faciendo contra Domini praeceptum, II, 599 C. Deus ipsam transgressionem disponendo praesciit, et praesciendo disposuit, II, 290 A.

Adam cur Deus interroget post peccatum, II, 314 C. Adam confessus seductionem, et non occultata seductrice, insignis admodum fuit haereticus, II, 286 C. Propter statum legis deditus morti est, sed spes ei salva est, II, 315 A. In mortem damnatur ob unius arbusculae delibationem; et ex inde prosiliunt delicta cum poenis, et pereunt jam omnes qui paradisi nullum cespitem norunt, II, 272 A. In ergastulum terrae laborandae relegatus, in ipso opere prono et devexo ad terram, usurpatum ex illa spiritum mundi universo generi suo tradidit, II, 286 B. Adam et Evam Deus non maledixit, II, 315 A.

Adae et Evae restitutio carnis repromissa, II, 833 B.

Adae poenitentia, I, 1248 B. Ipse stirpis humanae et offensae in Deum princeps Adam, exomologesi restitutus in paradisum, I, 1248 B. Quod negabat Tatianus, II, 72 A.

Adam novissimus Christus, II, 723 B, 782 A, 874 A. Ex qua substantia pariant inter se Christus et Adam, II, 874 B.

Admeti regis greges Apollo pavit, I, 352 A.

Adoratio. Vid. Christiani, Oratio.

Adrianus. Vid. Hadrianus.

Adrymeticus Mavilus martyr, I, 702 B.

Adsolare fastigium majestatis, I, 363 A, 577 A.

Adulter, quis apud Deum, I, 1232 C.

Adulterium est nubere manente matrimonio, II, 443 C. Adulterium est matrimonium illicitum, II, 950 C. Nemo sine libidinis impatientia subit adulterium, I, 1258 B.

Adulterium non in solis consistit, osculis amplexibus et carnis congressione, sed etiam si oculum quis impegerit libidinose, et animam commoverit impudice, I, 664 B.

Adversa contingunt bonis in admonitionem, malis in castigationem, I, 489 A. Temporali afflictione, non solum frustrantur supplicia aeterna poenitentes, sed etiam expungunt, I, 1244 A. Vid. Calamitas, Malum.

Aedificant quidam quasi numquam morituri, 1, 473 A.

Aegyptiorum regnum Romano antiquius, I, 432 A. Bestias adorabant, II, 596 D, sq. Oves et bestias consecrabant, I, 418 A. Eos capite damnabant qui unam occidissent, ibid. Aegyptiorum dii ibis et crocodilus, II, 302 A. Aegyptii tauri antistites, II, 928 C, 953 A. Joseph patriarcham Serapidis nomine deum habuerunt, II, 596, D sq. Aegyptiorum hierophantae, II, 260 C. Ex Aegypto omnis superstitio provenit, I, 640 A.

Aegyptus incolam habuit Chaldaeum genus, II, 1035 B. Aegyptus foedissima decemplici castigatione percussa, II, 301 C. Juste auro et argento spoliati Aegyptii ab Judaeis, 1512 II, 308, sq., 418 C, sq.

Aegyptus nonnumquam totus orbis intelligitur, superstitionis et maledictionis elogio, II, 620 B. Aegyptus et Aethiopia omnis gens vocatur, a specie ad genus, I, 635 A.

Aegroti fratres visitandi, I, 1294 A, 1303 A, 1329 A.

Aemilius Probus voverat se deo Alburno templum consecraturum, sed a senatu prohibitus fuit, I, 290 A.

Aemulatio schismatum mater est, I, 1218 A. Ubi studium, ibi et aemulatio, per quam studium sapit, I, 647 B. Aemulationi concurrunt ira, discordia, odium, dedignatio, indignatio, bilis, nolentia et offensa, II, 277 A. Proprium patientiae, non aemulari, I, 1268 B. Nihil sine aemulatione decurret, quod sine adversario non erit, II, 277 A. Aemula quaeque concurrunt, II, 143 A.

Aemulatio divinae rei et humanae, quid, I, 536 A. Aemulus Dei, praeter diabolum et angelos ejus, alius non erit, I, 1312 B.

Aeneas quam immerito pius et deus dictus sit, I, 599 A. Patriam prodidit aut deseruit, I, 598 B. Ignavus, post Laurentinum praelium non comparuit, I, 599 A.

Aenesidemus animae unitatem tuetur, II, 669 A. Ejus opinio de substantia animae, II, 660 B.

Aeones Valentinorum, II, 47 A, 68 A, etc; Ophitarum, II, 64.

Aequanimitas Christianorum, I, 511 sq. Aequanimitatis mira fides, I, 1254 A. Aequanimitatis caninae stupor affectatio humana, I, 1251 B.

Aerarium sanctius, I, 446 A.

Aeri et ferro totius vitae necessitates sunt innixae, I, 1310 A.

Aeschines haereticus, et qui sunt κατα Aeschinem, II, 72 A.

Aesculanorum dea Anscharia, I, 621 A.

Aesculapius, Apollinis et Coronidis seu Phoronidis, vel Arsinoes filius, incerto patre natus, I, 352 A. Medicinarum demonstrator, I, 413 A; II, 88 B. Primus medelas exploravit, II, 87 B. Ob medicinam et avaritiam a Jove ictu fulminis percussus, I, 352 A.

Aesculapium et matrem ejus adorabant Athenienses, I, 605 D. Sacerdotes ejus induebantur pallio, II, 1031 A; et crepidis cretatis, ibid. Stantes ministrabant, I, 612 B. Illi offerri jussit Socrates gallinaceum, II, 648 A. Si a Christianis interrogetur Aesculapius, daemonem se esse fatebitur, I, 413 B.

Aesculapius alia die morituris, Socordio, Denatio et Asclepiodoto, vitae subministrotur, I, 413 A.

Aesopi graculus, II, 562 B.

Aesopus histrio ex avibus pretiosis convivium instituit, II, 1049 A.

Aestas, familiare periculi tempus, II, 122 A. Animas dissolvit, II, 732 B. Aestiva hiberna ab imbribus suspendunt, I, 487 A.

Aetates per corpora operantur, II, 746 B. Quinque hominis aetates: infantia, pueritia, adolescentia, juventus, senecta, II, 746 C. Officia cuique aetati congrua, ibid. Tanta est aetati fides, ut nec habitu obstrui possit, II, 906 B. Aetatis auctoritas, II, 905 B.

Aetatis procacitas verecundiam debentis vindicanda, II, 203 A. Majori aetati Deus exigit honorem, et magis a minore, II, 417 A.

Aeternitatis definitio, II, 201 A. Ejus census, quis, ibid. Aeternitatis status non alius quam semper fuisse et futurum esse, ex praerogativa nullius initii et nullius finis, ibid. Non potest diminutionem et subjectionem capere, II, 203 B, 207 A, 689 A. Aeternitas non habet tempus; omne enim tempus ipsa est, II, 255 A, B. Caret aetate, ibid. Apud Deum, uniformem statum temporum dirigit aeternitas ipsa, II, 326 B. Deus de momentaneis aeterna medicatur, II, 132 B.

Aeternum nihil, nisi post resurrectionem, II, 880 A.

Aeternitatis candidatus Enoch, II, 601 B.

Aethalides et Hermotimus fabam in pabulis communibus irruerat, II, 702 A.

Afferenda dea, I, 601 A.

Afflatus minor est spiritus, et si de spiritu accidit, ut aurula ejus, non tamen spiritus, II, 294 C. Afflatum nominat graeca scriptura animam, non spiritum, ibid.

Afflatus Dei nihil aliud quam vapor spiritus, II, 696 A. Anima afflatus Dei, II, 652 A, 696 A, 804 A.

Africam occuparunt Phoenices, II, 700 A, 1035 B. Major pars Africae mari Atlantico erepta, I, 481 A, 577.

Afrorum dea Coelestis, I, 419 A.

Agape, seu dilectio, coena Christianorum, I, 474 A, 623 A. Quomodo in hoc convivio se agebant, I, 477 A.

Agape sacra Eucharistia vocata, I, 1210 A.

Agonothetes noster Deus vivus est, I, 624 A, B.

Ajax Ulyssem in armento vidit, II, 675 C.

Albana dea, I, 600 C.

Albarius lector, I, 670 A.

1513 Albini et Albinianae factionis fautores, I, 457 sq. Illius soli gentiles rei erant, I, 699 B.

Albini sententia de animabus, II, 697 A, B.

Alburnus deus, I, 290 A. A Metello inventus, II, 266 C.

Alea Curii, II, 1049 A.

Alcinoi pometum, II, 1036 A.

Alexander haereticus Valentinianus, II, 780 B, sq.

Alexandri Magni sublimitas, I, 337 A. Sola gloria minor, II, 1045 A. Numquam Asiam universam et caeteras regiones, postquam devicerat, tenuit, II, 611 B. Qui gentem Medicum vicerat, victus est Medica veste, II, 1045 A. Nonacris Arcadiae aqua illum interemit, II, 714 B. Duodecim annis regnavit, II, 614 A.

Allegoriam probavit Deus, II, 487 C. Allegorica forma non est in omnibus propheticis eloquiis, II, 822 B. Vid. Prophetae.

Alleluia in orationibus subjungere solebant diligentiores, I, 1194 A. Item in Psalmis, ibid.

Allophylorum nuptias ubique prohibet Deus, II, 487 A. Allophyli a Machabaeis expugnati, II, 606 C.

Alphabetum Graecorum novae haeresi praebens occasionem, II, 70 A.

Alpium aeris rigor, II, 692 B.

Altaria bustuaria, II, 1041 B.

Altinae oves, II, 1039 A.

Alvei, qui, I, 322 A.

Amara quibus omnia sint, II, 675 C.

Amazones, I, 308 A. Regnum illarum Romano antiquius, I, 432 A.

Ambitio, quid, I, 1314 A. Ambitionis vires, quae, I, 1314 B. Ambitionis repudiatio nulla in egestate, II, 282 A.

Ambitiosi quibus incommodis et contumeliis se subdant ad honores capessendos, I, 1246 B, sq.

Amentia, vis spiritalis, quia constat prophetia, II, 684 B.

Amicos diligere omnium est, inimicos autem solorum Christianorum, I, 698 D.

Ammon, ovium dives, II, 1038 B.

Amphiarai apud Orogum oraculum, II, 730 A.

Amphilochi apud Mallum oraculum, II, 730 A.

Amphitheatri in aditu plura eduliorum genera emebantur, I, 493 A.

Anacharsis, philosophus, cum regno Scythiae philosophiam non mutavit, II, 1045 B. Musicam ignorantes deridebat, I, 265 A.

Anaphis insula, I, 480 A.

Anatomia veteribus nota, II, 662 A, 692 A.

Anaxagoras, cum Xenophane, defetiscentiam somnum vocat, II, 721 B. Ejus turbata sententia de anima, II, 666 A. Depositum hostibus denegavit, I, 512 A.

Anaxarchi dictum cum ptisanae pilo tundebatur, I, 532 A.

Anaximander plures mundos putat, II, 1032 B. Universa coelestia et aerem deum dixit, II, 260.

Anaximenis opinio de animae substantia, II, 660 B.

Ancharia Aesculanorum dea, I, 421 A.

Andreas medicus, II, 670 A.

Angeli sunt substantiae spiritales, I, 405 A. Sunt tamen corpus, sed sui generis, II, 765 A. Consistantne spiritu materiali, II, 294 B. Angelos officia divina nos credimus, II, 713 A. Deus Angelos secunda animalium figurae formatione fecit in paradiso suo, II, 297 A. Libero sunt arbitrio dotati, I, 1306. Angeli de coelo omnes prospiciunt, et singulos denotant, II, 658 A. Quid ubique geritur, tam facile sciunt quam enuntiant, I, 407 A. Momento ubique sunt, ibid.

Angelos appellat Spiritus sanctus illos quos ministros suae virtutis Deus praefecit, II, 623 A.

Angelus magni consilii Christus, quomodo, II, 778 A, B.

Angelus orationi adstans, I, 1174 A.

Angelus Baptismi, I, 1206 A. Angelus aquis intervenit, I, 1205, sq.

Angelum quemdam inclytum mundum instituisse docebant Apelleiani, II, 769 A.

Angeli tamquam homines aliquando fuerunt, II, 885 A. Pro Angelorum exsultatione orabant Christiani, I, 1159, sq. Angeli conversi in corpulentiam humanam, II, 757 C. Angelorum corporandorum quae causa, II, 764 A. Angelicae potestatis proprium, ex nulla materia corpus sibi sumere, II, 765. Angelorum caro non putativa fuit, sed verae et solidae humanae substantiae, II, 333 A B. Carnem non propriam gestabant, utpote natura substantiae spiritales, II, 764 C.

Angelorum pedes lavit Abraham, II, 757 B. Quali substantia apparuerint, II, 333 A.

Angelorum nomen poetis ac philosophis agnitum, I, 405 A. Illorum existentiam Plato non negavit, ibid.

Angeli apostatae, I, 405 A. Illorum princeps Satanas, ibid. Angeli desertores Dei, amatores foeminarum, proditores astrologiae, II, 671 B. Legimus illos a Deo et coelo excidisse, ob concupiscentiam foeminarum, II, 899 A. In filias hominum scandalizati sunt, II, 319 A. Corruptiores perditorum 1514 angelorum, daemonia, I, 405 A. Angeli liberae potestatis abusu lapsi in peccata, I, 1306.

Angeli, post libidinum vaporata momenta, coelum suspirabant, I, 1306 A. Angelis perditis nulla est repromissa restitutio, II, 777 C. De angelorum salute nullum mandatum Christus accepit a Patre, ibid.

Angelus malitiae Satanas, I, 613 A.

Angelus perditionis malus, an impatiens, I, 1257 A. Angelus seduxit hominem, II, 294 B.

Angelus seductionis in virgine Philumene, II, 18 B. Cuidam sorori montanistae nudas cervices angelus in somnis verberavit, II, 912 B.

Angeli desertores metallorum opera denudarunt, herbarum ingenia traduxerunt, et incantationum vires provulgarunt, et omnem curiositatem usque ad stellarum interpretationem designarunt, I, 459 A, 1306 A. Mulierum pulchritudinem, causam sui lapsus, quomodo remuneraverint pravi angeli, I, 1306 C.

Angelis malis renuntiant Christiani in susceptione Baptismi, I, 1306, sq. Angelos judicabunt, ibid. Vid. Daemones, Diabolus.

Animae definitio, II, 686 A. Substantia est simplex, ibid. Incorporalis, II, 652 A, 654 A, B. Spiritus est, sicut ipsa dies lux, II, 664 A. Rationalis est, II, 295 B. Anima libera est et sui arbitrii, II, 295 B, 686 A. Rationalis, capax scientiae et intellectus, II, 295 B. Semper ei inest intellectus, II, 680 B. Anima si minoratur, perit, II, 722 A. Utrum anima et spiritus unum sint, II, 664 A.

Anima umbra Dei, spiritus sui aura, oris sui opera, II, 805 A. A Deo descendit, I, 377 A. Ex afflatu Dei anima, II, 652 A, 686 A, 696 A, 804 A. Imago Dei est, II, 295. Nam eosdem motus et sensus habet animus quos et Deus, licet non tales quales Deus, II, 304 A. Animae substantia, quam ab ipso Deo traxit, ad formam Dei respondet, II, 290 B. Anima divina et aeterna, juxta plures philosophos, I, 610 A. Anima nata et facta, ex initii constitutione, II, 652 B.

Anima dicitur suae substantiae nomine, II, 654 A. Animae graecum nomen, ψυχὴ, frigidum, II, 692 B, 696 A. Anima proprium habet suum vocabulum, non egens communi corporis vocabulo, II, 510 B. Animae debetur summa omnis, cujus nomine totius hominis mentio titulata est, II, 667 B. Totum quod sumus anima est, II, 775 A. Anima nec vocabulo cadit, quia nec habitu ruit, II, 819 B.

Animae omnis unum genus, II, 720 B, 690 B, C. Anima omnes pares sumus, non disciplina, I, 682 B. De animae similitudine in parentibus, II, 653 B, 693 A. Animae et carnis ex Adam tradux in foemina, II, 713 A, 804 A. Utrum animae duae in unum conveniant, II, 693 A.

Anima praescia plerumque, II, 295 B. Animae divinationem multa documenta probaverunt, II, 689 C.

Anima invisibilis est, II, 658 B. Quare, ibid. Animae corpus soli spiritui visibilis, II, 658 B.

Animae immortalitas penes plures natura nota est, II, 798 B, C. Anima omnis immortalis, pronuntiatum Platonis, II, 795 C. Mortalis vero in Epicurei sententia, I, 610 A. Anima obumbrari potest, extingui non potest, II, 720 B. Pluribus asseritur animae immortalitas, II, 613 B, 668 A, B.

Animae a primordio conscientia Dei dos est, II, 257 C. Animae conscientia an a Deo sit formata, vel litteris Dei, non multum refert, I, 617 B.

Animae qualitas interpretanda, II, 294 C. Animas duplici proprietate discernunt Valentiniani, II, 583 B. Anima semper mobilis et exercita, II, 722 A. Negotiosa semper et exercita ex perpetuitate motationis, quod Divinitatis est ratio, II, 725 B. Anima movet corpus, et conatus ejus extrinsecus apparent, II, 654 B. An in anima sit summus gradus vitalis et sapientialis, quod ηγεμονικον appellant, II, 670 A. Qualitates ejus solis intellectualibus sensibus comprehenduntur, II, 654 B, C.

Animae sensus, II, 654 C. Animae sensus delictorum etiam sine effectibus imputari solent, II, 719 B. Animae effigiem dat Tertullianus, negante Platone, II, 659 A. Animae sensualis natura. II, 775 A.

Animam bifariam Plato partitur, per rationalem et irrationalem, II, 668 B, 672 A. Zeno in tres partes eam dividit, vel etiam in sex, II, 668 B. In septem a Serano dividitur, in octo a Chrysippo, in novem ab Apollophane, in decem apud quosdam Stoicorum, et in duas amplius apud Posidonium, ibid.

Anima somniorum memor, quomodo, II, 726 A. Somnum non capit cum corpore, II, 722 A, 725 A, 819 B.

Anima humana naturaliter christiana, I, 377 A. Quo sensu, I, 378 B, 610 B.

Anima prior quam littera, II, 616 B. Ante, quam prophetia, II, 257 C. An ante corpus condita, II, 712 B, 858 B.

Anima in ipso seritur homine, et unum est a primordio semen, sicut et carnis in totum generis examen, II, 712 A. Anima hominis velut surculus quidam ex matrice Adam in 1515 propaginem deducta, II, 682 A. Anima in utero seminata pariter cum carne, II, 695 A. Pariter cum ipsa sortitur et sexum, II, 712 A. De animae conceptu, adversus eos qui post partum corporis eam inducunt, II, 858; ut volebat Plato, II, 691 A, et Hicesius, ex aeris scilicet frigidi pulsu, II, 692 B. Anima semine uniformis, foetu multiformis, II, 683 A.

Animae effigies, II, 659 A. Ejus forma per omnia humana, II, 660 A. Anima a primordio in Adam concreta et configurata corpori, ut totius substantiae, ita et conditionis istius semen efficit, II, 661 B.

Animae sedes, ubi, II, 651 B, 671, sqq., 814 A. Aetas animae, II, 746, sqq. Omnia naturalia animae, ut substantiva ejus, ipsi insunt et cum ipsa proficiunt, II, 682 A. Animae crementa non substantiva, sed provectiva, II, 715 A. Cum omni paratura sua pullulat anima tam intellectu quam et sensu, II, 682 A, 715 C. Anima, quacumque aetate decesserit, in illa stat usque ad supremum diem, II, 747 A.

Animam inseruit Deus et immiscuit carni, tanta quidem concretione, ut incertum haberi possit utrumne caro animam, an carnem anima circumferat, II, 805 A. Animae mutae et irrationales medicinas sibi divinitus attributas in tempore agnoscunt, I, 1248 A. Animam ut incorporalem incorporalibus sapientiae scilicet studiis ali aiunt philosophi, II, 656 A. Corporalibus etiam pascitur, II, 655 A. Et artibus, II, 956 A.

Animae domus caro, et inquilina carnis anima, II, 717 A. Animae totum vivere, carnis est, II, 805 B. Omne animae cogitatorium, caro est, II, 814 A. Numquam anima sine carne est, quamdiu in carne est, II, 814 A. Nihil non cum illa agit sine qua non est, ibid. In carne et cum carne et per carnem agitur ab anima quod agitur in corde, II, 813 C. Anima quae agit impellit in omnia, carnis obsequium est, II, 814 A. Quidam sunt actus animae sine corporis commercio, II, 750 B, sq. Ad perficiendum autem operam carnis exspectat, II, 817 A. Vid. Corpus.

Anima propriam habet corpulentiam, II, 182 B, C, 817 A. Animae corporalitas ex Evangelio relucet, II, 656 B. Corpus habet, membra habet, II, 817 A. An ideo carnalis, II, 773 B, C. Animae corpus suae est qualitatis, sicut spiritus, II, 510 B. Anima corpus, ex corporalium passionum communione, II, 653 C. Anima non potest dici corpus animale aut inanimale, II, 654 A. Nihil est anima, si non sit corpus, II, 657 A. Corpus si non haberet, non caperet imago animae corporis imaginem, II, 657 A. Animae adsunt habitus, terminus, longitudo, latitudo et sublimitas, II, 659 A. Anima corporalis est, habens proprium genus substantiae soliditatis, II, 816 C. Prae ipsa tenuitatis subtilitate, de fide corporalitatis animae periclitatur, II, 661 A. Animae thesaurus an aeris sit rigor, II, 692 B. Animae color aerius et lucidus, II, 660. A. Animam corpus animale quidam argumentatur, cur, II, 872 c. animae anima sensus est, ii, 775 A.

Anima humana nullo modo transferri potest in bestias, II, 703 A.

Anima carni, ut magis Deo proxima, dominetur, II, 805 B. Animam Deus semper alloquitur, compellit, advocat, II, 668 A. Animae naturalis timor in Deum, unde, I, 612 A.

Anima nulla sine crimine, quia nulla sine boni semine, II, 720 B. Malum animae ex originis vitio et ex obventu spiritus nequam, II, 720 A. Anima an in homine deliquerit, et an possit ad originalem summam referri corruptio portionis, II, 294 C. Anima deliquit per liberum arbitrium, II, 296 A. Potuit, non debuit, delinquere, ibid. An nostrae solius animae causa venerit Christus, II, 667 B. Anima omnis eo usque in Adam censetur, donec in Christo recenseatur, tamdiu immunda, quamdiu recenseatur, II, 719 A.

Animam et corpus ipsum in saeculo isto expositum omnibus ad injuriam gerimus, I, 1262 A. Animae conflictationes, jejunia et aridae escae, II, 806 A. Anima, non lavatione, sed purgatione sancitur, II, 865 A.

Anima est passibilis, II, 666 B. Nihil pati potest sine stabili materia, id est carne, I, 253 A. Etiam in hac vita, illaeso corpore, anima sola torquetur, II, 750 A. Item, corpore afflicto, furtivum sibi anima gaudium exquirit, ibid. Apud inferos novit dolere, torqueri et gaudere sine carne, II, 656 B, 751 A. Hoc probat Lazari exemplum, II, 817 A.

Anima ruinam corpori infert cum efflata est, II, 819 B. De animae statu post hanc vitam, II, 738 B, 743 A. De animae receptu variae philosophorum opiniones, II, 739 A, B. Omnis anima apud inferos sequestratur in diem Domini, II, 745 A, B. Solae animae martyrum, statim post mortem, in paradiso apud Deum statim immorantur, II, 856 A. In sinum Abrahae recipiuntur animae justorum usque ad resurrectionem, II, 444, sq. Animae scelestae, an in inferis exsulent, II, 747 A, B. An in inferis aliquid patiantur animae, II, 749 C. Anima prior degustat judicium 1516 quae prior induxit admissum, II, 814 C, 818 A. Anima, non exspectata carne, sicut punitur, sic recreatur, II, 751 A, B. Animae defunctorum exspectant diem judicii, proque meritis, aut cruciatui destinari, aut refrigerio, utroque sempiterno, I, 613 B. Animas defunctorum sanguine humano propitiari olim creditum est, I, 644 C. De animabus infantium qui sub uberum fontibus moriuntur, II, 746 B.

Animae quaedam an post mortem corporibus adhaereant, II, 736 sq.

Animas in corpore reverti docet Plato, II, 697 A.

Animalia terrigena et aquigena, II, 299 B. Animalia non omnia vivunt et spirant, II, 662 A. Minutiora animalia maximus Artifex ingeniis aut viribus ampliavit, II, 261 B. Naturalium scientia numquam in animalibus deficit, II, 688 B. Creatoris magnitudo in animalibus, II, 261 A. Vid. Bestiae.

Animale nihil sine sensu; nihil sensuale sine anima, II, 775 A.

Animus, sive mens, νοῦς apud Judaeos, non aliud est quam suggestus animae ingenitus et insitus, etc., II, 666 A. Animus ita animae concretus, non ut substantia alius, sed ut substantiae officium, II, 667 A. Animae est instrumentum, non patrocinium, II, 668 A. Animus est sensualis, non tantum intellectualis, II, 679 A. Animus audit, animus cernit, II, 677 B. Animus rector facile communicat spiritui invecta cum habitaculo suo, I, 1269 B. Animus totum hominem circumfert, et quo velit transfert, I, 623 B. Animi omne bonum aut nascitur, aut eruditur, aut cogitur, II, 980 B. Animum quae acuant vel obtundant, II, 683 B, C.

Anna, mater Samuelis, spiritu gloriam Deo reddidit, II, 389 A.

Annulus pronubus, I, 302 A. Aureus erat, ibid. Maritalis annulus, I, 685 A. Annuli ex ferro fiebant, I, 1310 A. Annuli aestivales leviores, hyemales graviores, I, 304 C.

Annuli Romanorum, post Cannensem cladem, modio metiebantur, I, 485 A.

Anni, menses, dies solibus, et lunis, et sideribus Creatoris signantur, II, 483 A.

Antelii daemones, ostiorum praesides, I, 684 A; II, 97 B.

Antennae navis quasi brachia crucis, II, 346 A, 626 C.

Anthropophagi qui, I, 321 A, 323 A.

Antipodes, I, 370 A.

Antichristus delinquentiae homo, filius perditionis, II, 829 A. Jam instare putabatur, II, 117 A. Post Antichristi eradicationem agitabitur resurrectio, II, 385 A.

Antichristus Marcion fuit, II, 331, C

Antichristi omnes qui negant Christum in carne venisse, II, 46 B. Item qui non putant Jesum esse Filium Dei, ibid.

Antichristi omnes quotquot sunt Christo rebelles, II, 16 B.

Antinous deus, I, 600 B; II, 266 C. Antinous infelix, II, 97 A.

Antiphon auctor, II, 720 A.

Antipodae memorati, I, 570 A.

Antiquitas plerosque auctores etiam deos existimavit, II, 649 A.

Antiquitatem semper laudantes et nove de die viventes, increpantur, I, 305 A, 572 B, C.

Antiquitatis illuminator Christus, II, 461 A.

Antitheses Marcionis, II, 361 A, B.

Antoninus Pius nullam in Christianos legem tulit, I, 297 A. Vid. Caracalla.

Antonini principatu vivebant Marcion et Apelles, II, 42 A.

Antonii vinolentia, II, 1049 A.

Anubis deus, I, 597 A.

Anubis moechus, comoedia, I, 358 A.

Anulocultro utebantur medici, II, 692 A.

Anyti, accusatoris Socratis, lemniscatae, II, 647 B.

Aori, II, 747 B.

Apaturia sacra Liberi patris, I, 474 A.

Apelles, Marcionis discipulus, II, 42 B. De discipulo emendator, II, 400 C. Et postea ipsius desertor, II, 71 A, 754 C. Nuptiarum interdictor, II, 46 A. Desertor continentiae Marcionensis, in foeminam lapsus est, II, 42 B. Et impegit in virginem Philumenam, II, 18 B, 43 A, 71 C. Quam sicut prophetissam sequebatur, II, 71 C. A Marcione, propter incontinentiam, segregatus est, II, 71 A, 763 A.

Apellis haeresis, II, 71, 335 B. Cujus signis et praestigiis inductus, novam haeresin induxerit, II, 18 C. Creatorem Angelorum nescio quem affirmat, II, 47 A, B. Deum Legis et Israel igneum facit, II, 47 A, 686 B, 801 A. Ejus error de animabus, II, 686 B. Et de corpore humano, II, 801 A. Ante corpora constituit animas viriles et muliebres, II, 712 B. Carnis resurrectionem infringit, II, 46 A.

Apelles scripsit Phaneroseis, II, 43 A, 71 C. Et libros 1517 quos inscripsit Syllogismorum, II, 71 C.

Aper. Vid. Asper.

Apicius, II, 971 B. Cocus insignis, I, 282 A. Cocis nomen dedit, ibid.

Apiciana condimenta, II, 706.

Apicii delicati, II, 1049 A.

Apion, I 387 A. Contra illum scripsit Josephus, I, 378 A. Vid. Appion.

Apis, Aegyptiorum deus, II, 261 B. Ejus aedificia, ibid.

Apocalypsis Joannis ordinem temporum evolvit, II, 830 A. Illam respuit Marcion, II, 366 C.

Apocryphorum scripta confessione damnata, II, 649 B.

Apollo laevis et imberbis, I. 574 B. Admeti regis greges pavit, I, 352 A. Apollinem apud Graecos πυραῖον legimus, I, 684 A; II, 97 B.

Apollinis oracula ambigua et fallacia, I, 408, sq. Delphis colebatur ob interfectum draconem, II, 85 B. Ejus sacerdotes non nubent, I, 1284 A. Delphos non defendit de manu Pyrrhi, I, 607 B.

Apollinares ludi, I, 638 A. 1205 A.

Apostatae cum caeteris Christianis non miscebantur, I, 565 B, C. Eorum crimen, ibid.

Apostolatus columnae, quae, II, 268 B, 364 C.

Apostolici, qui, II, 363 B. Contraria Apostolis tradiderunt, II, 45 A.

Apostolicae ecclesiae, II, 33 B.

Apostolus publice praedicare debet, II, 755 B. Non diversa inter se praedicarunt, II, 37, A. Quaedam palam et universis, quaedam secreto et paucis demandarunt, II, 37 B. Quaedam inter domesticos disserebant seorsim, II, 38 C. Apostolos Domini habemus auctores, qui nec ipsi quicquam e suo arbitrio quod inducerent elegerunt, sed acceptam a Christo disciplinam fideliter nationibus assignaverunt, II, 18 B. Apostolorum traditio quomodo dignoscenda, II, 270 B, 366 C. Non alterius Christum annuntiarunt quam ejus Dei quem Christus praedicavit, II, 322 C. Apostolus solitus consilium subministrare, cum praeceptum Domini non habebat, et quaedam dicere e semetipso; sed et ipse Spiritum Dei habens, II, 81 C. Apud Israelitas vetus Testamentum resignabant Apostoli, et novum consignabant, II, 849 B. Quod ab Apostolis non damnatur, immo defenditur, hoc erit indicium proprietatis, II, 48 B.

Apostoli ecclesias condiderunt praedicando, tam viva voce, quam per epistolas, II, 33 A. Dum ad quosdam, ad omnes scribit Apostolus, II, 512 B. Apostolorum authenticae litterae publice in ecclesiis recitabantur, II, 49 A.

Apostolorum cathedrae, II, 49 A.

Apostoli, seu missi, II, 32 A. Cur duodecim solos Christus elegerit, II, 387 A. Septuaginta super duodecim adlecti sunt, II, 418 C.

Apostoli mulieres secum ducebant, non uxores, II, 940 A. Ex ipsis solus Petrus nupserat, II, 939 C. Fuerint ne baptizati, I, 1213 A.

Apostoli, consecuti promissam vim Spiritus sancti ad virtutes et eloquium, primo per Judaeam, dehinc in orbem doctrinae Christi semen sparserunt, II, 32 A, B, 920 A. Apud unamquamque civitatem ecclesias condebant, ibid. In Apostolis quidam dicunt Spiritum fuisse, non Paracletum, II, 72 A, 920 A. Cur a Paulo reprehensi, II, 364 C.

Apostoli, fontes et amnes orbem nationum irrigaturi, II, 387 B. Ut gemmae, illustraturi sacram Ecclesiae vestem, quam Christus induit, ibid. Lapides Jordanis, solidi fide, fontes Elim, ibid.

Apotheosis, pompa solemnis, I, 451 B.

Appion historicus, I, 387 B. Vid. Apion.

Aquae laudes, I, 1202, sqq. Aquarum quaedam genera miranda, II, 734 C. Aqua, gratior caeteris elementis, I, 1202 A. Deus in sacramentis propriis aquam parere fecit, I, 1203 A.

Aquarum natura omnis a Deo constituta, I, 1205 A. Primis aquis praeceptum est animas proferre, I, 1202 B. Ex aquis natatiles et volatiles animae, II, 228 B. Ipsius hominis figurandi opus, sociantibus aquis, absolutum est, I, 1202 B. Figurae erant Baptismi, I, 1203 A.

Aquam religione medicari existimabant ethnici, I, 1205 A. Eorum aquae viduae, I, 1204 B. Eis incubat diabolus in rivis, in fontibus, etc., res Dei aemulans, I, 1205 B. Villas, domos, templa, totasque urbes aspergine circumlatae aquae expiabant passim ethnici, I, 1204 B, sq. In ludis Apollinaribus et Eleusinis aqua se tingebant, in regenerationem et impunitatem suorum perjuriorum, I, 1205 A. Idemque faciebant homicidae, ibid. Aqua cribro gestata, I, 409 A.

Aqua divini Spiritus sedes, I, 1202 A. Spiritus aquas sanctificans, I, 1204 A. De sancto sanctificata aquarum natura, et ipsa sanctificare concepit, I, 1204 A. Aquae omnes de pristina originis praerogativa sacramentum sanctificationis 1518 consequuntur invocato Deo, ibid.

Aquas Christus in suo baptismate sanctificavit, II, 615 B. Prima rudimenta potestatis suae aqua auspicatur in Cana Galilaeae, I, 1210 B. Numquam sine aqua Christus, I, 1210 A. Quomodo, ibid. Nos pisciculi, secundum ικθυν nostrum Jesum Christum in aqua nascimur, I, 1198 A. Vid. Baptismus.

Aquam baptismatis, ligno passionis Christi edulcatam, potare, II, 79 A. In aliena regna, alii deo tingi, II, 274 A.

Aqua manualis post coenam, I, 477 A.

Aquam sanctorum pedibus offerre, I, 1295 A.

Aquae supplicium crudelius mortis genus, I, 318 A.

Aquarioli, I, 495 A.

Aquilarum oculi solem sustinent, II, 658 B. De pupillarum audacia natorum suorum generositatem judicant, ibid.

Aquilicium Jovi immolatum, I, 487 A.

Arae deorum, I, 347 sq. Tituli eorum quibus dedicabantur aris inscripti, ibid. Aris inhalantes, qui, I, 413 A, B. De nidore numen concipiunt, ructando conantur, anhelando praefantur, ibid. Inter ipsas aras gentilium lenocinia tractabantur, I, 363 A. Vid. Templum.

Arabiae thus, II. 90 B. Ex Arabia thura educebantur, I, 493 A Arabicae arboris lacrymae, I, 444 A.

Arabum dii, qui, I, 418 sq.

Arabicae mulieres non caput, sed faciem quoque ita totam contegunt, ut, uno oculo liberato, contentae sint dimidia frui luce, quam totam faciem prostituere, II, 912 B.

Arachnae officina, II, 1039 A.

Araneae retia, II, 261 B.

Aratus varia monstra inter sidera delineavit, II, 142 A.

Arbitrii libera potestas, II, 685 A. Naturalis est atque mutabilis, ibid. Oportebat imaginem et similitudinem Dei liberi arbitrii et suae potestatis institui, II, 291 B.

Arbitrii libertas et potestas, sponte praestita ab homine, efficit bonum ut proprium, II, 291 C, sq. Arbitrii libertas homini in utramque partem concessa est, II, 292 A, B. Etsi sciamus quid velit, quid nolit Deus, tamen nobis est voluntas et arbitrium eligendi alterutrum, II, 916 A. Quod in nostro arbitrio positum est, non debemus in Dei referre voluntatem, ibid.

Arbores vivunt, nec tamen sapiunt, juxta Aristotelem, II, 680 C. Quomodo crescant, II, 890 A. Arboribus, adhuc stipitibus et surculis, inest vis animae, II, 681 A.

Arbores sapientiae et scientiae, II, 681 C.

Arbores circa deorum templa plantatae, I, 315 A.

Arca figura Ecclesiae I, 696 A, 1209 A.

Arcesilas deos trifariam divisit, I, 589 B.

ἈΡΧΗ, vocabulum non tantum ordinativum, sed et potestativum capit principatum, II, 215 A.

Archemorus misellus, II, 97 A.

Archias, dux Corinthiorum, Syracusas munivit, II, 1036 A.

Archimedis organum hydraulicum, II, 669 A.

Archiva antiquissimarum gentium, I, 387 A.

Archiva Romana, II, 370 A.

Archigallus sanguinem suum litabat pro salute M. Aurelii, ante sex dies mortui, I, 425 A.

ἈΡΧΟΝΤΖΣ sunt principes et magistratus, II, 215 A, 339 B, 620 A.

Archus, vel Argus, anno uno regnavit, II, 614 A.

Argaei montes aeris rigidi, II, 692 B,

Arenae atrocitas, I, 467 A.

Argentum Vid. Aurum.

Arguis deus, I, 606 A.

Ariadnae sertum ex auro et Indicis gemmis, II, 85 A. Ariadna inter sidera delineata, II, 142 A.

Aries Laberii, reciprocicornis, lanicutis, tetistrahus, II, 1031 B.

Aries, machina bellica, II, 1031 B, a Carthaginensibus inventa, II, 1032 B.

Arioli, seu Harioli, memorantur, I, 495 B.

Aristarchus, grammaticorum princeps, I, 282 A.

Aristeae testimonium de Veteris Testamenti graeca interpretatione, I, 380 A.

Aristide justior nullus deorum gentium, I, 336 B.

Aristippus in purpura sub magnae gravitatis superficie nepotatur, I, 513 A.

Aristodemus auctor, II, 727 B.

Aristophon auctor, II, 727 B.

Aristoteles, amicus Platonis, II, 682 C. Turpiter Alexandro adulatur, I, 512 A. Hermiam familiarem suum turpiter loco fecit excidere, ibid.

Aristotelis tenor, II, 651 B. Aristoteles de somniis, II, 717 A, 730 A. Marcoreus circumcordialis caloris somnium vocat, II, 721 C. Miser Aristoteles! qui dialecticam instituit, II, 20 A. Vid. Dialectica.

1519 Armatura Christi et militia spiritalis, II, 517 A.

Armenia jam christiana, II, 610 B.

Arrius Antoninus, in Asia Christianorum crudelis persecutor, I, 704 B.

Ars nulla non alterius artis aut mater aut propinqua est, I, 670 B. Artibus alitur anima, II, 656 A. Artium omnium et aetatum semina nobis insita sunt, II, 682 C. Artium ingenia daemones inspirarunt, I, 1328 A, 643 B, C. Tot sunt artium venae quot hominum concupiscentiae, I, 670 B.

Artes omnes olim ad idolorum fabricationem aut cultum spectabant, I, 668 sqq.

Artes liberales enumerantur, II, 1050 A.

Artaxerces quadraginta annis regnavit, II, 614 A.

Artemon scriptor, II, 729 A.

Artifices ex Etruria Romani arcessivere, II, 1050 A.

Aruspices, I, 495 B. Aruspices et deorum et mortuorum, I, 347 A. De Caesarum morte consulti, I, 459 A. Comparantur magis et hariolis, I, 495 A, 642 A.

Ascensus deus, I, 606 A.

Asclepiades, medicus, de vi principali in anima, II, 670 A.

Asclepiades, cynicus, in vacca vectus, mendicans orbem terrae peragravit, I, 605 B.

Asclepiadotus ad vitam revocatus, I, 413 A.

Asdrubalis uxor, cum filiis suis in incendium Carthaginis devolavit, I, 584 A. Quam ob caussam, ibid.

Asiae major pars mari Atlantico erepta, I, 481 A, 577. In Asia soli ingluvies, II, 1034 B. Asiam occupavere Athenienses, II, 700 A. Asiam Cyrus mersit et pressit, II, 727 A. Ex Asia exoticae munditiae in Lybiam et Europam translatae, II, 1040 A.

Asiae minoris ecclesiae a Joanne constitutae, II, 366 C. Persecutio in Asia, I, 704 B.

Asinius Celer mulli unius obsonium paravit, II, 1048 B.

Asinius Gallus pro mensa quantas pecunias dederit, II, 1048 A.

Asinus de Aesopi puteo, II, 416 D.

Asinos adorabant ethnici cum Epona et Iside, I, 577 C.

Asini superficiem adorasse falso Judaei insimulabantur, I, 364 A.

Asini caput et superficiem adorasse Christiani quam falso accusati, I, 364 A. Tacitus dedit huic calumniae occasionem, ibid. Quanta impudentia nebulo Judaeus ridiculam ejus picturam cum hac inscriptione: Deus Christianorum Onochoetes, circumtulerit, I, 372 sq., 579 A.

Asper Christianos damnare recusabat, I, 703 A.

Aspis a vipera venenum mutuatur, II, 331 C.

Assyriorum primus rex Ninus, II, 1034 B. Herodes alius rex, II, 339 C. Hoc regnum Romano antiquius, I, 432 A. Illud dii eorum non sunt tutati, I, 608 B. Ab Assyriis patescunt historiae profanae, II, 1035 A.

Astarte, seu Atagartis, Syriae dea, I, 418 A.

Astris nihil imputandum I, 268 A.

Astrologia usque ad Evangelium concessa, I, 672 A. Quare, ibid. Astrologiae et magiae societas, I, 612 A.

Astrologus stellarem conjectat, II, 1050 A. Astrologorum artes, sicuti aruspicum, et augurum, et magorum ab angelis desertoribus proditae et a Deo interdictae, I, 459 A. Astrologi notantur, I, 268, C, D, 701 sq.; II, 671 B. Consultabant daemones de futura Caesarum morte, I, 459 A. Astrologi veteres cur genituram hominis ab initio conceptus digerant, II, 693 B.

Astronomus volaticam spectat, II, 1050 A.

Astyages, Medorum regnator, in somnio vidit filiam suam Mandanam, II, 727 A.

Atagartis. Vid. Astarte.

Athamas et Agare in filiis bestias viderunt, II, 675 C.

Athenae, linguata civitas, II, 651 B. Sapiendi et dicendi acutissimi Athenis nascuntur, II, 683 A. Athenas Minerva a Xerce non defendit, I, 607 B.

Atheniensium deus Numentinus, I, 596 A. Vid. Attica.

Athenienses Asiam occupaverunt, II, 700 A. Atheniensium cicadae, II, 903 A.

Athenienses Paulum intellexerunt loquentem de resurrectione carnis, II, 850 A.

Athaei reputabantur Christiani, I, 327 B, C.

Athos, filius Coeli et Terrae, et Saturni pater, I, 601 C.

Athletarum severior disciplina, I, 624 B. Ad quid, ibid.

Atlantes, Lybica gens, an aliquando somnient, II, 733 C.

Atlanticorum mare terras abstulit, I, 481 A, 577; II, 1034 A.

Atomi Epicuri, II, 703 B.

Attellanus, gesticulator, I, 649 B.

Attica idololatria, quae, II, 255 C. Attica mysteria, quae, I, 474 A. Vid. Pallas. Attica sapientia decidetur, I, 473 A.

Atticae meretricis in tormentis constantia, I, 584 A. Vid. Graeci.

Attis castratus, I, 361 A.

1520 Atys deus ex Pessinunte in scena repraesentatus, I, 576 C.

Auctore cognito, omnis rei inspectio fit planior, II, 103 B. Discordia rerum eadem quae et auctorum, I, 1256 B.

Audientes optare intinctionem, non praesumere, oportet, I, 1240 A. Prima audientium intinctio, metus integer, I, 1239 B.

Auditus quomodo fallitur, II, 674 B.

Aufidius Lurco primus sagitta corpora vitiavit, II, 1048 B.

Augustus, antea Julius Octavius dictus, II, 728 A. Imperii informator, I, 450 A. Adhuc puerulus imperator praevisus in somniis, II, 728 A. Ne dominum quidem dici se volebat, I, 450 A.

Augustus, testis fidelissimus Dominicae nativitatis, II, 370 C, 405 A. Augusti census per universum orbem, ibid. In Judaea, per Sentium Saturninum, II, 405 A, B.

Augustus post Cleopatram aliis annis quadraginta octo regnavit, II, 614, sq. Post Christum natum quindecim annis regnavit, ibid. Omnes anni regni ejus quinquaginta sex, ibid.

Aurelius (Marcus) litteras fecit de pluvia a Christianis obtenta, I, 295 A, 703 C. Christianorum fuit protector, I, 295 A.

Adjecit poenam tetriorem accusatoribus Christianorum, I, 295 sq.

Aurigarum circensium factiones et colores, I, 641 B.

Aures cordis requirit Deus ab suis auditoribus, II, 404 A.

Aurium graciles cutes calendarium expendunt, I, 1314 B.

Auribus Parthorum grana pendebant, I, 1328 A.

Aurum et argentum, unde, I, 1309 A; II, 803 B. Terra gloriosius, ferro et aere nihilo generosius, I, 1309 B.

Auri et argenti pretium unde proveniat, I, 1310 sq. Non veritate bona sunt, sed raritate, I, 1328 A. Ipsorum materias angeli peccatores prodiderunt, ibid.

Aurum et argentum vernaculum et copiosum apud Barbaros quosdam, I, 1309 A, 1311 A. Aurum ipsum cuidam genti ad vincula servire referunt gentilium litterae, I, 1328 A. Auro et argento vinctos et malos onerant, II, 1309 A, 1311 A.

Aurum et argentum principes materiae cultus saecularis, I, 1309 A. Illustrium tantum erant, I, 1328 B. In foeminis prae auro nullum est leve membrum, I, 304 A.

Auses, filius Nave, successor Moysi, II, 343 A, 622 A. Quando Jesus cognominatur, ibid. Christi erat figura, II, 622 A, B. Vid. Josue.

Auspex in nuptiis ex parte viri, II, 928 B.

Autem velut fibula conjunctivae particulae ad connexum narrationi appositum est, II, 221 B.

Autumnus, tentator alias valetudinum, succis pomorum vinosissimis animas diluit, II, 732 B.

Avaritia gentilium, qui pecuniam animae anteponunt, I, 1261 C.

Aves exsurgentes eriguntur ad coelum, et alarum crucem pro manibus extendunt, et dicunt aliquid quod oratio videatur, I, 1196 B.

Axionicus, haereticus Valentinianus, II, 547 A.

Axis equuleus qui torquet coelum, II, 143 B.

Azyma, familiora Creatori, II, 436 C.