Patrologiae Cursus Completus

 Patrologiae Cursus Completus

 Conspectus Tomi Tertii.

 Annales Litterarii.

 Praefatio In Duos Sequentes Tomos.

 Praefatio In Duos Sequentes Tomos.

 Articulus Primus. Syllabus Auctorum.

 Articulus II. De Auctoritate S. Cypriani.

 Articulus. III. De Usu Sancti Cypriani In Re Disciplinari.

 § I.—De Disciplina in genere.

 § II.—De Disciplina quoad baptismum.

 § III.—Disciplina quoad Eucharistiam.

 § IV.—Disciplina quoad poenitentiam.

 § V. Disciplina quoad Ordinem.

 § VI. Disciplina quoad matrimonium, de votis, et cultu reliquiarum.

 § VII. Alia disciplinae puncta ex divi Cypriani operibus.

 Articulus IV. Annales Litterarii.

 § I. Litterarii minorum Patrum Annales.

 Saeculo IX.

 Circa annum 850.

 Saeculo XVI.

 Anno 1542.

 1546.

 1560.

 Eodem anno.

 1580.

 1583.

 1589.

 1598.

 Saeculo XVII.

 Anno 1603.

 1603.

 1605.

 1610.

 Eodem anno.

 1612.

 1613.

 1617.

 1624.

 1627.

 1636-1637.

 1636.

 1637.

 1643.

 1645.

 1645.

 1648.

 1652.

 1666.

 1671-1672.

 1672.

 1678.

 1682.

 1683.

 1685.

 1689.

 1689.

 1696.

 1698.

 1699.

 Saeculo XVIII.

 1703.

 1707.

 1708.

 1709.

 1709.

 1709-1716.

 1711.

 1712.

 1715.

 Eodem anno.

 1721.

 1724.

 1728.

 1730-1740.

 1730.

 1733.

 1736.

 1738.

 1743.

 1750.

 1751.

 1752.

 1754-1755.

 1756.

 1760.

 1762.

 1763.

 1766.

 1767.

 1778.

 1781.

 1782.

 1786.

 1786.

 1791.

 1792.

 Saeculo XIX.

 1823.

 1824.

 1824.

 1836.

 1836.

 1836.

 1839.

 1843.

 1844.

 § II. Litterarii annales Cyprianici.

 Saeculo III.

 Anno 246.

 247-248.

 249.

 250.

 251.

 252.

 253.

 254.

 255.

 256.

 257.

 258.

 Saeculo IV.

 Anno 300-328.

 353-368.

 373-390.

 328-391.

 400.

 Saeculo V.

 Ann. 382—420.

 430.

 387-465.

 492-496.

 Saeculo VI.

 Circa annum 550.

 562.

 Codices.

 Saeculo IV-VII.

 Saeculo VIII.

 Saeculo IX.

 Saeculo X.

 Saeculo XI.

 Saeculo XII.

 Saeculo XIII.

 Saeculo XIV.

 Saeculo XV.

 Codices Ignoti Aevi.

 Editiones Cyprianicae,

 Prima Editionum Sancti Cypriani Series.

 Editiones primigenae. Saeculo XV. Anno

 1471.

 Loquitur lector ad Vindelinum Spirensem artificem qui Epistolas Beati Cypriani reddit in lucem.

 M. Cccc. LXXI.

 Incipiunt Epistolae Caecilii Cypriani ad Cornelium Papam, et prima de Confessione, feliciter.

 1483.

 Incerto anno.

 Incerto anno.

 Incipit prologus in libros beati Cypriani martyris contra Judaeos editos. Qui quidem prologus est epistola quaedam ad Quirinum scripta.

 Explicit liber tertius Caecilii Cypriani gloriosi martyris, archiepiscopi Carthaginiensis, oratoris excellentissimi, ad Quirinum. In quo libro, sicut

 Caecilii Cypriani episcopi Carthaginensis et martyris dignissimi libri et epistolae.—Incipiunt feliciter. Ad Donatum de Vanitatibus et Spectaculis

 Expliciunt Epistolae Caec. Cypr., etc., nil amplius.

 Saeculo XVI.

 1500.

 1501.

 Classis II. Ab editione Remboltiana ad Erasmicas.

 1512.

 Bertholdi Rembolt et Joannis Waterloes, calcographorum peritissimorum ac veracissimorum, collecta et impressa: quorum distinctio fronte sequenti notat

 Beati Cypriani opuscula noviter Parrhisiis in Sole aureo vici sancti Jacobi impressa. Expensis magistri Bertholdi Rembolt et Joannis Waterloes. In int

 Adjiciendam etenim tuis illis quae dedisti Cardinalia Christi opera usque ad ascensum ejus ad Patrem, una cum ejusdem auctoris in Symbolum apostolorum

 1519.

 Classis III. Editiones Erasmicae.

 1520.

 Prodit Cyprianus (sunt verba Erasmi in praeclara praef. ad Laurent. Puccium Card. D. Lovanii 1519, pridie kal. augusti, versus finem) et emendatior mu

 Epp. ad Jubaianum, de haereticis baptizandis (in ed. Pam. et Ox. ep. LXXIII) . Ad Pompeium contra ep. Stephani (l. l. LXXIV) . Ad Quintinum, de haeret

 De montibus Sina et Sion, adv. Judaeos.—De Revelatione cap. S. Joan. Bapt.—Expositio in symb. quod vocant Apostolorum.—De Singularitate clericorum.—Ad

 Ad Moysen Maximum et caeteros, de Laude martyrii.—De Disciplina et bono pudicitiae.—Ad Novatianum haeret., quod lapsis spes veniae non est deneganda.—

 1520.

 1521.

 1522.

 1525.

 1527.

 1528.

 1528.

 1530.

 1535.

 1537.

 Eodem anno.

 1538.

 1540.

 1541.

 1541.

 1541.

 1541.

 1541.

 1541.

 1542.

 1544.

 1544.

 1544.

 1546.

 1547.

 1549.

 1549.

 1549.

 1550.

 1550.

 1553.

 1554.

 1556.

 1557.

 1558.

 1560.

 1563.

 1564.

 1564.

 1565.

 1566.

 1567.

 Classis IV. Editiones Pamelianae.

 1568.

 1569.

 1572.

 1574.

 1574.

 1574.

 1575.

 1577.

 1579.

 1589.

 1593.

 1593.

 Saeculo XVII. 1600.

 1603.

 1603.

 1603.

 1603.

 1607.

 1616.

 1617.

 1617.

 1620-1664.

 1623.

 1629.

 1632.

 1632.

 1632.

 1633.

 1633.

 1643.

 1644.

 1645.

 Classis V. Editiones Rigaltianae.

 1648.

 Ad Epistolas et Tractatus, Rigaltius inquit, ostendi praecipua veteris scripturae lineamenta, ab ipsius auctoris stylo servata fideliter in optimis ex

 1649.

 1650.

 1664.

 1664.

 1666.

 1667.

 1669.

 1681.

 Classis VI. Editiones Oxonienses.

 1682.

 1684.

 1684.

 1688.

 1689

 1690.

 1694.

 1697.

 1699.

 Soeculo XVIII. 1700.

 1709.

 1710.

 1716.

 1717.

 1717.

 1719.

 1721.

 1724.

 Classis VII. Editiones Baluzianae.

 1726.

 1727.

 1728.

 1733.

 1733.

 1734.

 1738.

 1741.

 1750.

 1751.

 1751-1754.

 1753.

 1758.

 1759.

 1760.

 1763.

 1771.

 1771.

 1773.

 1782.

 1784.

 1790.

 1790.

 1791.

 1791.

 1793.

 1794.

 1796.

 1815.

 1818-1820.

 1822-1823.

 1831.

 1832.

 1834.

 1835.

 1836.

 1838.

 1840.

 1841.

 1841.

 1842.

 1844.

 Saeculo III, Circa Annum Christi CCIII.

 Prolegomena Ex Actis Martyrum Sinceris V. C. Theodorici Ruinart, Pag. 77, Sqq.

 Prolegomena Ex Actis Martyrum Sinceris V. C. Theodorici Ruinart, Pag. 77, Sqq.

 Synopsis.

 Passio Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.

 Passio Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.

 Praefatio.

 Incipit Passio. Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Index Capitum Passionis Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.

 Index Capitum Passionis Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.

 Dissertatio Apologetica Pro Ss. Perpetuae, Felicitatis Et Sociorum Orthodoxia, Auctore Josepho Augustino Orsi O. P. S. R. E. Presbytero Cardinali.

 Dissertatio Apologetica Pro Ss. Perpetuae, Felicitatis Et Sociorum Orthodoxia, Auctore Josepho Augustino Orsi O. P. S. R. E. Presbytero Cardinali.

 Caput Primum.

 Caput II. Basnagii Externis Adversus Sanctas Martyres Argumentis Occurritur.

 Caput III. Internis Basnagii Adversus Nostros Martyres Argumentis Generale Responsum Adhibetur.

 Caput IV. De visionum aliorumque coelestium donorum per priora Ecclesiae saecula, copia et ubertate disseritur. Veteres Christianos, et omnium opinion

 Caput V. Nihil In Perpetuae Revelationibus Contineri, Quod In Catholicam Martyrem Non Apprime Conveniat.

 Caput VI. Martyrum Nostrorum Virtutes, Et Visionum Fructus Ostendunt, Divino Illos Fuisse Spiritu Afflatos, Et Eorum Revelationes Deo Esse Tribuendas.

 Caput VII. Perpetuam Sociosque Martyres Prophetico Fuisse Spiritu Afflatos, Ex Vaticiniorum Eventis, Et Miraculis Demonstratur. Eorum Doctrinam, Et Co

 Annotationes In Fragmentum Incerti Scriptoris De Canone Ss. Scripturarum. (L. A. Murator. Antiqq. Ital. medii aevi, Bibl. Vett. Pp. Reliq. scr. Commen

 Annotationes In Fragmentum Incerti Scriptoris De Canone Ss. Scripturarum. (L. A. Murator. Antiqq. Ital. medii aevi, Bibl. Vett. Pp. Reliq. scr. Commen

 Fragmentum Acephalum Incerti Scriptoris De Canone Ss. Scripturarum.

 Fragmentum Acephalum Incerti Scriptoris De Canone Ss. Scripturarum.

 Ineunte Saeculo Tertio.

 Ineunte Saeculo Tertio.

 Prolegomena. De M. Minucii Felicis Apologetae Vita, Historia Et Scriptis, Auctore D. Golhasr. Lumper O. S. B. .

 Prolegomena. De M. Minucii Felicis Apologetae Vita, Historia Et Scriptis, Auctore D. Golhasr. Lumper O. S. B. .

 Francisci Balduini Jc. Dissertatio De Minucii Felicis Octavio.

 Francisci Balduini Jc. Dissertatio De Minucii Felicis Octavio.

 Ad Primam Lindneri Editionem Praefatio Joannis Augustini Ernesti.

 Ad Primam Lindneri Editionem Praefatio Joannis Augustini Ernesti.

 Johann. Gottlieb Lindneri Analysis Logica Dialogi ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.

 Johann. Gottlieb Lindneri Analysis Logica Dialogi ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.

 Constat:

 ΑΓΩΝ.

 Thesis.

 I.

 II.

 III.

 IV.

 V. Epilogus continet:

 Antithesis.

 I.

 Digressio I.

 II.

 Digressio II.

 Digressio III.

 Digressio IV.

 Digressio V.

 III.

 IV.

 V. Epilogus ostendit:

 Marci Minucii Felicis. Octavius.

 Marci Minucii Felicis. Octavius.

 Prooemium.

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Caput X.

 Caput XI.

 Caput XII.

 Caput XIII.

 Caput XIV.

 Caput XV.

 Caput XVI.

 Caput XVII.

 Caput XVIII.

 Caput XIX.

 Caput XX.

 Caput XXI.

 Caput XXII.

 Caput XXIII.

 Caput XXIV.

 Caput XXV.

 Caput XXVI.

 Caput XXVII.

 Caput XXVIII.

 Caput XXIX.

 Caput XXX.

 Caput XXXI.

 Caput XXXII.

 Caput XXXIII.

 Caput XXXIV.

 Caput XXXV.

 Caput XXXVI.

 Caput XXXVII.

 Caput XXXVIII.

 Caput XXXIX.

 Caput XL.

 Caput XLI.

 Index Capitum Dialogi Octavius Inscripti, Marci Minucii Felicis

 Index Capitum Dialogi Octavius Inscripti, Marci Minucii Felicis

 Epistolae Lucae Holstenii De Verubus Dianae Ephesiae Ad Minucium XXI.

 Epistolae Lucae Holstenii De Verubus Dianae Ephesiae Ad Minucium XXI.

 Dissertatio In Marci Minucii Felicis Librum Qui Octavius Inscribitur. Auctore D. Nic. Le Nourry, Monacho O. S. B. E Congregatione S. Mauri.

 Dissertatio In Marci Minucii Felicis Librum Qui Octavius Inscribitur. Auctore D. Nic. Le Nourry, Monacho O. S. B. E Congregatione S. Mauri.

 Caput Primum. Analysis Hujus Libri, Quis Illius Auctor, Ac Qui Fuerint Caecilius Et Octavius Qui In Eo Disputantes Introducuntur.

 Articulus Primus. Analysis hujus libri.

 Articulus II. Utrum Minucius Felix sit hujus libri auctor, et quis ille fuerit.

 Articulus III. Qui fuerint Caecilius, et Octavius, qui in hoc libro disputantes introducuntur.

 Caput II. De Hujus Libri Aetate, Stylo, Titulo, Argumento, Divisionibus, Manuscriptis Codicibus, Et Editionibus, De Variorum In Eum Observationibus, D

 Articulus Primus. Quo tempore hic liber editus fuerit.

 Articulus II. Cujus verbis, quove stylo hic liber compositus sit, quis ejus titulus, quis Minucii Felicis in eo scopus, et utrum ille Christianorum ca

 Articulus III. De hujus libri manuscriptis codicibus variisque editionibus.

 Articulus IV. De variorum in hunc librum notis et animadversionibus.

 Articulus V. De corruptis aut corruptionis suspectis quibusdam hujus libri locis.

 Articulus VI. Quid Minucius ex aliis scriptoribus Cicerone, Seneca, Tertulliano, ac vicissim ex hoc ejusdem Minucii libro Cyprianus aliique delibaveri

 Caput III. Novae In Minucii Felicis Librum Annotationes Ac Primo Expenduntur Argumenta, Quibus Deum Existere Caecilius Negat, Et Probat Octavius.

 Articulus Primus. Quid et quomodo in his notis agetur, ac primo inquiritur utrum Christiani ab hac disputatione rejiciendi.

 Articulus II. Expenduntur argumenta quibus Caecilius probare nititur fas Christianis et aliis non esse de Deo disputare.

 Articulus III. Exponuntur Octavii responsa, quibus superiora Caecilii argumenta diluit et evertit.

 Articulus IV. Examinantur argumenta, quibus Deum existere negat Caecilius, et Octavius demonstrat.

 Articulus V. Expenditur aliud Minucii argumentum, quo Deum intimo hominum sensu, ac ipsa eorum conscientia cognitum, revera existere demonstrat.

 Caput IV. De Deo Uno.

 Articulus Primus. Examinatur argumentum, quo Octavius ethnicorum poetarum Homeri et Virgilii, philosophorum Thaletis, Anaximenis, Diogenis Apolloniati

 Articulus II. De aliis gentilibus philosophis Antisthene, Speusippo, Democrito, Stratone, Epicuro, Aristotele, Heraclide Pontico, Theophrasto, Cleanth

 Articulus III. Expenditur aliud Octavii de Deo uno argumentum, ex terrenorum regnorum, et rerum naturalium exemplis desumptum.

 Caput V. De Dei Nomine, Natura, Et Attributis.

 Articulus Primus. Quis et quid sit Deus, quodve ejus nomen, ac quomodo ab homine cognoscatur tametsi corporeis oculis videri non possit.

 Articulus II. Quibus argumentis Minucius probaverit Deum esse infinitum, aeternum, immensum, ac scire omnia.

 Caput VI. De Divina Providentia.

 Articulus Primus. Examinantur argumenta, quibus Minucius ostendit mundum, et omnia, ac singula Dei providentia gubernari ubi de Britannia, Nilo, Euph

 Articulus II. Excutiuntur Caecilii ethnici contra divinam Providentiam argumenta, ex rebus prosperis malorum, et bonorum adversis ducta, ubi de Dionys

 Articulus III. Quomodo Octavius superiora Caecilii argumenta infirmet, et destruat.

 Articulus IV. Quomodo Octavius diluerit deductam a Caecilio ex martyrum suppliciis et morte argumentationem, ubi proposita Scaevolae, Reguli et Aquili

 Articulus V. Quomodo ultimum Caecilii contra divinam Providentiam argumentum ex Christianorum de fato opinione petitum, ab Octavio solvatur.

 Caput VII. De Aliis Christianae Religionis Dogmatibus.

 Articulus Primus. Excutiuntur argumenta, quibus Caecilius corporum nostrorum resurrectionem impugnat, et Octavius eam tuetur ubi de metempsychosi atq

 Articulus II. Alia ad probandam corporum nostrorum resurrectionem Octavii, et contraria Caecilii argumenta examinantur.

 Articulus III. Expenduntur argumenta, quibus ostenditur improbos homines poenis aeternis atque igne sempiterno cruciandos pios autem et justos perpet

 Articulus IV. Examinantur argumenta quibus Octavius contra Caecilium probat mundum igne aliquando periturum ac de Stoicorum, Epicureorum, et Platonis

 Caput VIII. De Tribus Exsecrandis Criminibus, Infanticidio, Comesis Humanis Carnibus, Et Incestu, Quorum Christiani A Caecilio Et Aliis Ethnicis Accus

 Articulus Primus. Quae qualisve fuerit ea accusatio, quae illius occasiones, et quamdiu duraverit?

 Articulus II. Expenduntur generales rationes, quibus Octavius objecta Christianis a Caecilio et Gentilibus crimina diluit.

 Caput IX. Demonstratur Quam Falsa Sint Duo Prima Crimina Christianis Objecta, Infantem Ab Ipsis Sacra Inter Mysteria Occidi, Ac Postea Devorari Ejus C

 Articulus Primus. Excutiuntur argumenta, quibus Minucius Christianos hoc utroque crimine prorsus liberat.

 Articulus II. Ostenditur quam certo Minucius ethnicos homicidii convincat, utpote qui filios recens natos exponerent, aut abortu necarent, atque etiam

 Articulus III. Quo adhuc modo Minucius ostendat a Tauris Ponticis, et Busiride Aegyptio sacrificatos hospites, a Gallis homines Mercurio: a Romanis Gr

 Articulus IV. De aliis sceleribus ex illo fero mactandorum hominum more profectis, nimirum Catilinae humano sanguine conjuratione, sacris Bellonae hom

 Caput X. De Tertio Crimine, Scilicet Infami Post Epulas Stupro, Adulterio, Et Incestu, Cujus Christiani Rei Dicebantur.

 Articulus Primus. Quantum Christiani ab hoc scelere abhorrerent, quam castum fuerit eorum conjugium, quamque multi perpetua in virginitate perseverari

 Articulus II. Quomodo Minucius Caecilii argumentum contra ethnicos retorqueat, ac eos cum matribus et sororibus connubium inire, atque illorum deos st

 Caput XI. De Absurdo Cultu Quem Asinino Capiti Et Sacerdotis Virilibus Christianos Exhibuisse Caecilius Falsississime Objicit.

 Articulus Primus. Quam falsa sit haec accusatio, et utrum Judaei vel Gnostici occasionem illi dederint, ac primi omnium caput asini revera adoraverint

 Articulus II. Quomodo Minucius probaverit ethnicos hujus, similisque aut pejoris sceleris esse reos, qui asinos cum Epona et Iside, atque boum et verv

 Articulus III. Quomodo Minucius adhuc probaverit ab gentilibus coli et adorari deos capro et homine mixtos, vultusque leonum et canum praeferentes, it

 Articulus IV. Falsum esse a Christianis adorari sacerdotis virilia ac ethnicos turpiorum flagitiorum convinci, et quae fuerit turpissimae illius vene

 Caput XII. Aliae Caecilii Criminationes, Et Ad Eas Octavii Responsa Examinantur.

 Articulus Primus. Quam immerito Caecilius Christianorum synaxes, et jejunia condemnet, dicatque eos esse desperatae factionis homines, lucifugam natio

 Articulus II. Quo jure Caecilius dixerit templa tamquam busta a Christianis despici, nullaque ipsis esse templa, nullas aras, nulla nota simulacra, et

 Articulus III. Quomodo Octavius refellat Caecilium objicientem a Christianis coli hominem cruci pro facinore affixum, ubi de suprema Christi divinitat

 Articulus IV. Qua ratione Minucius dixerit cruces a Christianis nec coli, nec optari.

 Articulus V. Quomodo Minucius telum ethnicorum, Christianis cultum crucis objicientium, in illos retundat, qui cruces in deorum simulacris, cantabris,

 Caput XIII. Alia Iniquissimarum Caecilii Accusationum Capita Expenduntur.

 Articulus Primus. Quanta injustitia Caecilius vitio Christianis vertat, quod honestis voluptatibus, spectaculis, pompis, circensibus et gladiatoriis l

 Articulus II. Quomodo Minucius respondeat aliis Caecilii obtrectationibus, Christianos publicis conviviis, et sacris certaminibus non interesse, et ab

 Articulus III. Examinantur aliae Caecilii reprehensiones, quibus Christianos idcirco vituperat, quod floribus caput, odoribus corpus non honestarent,

 Articulus IV. Tam sanctos Christianorum quam Ethnicorum corruptos fuisse mores: cur illorum disciplina minor a Caecilio dicatur: quantum iidem Christi

 Caput XIV. Excutiuntur Caecilii Argumenta Quibus Probare Conatur Deos Suos Revera Existere, Ac Proinde Veram Esse Gentilium Religionem.

 Articulus Primus. Explicatur primum Caecilii argumentum quo probare nititur veros esse deos suos ex majorum traditione et antiquissimo cultu deorum, n

 Articulus II. Quomodo Octavius Caecilii argumentum refellat ostendatque nec deorum cultum tantae esse antiquitatis, nec sectandas majorum impias ac su

 Caput XV. Expenduntur Argumenta Quibus Minucius Ostendit Falsos Esse Gentilium Deos.

 Articulus Primus. Qua insulsitate Gentiles praedicabant homines ob merita virtutis, vel beneficia aliis hominibus collata factos fuisse deos.

 Articulus II. Examinatur Minucii argumentum quo falsos esse gentilium deos probat ex eorum ortu, patria, morte, sepulchris, ac praesertim Jovis Dictae

 Articulus III. Examinatur Minucii argumentum, quo commentitio Gentilium deos esse probat ex Alexandri Magni aa matrem epistola, qua proditum sibi de d

 Caput XVI. Quam Valida Sint Alia Argumenta, Quibus Octavius Contra Caecilium Probat, Falsos Nullosque Esse Gentilium Deos.

 Articulus Primus. Quam luculenter Octavius ex prima deorum origine ostendat eos deos non fuisse, sed meros homines ac primo quidem eorum principem Sa

 Articulus II. Quam praepostere Ethnici dixerint Saturnum ex coelo et terra ortum: unde nata haec opinio: utrum illius ratio, a Minucio data, recte a L

 Articulus III. Quibus rationum momentis Caecilius demonstret falsam esse divinitatem Jovis et aliorum, qui ex hominibus geniti fuerant, vel aliorum li

 Caput XVII. Quanti Ponderis Sit Aliud Minucii Adversus Gentilium Deos Argumentum, Petitum Ex Ridiculis Eorum Formis Et Figuris, Atque Indignis Turpibu

 Articulus Primus. Quam absurde ab Ethnicis fingatur Vulcanus claudus, Apollo imberbis, Aesculapius barbatus, et aliquando imberbis Neptunus glaucis o

 Articulus II. Quanta dementia ab ethnicis decantata sit Diana alte succincta, venatrix, mammis multis Ephesia, ac Trivia trinis capitibus, multisque m

 Articulus III. Exponitur aliud ejusdem momenti argumentum, quod deprompsit Minucius ex indignis, et turpissimis deorum factis, quibus ferebatur Erigon

 Articulus IV. Cur ac quomodo Minucius ostendat falsos esse Gentilium deos, lectitatis ab omnibus ad vitae morumque institutionem libris Homeri, quibus

 Caput XVIII. Examinatur Caecilii Argumentum Quo Gentilium Deos Exsistere Eo Probare Nititur, Quia Romani Pio Eorum Cultu Imperium Totius Mundi Merueri

 Articulus Primus. Exponitur illud Caecilii argumentum.

 Articulus II. Quomodo Minucius Caecilii refellat argumentum, ac demonstret Romanorum imperium, neutiquam illorum in deos religione, sed impietate et s

 Articulus III. Nulli a Romanis ad propagandos imperii fines auxilio fuisse vernaculos deos, Romulum, pejerante Proculo, diis adscriptum, Picum, Tiberi

 Articulus IV. Quam falsum sit ob concessos Vestalibus et sacerdotibus honores, dataque privilegia, amplificatos a diis Romani imperii fines: quanta fu

 Articulus V. Quomodo Minucius ostendat Romanorum imperium pietate in deos nec fundatum nec auctum, quia Assyrii, Medi, Persae, Graeci, Aegyptii regnav

 Caput XIX. Expenduntur Argumenta, Quibus Caecilius Ex Miraculis, Oraculis, Auspiciis, Auguriis, Somniis, Atque Aliis Praedictionibus Deos Exsistere Pr

 Articulus Primus. Utrum Caecilius deos exsistere probaverit ex miraculis Claudiae Quintiae, quae navim, qua Idaeae matris simulacrum vehebatur, solo s

 Articulus II. Deorum praesentiam a Caecilio non probari oraculis, vatumque responsis, quibus Minucius opponit Amphiarai, Tiresiae, Apollinis Pythii ex

 Articulus III. Proponitur Caecilii argumentum, quo probare nititur ob auspicia et auguria a Sulpitio, Claudio, Junio, Flaminio et Crasso contempta, Ro

 Articulus IV. Quomodo Minucius superius Caecilii argumentum aliis Reguli, Mancini, Pauli, ac Julii Caesaris exemplis, funditus evertat, ubi de solisti

 Caput XX. Expenditur Generalis Minucii Responsio, Qua Miracula, Oracula, Auspicia, Auguria, Somnia, Et Alia Extraordinaria Apud Ethnicos Facta, Non Ex

 Articulus Primus. Qualem Minucius putaverit esse daemonum naturam, et quam recte dixit illos poetis, philosophis, ac in primis Platoni et Socrati, atq

 Articulus II. Exponuntur Minucii argumenta, quibus demonstrat, cur et quomodo daemonum artibus ac praestigiis ea omnia facta sint, quae supra consueta

 Articulus III. Quam evidenter Minucius demonstraverit daemones a Christianis adjuratos, atque ab obsessis hominum corporibus ejectos palam declaraviss

 Caput XXI. De Deorum Imaginibus Et Simulacris, Sub Quibus Delitescentes Daemones Credebantur Mira Quaedam Operari, Ac Quae Ab Ethnicis Impie Colebantu

 Articulus Primus. Quanta impietate Ethnici simulacra deorum suorum, sub quibus daemones habitabant, colerent et adorarent, atque ab eis, hominum manib

 Articulus II. De effigiato, uncto, et coronato Serapidis simulacro, quod Caecilius adoravit, ubi de Gentilium vario simulacra adorandi ritu, et utrum

 Caput XXII. Expenditur Minucii Argumentum, Quo Ex Sacris Ipsis, Quae Ethnici In Deorum Suorum Honorem Celebrabant, Mysteriis Atque Festis, Illos Non E

 Articulus Primus. De Isidis sacris de mysteriis, quibus illa filium aut maritum suum perditum cum Cynocephalo quaerere, et eo invento, gaudere fingeba

 Articulus II. De Eleusiniis mysteriis festoque die in Cereris filiam suam Proserpinam a Plutone raptam inquirentis, memoriam celebratis de Jovis sacr

 Articulus III. De aliis superstitiosis et absurdis Gentilium ritibus, quibus plures sanguine suo libabant, ac vulneribus viriliumque excisione supplic

 Articulus IV. De templis, quoram aditus vel semel tantum in anno, vel nemini umquam, vel numquam viris patebat de quibusdam sacris caeremoniis, quae

 Caput XXIII. De Quodam Libro, Quem Minucius Se Scripturum Promisisse Videtur, Ac De Quibusdam Locis Obscuris, Nonnullisque Scriptoribus Et Atheis Ab I

 Articulus Primus. Utrum Minucius scripserit librum de Fato, aut eum se editurum promiserit? et obscura quaedam explicantur Minucii loca, ubi de marini

 Articulus II. De citatis a Minucio quibusdam scriptoribus, Nepote, Cassio, Thallo, Diodoro, et atheis Theodoro, Diagora, ac Protagora.

 Circa Christi Annum CCXXXVI.

 Chronici, Sub Alexandro Severo Conscripti.

 Chronici, Sub Alexandro Severo Conscripti.

 Prolegomena Ex Dissertatione Fr. Blanchinii De Canone Paschali S. Hippolyti ( Apud Galland Bibl. vet. Pp., t.

 Synopsis.

 Chronicon Anonymi Qui Sub Alexandro Imp. Vixisse Anno Christi CCXXXVI Perhibetur. Liber Generationis Ab Adam Usque Ad Ordinem Quae Continetur In Hoc L

 Praefatio.

 Incipit Narratio.

 Sectio Prima. Liber generationis hominum

 Sectio II. Divisio terrae et de tribus filiis noe.

 Sectio III.

 Sectio IV.

 Sectio V.

 Sectio VI.

 Sectio VII.

 Sectio VIII.

 Sectio IX.

 Sectio X.

 Sectio XI.

 Sectio XII.

 Sectio XIII. Reges Persarum ex tempore Cyri.

 Sectio XIV. Nomina creaturae.

 Sectio XV. Prophetarum nomina.

 Sectio XVI. Nomina Regum.

 Sectio XVII. Nomina Sacerdotum.

 Sectio XVIII. Macedonum Reges juxta Alexandrinos.

 Sectio XIX. Imperatores Romanorum.

 Sectio XX. Regum Hebraeorum.

 Anno Domini CCL. Celerinus, Lucianus, Caldonius, Moyses, Maximus, Nicostratus, Rufinus Et Caeteri Confessores Ecclesiae Romanae Et Africanae.

 Anno Domini CCL. Celerinus, Lucianus, Caldonius, Moyses, Maximus, Nicostratus, Rufinus Et Caeteri Confessores Ecclesiae Romanae Et Africanae.

 Epistola Celerini Ad Lucianum. (Pamel., Rigalt., Baluz., Paris., XX. Oxon., Lips., XXI.)

 Epistola Luciani Ad Celerinum. (Pamel., XXII. Rig., Baluz., Paris., XXI. Oxon., Lips., XXII.)

 Epistola Omnium Confessorum Ad Cyprianum. (Pamel., XVII, Rigalt., Baluz., Paris. XVI. Oxon., Lips., XXIII.)

 Epistola I. Caldonii Ad Cyprianum Et Compresbyteros Carthagini Consistentes. (Pamel. XIX., Rigalt. Baluz. Paris. XVIII., Oxon. Lips. XXIV.)

 Epistola Moysis Et Maximi Presbyterorum, Nicostrati Et Rufini Diaconorum Et Caeterorum Confessorum In Fide Veritatis Perseverantium Ac Romae Consisten

 Epistola Presbyterorum Et Diaconorum Romae Consistentium Ad Cyprianum. (Pamel. Rigalt. Baluz. XXX., Paris. XXIX., Oxon. Lips. XXXVI.)

 Epistola II Caldonii Cum Herculano Et Victore Ad Clerum Carthaginensem. (Pamel. Rigalt. Baluz. XXXIX., Paris. XXXVIII., Oxon. Lips. XLII.)

 Anno Domini CCLI. Maximus, Urbanus, Sidonius, Et Macharius Confessores Romani.

 Anno Domini CCLI. Maximus, Urbanus, Sidonius, Et Macharius Confessores Romani.

 Epistola Maximi, Urbani, Sidonii Et Macharii Ad Cyprianum. (Erasm. III, 13 b

 Epistola Maximi, Urbani, Sidonii Et Macharii Ad Cyprianum. (Erasm. III, 13 b

 Annis Christi CCL-CLII.

 Annis Christi CCL-CLII.

 Prolegomena.

 Prolegomena.

 Articulus Primus. S. Cornelii Vitae Historia.

 Articulus II. S. Cornelii P. Et M. Scripta.

 Articulus III. Synopsis Epistolae Cornelii Ad Fabium Antiochenum.

 Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Cornelium Attinent, Auctore D. Coustantio O. S. B.

 Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Cornelium Attinent, Auctore D. Coustantio O. S. B.

 I.

 II.

 III.

 IV. Ubi et de poenitentia majorum clericorum, an tribus primis saeculis publicae subjecti fuerint, disseritur.

 V.

 VI.

 VII.

 VIII.

 IX.

 X.

 XI.

 XII.

 XIII.

 XIV.

 XV.

 Epistolae Sancti Cornelii Papae Et Martyris, Et Quae Ad Eum Scriptae Sunt.

 Epistolae Sancti Cornelii Papae Et Martyris, Et Quae Ad Eum Scriptae Sunt.

 Anno Chr. CCLI.

 Anno Christi CCLI.

 Anno Christi CCLI.

 Ann. Chr. CCLI.

 Anno Christi CCLI.

 Epistola VI. Sancti Cornelii Papae Ad Cyprianum Carthaginensem Episcopum. (Erasm. III, 11., Pamel. Rigal. Baluz. XLVII, Paris. XLV, Oxon. Lips. XLIX,

 Epistola VII. S. Cypriani, Carthaginensis Episcopi, Ad Cornelium Papam.

 Epistola VIII.

 IXº Ex Epistola Ad Fabium Antiochenum Episcopum Fragmenta.

 Ann. Chr. CCLII.

 S. Cypriani Ad Antonianum Epistolae Pars Altera.

 Epistola XI. (Erasm. I, 2 Pamel., Rigalt., Baluz., LIV Paris. LIII Coustant. I, 167 Galland. III. 350 Routh., Reliq. sacr. III, 69 et 108.)

 Anno Christi CCLII.

 De Quinque Presbyteris Et Fortunato Pseudoepiscopo.

 Anno Christi CCLII.

 Appendix Prima. Epistolae Cornelio Adscriptae.

 Appendix Prima. Epistolae Cornelio Adscriptae.

 Monitum In Epistolam Sequentem.

 Epistola I. Cornelius Episcopus Fratri Lupicino Viennensi Archiepiscopo Salutem.

 Epistola II. Cornelii Papae Ad Cyprianum.

 Appendix Secunda. Decretales Epistolae S. Cornelio Papae Adscriptae.

 Appendix Secunda. Decretales Epistolae S. Cornelio Papae Adscriptae.

 Epistola Prima. De Translatione Corporum Apostolorum Petri Et Pauli: Et De Novato, Aliisque Haereticis.

 Epistola II. Ad Rufum Coepiscopum Orientalem.

 Decretum. Ut a jejunis juramenta praestentur.

 Monitum.

 Monitum.

 Concilia Carthaginensia Tempore Cornelii I Papae In Causa Lapsorum Sub S. Cypriano Celebrata.

 Concilia Carthaginensia Tempore Cornelii I Papae In Causa Lapsorum Sub S. Cypriano Celebrata.

 Anno Domini CCLI.

 

 Carthaginensis, Cypriani. ( Ex libello synodico. )

 Epistola Synodica S. Cypriani, Carthaginensis Episcopi, Et Collegarum Ad S. Cornelium Papam De Lapsis.

 Circa Annos Christi CCL-CCLXX.

 Dissertatio Prooemialis. Auctore D. Gothofr. Lumper O. S. B.

 Dissertatio Prooemialis. Auctore D. Gothofr. Lumper O. S. B.

 Caput Primum. Ejus Vitae Historia. Articulus Unicus.

 Caput II. Novatiani Scripta Et Doctrina.

 Articulus Primus. De libro Novatiani de Trinitate.

 Articulus II. De Novatiani epistola de Cibis judaicis.

 Articulus III. De Novatiani Epistola Cleri Romani nomine S. Cypriano inscripta.

 Articulus IV. De operibus Novatiani deperditis.

 Articulus V. Editiones operum Novatiani.

 Caput III. Doctrina Novatiani

 Articulus Primus. Puncta dogmatica de Deo, divinisque ejus perfectionibus.

 Articulus II. Doctrina Novatiani de Mysterio Ss. Trinitatis.

 Novatiani Presbyteri Romani Opera Quae Exstant Omnia.

 Novatiani Presbyteri Romani Opera Quae Exstant Omnia.

 De Trinitate Liber.

 De Trinitate Liber.

 Caput Primum. De Trinitate disputaturus Novatianus ex Regula fidei proponit, ut primo credamus in Deum Patrem et Dominum omnipotentem, rerum omnium pe

 Caput II. Deus super omnia, ipse continens omnia, immensus, aeternus, mente hominis major, sermone inexplicabilis, sublimitate omni sublimior.

 Caput III. Deum esse omnium conditorem, dominum et parentem, e sacris Scripturis probatur.

 Caput IV. Bonum quoque, semper sui similem, immutabilem, unum et solum, infinitum: cujus nec nomen proprium possit edici, et incorruptibilem, et immor

 Caput V. Cujus si iracundias et indignationes quasdam, et odia descripta in sacris paginis teneamus non tamen haec intelligi ad humanorum exempla vit

 Caput VI. Et licet Scriptura faciem divinam saepe ad humanam formam convertat, non tamen intra haec nostri corporis lineamenta modum divinae majestati

 Caput VII. Argumentum.— Spiritus quoque cum Deus dicitur, claritas et lux, non satis Deum illis appellationibus explicari.

 Caput VIII. Argumentum.— Hunc ergo Deum novisse et venerari Ecclesiam eique testimonium reddit tam invisibilium, quam etiam visibilium, et semper, et

 Caput IX. Porro eamdem regulam veritatis docere nos, credere post Patrem etiam in Filium Dei Jesum Christum Dominum Deum nostrum, eumdem in Veteri Tes

 Caput X. Jesum Christum Dei Filium esse, et vere hominem: contra haereticos phantasiastas, qui veram carnem illum suscepisse negabant.

 Caput XI. Et vero non hominem tantum Christum, sed et Deum: sicuti hominis filium, ita et Dei filium.

 Caput XII. Deum enim Veteris Testamenti Scripturarum auctoritate probari.

 Caput XIII. Eamdem veritatem evinci e sacris Novi Foederis Litteris.

 Caput XIV. Idem argumentum persequitur auctor.

 Caput XV. al. XXIII. Rursum ex Evangelio Christum Deum comprobat.

 Caput XVI. al. XXIV. Iterum ex Evangelio Christum Deum comprobat.

 Caput XVII. al. XXV. Item ex Moyse in principio sacrarum Litterarum.

 Caput XVIII. al. XXVI. Inde etiam, quod Abrahae visus legatur Deus: quod de Patre nequeat intelligi, quem nemo vidit umquam sed de Filio in Angeli im

 Caput XIX. al. XXVII. Quod etiam Jacob apparuerit Deus Angelus, nempe Dei Filius.

 Caput XX, al. XV. Ex Scripturis probatur, Christum fuisse Angelum appellatum. Attamen et Deum esse, ex aliis sacrae Scripturae locis ostenditur.

 Caput XXI, al. XVI. Eamdem divinam majestatem in Christo aliis iterum Scripturis confirmari.

 Caput XXII, al. XVII. Eamdem divinam majestatem in Christo aliis iterum Scripturis confirmat.

 Caput XXIII, al. XVIII. Quod adeo manifestum est, ut quidam haeretici eum Deum Patrem putarint, alii Deum tantum sine carne fuisse.

 Caput XXIV, al. XIX. Illos autem propterea errasse, quod nihil arbitrarentur interesse inter Filium Dei et filium hominis, ob Scripturam male intellec

 Caput XXV, al. XX. Neque inde sequi, quia Christus mortuus, etiam Deum mortuum accipi: non enim tantummodo Deum, sed et hominem Christum Scriptura pro

 Caput XXVI, al. XXI. Adversus autem Sabellianos Scripturis probat alium esse Filium, alium Patrem.

 Caput XXVII. al. XXII. Pulchre respondet ad illud: sumus, quod illi pro se intendebant.

 Caput XXVIII. Pro Sabellianis etiam nihil facere illud: Qui videt me, videt et Patrem, probat.

 Caput XXIX. Deinceps fidei auctoritatem admonere nos docet, post Patrem et Filium, credere etiam In Spiritum Sanctum: cujus operationes ex Scripturis

 Caput XXX. Denique quantum dicti haeretici erroris sui originem inde rapuerint, quod animadverterent scriptum: unus Deus: etsi Christum Deum et Patrem

 Caput XXXI. Sed Dei Filium Deum, ex Deo Patre ab aeterno natum, qui semper in Patre fuerit, secundam personam esse a Patre, qui nihil agat sine Patris

 De Cibis Judaicis Epistola.

 De Cibis Judaicis Epistola.

 Caput Primum. Novatianus presbyter Romanus in secessu suo, tempore persecutionis Decianae, variis fratrum litteris provocatus, adversus Judaeos post s

 Caput II. In primis Legem spiritalem esse tradit et proinde cum cibus primus hominibus, solus arborum fructus fuerit, et usus carnis accesserit: Lege

 Caput III. Non culpanda itaque immunda animalia, ne in Auctorem culpa revocetur: sed quando irrationale animal ob aliquid rejicitur, magis illud ipsum

 Caput IV. His accessisse et aliam causam, cur multa a Judaeis ciborum genera tollerentur ad coercendam nimirum intemperantiam populi, uni Deo servitu

 Caput V. Et vero fuerit tempus aliquod, quo istae umbrae vel figurae exercendae: postquam autem finis legis Christus supervenit, omnia jam dici ab Apo

 Caput VI. Sed non ex hoc quia libertas ciborum concessa, luxuriam permissam esse, aut continentiam sublatam et jejunia: haec enim vel maxime decere Fi

 Caput VII. Cavendum etiam esse ne quis licentiam istam in tantum putet profusam, ut ad immolata idolis possit accedere.

 Novatiani Ad S. Cyprianum Epistola, Cleri Romani Nomine Scripta, Cypriano Papae Presbyteri Et Diaconi Romae Consistentes, Salutem.

 Novatiani Ad S. Cyprianum Epistola, Cleri Romani Nomine Scripta, Cypriano Papae Presbyteri Et Diaconi Romae Consistentes, Salutem.

 Anno Domini CCLII-CCLIII. S. Lucius, I, Papa Et Martyr.

 Anno Domini CCLII-CCLIII. S. Lucius, I, Papa Et Martyr.

 Notitia Historica.

 Notitia Historica.

 Epistola Unica S. Cypriani Carthaginensis Episcopi Ad Lucium Papam De Exsilio Reversum. De reditu illius ab exsilio gratulatur. Nil imminutum gloriae

 Epistola Unica S. Cypriani Carthaginensis Episcopi Ad Lucium Papam De Exsilio Reversum. De reditu illius ab exsilio gratulatur. Nil imminutum gloriae

 Appendix Unica. Epistolae Et Decreta S. Lucio Adscripta.

 Appendix Unica. Epistolae Et Decreta S. Lucio Adscripta.

 Epistola Lucii Papae I Ad Galliae Atque Hispaniae Episcopos.

 Decreta Lucii Papae, Ex Gratiano Desumpta.

 I. Officio et beneficio privetur episcopus, presbyter vel diaconus, uxorem suscipiens, vel susceptam retinens.

 Ex Eisdem Decretis. II. Clericus matronarum domicilia frequentans deponatur.

 Ex Eisdem Decretis. III. De eodem titulo.

 Ex Eisdem Decretis. (Ex vet. Poenitentiali, apud Cantsium, vett. lect. t. II, part. II, p. 131, edit. Basnagii ex nov. supplem. Mansi., t. I, p. 14.)

 Annis Domini CCLIII CCLVII.

 Annis Domini CCLIII CCLVII.

 Prooemium. Ex libro pontificali Damasi papae.

 Prooemium. Ex libro pontificali Damasi papae.

 Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Stephanum Attinent. Auctore D. Coustantio O. S. B.

 Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Stephanum Attinent. Auctore D. Coustantio O. S. B.

 I.

 II.

 III.

 IV.

 V.

 Epistolae Quae Ad S. Stephanum I Papam Attinent. Epistola S. Cypriani Carthaginensis Episcopi Ad Stephanum Papam.

 Epistolae Quae Ad S. Stephanum I Papam Attinent. Epistola S. Cypriani Carthaginensis Episcopi Ad Stephanum Papam.

 Appendix. Epistolae Decretales S. Stephano Adscriptae.

 Appendix. Epistolae Decretales S. Stephano Adscriptae.

 Epistola I Stephani Papae I Ad Hilarium Episcopum.

 Epistola II Stephani Papae I.

 Acta Et Monumenta Celeberrimae De Haereticorum Baptismate Disputationis,

 Acta Et Monumenta Celeberrimae De Haereticorum Baptismate Disputationis,

 Pars Prima. Praecipua Veterum Monumenta Quae Supersunt De Baptismate Haereticorum.

 Pars Prima. Praecipua Veterum Monumenta Quae Supersunt De Baptismate Haereticorum.

 S. Stephani Papae Et Martyris Decretoriae Sententiae.

 S. Stephani Papae Et Martyris Decretoriae Sententiae.

 Prooemium.

 I. Unus ac necessarius controversiarum fidei finis.

 II. Palmare juris principium.

 III. Traditionis Apostolicae testimonium de haereticorum baptismate.

 IV. Testimonii intrinseca argumenta.

 V. Clausula.

 Concilium Romanum Sub S. Stephano Celebratum. Ex Libello Synod.

 Concilium Romanum Sub S. Stephano Celebratum. Ex Libello Synod.

 Concilia Carthaginensia .

 Concilia Carthaginensia .

 Carthaginense Concilium Sub Cypriano Tertium Anno Post Christum Natum CCLIII Habitum. De Infantibus Baptizandis.

 Prooemium. (Erasm., III, 3. Pamel., Rigalt., Baluz., LIX. Paris., LVIII. Oxon., Lips., LXIV. Ronth. Rell. Scrip. p. 74 et 116.)

 Cyprianus Et Caeteri Collegae Qui In Concilio Affuerunt Numero LXVI, Fido Fratris Salutem.

 Carthaginense Concilium Sub Cypriano Quartum. Anno Post Christum Natum CCLIV Habitum. De Basilide Et Martiale Hispaniae Episcopis Libellaticis. (Erasm

 Prooemium.

 Cyprianus, Caecilius, Primus, Polycarpus, Nicomedes, Lucilianus, Successus, Sedatus, Fortunatus, Januarius, Secundinus, Pomponius, Honoratus, Victor,

 Anno Christi CCLV. S. Stephani III. Carthaginense Concilium Sub Cypriano Quintum, De Baptismo Primum.

 Prooemium.

 Cyprianus, Liberalis, Caldonius, Junius, Primus, Caecilius, Polycarpus, Nicomedes, Felix, Marrutius, Successus, Lucianus, Honoratus, Fortunatus, Victo

 Anno Christi CCLVI, Pontificatus S. Stephani III. Carthaginense Concilium Sub Cypriano Sextum. Ex Africa Provincia Et Numidia, Quod De Baptismo Secund

 Prooemium.

 Cyprianus Et Caeteri Stephano Fratri Salutem.

 Anno Christi CCLVI, Pontificatus S. Stephani III. Carthaginiense Concilium Sub Cypriano Septimum, Ex Tribus Africae Provinciis, Quod De Baptismo Terti

 Prooemium.

 Sententiae Episcoporum LXXXVII, De Haereticis Baptizandis.

 Bollandistarum Animadversiones In Haec Concilii Carthaginensis Verba: Neque enim quisquam nostrum episcopum se esse episcoporum constituit, etc.

 

 Monitum.

 Synodus Carthagine habita, cui praefuit magnus Cyprianus, et sanctus martyr, cum esset episcopus Carthaginensis.

 ΣΥΝΟΔΟΣ Πλένομὲνη ἐπὶ Κυπριανοῦ τοῦ ἅγιωτάτου ἐπισκόπου Καρχηδόνος καὶ μάρτυρος. ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΩΝΑΡΑΣ.

 Epistola Magni Cypriani Ad Jovianum ejusque episcopos.

 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ Κυπριανοῦ πρὸς τὸν Ἰοβιανὸν καὶ ἐκείνου συνεπισκοπους.

 Concilium VIII Habitum Circa Annum CCLVII.

 Concilium VIII Habitum Circa Annum CCLVII.

 Epistolae Dionysii Alexandrini Episcopi Ad Stephanum Papam Fragmentum.

 Prooemium.

 Epistola S. Cypriani Ad Quintum. De Haereticis Baptizandis. (Erasm. p. 397. Pamel. Rigalt. Baluz. Oxon. Lips. LXXI.)

 Anno Christi CCLVI. Epistola S. Cypriani Ad Jubaianum, De Haereticis Baptizandis.

 Epistola S. Cypriani Ad Pompeium Contra Epistolam Stephani De Haereticis Baptizandis.

 Epistola S. Cypriani Ad Magnum De Baptizandis Novatianis Et De Iis Qui In Lecto Gratiam Consequuntur.

 Concilium Iconiense Contra Cataphrygas, Celebratum Anno 258 Sub Stephano Papa I.

 Epistola Firmiliani, Episcopi Caesareae Cappadociae, Ad Cyprianum Contra Epistolam Stephani.

 Prolegomena De Auctore Anonymo Libri De Rebaptismate.

 Prolegomena De Auctore Anonymo Libri De Rebaptismate.

 Articulus I. Quis auctor operis, et quo saeculo floruerit?

 Articulus II. Analysis hujus opusculi.

 Articulus III. Observationes quaedam in hunc tractatum, atque ejusdem editiones.

 Anonymi Liber De Rebaptismate. Non Debere Denuo Baptizari Qui Semel In Nomine Domini Jesu Christi Sint Tincti.

 Anonymi Liber De Rebaptismate. Non Debere Denuo Baptizari Qui Semel In Nomine Domini Jesu Christi Sint Tincti.

 De Anonymo Auctore Tractatus Adversus Novatianum.

 De Anonymo Auctore Tractatus Adversus Novatianum.

 Prolegomena.

 Anonymi Tractatus Ad Novatianum Haereticum: Quod Lapsis Spes Veniae Non Est Deneganda.

 Anonymi Tractatus Ad Novatianum Haereticum: Quod Lapsis Spes Veniae Non Est Deneganda.

 Pars Altera. Praecipui Recentium Excursus In Eamdem De Haereticorum Baptismate Disputationem.

 L. Thomassini Dissertatio Ad Synodos Sub Stephano Papa In Causa Baptismi Haereticorum Collectas Carthagine, Romae Et Alibi Annis, Christi 256, 257, Et

 L. Thomassini Dissertatio Ad Synodos Sub Stephano Papa In Causa Baptismi Haereticorum Collectas Carthagine, Romae Et Alibi Annis, Christi 256, 257, Et

 Synopsis.

 I. Stephani Papae Et Cypriani Concertatio. Novatorum Calumnia In Stephanum. Duplex Adversus Eos Controversia Hic Dirimenda.

 II. Non Errasse Stephanum In Omnium Haereticorum Baptismo Recipiendo, Probatur Ex Firmiliano.

 III. Et Idem Ex Eodem.

 IV. Alia Ex Eodem Argumenta.

 V. Et Rursus Alia.

 VI. Idem Evincitur Ex Cypriano.

 VII. Ex Eodem.

 VIII. Ex Concilio Carthaginensi.

 IX. Ex Tertulliano.

 X. Item Ex Concilio Arelatensi.

 XI. Ex Eusebio.

 XII. Ex Stephani Ipsius Verbis

 XIII. Defenditur Argumentum Stephani Adversus Cyprianum.

 XIV. Item Ex Hieronymo Ostenditur Non Errasse Stephanum In Quaestione Baptismi.

 XV. Rursus Ex Eodem.

 XVI. Ex Eodem Iterum.

 XVII. Ex Eodem.

 XVIII. Idem Efficitur Ex Basilio.

 XIX. Ex Siricio Innocentio, Leone R. Pp.

 XX. Item Ex Augustino.

 XXI. Quam Dictu Nefas, Totam Aliquando Errasse In Hoc Etiam Negotio Ecclesiam.

 XXII. Item Ex Vincentio Lirinensi.

 XXIII. Ex Hincmaro Rhemensi, Et Augustino Rursus.

 XXIV. Altera Attingitur Controversia, An Post Decretum Stephani Plenario Adhuc Esset Opus Concilio, Ut Innuere Videtur Augustinus.

 XXV. Contra Ex Eodem Augustino, Etiam Ante Concilium Et Summa Fuit Stephani Potestas Et Cypriani Error Expiandus, Non Excusandus.

 XXVI. Ex Eodem, Cyprianus Petro Comparatur Erranti, Sed Corripiente Collegam Audiendi.

 XXVII. Quam Non Possit Excusari Cyprianus Ex Eodem, Traditioni Apostolicae Et Ecclesiae Universali Immoriger.

 XXVIII. Eadem Ex Hieronimo Confirmantur, Vincentio Lir. Et Facundo Herg.

 XXIX. Rursus Ex Augustino.

 XXX. Non Ultra Minas Saeviit Stephanus, Et Tandem Dispensationi Acquievit, Atque Ita Decreti Sui Executionem Suspendit Ipsemet.

 XXXI. Graviori Auctoritati Cedere Debuisse Cyprianum Ex Augustino.

 XXXII. Et Cyprianus Et Alii Ejus Consentanei Forsan Resipuere.

 XXXIII. Altera Aperitur Via Solvendae Hujus Controversiae, Ex Discrimine Quaestionum De Fide Et De Consuetudinibus.

 XXXIV. Varia Hujus Discriminis Documenta.

 XXXV. Quaestionem Hanc Civiliter Tractatam Esse, Ut Ad Consuetudines Spectantem, Non Ad Fidem, Probatur Primum Ex Firmiliano.

 XXXVI. Item Ex Cypriano.

 XXXVII. Item Ex Stephano, Ex Arelat. Et Nicaena Synodo. Ex Optato.

 XXXVIII. Item Ex Basilio.

 XXXIX. Ex Amphilochio.

 XL. Ex Athanasio.

 XLI. Ex Epiphanio.

 XLII. Ex Cyrillo Hierosol.

 XLIII. Ex Secunda Synodo Oecumenica.

 XLIV. Ex Synodo Trullana.

 XLV. Ex Consensu Graecorum, Maxime Theodori Studitae.

 XLVI. Ex Gennadio.

 XLVII. Ex Augustino.

 XLVIII. Concilia Plenaria Augustinus Frequenter Ad Consuetudines Ordinandas Requirit.

 XLIX. Nequaquam Ad Quaestiones Fidei.

 L. Summa Controversiae Hujus Posterioris.

 Dissertatio Qua Vera Stephani Circa Receptionem Haereticorum Sententia Explicatur.

 Dissertatio Qua Vera Stephani Circa Receptionem Haereticorum Sententia Explicatur.

 I. Sententiam Illius Ratione Destitutam Non Fuisse.

 II. An Stephanus Baptismum Ab Haereticis Sub Qualibet Forma Collatum Admiserit.

 III. An Eos, Quos Baptizatos In Nomine Jesu, Dixit Stephanus, Intellexerit In Nomine Trinitatis Baptizatos.

 IV. An Non Stephanus Haereticorum Baptismo Majorem, Quam Decet, Virtutem Atque Efficiam Tribuat.

 V. An Manum Ab Haeresi Redeuntibus Imponi Voluerit Stephanus, Ut Confirmationis Sacramentum Eis Conferretur.

 VI. Stephanus Ab Antiquis Laudatur Ut Apostolicae Traditionis Vindex, Nec Erroris Ab Ullo Arguitur, Nisi Ab Iis Qui Quorumvis Haereticorum Baptisma Re

 VII. An Stephanus Excommunicatione Percusserit Rebaptizantes. An Severius Cum Viris Sanctis Se Gesserit.

 Auctoritas Pontificia, Notissimo Cypriani Facto A Quibusdam Neotericis Acriter Impugnata, Sed A Sapientissimis Galliae Theologis Solide Vindicata. Dis

 Auctoritas Pontificia, Notissimo Cypriani Facto A Quibusdam Neotericis Acriter Impugnata, Sed A Sapientissimis Galliae Theologis Solide Vindicata. Dis

 Praefatio.

 Compendiosa Stephani Sanctissimi Martyris Ac Romani Pontificis Vita A Veterum Monumentis Excerpta.

 Compendiosa Stephani Sanctissimi Martyris Ac Romani Pontificis Vita A Veterum Monumentis Excerpta.

 Appendix Ad Vitam S. Stephani Romani Pontificis Et Martyris, In Qua Ipsius Contra S. Cyprianum Aliosque Rebaptizantes Agendi Ratio Veterum Testimoniis

 Appendix Ad Vitam S. Stephani Romani Pontificis Et Martyris, In Qua Ipsius Contra S. Cyprianum Aliosque Rebaptizantes Agendi Ratio Veterum Testimoniis

 Dissertationis Pars Prima.

 Caput Primum. Juxta Universalem Galliae Theologorum Ac Scriptorum Doctrinam S. Cyprianus Agitatam Aevo Suo De Rebaptizandis Haereticis Quaestionem, No

 Caput II. Juxta Universalem Galliae Theologorum Ac Scriptorum Doctrinam S. Cyprianus Probe Noverat Quam S. Stephanus Asserebat Consuetudinem, Non Pecu

 Dissertationis Pars Secunda

 Caput Primum. Exponuntur Momenta Quibus Evincitur Causam De Baptismate Haereticorum Cypriano Visam Fuisse Rem Non Fidei, Sed Merae Disciplinae.

 Solvuntur Objectiones.

 Caput II. Afferuntur Momenta, Quibus Evincitur S. Cyprianum Probe Novisse Quam S. Stephanus Rom. Pontifex Vindicabat Consuetudinem, Universalem Tunc T

 Binae Dissertationes De Firmiliano, Auctore F. Marcellino Molkenbuhr O. S. F. Strictioris Observantiae, Ss. Theologiae Lector. Jubilato.

 Binae Dissertationes De Firmiliano, Auctore F. Marcellino Molkenbuhr O. S. F. Strictioris Observantiae, Ss. Theologiae Lector. Jubilato.

 Praefatio.

 Conspectus Utriusque Dissertationis De Firmiliano.

 Dissertatio Prima De Firmiliani ad S. Cyprianum Epistola aliisque ejus operibus.

 Propositio I. Vero similius est quod famosa sub nomine Firmiliani ad S. Cyprianum Epistola non ab aliquo graeco, sed a latino tenebrione fuerit compos

 Propositio II. Non est verosimile, quod S. Firmilianus famosam pro rebaptizantibus Epistolam contra S. Stephanm papam conscripserit.

 Propositio III. Verosimilius est quod aliquis Donatista Africanus fatam epistolam composuerit, sed post tempora sancti Augustini.

 Argumenta contraria. Queis probetur, quod Firmilianus fatam epistolam vere composuerit.

 Argumenta. II. Quod auctor epistolae Firmilianicae non fuerit Donatista.

 Propositio IV. Non est verosimile quod sanctus Firmilianus aliquos libros scripto publico evulgarit.

 Argumenta contraria ex sancto Basilio Magno.

 Dissertatio Secunda. De Firmiliani anno emortuali, quo Paulus Samosatenus fuit depositus, ac synodus Antiochena III, seu celeberrima contra Paulum cel

 Propositio. Celeberrima synodus Antiochena, in qua Paulus Samosatenus fuit depositus, celebrata non fuit ante annum 272.

 Corollarium.

 Animadversiones in binas has dissertationes opera et studio P. Gottfridi Lumper.

 Annales Ecclesiae Africanae. Temporibus Cyprianicis (Auctore Morcelli).

 Annales Ecclesiae Africanae. Temporibus Cyprianicis (Auctore Morcelli).

 Annus Christianus CCXLIII. Donato Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLIV. Donato Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLV. Donato Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLVI. Donato Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLVII. Donato Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLVIII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLIX. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCL. Cypriano Episcopo Carthaginensi.

 Annus Christianus CCLI. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus. CCLII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLIII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLIV. Cypriano, Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLV. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLVI Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLVII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLVIII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Circa Annum Domini CCLVII.

 Circa Annum Domini CCLVII.

 Prolegomena. Auctore D. Gothofr. Lumper. (Hist. theolog. critic. Ss. Pp. t. XIII, p. 45-51.)

 Prolegomena. Auctore D. Gothofr. Lumper. (Hist. theolog. critic. Ss. Pp. t. XIII, p. 45-51.)

 Articulus Primus. [ De sancto Pontio, auctore Vitae sancti Cypriani.

 Articulus II. Pontii diaconi Scripta.

 Articulus III. De Actis Pontianae historiae subjectis, et quid curae in utrisque edendis adhibitum fuerit a viris doctis.

 De Vita Et Passione Sancti Caecilii Cypriani Episcopi Carthaginensis Et Martyris, Per Pontium Diaconum.

 De Vita Et Passione Sancti Caecilii Cypriani Episcopi Carthaginensis Et Martyris, Per Pontium Diaconum.

 Caput Primum. Auctor rationes scribendi exponit. Acta Martyrum olim diligenter litteris fuisse consignata perhibet.

 Caput II. Quae a Cypriano post baptismum facta sunt, enarrat. Continentia necessaria. Aliae Cypriani virtutes.

 Caput III. Ad sacros ordines cito promovetur. Sanctos sibi imitandos jungiter proponit

 Caput IV. Cyprianus a Caecilio ad fidem adductus.

 Caput V. Adhuc neophytus, episcopatum assumere compulsus.

 Caput VI. Episcopalibus virtutibus emicat.

 Caput VII. Proscriptus et ad leonem postulatur, prudenter secedit.

 Caput VIII. Idque accidit ex divinae Providentiae consilio.

 Caput IX. Grassante dira peste, plebem suam ad succurrendum ea infectis, etiam ethnicis, efficaci oratione adducit.

 Caput X. De eodem argumento.

 Caput XI. Pellitur in exsilium Curubin.

 Caput XII. A multis invisitur. Coelesti visione recreatus, de martyrio subeundo ejusque dilatione divinitus admonetur.

 Caput XIII. Quam visionem auctor interpretatur, et veridicam fuisse probat.

 Caput XIV. Imminente persecutione, recusat fugere Cyprianus, suosque ad martyrium hortatur.

 Caput XV. Capitur. Plebs ante fores noctem excubat.

 Caput XVI. Postridie ad tribunal proconsulis ducitur.

 Caput XVII. Lata sententia.

 Caput XVIII. Capite plectitur.

 Caput XIX. Primus martyr episcoporum Carthaginensium.

 Acta Proconsularia Sancti Cypriani Episcopi Et Martyris.

 Acta Proconsularia Sancti Cypriani Episcopi Et Martyris.

 I. Prima S. Cypriani confessio coram Paterno proconsule. Presbyteros prodere renuit.

 II. In exilium Curubim mittitur. Inde a Galerio revocatus comprehenditur.

 III. Coram proconsule sistitur. Ejus secunda confessio.

 IV. Sententia in eum lata, capite plecti jubetur.

 V. Coram magna populi turba decollatur. Ejus corpus a fidelibus noctu sublatum sepelitur.

 VI. Passus est XVIII kal. octobr. sub Valeriano et Gallieno principibus.

 Appendix Passio S. Cypriani Ex M. S. Victoris Nec Non Bodleiano I.

 Appendix Passio S. Cypriani Ex M. S. Victoris Nec Non Bodleiano I.

 Index Generalis. In Opera Tertulliani.

 Index Generalis. In Opera Tertulliani.

 Monitum.

 A

 B

 C

 D

 E

 F.

 G

 H

 I

 J

 L

 M

 N

 O

 P

 Q

 R

 S

 T

 U

 V

 X

 Z

 Syllabus Rerum Quae In Hoc Volumine Includuntur.

 Syllabus Rerum Quae In Hoc Volumine Includuntur.

 Finis Tomi Tertii.

S

Sabbatum temporale fuit praeceptum, II, 605 B, C, sq. In praeteritum justi non sabbatisaverunt, II, 601 A, B. Machabaei sabbato pugnaverunt fortiter, II, 606 C. Ejus observatio an sit salutis medela, II, 601 A. Circa legem sabbati Pharisaei in totum erraverunt, non animadvertentes conditionaliter eam indicentem ferias operum sub certa specie eorum, II, 385 A. Sabbati lex humana opera, non divina, prohibebat, II, 309 B, sq. Sabbatisare nos omni opere servili semper debemus, et non tantum septimo quoque die, sed per omne tempus, II, 605 B. Sabbatum quod nos Deus vult custodire, ibid. Diem sabbati, benedictione Patris a primordio sanctum, Christus sua benedictione efficit sanctiorem, II, 386 A. Sabbati dominus dictus Christus, quia illud tuebatur ut rem suam, II, 385 C. Sabbatum Judaeorum omnino rescindit, II, 384 sqq.

Sabbato numquam jejunabant Christiani, nisi in Paschae parasceve, II, 973 B. Quidam nec genuflectebant, I, 1191 A.

Sabaeum thus, caeteris charius, I, 493 A.

Sabinarum raptus, I, 637 A.

Sacerdotes denuo nubere prohibiti, I, 1286 B; II, 922. Sacerdoti digamo aufertur agere sacerdotem, II, 938 B, C.

Sacra Romanorum prima simplicia, I, 430 A.

Sacrorum pater, vid. Hierophantes.

Sacramenta Christianorum, I, 1286 A; II, 806 A, B. Materiam in sacramentis propriis parere facit Deus, I, 1203 A. In verba sacramenti respondere, I, 624 A.

Sacramenti ejusdem una traditio regit ecclesiarum jura, II, 32 B.

Sacramentum allegoriae, II, 478 A. Figurarum sacramenta, quae, II, 470 A. Sacramentum ligni, II, 635 A, B sq. Vid. Crux, Lignum.

Sacramentorum agnitionem a Deo merentur jejunia, II, 963 A. Divinorum sacramentorum res Satan in idolorum mysteriis aemulatur, II, 54 A.

Sacrificiorum rationalis institutio, II, 310 B. Sacrificium Deo acceptabile, II, 608 B. Sacrificium offerre, I, 1329 B. Quae sint sacrificia Deo grata, II, 806 B. Sacrificiis spiritalibus Deo litandum, II, 310 B, C, 608 sq. Sacrificiorum onera et operationum et oblationum negotiosas scrupulositates cur instituerit Deus, II, 306 B, C. In uno tantum loco sacrificare debebant Judaei, II, 607 C. Sacrificia terrenarum oblationum et spiritalium sacrificiorum, II, 608. Sacrificiorum Caïn et Abel differentia, II, 607 A, B. In his duplicia duorum populorum sacrificia praeostensa, ibid. C.

Sacrificii spectatores, I, 686 A, et participatio, I, 1177 sq. Vid. Christiani, Ethnici, Defuncti, Synaxes, Visceratio.

Sacrilegi olim existimati Christiani, I, 699 B.

Sadducaei, ex Samaritani erroris radice surgentes, II, 61 A. Eorum propria opinio, II, 46 A. Ausi sunt carnis negare resurrectionem, II, 46 A, 61 A. Neque animae, neque carnis admittunt salutem, II, 846 A. Eorum callida quaestio de nuptiarum frequentia, II, 937 C.

Sadducaeorum partiarii, qui, II, 796 B. Eorum propinqui, II, 754 A.

Saeculum Dei est, saecularia, diaboli, I, 648 A. In saeculo omnia imaginaria et nihil veri, II, 96 B. Vid. Mundus.

Sagitta quis primus corpora sauciavit, II, 1048 B.

Sale et melle medicabantur pueri, II, 412 A.

Saliis caenaturis creditor necessarius, I, 474 A.

Salmacis fons, II, 568 A.

Salomon regnavit in finibus Judaeae tantum, a Dan usque Bersabee, II, 611 B. In figuram Christi, de idololatria sibi sponsavit Ecclesiam, II, 382 B. Cum esset omni gratia et scientia donatus a Domino, ad idololatriam a mulieribus 1581 inducitur, II, 14 B. Etiam quam habuit in Deo gloriam amisit, per mulieres in idololatriam pertractus, II, 494 B, Salomon rejicitur, sed jam a mulieribus alienis possessus, et idolis Moabitarum et Sodomorum mancipatus, II, 311 B. Ira Dei Salomoni accessit post luxuriam et idololatriam, II, 350 C.

Salutis cardo, caro, II, 806 A. Nihil tam dignum Deo quam salus hominis, II, 316 C. Sperando, timendo, cavendo, salvi erimus, I, 1318 A. Qui sollicitus est, is vere potest esse securus, I, 1318 A.

Salutis et incolumitatis opus non est hominis sed Dei proprium, II, 385 B.

Salutatio, seu benedictio mutua in occursu per viam, II, 419 B.

Salutificator unus, Christus, II, 778 A.

Samaria desciverat ab Israele, habens schisma illud ex novem tribubus ab Hieroboam apud Samariam collocatis, II, 339 B, 620 A. Samariae spolia, quae, II, 339 A, B, 619 C. Samariae nomine idololatria notatur, ibid.

Samius sophista, quid senserit de animabus post mortem, II, 697 A, B.

Samos insula enatata, II, 1034 A.

Samia vasa, I, 430 A, 607 A.

Samothracia mysteria, I, 309 A. Illa declarare nefas, ibid.

Samuelis anima an a Pythonissa evocata, II, 740 A.

Sanctificationis species, quot, II, 915.

Sanctitati designati, ac per hoc saluti, filii fidelium, II, 718 B.

Sanctus Dei, Christus, II, 371 B.

Sanctus nemo ante Spiritum sanctum de coelo repraesentatum, II, 1001 C.

Sanctus deus factus propter hospitalitatem, I, 599 C.

Sanguis nihil aliud quam rubeus humor, II, 771 A. Sanguinis fluxus, defusa insuper venula, revocare, II, 132 B. Argutae indolis vel obtusae caussam in sanguinis qualitate constituit Empedocles, II, 683 B. Sanguine hausto ictum olim foedus, I, 321 A. Animas defunctorum humano sanguine propitiari olim creditum est, I, 644 C.

Sanguinis sui salutaris figuram implere Christus concupiscebat, II, 460 A.

Sanguis Christianorum semen, I, 583 A.

Sapiens nemo, nisi fidelis, II, 15 A.

Sapientes Graeciae, I, 387 A.

Sapientia de simplicitatis ordine manat, II, 544 B. Opimitas sapientiam impedit, exilitas expedit, II, 683 B. Vid. Sophia.

Sapientia humana affectatrix et interpolatrix veritatis, II, 20 B. Sapientia saecularis, temeraria interpres divinae naturae et dispositionis, II, 19 A. Vid. Philosophia.

Sapientiae liber Salomoni adscriptus, II, 544 B.

Sardanapalus, libidinibus insignis, II, 1042 B.

Sardiniae heros quidam incubatores fani sui visionibus privabat, II, 733 B.

Sarmatae, mente torpentes, II, 692 B. Christo jam subditi, II, 611 A

Sarmenticii vocati Christiani, I, 531 A.

Sarpedonis in Troade oraculum, II, 730 A.

Satanas, daemonum princeps, I, 405 A. Olim erat eminentissimus Angelorum, et omnium sapientissimus, II, 297 A. Decidit e sublimitate coelesti, ibid. B. Malitiae est angelus, totius erroris artifex, etc., I, 613 A. Sanctorum est delator et criminator, II, 710 C. Dei sacramenta affectat, II, 928 C. Cain docuit ab homicidio incipere, I, 1258 A. Cum in angelum lucis se transfigurat, an qualitatem suam amittat, II, 877 A. Nihil ei licebit in servos Dei vivi, nisi permiserit Dominus, II, 104 D. Quare hoc permittat Deus, ibid. Vid. Diabolus.

Satisfactio confessione disponitur, I, 1243 B. Satifacimus de pristinis peccatis conflictatione carnis et spiritus, I, 1225 A.

Saturninus, Menandri Simoniani discipulus, II, 686 A.

Saturninus haereticus Deum vocabat innascibilem virtutem, II, 61 A. In summis et illis infinitis partibus et in superioribus illum manere docebat, ibid. Angeli inferiores, juxta ipsum, mundum fecerunt, ibid. Vid. Sentius.

Saturnus, origo totius vel potioris vel notioris divinitatis apud ethnicos, I, 329 A, 601 B. Omnium deorum primus et parens, ibid. Cur Coeli et Terrae filius dicatur, I, 331 A, 601 sqq. Quam falso, ibid. Saturnus tempus, quomodo, I, 602 B. Saturnus quadratus, II, 266 A. Non deus, sed homo fuit, qui ab alio homine regnum et vitam accepit, I, 329 sq., 602 C. Vitam egit mortalem, I, 330 A, 602, sq. Patrem exsecasse dicitur, I, 601 C. Neque haec allegorice explicanda, I, 321 A, 602. A Jano excipitur, I, 330 A, 602, sq. Rudes erant homines illius aevi, I, 331 A. Saturnus tabulas primus confixit, I, 330 A, 602 sq. Docuit nummos signare, ibid. Aerario praesidet, cur, I, 330 A. Pallium commendat, II, 1045 A. Ante omnes fuit coronatus, II, 85 A.

1582 Saturnum Afrorum hominum victima placari apud saeculum licuit, II, 136 C. Ei mactabantur infantes in Africa, et quamdiu, I, 595 B; usque ad proconsulatum Tiberii, et postea occulta, I. 314 sq. Ejus sacerdotes, qui homines ei immolabant, arboribus suffixi, ibid.

Saturnalia festa, I, 492 A, 681 C, sq. Dies Saturni otio et victui destinatus, I, 371 A.

Saul, bonus prae caeteris, postea livore evertitur, II, 14 B. Cum eligitur, nondum despector est prophetae Samuelis, II, 311 B.

Scalae quas somniabat Jacob, aliis ascensum in superiora, aliis descensum ad inferiora demonstrant, II, 103 C, 357 A.

Scandalum non bonae rei sed malae exemplum est, aedificans ad malum et ad delictum, II, 892 A.

Scapula judex, percussus a Deo post damnatum martyrem, I, 702 B.

Scauri impuritas, II, 1049 A.

Scena. Vid. Theatrum.

Schisma haereticis unitas est, II, 57 C. Schismatum mater, aemulatio, I, 1218 A.

Scholae feriis honorabantur, I, 674 B. Discipulus fidelis eas non adibit, ob earum inquinamenta, II, 675 B. Vid. Ludimagister.

Sciapodes, II, 312 B.

Scientia animam efficit ornatiorem, non opimiorem, II, 656 A. Scire nihil est omnia scire, II, 27 B. Nobis curiositate opus non est post Christum Jesum, nec inquisitione post Evangelium, II, 20 B, sq. Infinitas quaestiones prohibet Apostolus, II, 651 A.

Scientia naturalium ne in bestiis quidem deficit, II, 688 B.

Scipio, exsecto matris utero, vivus aerem hausit, II, 692 C. Carthaginem excidit, II, 1031 A. Omni deo ethnicorum justior et militatior, I, 337 A.

Scorpius nocet de cauda, II, 121, sq. Ejus remedia, II, 122 A. Scorpium magnum de modico malo terra suppurat, II, 121 A.

Scorpii et colubri portendunt spiritalia malitiae, II, 421 B.

Scripturae sacrae majestas et auctoritas, I, 386 sq., 446 A, 468 sq.; II, 167 B. Ejus plenitudo adoranda, II, 218 A. Ejus antiquitas, I, 384 A, 386 A, 515 A. Caeteris commentationibus antiquior, I, 520 A. Scripturarum divinarum instrumentum, I, 377 A. Earum verecundiae, II, 960 C. Dei est Scriptura, II, 510 C De Veteris Testamenti auctoritate et integritate dubitari non potest, I, 384 A. Libri Veteris Testamenti a viris divino Spiritu inundatis editi, I, 378 A, B. Scriptura omnis divinitus inspirata, aedificationi habilis I, 1308 A. Eam qui non recipiunt, nec Spiritus sancti esse possunt, II, 34 C. Praecinerunt Scripturae quae post Christum futura sint, II, 319 B. Vetus Testamentum non minus ad Christianos quam ad Judaeos pertinet, I, 386 A. Cur et quomodo, I, 394 A.

Scripturae libri ex hebraico in graecum sermonem conversi, I, 378 sqq.; et repositi in bibliotheca Philadelphi apud Serapaeum, I, 380 A, Vid. Esdras. Eas Judaei palam recitabant, vectigali libertate, I, 381 A. In synaxibus Christianorum legebantur, I, 477 A. Eas non occultabant, nec poterant, I, 446 A. Ex iisdem plura a philosophis et poetis hausta vel corrupta, I, 515 sq., 520 A. Scripturae in capitula divisae, II, 127 B. Ad litteras nostras nemo venit, nisi jam Christianus, I, 610 A.

Scripturis sanctis qui studuerit, Deum intelligere cogetur et credere, I, 381 A. Scripturae medullas nemo magis novit quam ipsa Christi schola, II, 146 B. Fidei fomenta de Scripturarum intellectione, I, 1299 A. Earum praedicatione Christiani spem fiduciamque suam recreabant, I, 489 B. Fides salvum facit, non exercitatio Scripturarum, II, 27 B. Christianorum institutio de porticu Salomonis est, II, 20 B. Scriptura legem condit, natura contestatur, disciplina exigit, II, 510 B. Ad omnes Apostolus scribit, dum ad quosdam, II, 512 B.

Scripturarum omnium consonantia, II, 632 B. Nulla vox divina ita dissoluta est et diffusa, ut verba tantum defendantur et ratio verborum non constituatur, II, 23 A. Scriptura sacra late semper dividitur, I, 634 B. Foecundior divina litteratura ad facultatem cujusque materiae, II, 53 A. Scripturae sensus certae interpretationis expetit gubernaculum, II, 22 C. Communes sensus simplicitas ipsa commendat, et compassio sententiarum, et familiaritas opinionis, II, 799 B. Eoque fideliores existimantur, quia nuda et aperta et omnibus nota definiant, ibid. Negat Scriptura quod non notat, II, 934 C. Ubi non facit tentationis mentionem, non admittit tentationis interpretationem, II, 404 D. Figurata solet uti translatione hominum, ex comparatione criminum, II, 620 A. Scripturarum, et expositionum, et omnium traditionum christianarum veritas ubi sit, II, 31 B. Ex solis Scripturis quaestiones solvendae, II, 799 B. Veritati tantum obstrepit adulter sensus, quantum et corrumpit 1583 stylus, II, 30 A.

Scripturarum interpolatio, quantum nefas, II, 51 sq. Earum adulteratio semper comitatur doctrinae variationem, II, 51 c. Illic deputanda est Scripturarum et expositionum adulteratio, ubi diversitas invenitur doctrinae, II, 51 C, 146. Scripturas alius manu, alius sensu expositiones invertit, II, 52 A. Vid. Marcion.

Scripturae sic sunt Dei voluntate dispositae, ut haereticis materias subministrarent, II, 53 A. Haeretici de Scripturis solis quaestiones suas sistunt, II, 512 B. Communium verborum simplicitatem torquent in quaestionem, II, 222 A. Scripturarum congressionibus nihil proficimus cum haereticis, II, 30 sq.

Scriptura sermoni posterior, I, 616 B. Auditur in cera manus omni sono clarior, littera omni ore vocalior, I, 694 A. Nihil potest manus scribere quod non anima dictaverit, aut a se conceptum, aut ab alio traditum, ibid., A. Vid. Traditio.

Scythae foedus hausto sanguine inibant, I, 321 A. Carnes hominum defunctorum comedebant, ibid. Christo subditi, II, 611 A.

Scythae Parthicas terras occupant, II, 700 A. Exsuperant Persas, II, 1035 B. Vid. Anacharsis.

Sectae nullius nomen malum, nisi in ea aliquid mali sit, I, 282 sq. Nulla propter solum auctoris sui nomen odio habenda, ibid. Nec juste damnatur, ibid.

Sectam vocat Tertullianus christianam religionem, I, 259 A.

Secundum nihil longinquat a primo, II, 987 B.

Secundus haereticus, cum Valentino consensit, II, 69 B, 548 B.

Sedulitas nugas non facit, I, 1288 A.

Selgicae oves, II, 1039 A.

Semaxii vocati Christiani, I, 531 A. Ad stipem dimidii axis revincti, sarmentorum ambitu exurebantur, ibid.

Semen animale, ex animae distillatione, II, 696 A. Semen corporale, ex carnis defaecatione, ibid. Ex afflatu Dei animatur virus genitale, ibid. Fructus omnis jam in semine est, I, 320 A.

Semen sanguis Christianorum, I, 535 A.

Seneca saepe noster, II, 682 c. Ejus Fortuitae, I, 535 A. Amarissimis verbis deos gentilium insectatus est, I, 343 A. Ejus dictum de artibus et aetatibus omnium rerum, II, 682 B. Omnia post mortem finiri, etiam animam, docet, II, 721 A, 795 B.

Senones Capitolium obsederunt, I, 485 A.

Sensus ab anima oriuntur, II, 675 A. Omni sensuum instrumento fulta est anima, II, 805 B. Opinio omnis a sensibus, II, 675 A. Sentire et intelligere unum sunt, II, 678 C. Sentire pati est, et pati sentire, II, 667 A. Nihil animale sine sensu, nihil sensuale sine anima, II, 775 A. In homine sunt sensus corporales et sensus intellectuales, qui, II, 654 A. Incorporalia sensibus objiciuntur, ibid. C. Prior sensus quam stylus, I, 616 B. Sensus, hominis exterioris ministeria, II, 82 B. De sensibus quinque quaestio, II, 674 sq. An sint errori obnoxii, II, 674 B, C. Sensum principalitatem philosophi, alii in cerebro, alii in medio superciliorum ponebant, II, 814 A. De communione favorabili sensuum mentes capiunt haeretici, II, 799 B. Sensum pati, non opinari, animam enim operari, dicunt Stoici, II, 675 A.

Sensibus Deus aestimari potest, I, 375 B. Fructus divinorum munerum ad animam deducuntur ab sensibus, II, 82 B.

Sensualitatem Plato in Timaeo irrationalem pronuntiat, et opinioni implicitam, II, 674 sq.

Sentinus, deus, I, 600 C.

Sentius Saturninus, scriptor de recensione Judaeorum sub Augusto principe, II, 405 B, 1031 B.

Septimontium festa, I, 606 B, 674 B.

Septuaginta Duo interpretes Veteris Testamenti, I, 379 sq.

Sepulturae requies, asylum mortis, I, 461 A. In sepeliendis Christianis thus adhibitum, I, 493 A; et orationes presbyterorum, II, 737 B, C. Sepulturarum arcas prohibebant praesides, I, 701 A. In coemeterio, corpus alicujus defuncti corpori communicavit, II, 738 A. Insepulti quando ad inferos reducantur, juxta ethnicos, II, 745 B.

Sepultura Christi quomodo e medio ejus sublata, II, 629 C.

Serapaeum, seu Serapidis templum, quanta magnificentia Alexandriae exstructum, I, 380 A. Illud ingredi, nisi soluto tributo, non licebat, I, 574 A. Ibi deposita versio graeca Veteris Testamenti, I, 380 A.

Serapiacae coenae, quae, I, 474 A.

Serapis, deus, I, 305 sq. Ab ethnicis rejectus ex Capitolio, deorumque curia ejectus, et postea restitutus, ibid.

Sermo vox est et sonus oris, et aer offensus, intelligibilis auditu, II, 162 B. Caeterum, vacuum quid, et inane et incorporale, ibid. De organo carnis est, II, 805 B. Spiritu 1584 structus est, et sermonis corpus est spiritus, II, 163 B. Prior sermo quam scriptura, I, 616 B. An ab hominibus inventus, I, 616 B, C. Sermonis nativitas perfecta cum dixit Deus: Fiat lux, II, 161 B. Tunc speciem et ornatum suum sumpsit, sonum et vocem, ibid.

Sermo laciniosus onerosus et vanus est, II, 894 B.

Sermo Deus in effigie Dei constitutus, II, 802 C. Sermonem Deus protulit, sicut radix fruticem, et fons fluvium, et sol radium, II, 163 B, C. Sermonem apud Deum in primordio fuisse quidam per simplicitatem dicunt, cum magis rationem competat antiquiorem habere, II, 160. At Deus non sermonalis a principio, sed rationalis etiam ante principium, ibid. Sermo Deus, et sermo Domini manet in aeternum, perseverando scilicet in sua forma, II, 191 A. Sermo quomodo caro factus sit, II, 190 D. In Evangelio amplius quam in Scripturis aliis, et ministrum et arbitrum rectoris invenio Sermonem, II, 218 A. Vid. Christus, Filius, ΛΟΓΟΣ, Verbum.

Sermo, aeon Valentinianorum, II, 553 sqq.

Serpentes arida et inaquosa sectantur, I, 1198 A. Serpentis exuvium et senium, II, 1036 B.

Serpens a primordio divinae imaginis praeda, II, 544 B. Solitus est tentare, ibid.

Serpens aeneus in ligno positus, et cur, II, 682 A. Simulacrum serpentis cur Moyses erexerit, I, 667 B; secundum Ophitas, II, 64 A. haec effigies non ad idololatriae titulum pertinet, sed ad remedium, I, 667 B, C, sqq. Crucis Christi erat figura, I, 667 c; II, 347 B.

Servi flagris caedi solebant, I, 301 A. Illis matrimonium prohibitum, I, 1300 B. Eorum vincula ex auro, I, 1328 A. Servos, captivos vel malo genio mercatos in exsequiis immolabant, I, 645 A. Alii muraenis in escam objecti, II, 1048 B. Vid. Galba.

Senstertiis centum constabant coenae Romanorum, I, 300 A.

Sethoitae docebant duos homines ab Angelis constitutos, Cain et Abel, II, 65 B. Propter hos, magnas inter Angelos contentiones et discordias exstitisse, etc., ibid. Illorum opinio de semine Cham, II, 66 A, B.

Severitas bona, si justa, si bonus judex, id est justus, II, 302 C, sq. Debitum est justitiae, II, 204 A. Ejus debita quae, II, 303 A.

Severus imperator Christianorum fuit memor, I, 703 B. Initio imperii sui illis favit, ibid. A. Proculum christianum, qui oleo eum sanaverat, in palatio suo retinuit, ibid. Leges Pappias et Julias abrogavit, I, 286 sq. Christo templum aedificare intendebat, I, 290 C.

Sexus nullus in coelo, I, 1307 A. In sexuum solemni officio anima et caro simul funguntur, anima concupiscentia et instinctu, caro opera et actu, II, 695 B.

Sibynae, genus venabulorum, II, 361 C.

Siccitates depulsae geniculationibus et jejunationibus Christianorum, I, 703 C, 1195 C. Vid. Imber, Pluvia.

Siciliae nomen, unde ortum, I, 481 A. Quomodo in insulam efformata, II, 1034 A. Siciliae tyrannus Dionysius, II, 728 A.

Sidera deos habebat Plato, II, 260 B. Siderum distincta confusio, II, 1033 A.

Sige mater, seu Silentium, II, 551 A, B, 666 A.

Signum omne ejus est cujus est res, II, 458 C.

Signa militaria adorabant Romani, per ea jurabant et omnibus diis praeponebant, I, 367 sqq., 579 A.

Signare lectulum et corpusculum, I, 1296 A. Crucis signaculo frontem terimus ad omnem progressum et motum, ad mensas, ad cubilia, quocumque nos conversatio exercet, II, 80 A.

Signatur caro, ut et anima muniatur, II, 806 B.

Silentium, aeon Valentinianorum, II, 68 A. Vid. Sige.

Silentii fidem omnibus mysteriis tribuebant veteres, I, 309 A, 567 C.

Silenus, Phryx, asseruit de orbe alio, II, 220 B. Penes aures Midae blattit, II, 1032 B; quas lucratur, II, 649 A.

Similitudo habet cum veritate honoris consortium, II, 518 A.

Similitudine animae parentibus de ingeniis respondemus, II, 693 B.

Simon magus, redemptor Spiritus sancti, II, 708 B. Ab Apostolis maledictus, de fide ejectus est, I, 672 B, C, sq. Summam virtutem, id est summum Deum, se ausus est dicere, II, 62 B, 708 B, sq. Mundum ab Angelis institutum docebat, ibid. Statua illi erecta, ut deo, I, 346 sq. Vid. Helena.

Simonis haeretici prophetarum animas se movere spondent, II, 749 A.

Simoniana magia est disciplina angelis serviens, 46 c. A Petro in Simone damnata, ibid.

Simonia quam severe condemnata, I, 469 sq.

Simplicitas, sapientiae conjuncta, II, 544 B. Sola Deum agnoscere poterit et ostendere, ibid.

1585 Simplicitatem volunt esse haeretici prostrationem disciplinae, cujus penes nos curam lenocinium vocant, II, 56 B. Communium verborum simplicitatem torquent in quaestiones, II, 222 A.

Simulacra a Tuscis inventa, I, 430 A. Fiebant ex terrena ac vili materia, et vasculis communi ac vilissimo usui destinatis, I, 399 sq. Metallis censentur, I, 341 A. Nulla deorum simulacra olim apud Romanos, I, 430 A. 608 A; sive ante Numam Pompilium, ibid. Antequam ad hominis efficta sint similitudinem, quam ridicula fuerint, I, 339 sqq., 366 sqq., 578 A, B. Esse deos ejusmodi putabant gentiles, I, 488 A, 579 A; ac deos fieri ridicula consecratione, I, 339 sqq. Eadem patiuntur simulacra deorum ac Christiani ab ethnicis damnati, ibid. Primum, sine capite sunt, ibid. Cruci ac stipiti superstruuntur, I, 340 sqq., 579 A. Asciis dolantur, runcinis et scabinis perpoliuntur, ibid. Inquinata, violata, fracta, minuta, destructa, consumpta, I, 344 A. A milvis, muribus et araneis coinquinata, I, 343 A. Ea ut fierent, ex imperatoris pendebat arbitrio, I, 439 A. Eorum fatum mutabant artifices, I, 339 sq. Ea in aliam formam convertebant, pignorabant et vendebant, I, 344 B. Eo charioris vendita, quo sanctior deus, II, 346 A, 576 A. Illa quilibet eligere aut repudiare poterat, I, 344 sq. Vid. Idolum.

Sinus Abraham, quid, II, 444 B.

Sirenes monstrosae, fabulosaeque cantatrices, I, 308 A. Eorum ora cruenta, ibid.

Smaragdi latebant in circulis, vel cingulis foeminarum, I, 1312 A.

Sobolem vicariam et posthumam supparari, II, 938 A. Verisimilius est sobolem ab origine potius quam originem a sobole vocitari, II, 219 B.

Sobrietas ad somnia habenda conducit, II, 733 A. Vid. Abstinentia, Foemina, Gula, Somnia.

Societatis repudium numquam delicti praejudicium est, II, 981 B.

Socrates, omnium hominum sapientissimus oraculo declaratur, I, 503 A. Sed falso, ibid. Omnis illa sapientia de industria venerat consuetae aequanimitatis, non de fiducia compertae veritatis, II, 647 B. Corruptor erat adolescentium, I, 509 A. Leno erat philosophus Socrates, I, 373 A. Cum amicis uxorem communicabat, I, 372 A. Daemones agnovit, I, 405 A. Daemonium Socrati a pueritia adhaesit, pessimus revera paedagogus, I, 405 A; II, 647 B, 718 A. Dicere solebat: Si daemonium permittat, I, 503 A. Consolabatur uxorem muliebriter inclamantem, II, 647 A.

Socrates deos existere non putabat, I, 589 A. Illos destruebat, I, 354 A. Ejus dementia per canem et anserem jurantis, I, 353 sq. Moriturus quam impie jusserit gallum Aesculapio pro se sacrari, I, 503 A, 589 A. Ejus de anima disputatio, cicutis damnationis exhaustis, II, 647 A. Illius condemnatio, I, 563 A. Cur capitali affectus poena, ibid.

Socrates Argivus, I, 605 C.

Sodoma et Gomorrha, civitates igne consumptae, I, 382 A. Ignium imbres meruit earum impietas, II, 1033 A, sq. Olet adhuc incendio tellus, I, 483 A. Ibi vastitas ingens, orba regio, cinis omnia, II, 1034 A, B. Vid. Poma. Urbes illa evasissent, si jejunassent, II, 962 C.

Sodomorum et Gomorrhae populus, II, 339 B, 620 A, 1034 A, B.

Sol corpus, siquidem ignis, II, 658 B. Solem dumtaxat pedalem esse somniavit Epicurus, I, 591 C. Unicus sol hunc mundum temperat, II, 285 B. Terra longe majorem esse Peripatetici dixerunt, I, 591 C. Quibus salubris non sit, II, 285 B. Solis ipsius radio scriptum: Ita claret; proverbium, II, 863 B. Solem noctuae nesciunt oculi, aquilae sustinent, II, 658 B. Ad solem ungebantur Barbaricae gentis infantes, II, 338 A.

Solis insolita, Christo moriente, defectio, in arcanis descripta, I, 401 A. In conventu Uticensi sol, extincto pene lumine, adeo portentum fuit, ut non potuerit ex ordinario deliquio hoc pati, I, 701 B.

Sol lugebat filium suum detractum de coelo, I, 359 A. A Persis verus esse Deus credebatur, et adorabatur, I, 369 A. Cur, I, 370 A, 579 A. Ejus cultus cur objectus Christianis, I, 369 A. In linteo et in clypeis depingebatur, I, 370 A. Ejus effigies de fastigio aedis emicabat, I, 369 A. Circus Soli principaliter consecratur, ibid. B.

Solitudo, solemnis regio Creatoris, II, 373 D. Vid. Deus.

Sollicitudo propinquitatis aliter est curiosa ac sollicitudo servitutis, I, 459 B.

Somnia a Deo sunt, II, 731 B, C. Plurima incutiuntur a daemonibus, II, 731 B, et a magis, I, 411 A. Nemo potest ex arbitrio somniare, II, 732 A. Somniorum eventus et effectus, II, 724 A. Somniorum fides de effectu, non de conspectu renuntiantur, II, 749 C. Vana in totum ea judicavit Epicurus, II, 726 B. Aliquane natura somniorum immunis, II, 734 A. Infantes an somnient, II, 733 B. Somniorum et 1586 ecstasis differentia, II, 325 sq. Revelantur et honores et ingenia per quietem, praestantur et medelae, proferuntur et furta, conferuntur et thesauri, II, 728 B. Sobrietas ad somnia conducit, II, 733 A, B. Certiora et colatiora somniantur sub extimis noctibus, II, 732 B. Homerus duas portas divisit somniis, corneam veritatis, fallaciae eburneam, II, 726 C. Vid. Cicero, Nero, Sophocles, Philippus, Trasymedes.

Somnus est recreator corporum, redintegrator virium, probator valetudinum, pacator operum, medicus laborum, II, 722 B, C. Vid. Nox. Corpori provenit in quietem, non et animae, II, 722 A, 725 A, C, 819 B. Somno magis reficitur homo quam fatigatur, II, 322 A. Finis est operis, II, 722 A. Non est extranaturale, ut quibusdam philosophis placet, II, 721 B, sq. De somno variae philosophorum opiniones, ibid. Somni ratio naturalis et natura rationalis, II, 724 B. Illud praeit ratio, II, 722 B. Non semper ex fatigatione concipitur, ibid. A. Ejus plurima praeparatura est in esu et potu, II, 723 A. Tam utilis est, ut absque illo nulla anima sufficiat, II, 722 B. Vid. Soranus, Stoici, Strato.

Somnus, speculum mortis, II, 734 A, 750 B. Somnus tam salutaris, tam rationalis, etiam in publicae et communis jam mortis effingitur exemplar, II, 723 B. Corpus, in somno immobile situ, ostenditur quale ante vitam jacuit, et quale post vitam jacebit, II, 723 C.

Somnus probat quod sine corpore etiam plurimum potest anima, II, 724 A. Bona facta gratuita sunt in somnis et delicta secura, II, 726 A.

Sophia Dei est Spiritus et Filius ejus, II, 212 sq.; et ejus Sermo, II, 213 A. Ab aeterno est genita, II, 212 sq. Sine initio non fuit, II, 213 A. Vice intelligentiae et scientiae ipsa est, II, 212 C.

Sophia, aeon Valentinianorum, II, 553 sqq. Sophiam cognominant Terram et Matrem, II, 575 A.

Sophocles tragicus, somniando redinvenit coronam auream, quam ex arce Athenae perdidissent, II, 729 A.

Soranus medicus quatuor libros de anima scripsit, II, 655 A, B Ejus de anima sententia, II, 658 A, 668 B; et de infanticidio, ibid.; atque de somno, II, 724 C.

Soter in Alexandria triginta quinque annis regnavit, II, 692 A.

Soter alius, triginta et octo regnavit annis, II, 692 A.

Sparteoli, qui, et unde sic dicti, I, 474 A, D.

Spectaculum omne sine concussione spiritus non est, I, 647 B. Spectaculorum origo de superstitione idololatriae, I, 466 A. Universa eorum paratura ex idololatria constat. I, 635 B. Quantis criminibus sint contaminata, I, 466 A, 630 sqq. An liceat Christianis uti spectaculo, I, 493 A, 655 sq.; vel ejus voluptates videre, I, 647 A. Circa voluptates spectaculorum infamata est conditio eis qui natura quidem omnia sentiunt ex quibus spectacula instrumenta, scientia autem deficiunt, II, 84 A.

Speculum alterius nulla res est, id est non coaequalis, II, 233 B. Speculum omni occasione consulere, I, 1325 A. Speculum mortis, somnus, II, 743 A, 750 B.

Spes unica totius orbis, Christus, II, 760 C. Spes Christianorum in coelis, I, 260 A. Spei est contemplatio in hoc spatio per fidem, non repraesentatio nec possessio, sed exspectatio, II, 826 B. Spei nostrae retinacula, quae, I, 1332 B. Sperando, timebimus; timendo, cavebimus; cavendo, salvi erimus, I, 1318 A.

Spes, dea, I, 600 C.

Speusippus, Platonis nepos et successor, in adulterio periit, I, 510 A.

Spirare est flatum ex semetipso agere, II, 663 A.

Spiritus Sanctus tertia est persona Ss. Trinitatis, II, 163 C, D, sq. Tertium nomen Divinitatis, et tertius gradus majestatis, II, 196 A. Ejusdem est cum Patre et Filio naturae, ibid. A Patre Filioque procedit, II, 159 B. Cur non dicatur Filius, II, 163 A. Ejus natura propria sanctitas est, II, 933 C. Declarata est per animal simplicitatis et innocentiae, I, 1208 A. Vicarius est Domini, II, 809 B. Ejus vicariam vim misit Christus, qui credentes agat, II, 26 B. Spiritus sanctus doctor veritatis, II, 34 c, 196 A. Christianae disciplinae determinator, II, 1001 B. Ipsum habent fideles, II, 920 A. Ultro agnoscitur, nec exspectat sanctitatis admonitionem, II, 933 C. Nemini Spiritus sanctus accommodatus sine fidei sacramento, II, 647 B. Nulli Christus exploratus sine Spiritu sancto, ibid. Spiritus Dei in nobis est patientibus, non ipse tamen patiens, sed pati posse praestans, II, 195 A.

Spiritus qui ferebatur super aquas, quis, I, 1208 A; II 227 A. Spiritus Dei Saul vertit in alium virum, II, 665 A. Spiritus sancti portionem, quae ex forma prophetici moduli in Joanne egerat praeparaturam viarum Dominicarum, abscedere jam ab Joanne necesse erat, redactam scilicet in Dominum, ut in massalem suam summam, II, 402 B. Vid. Paracletus, Xystarches.

1587 Spiritus idem qui et sermo Dei, II, 189 A, B.

Spiritus nequam omnibus hominibus adhaeret ab ipsa etiam janua nativitatis, animas aucupabundus, II, 717 B. Spiritus immundus in exorcismo oneratus, quid responderit, I, 657 B. Spiritus adversarius ex diversitate praedicationis apparet primo regulam fidei adulterans, et ita ordinem adulterans disciplinae, II, 931 C. Vid. Daemon, Diabolus, Satan.

Spiritus corpus est sui generis in sua effigie, II, 162 c. Spiritus et anima an duo sint, II, 664 A, B. Spiritus animalis, auriga corporis, II, 740 B. Vid. Anima, Corpus.

Spirituales sunt quaedam substantiae, I, 404 B. Spiritualis et incorporeae rei ideam explicare nequiverunt gentiles philosophi, I, 516 sqq.

Sponsa Christi pura, sancta, caret etiam aurium macula, II, 981 A. Vid. Ecclesia, et Matrimonium, Uxor.

Statilius Taurus moenia imposuit, II, 1031 A.

Statina dea, II, 718 A.

Statio, quae, I, 1181 sqq. Probatur ex Veteri Testamento, II, 967 sqq. Stationes militares, I, 1183 A, II, 92 A, 967 A. Ab iis stationibus jejuniorum nomen acceperant Christiani, I, 1183 A. Diebus stationum ad sacram synaxim accedendum, licet non suscipiatur Christi corpus, I, 1182 sq. Stationes ante concilia, II, 972 C. Statio in eam usque horam celebranda est, in qua a sexta contenebratus orbis, defuncto Domino, lugubre fecit officium, II, 967 A, B. Ad vesperam stationem producere, II, 967 B, sq. Stationes quartae et sextae feriae, II, 956 A, 973 A. Stationum semijejunia, II, 961 B. Vid. Jejunium.

Statuae viris fortibus in cruciatibus erectae, I, 534 A. Statuis remunerabantur philosophi, I, 502 A. Statuae monumenta resurrectionis, I, 634 A.

Status uniuscujusque certum quid est, et dat sensui legem, ita sentiendi statum, sicuti est, II, 107 B.

Stella a stella differt in gloria, non in substantia, II, 866 A. Vid. Sidus.

Stephanus angelicum fastigium induit, II, 877 A. Cum lapidaretur, vidit adhuc stantem Christum ad dexteram Dei, ut exinde sessurum, II, 195 C.

Sterculus, deus qui stercora per agros spargit, I, 423 A, 599 B. Quam praepostere deus, Ibid.

Sterilem parere contra naturam difficile Deo non fuit, sicut nec virginem, II, 165 C.

Stesichorus, auctor, I, 641 A. Excoecatus ob convicium carminis in Helenam Trajanam, dehinc reluminatus, II, 709 A.

Stigmata corporalia, quae, II, 480 A.

Stipes unoquoque mense in arca communi offerebant Christiani, I, 470 C. Stipites templorum, I, 494 A.

Stipitem non elaboratam quidam gentiles coluerunt, I, 366 A.

Stoici, a loco conventiculorum suorum nuncupati, I, 282 A. Deum corporeum dixerunt, I, 517 sq.: et extra mundum positum, I, 518 A. Sic volunt per Deum materiam decucurisse, quomodo mel per favos, II, 236 B. Malunt Deum, providentissimum humanae institutioni, somnia nobis indidisse, peculiare solatium naturalis oraculi, II, 731 A. Somnum resolutionem sensualis vigoris affirmant, ibid. B. Eorum opinio de anima, II, 653 A. Non omnem sensum. nec semper de mendacio onerant, II, 674 C.

Stoicus christianismus, II, 20 B.

Stola, puellarum vestis, I, 688 B.

Strabo auctor, II, 728 A.

Strabo physicus coelum et terram dixit Deum, II. 260 B, 729 A. Docebat animam esse in superciliorum meditullio, II, 671 B, vel in membranulis, ibid. Animae tuetur unitatem, II, 670 B. Somnum dicit segregationem consati spiritus, II, 721 B.

Strenae memoratae, I, 672 B, 682 B.

Stygias paludes poeta tradidit mortem diluentes, II, 734 B.

Stylus sensui posterior, I, 616 B.

Subigus, Deus, I, 601 A.

Substantia aliud est, et aliud natura substantiae, II, 704 C. Substantia una, quam Deus in Adam contulit, et matricem omnium fecit, II, 684 A. Nulla digna est substantia quam Deus induat, II, 335 A.

Substantia una in tribus cohaerentibus, II, 168 C. Vid. Trinitas.

Sudor digestionis aestuantis est index, II, 622 A.

Suetonius auctor, II, 637 B. 725 A.

Suffectura quodammodo est spiritus anima, II, 280 B.

Summum magnum necesse est sit unicum, II, 250 sqq. Vid. Deus.

Sumptuariae leges ambitionem et sumptum comprimunt, I, 302 sqq. Postea spretae, ibid.

Superstitio vulgaris communis idololatriae, cum in simulacris de nominibus et fabulis veterum mortuorum pudet, 1588 ad interpretationem naturalium refugit, et dedecus suum ingenio obumbrat, II, 260 C. Superstitiones paganorum turpes et otiosae, I, 305 A. Frequentior est omni superstitione luxuria et ambitio, I, 671 A.

Supplicium aquae, mortis genus caeteris crudelius, I, 308 A.

Supplicia aeterna non solum frustrantur, sed expugnant poenitentes temporali afflictione, I, 1244 A.

Supputaria digitorum gesticula, I, 387 A.

Susanna relevata est in judicio, II, 81 A.

Suspiciones impudicae omni modo cavendae, I, 1331 A.

Sustinere in finem, nihil aliud quam pati finem II, 139 B.

Sutrii urbis dea Nortia, I, 421 A, 596 A.

Sutrinae Venetae, II, 1046 B.

Sybylla, veri vera vates, ante exstitit quam omnis litteratura, I, 385 A, 603 B. Ejus carmina de Saturno, ibid. Daemonibus tribuebant ethnici ejus oracula, ibid. Taciti testimonium de Sybillis ethnicorum, I, 385 A.

Sylla nullus gentilium Deus felicior, I, 337 A. Ejus lances splendidissimae, II, 706 A.

Syllogismi Apellis, II, 71 C.

Symbolum, Vid. Fides, Sacramentum. Mortis symbolum necessitate Deus indulget, I, 1238 B.

Synagogae Judaeorum, fontes persecutionum, II, 143 A.

Synaxes Christianorum, quam sanctae, I, 468 sqq. Quo die agebantur, I, 371 A, 579 A; II, 79 B. Coibant in coelum, ut, quasi manu facta, Deum precationibus ambirent, I, 468 sqq. In synaxibus orabant, legebant sacras Scripturas, ibid. Fiebant exhortationes, castigationes et censura divina, I, 469 A. Praesidebant probati seniores, ibid. Stipes in eis oblatae et in arca servatae, I, 470 A. Quibus egenis distributae, ibid. In synaxibus coena quam modesta et frugalis, I, 477 A. Aqua, manualis, lumina, hymni, oratio et colloquium, ibid. Quanta impudentia ethnici has synaxes infamare conarentur, I, 478.

Syracusas moeniunt Corinthii cum Archia, II, 1036 A.

Syrmium urbs, I, 425 A.

Syrorum dea, Atagartes, I, 418 A, 596 A.

Syzygiae Valentinianorum, II, 68 A.