Patrologiae Cursus Completus

 Patrologiae Cursus Completus

 Conspectus Tomi Tertii.

 Annales Litterarii.

 Praefatio In Duos Sequentes Tomos.

 Praefatio In Duos Sequentes Tomos.

 Articulus Primus. Syllabus Auctorum.

 Articulus II. De Auctoritate S. Cypriani.

 Articulus. III. De Usu Sancti Cypriani In Re Disciplinari.

 § I.—De Disciplina in genere.

 § II.—De Disciplina quoad baptismum.

 § III.—Disciplina quoad Eucharistiam.

 § IV.—Disciplina quoad poenitentiam.

 § V. Disciplina quoad Ordinem.

 § VI. Disciplina quoad matrimonium, de votis, et cultu reliquiarum.

 § VII. Alia disciplinae puncta ex divi Cypriani operibus.

 Articulus IV. Annales Litterarii.

 § I. Litterarii minorum Patrum Annales.

 Saeculo IX.

 Circa annum 850.

 Saeculo XVI.

 Anno 1542.

 1546.

 1560.

 Eodem anno.

 1580.

 1583.

 1589.

 1598.

 Saeculo XVII.

 Anno 1603.

 1603.

 1605.

 1610.

 Eodem anno.

 1612.

 1613.

 1617.

 1624.

 1627.

 1636-1637.

 1636.

 1637.

 1643.

 1645.

 1645.

 1648.

 1652.

 1666.

 1671-1672.

 1672.

 1678.

 1682.

 1683.

 1685.

 1689.

 1689.

 1696.

 1698.

 1699.

 Saeculo XVIII.

 1703.

 1707.

 1708.

 1709.

 1709.

 1709-1716.

 1711.

 1712.

 1715.

 Eodem anno.

 1721.

 1724.

 1728.

 1730-1740.

 1730.

 1733.

 1736.

 1738.

 1743.

 1750.

 1751.

 1752.

 1754-1755.

 1756.

 1760.

 1762.

 1763.

 1766.

 1767.

 1778.

 1781.

 1782.

 1786.

 1786.

 1791.

 1792.

 Saeculo XIX.

 1823.

 1824.

 1824.

 1836.

 1836.

 1836.

 1839.

 1843.

 1844.

 § II. Litterarii annales Cyprianici.

 Saeculo III.

 Anno 246.

 247-248.

 249.

 250.

 251.

 252.

 253.

 254.

 255.

 256.

 257.

 258.

 Saeculo IV.

 Anno 300-328.

 353-368.

 373-390.

 328-391.

 400.

 Saeculo V.

 Ann. 382—420.

 430.

 387-465.

 492-496.

 Saeculo VI.

 Circa annum 550.

 562.

 Codices.

 Saeculo IV-VII.

 Saeculo VIII.

 Saeculo IX.

 Saeculo X.

 Saeculo XI.

 Saeculo XII.

 Saeculo XIII.

 Saeculo XIV.

 Saeculo XV.

 Codices Ignoti Aevi.

 Editiones Cyprianicae,

 Prima Editionum Sancti Cypriani Series.

 Editiones primigenae. Saeculo XV. Anno

 1471.

 Loquitur lector ad Vindelinum Spirensem artificem qui Epistolas Beati Cypriani reddit in lucem.

 M. Cccc. LXXI.

 Incipiunt Epistolae Caecilii Cypriani ad Cornelium Papam, et prima de Confessione, feliciter.

 1483.

 Incerto anno.

 Incerto anno.

 Incipit prologus in libros beati Cypriani martyris contra Judaeos editos. Qui quidem prologus est epistola quaedam ad Quirinum scripta.

 Explicit liber tertius Caecilii Cypriani gloriosi martyris, archiepiscopi Carthaginiensis, oratoris excellentissimi, ad Quirinum. In quo libro, sicut

 Caecilii Cypriani episcopi Carthaginensis et martyris dignissimi libri et epistolae.—Incipiunt feliciter. Ad Donatum de Vanitatibus et Spectaculis

 Expliciunt Epistolae Caec. Cypr., etc., nil amplius.

 Saeculo XVI.

 1500.

 1501.

 Classis II. Ab editione Remboltiana ad Erasmicas.

 1512.

 Bertholdi Rembolt et Joannis Waterloes, calcographorum peritissimorum ac veracissimorum, collecta et impressa: quorum distinctio fronte sequenti notat

 Beati Cypriani opuscula noviter Parrhisiis in Sole aureo vici sancti Jacobi impressa. Expensis magistri Bertholdi Rembolt et Joannis Waterloes. In int

 Adjiciendam etenim tuis illis quae dedisti Cardinalia Christi opera usque ad ascensum ejus ad Patrem, una cum ejusdem auctoris in Symbolum apostolorum

 1519.

 Classis III. Editiones Erasmicae.

 1520.

 Prodit Cyprianus (sunt verba Erasmi in praeclara praef. ad Laurent. Puccium Card. D. Lovanii 1519, pridie kal. augusti, versus finem) et emendatior mu

 Epp. ad Jubaianum, de haereticis baptizandis (in ed. Pam. et Ox. ep. LXXIII) . Ad Pompeium contra ep. Stephani (l. l. LXXIV) . Ad Quintinum, de haeret

 De montibus Sina et Sion, adv. Judaeos.—De Revelatione cap. S. Joan. Bapt.—Expositio in symb. quod vocant Apostolorum.—De Singularitate clericorum.—Ad

 Ad Moysen Maximum et caeteros, de Laude martyrii.—De Disciplina et bono pudicitiae.—Ad Novatianum haeret., quod lapsis spes veniae non est deneganda.—

 1520.

 1521.

 1522.

 1525.

 1527.

 1528.

 1528.

 1530.

 1535.

 1537.

 Eodem anno.

 1538.

 1540.

 1541.

 1541.

 1541.

 1541.

 1541.

 1541.

 1542.

 1544.

 1544.

 1544.

 1546.

 1547.

 1549.

 1549.

 1549.

 1550.

 1550.

 1553.

 1554.

 1556.

 1557.

 1558.

 1560.

 1563.

 1564.

 1564.

 1565.

 1566.

 1567.

 Classis IV. Editiones Pamelianae.

 1568.

 1569.

 1572.

 1574.

 1574.

 1574.

 1575.

 1577.

 1579.

 1589.

 1593.

 1593.

 Saeculo XVII. 1600.

 1603.

 1603.

 1603.

 1603.

 1607.

 1616.

 1617.

 1617.

 1620-1664.

 1623.

 1629.

 1632.

 1632.

 1632.

 1633.

 1633.

 1643.

 1644.

 1645.

 Classis V. Editiones Rigaltianae.

 1648.

 Ad Epistolas et Tractatus, Rigaltius inquit, ostendi praecipua veteris scripturae lineamenta, ab ipsius auctoris stylo servata fideliter in optimis ex

 1649.

 1650.

 1664.

 1664.

 1666.

 1667.

 1669.

 1681.

 Classis VI. Editiones Oxonienses.

 1682.

 1684.

 1684.

 1688.

 1689

 1690.

 1694.

 1697.

 1699.

 Soeculo XVIII. 1700.

 1709.

 1710.

 1716.

 1717.

 1717.

 1719.

 1721.

 1724.

 Classis VII. Editiones Baluzianae.

 1726.

 1727.

 1728.

 1733.

 1733.

 1734.

 1738.

 1741.

 1750.

 1751.

 1751-1754.

 1753.

 1758.

 1759.

 1760.

 1763.

 1771.

 1771.

 1773.

 1782.

 1784.

 1790.

 1790.

 1791.

 1791.

 1793.

 1794.

 1796.

 1815.

 1818-1820.

 1822-1823.

 1831.

 1832.

 1834.

 1835.

 1836.

 1838.

 1840.

 1841.

 1841.

 1842.

 1844.

 Saeculo III, Circa Annum Christi CCIII.

 Prolegomena Ex Actis Martyrum Sinceris V. C. Theodorici Ruinart, Pag. 77, Sqq.

 Prolegomena Ex Actis Martyrum Sinceris V. C. Theodorici Ruinart, Pag. 77, Sqq.

 Synopsis.

 Passio Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.

 Passio Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.

 Praefatio.

 Incipit Passio. Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Index Capitum Passionis Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.

 Index Capitum Passionis Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.

 Dissertatio Apologetica Pro Ss. Perpetuae, Felicitatis Et Sociorum Orthodoxia, Auctore Josepho Augustino Orsi O. P. S. R. E. Presbytero Cardinali.

 Dissertatio Apologetica Pro Ss. Perpetuae, Felicitatis Et Sociorum Orthodoxia, Auctore Josepho Augustino Orsi O. P. S. R. E. Presbytero Cardinali.

 Caput Primum.

 Caput II. Basnagii Externis Adversus Sanctas Martyres Argumentis Occurritur.

 Caput III. Internis Basnagii Adversus Nostros Martyres Argumentis Generale Responsum Adhibetur.

 Caput IV. De visionum aliorumque coelestium donorum per priora Ecclesiae saecula, copia et ubertate disseritur. Veteres Christianos, et omnium opinion

 Caput V. Nihil In Perpetuae Revelationibus Contineri, Quod In Catholicam Martyrem Non Apprime Conveniat.

 Caput VI. Martyrum Nostrorum Virtutes, Et Visionum Fructus Ostendunt, Divino Illos Fuisse Spiritu Afflatos, Et Eorum Revelationes Deo Esse Tribuendas.

 Caput VII. Perpetuam Sociosque Martyres Prophetico Fuisse Spiritu Afflatos, Ex Vaticiniorum Eventis, Et Miraculis Demonstratur. Eorum Doctrinam, Et Co

 Annotationes In Fragmentum Incerti Scriptoris De Canone Ss. Scripturarum. (L. A. Murator. Antiqq. Ital. medii aevi, Bibl. Vett. Pp. Reliq. scr. Commen

 Annotationes In Fragmentum Incerti Scriptoris De Canone Ss. Scripturarum. (L. A. Murator. Antiqq. Ital. medii aevi, Bibl. Vett. Pp. Reliq. scr. Commen

 Fragmentum Acephalum Incerti Scriptoris De Canone Ss. Scripturarum.

 Fragmentum Acephalum Incerti Scriptoris De Canone Ss. Scripturarum.

 Ineunte Saeculo Tertio.

 Ineunte Saeculo Tertio.

 Prolegomena. De M. Minucii Felicis Apologetae Vita, Historia Et Scriptis, Auctore D. Golhasr. Lumper O. S. B. .

 Prolegomena. De M. Minucii Felicis Apologetae Vita, Historia Et Scriptis, Auctore D. Golhasr. Lumper O. S. B. .

 Francisci Balduini Jc. Dissertatio De Minucii Felicis Octavio.

 Francisci Balduini Jc. Dissertatio De Minucii Felicis Octavio.

 Ad Primam Lindneri Editionem Praefatio Joannis Augustini Ernesti.

 Ad Primam Lindneri Editionem Praefatio Joannis Augustini Ernesti.

 Johann. Gottlieb Lindneri Analysis Logica Dialogi ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.

 Johann. Gottlieb Lindneri Analysis Logica Dialogi ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.

 Constat:

 ΑΓΩΝ.

 Thesis.

 I.

 II.

 III.

 IV.

 V. Epilogus continet:

 Antithesis.

 I.

 Digressio I.

 II.

 Digressio II.

 Digressio III.

 Digressio IV.

 Digressio V.

 III.

 IV.

 V. Epilogus ostendit:

 Marci Minucii Felicis. Octavius.

 Marci Minucii Felicis. Octavius.

 Prooemium.

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Caput X.

 Caput XI.

 Caput XII.

 Caput XIII.

 Caput XIV.

 Caput XV.

 Caput XVI.

 Caput XVII.

 Caput XVIII.

 Caput XIX.

 Caput XX.

 Caput XXI.

 Caput XXII.

 Caput XXIII.

 Caput XXIV.

 Caput XXV.

 Caput XXVI.

 Caput XXVII.

 Caput XXVIII.

 Caput XXIX.

 Caput XXX.

 Caput XXXI.

 Caput XXXII.

 Caput XXXIII.

 Caput XXXIV.

 Caput XXXV.

 Caput XXXVI.

 Caput XXXVII.

 Caput XXXVIII.

 Caput XXXIX.

 Caput XL.

 Caput XLI.

 Index Capitum Dialogi Octavius Inscripti, Marci Minucii Felicis

 Index Capitum Dialogi Octavius Inscripti, Marci Minucii Felicis

 Epistolae Lucae Holstenii De Verubus Dianae Ephesiae Ad Minucium XXI.

 Epistolae Lucae Holstenii De Verubus Dianae Ephesiae Ad Minucium XXI.

 Dissertatio In Marci Minucii Felicis Librum Qui Octavius Inscribitur. Auctore D. Nic. Le Nourry, Monacho O. S. B. E Congregatione S. Mauri.

 Dissertatio In Marci Minucii Felicis Librum Qui Octavius Inscribitur. Auctore D. Nic. Le Nourry, Monacho O. S. B. E Congregatione S. Mauri.

 Caput Primum. Analysis Hujus Libri, Quis Illius Auctor, Ac Qui Fuerint Caecilius Et Octavius Qui In Eo Disputantes Introducuntur.

 Articulus Primus. Analysis hujus libri.

 Articulus II. Utrum Minucius Felix sit hujus libri auctor, et quis ille fuerit.

 Articulus III. Qui fuerint Caecilius, et Octavius, qui in hoc libro disputantes introducuntur.

 Caput II. De Hujus Libri Aetate, Stylo, Titulo, Argumento, Divisionibus, Manuscriptis Codicibus, Et Editionibus, De Variorum In Eum Observationibus, D

 Articulus Primus. Quo tempore hic liber editus fuerit.

 Articulus II. Cujus verbis, quove stylo hic liber compositus sit, quis ejus titulus, quis Minucii Felicis in eo scopus, et utrum ille Christianorum ca

 Articulus III. De hujus libri manuscriptis codicibus variisque editionibus.

 Articulus IV. De variorum in hunc librum notis et animadversionibus.

 Articulus V. De corruptis aut corruptionis suspectis quibusdam hujus libri locis.

 Articulus VI. Quid Minucius ex aliis scriptoribus Cicerone, Seneca, Tertulliano, ac vicissim ex hoc ejusdem Minucii libro Cyprianus aliique delibaveri

 Caput III. Novae In Minucii Felicis Librum Annotationes Ac Primo Expenduntur Argumenta, Quibus Deum Existere Caecilius Negat, Et Probat Octavius.

 Articulus Primus. Quid et quomodo in his notis agetur, ac primo inquiritur utrum Christiani ab hac disputatione rejiciendi.

 Articulus II. Expenduntur argumenta quibus Caecilius probare nititur fas Christianis et aliis non esse de Deo disputare.

 Articulus III. Exponuntur Octavii responsa, quibus superiora Caecilii argumenta diluit et evertit.

 Articulus IV. Examinantur argumenta, quibus Deum existere negat Caecilius, et Octavius demonstrat.

 Articulus V. Expenditur aliud Minucii argumentum, quo Deum intimo hominum sensu, ac ipsa eorum conscientia cognitum, revera existere demonstrat.

 Caput IV. De Deo Uno.

 Articulus Primus. Examinatur argumentum, quo Octavius ethnicorum poetarum Homeri et Virgilii, philosophorum Thaletis, Anaximenis, Diogenis Apolloniati

 Articulus II. De aliis gentilibus philosophis Antisthene, Speusippo, Democrito, Stratone, Epicuro, Aristotele, Heraclide Pontico, Theophrasto, Cleanth

 Articulus III. Expenditur aliud Octavii de Deo uno argumentum, ex terrenorum regnorum, et rerum naturalium exemplis desumptum.

 Caput V. De Dei Nomine, Natura, Et Attributis.

 Articulus Primus. Quis et quid sit Deus, quodve ejus nomen, ac quomodo ab homine cognoscatur tametsi corporeis oculis videri non possit.

 Articulus II. Quibus argumentis Minucius probaverit Deum esse infinitum, aeternum, immensum, ac scire omnia.

 Caput VI. De Divina Providentia.

 Articulus Primus. Examinantur argumenta, quibus Minucius ostendit mundum, et omnia, ac singula Dei providentia gubernari ubi de Britannia, Nilo, Euph

 Articulus II. Excutiuntur Caecilii ethnici contra divinam Providentiam argumenta, ex rebus prosperis malorum, et bonorum adversis ducta, ubi de Dionys

 Articulus III. Quomodo Octavius superiora Caecilii argumenta infirmet, et destruat.

 Articulus IV. Quomodo Octavius diluerit deductam a Caecilio ex martyrum suppliciis et morte argumentationem, ubi proposita Scaevolae, Reguli et Aquili

 Articulus V. Quomodo ultimum Caecilii contra divinam Providentiam argumentum ex Christianorum de fato opinione petitum, ab Octavio solvatur.

 Caput VII. De Aliis Christianae Religionis Dogmatibus.

 Articulus Primus. Excutiuntur argumenta, quibus Caecilius corporum nostrorum resurrectionem impugnat, et Octavius eam tuetur ubi de metempsychosi atq

 Articulus II. Alia ad probandam corporum nostrorum resurrectionem Octavii, et contraria Caecilii argumenta examinantur.

 Articulus III. Expenduntur argumenta, quibus ostenditur improbos homines poenis aeternis atque igne sempiterno cruciandos pios autem et justos perpet

 Articulus IV. Examinantur argumenta quibus Octavius contra Caecilium probat mundum igne aliquando periturum ac de Stoicorum, Epicureorum, et Platonis

 Caput VIII. De Tribus Exsecrandis Criminibus, Infanticidio, Comesis Humanis Carnibus, Et Incestu, Quorum Christiani A Caecilio Et Aliis Ethnicis Accus

 Articulus Primus. Quae qualisve fuerit ea accusatio, quae illius occasiones, et quamdiu duraverit?

 Articulus II. Expenduntur generales rationes, quibus Octavius objecta Christianis a Caecilio et Gentilibus crimina diluit.

 Caput IX. Demonstratur Quam Falsa Sint Duo Prima Crimina Christianis Objecta, Infantem Ab Ipsis Sacra Inter Mysteria Occidi, Ac Postea Devorari Ejus C

 Articulus Primus. Excutiuntur argumenta, quibus Minucius Christianos hoc utroque crimine prorsus liberat.

 Articulus II. Ostenditur quam certo Minucius ethnicos homicidii convincat, utpote qui filios recens natos exponerent, aut abortu necarent, atque etiam

 Articulus III. Quo adhuc modo Minucius ostendat a Tauris Ponticis, et Busiride Aegyptio sacrificatos hospites, a Gallis homines Mercurio: a Romanis Gr

 Articulus IV. De aliis sceleribus ex illo fero mactandorum hominum more profectis, nimirum Catilinae humano sanguine conjuratione, sacris Bellonae hom

 Caput X. De Tertio Crimine, Scilicet Infami Post Epulas Stupro, Adulterio, Et Incestu, Cujus Christiani Rei Dicebantur.

 Articulus Primus. Quantum Christiani ab hoc scelere abhorrerent, quam castum fuerit eorum conjugium, quamque multi perpetua in virginitate perseverari

 Articulus II. Quomodo Minucius Caecilii argumentum contra ethnicos retorqueat, ac eos cum matribus et sororibus connubium inire, atque illorum deos st

 Caput XI. De Absurdo Cultu Quem Asinino Capiti Et Sacerdotis Virilibus Christianos Exhibuisse Caecilius Falsississime Objicit.

 Articulus Primus. Quam falsa sit haec accusatio, et utrum Judaei vel Gnostici occasionem illi dederint, ac primi omnium caput asini revera adoraverint

 Articulus II. Quomodo Minucius probaverit ethnicos hujus, similisque aut pejoris sceleris esse reos, qui asinos cum Epona et Iside, atque boum et verv

 Articulus III. Quomodo Minucius adhuc probaverit ab gentilibus coli et adorari deos capro et homine mixtos, vultusque leonum et canum praeferentes, it

 Articulus IV. Falsum esse a Christianis adorari sacerdotis virilia ac ethnicos turpiorum flagitiorum convinci, et quae fuerit turpissimae illius vene

 Caput XII. Aliae Caecilii Criminationes, Et Ad Eas Octavii Responsa Examinantur.

 Articulus Primus. Quam immerito Caecilius Christianorum synaxes, et jejunia condemnet, dicatque eos esse desperatae factionis homines, lucifugam natio

 Articulus II. Quo jure Caecilius dixerit templa tamquam busta a Christianis despici, nullaque ipsis esse templa, nullas aras, nulla nota simulacra, et

 Articulus III. Quomodo Octavius refellat Caecilium objicientem a Christianis coli hominem cruci pro facinore affixum, ubi de suprema Christi divinitat

 Articulus IV. Qua ratione Minucius dixerit cruces a Christianis nec coli, nec optari.

 Articulus V. Quomodo Minucius telum ethnicorum, Christianis cultum crucis objicientium, in illos retundat, qui cruces in deorum simulacris, cantabris,

 Caput XIII. Alia Iniquissimarum Caecilii Accusationum Capita Expenduntur.

 Articulus Primus. Quanta injustitia Caecilius vitio Christianis vertat, quod honestis voluptatibus, spectaculis, pompis, circensibus et gladiatoriis l

 Articulus II. Quomodo Minucius respondeat aliis Caecilii obtrectationibus, Christianos publicis conviviis, et sacris certaminibus non interesse, et ab

 Articulus III. Examinantur aliae Caecilii reprehensiones, quibus Christianos idcirco vituperat, quod floribus caput, odoribus corpus non honestarent,

 Articulus IV. Tam sanctos Christianorum quam Ethnicorum corruptos fuisse mores: cur illorum disciplina minor a Caecilio dicatur: quantum iidem Christi

 Caput XIV. Excutiuntur Caecilii Argumenta Quibus Probare Conatur Deos Suos Revera Existere, Ac Proinde Veram Esse Gentilium Religionem.

 Articulus Primus. Explicatur primum Caecilii argumentum quo probare nititur veros esse deos suos ex majorum traditione et antiquissimo cultu deorum, n

 Articulus II. Quomodo Octavius Caecilii argumentum refellat ostendatque nec deorum cultum tantae esse antiquitatis, nec sectandas majorum impias ac su

 Caput XV. Expenduntur Argumenta Quibus Minucius Ostendit Falsos Esse Gentilium Deos.

 Articulus Primus. Qua insulsitate Gentiles praedicabant homines ob merita virtutis, vel beneficia aliis hominibus collata factos fuisse deos.

 Articulus II. Examinatur Minucii argumentum quo falsos esse gentilium deos probat ex eorum ortu, patria, morte, sepulchris, ac praesertim Jovis Dictae

 Articulus III. Examinatur Minucii argumentum, quo commentitio Gentilium deos esse probat ex Alexandri Magni aa matrem epistola, qua proditum sibi de d

 Caput XVI. Quam Valida Sint Alia Argumenta, Quibus Octavius Contra Caecilium Probat, Falsos Nullosque Esse Gentilium Deos.

 Articulus Primus. Quam luculenter Octavius ex prima deorum origine ostendat eos deos non fuisse, sed meros homines ac primo quidem eorum principem Sa

 Articulus II. Quam praepostere Ethnici dixerint Saturnum ex coelo et terra ortum: unde nata haec opinio: utrum illius ratio, a Minucio data, recte a L

 Articulus III. Quibus rationum momentis Caecilius demonstret falsam esse divinitatem Jovis et aliorum, qui ex hominibus geniti fuerant, vel aliorum li

 Caput XVII. Quanti Ponderis Sit Aliud Minucii Adversus Gentilium Deos Argumentum, Petitum Ex Ridiculis Eorum Formis Et Figuris, Atque Indignis Turpibu

 Articulus Primus. Quam absurde ab Ethnicis fingatur Vulcanus claudus, Apollo imberbis, Aesculapius barbatus, et aliquando imberbis Neptunus glaucis o

 Articulus II. Quanta dementia ab ethnicis decantata sit Diana alte succincta, venatrix, mammis multis Ephesia, ac Trivia trinis capitibus, multisque m

 Articulus III. Exponitur aliud ejusdem momenti argumentum, quod deprompsit Minucius ex indignis, et turpissimis deorum factis, quibus ferebatur Erigon

 Articulus IV. Cur ac quomodo Minucius ostendat falsos esse Gentilium deos, lectitatis ab omnibus ad vitae morumque institutionem libris Homeri, quibus

 Caput XVIII. Examinatur Caecilii Argumentum Quo Gentilium Deos Exsistere Eo Probare Nititur, Quia Romani Pio Eorum Cultu Imperium Totius Mundi Merueri

 Articulus Primus. Exponitur illud Caecilii argumentum.

 Articulus II. Quomodo Minucius Caecilii refellat argumentum, ac demonstret Romanorum imperium, neutiquam illorum in deos religione, sed impietate et s

 Articulus III. Nulli a Romanis ad propagandos imperii fines auxilio fuisse vernaculos deos, Romulum, pejerante Proculo, diis adscriptum, Picum, Tiberi

 Articulus IV. Quam falsum sit ob concessos Vestalibus et sacerdotibus honores, dataque privilegia, amplificatos a diis Romani imperii fines: quanta fu

 Articulus V. Quomodo Minucius ostendat Romanorum imperium pietate in deos nec fundatum nec auctum, quia Assyrii, Medi, Persae, Graeci, Aegyptii regnav

 Caput XIX. Expenduntur Argumenta, Quibus Caecilius Ex Miraculis, Oraculis, Auspiciis, Auguriis, Somniis, Atque Aliis Praedictionibus Deos Exsistere Pr

 Articulus Primus. Utrum Caecilius deos exsistere probaverit ex miraculis Claudiae Quintiae, quae navim, qua Idaeae matris simulacrum vehebatur, solo s

 Articulus II. Deorum praesentiam a Caecilio non probari oraculis, vatumque responsis, quibus Minucius opponit Amphiarai, Tiresiae, Apollinis Pythii ex

 Articulus III. Proponitur Caecilii argumentum, quo probare nititur ob auspicia et auguria a Sulpitio, Claudio, Junio, Flaminio et Crasso contempta, Ro

 Articulus IV. Quomodo Minucius superius Caecilii argumentum aliis Reguli, Mancini, Pauli, ac Julii Caesaris exemplis, funditus evertat, ubi de solisti

 Caput XX. Expenditur Generalis Minucii Responsio, Qua Miracula, Oracula, Auspicia, Auguria, Somnia, Et Alia Extraordinaria Apud Ethnicos Facta, Non Ex

 Articulus Primus. Qualem Minucius putaverit esse daemonum naturam, et quam recte dixit illos poetis, philosophis, ac in primis Platoni et Socrati, atq

 Articulus II. Exponuntur Minucii argumenta, quibus demonstrat, cur et quomodo daemonum artibus ac praestigiis ea omnia facta sint, quae supra consueta

 Articulus III. Quam evidenter Minucius demonstraverit daemones a Christianis adjuratos, atque ab obsessis hominum corporibus ejectos palam declaraviss

 Caput XXI. De Deorum Imaginibus Et Simulacris, Sub Quibus Delitescentes Daemones Credebantur Mira Quaedam Operari, Ac Quae Ab Ethnicis Impie Colebantu

 Articulus Primus. Quanta impietate Ethnici simulacra deorum suorum, sub quibus daemones habitabant, colerent et adorarent, atque ab eis, hominum manib

 Articulus II. De effigiato, uncto, et coronato Serapidis simulacro, quod Caecilius adoravit, ubi de Gentilium vario simulacra adorandi ritu, et utrum

 Caput XXII. Expenditur Minucii Argumentum, Quo Ex Sacris Ipsis, Quae Ethnici In Deorum Suorum Honorem Celebrabant, Mysteriis Atque Festis, Illos Non E

 Articulus Primus. De Isidis sacris de mysteriis, quibus illa filium aut maritum suum perditum cum Cynocephalo quaerere, et eo invento, gaudere fingeba

 Articulus II. De Eleusiniis mysteriis festoque die in Cereris filiam suam Proserpinam a Plutone raptam inquirentis, memoriam celebratis de Jovis sacr

 Articulus III. De aliis superstitiosis et absurdis Gentilium ritibus, quibus plures sanguine suo libabant, ac vulneribus viriliumque excisione supplic

 Articulus IV. De templis, quoram aditus vel semel tantum in anno, vel nemini umquam, vel numquam viris patebat de quibusdam sacris caeremoniis, quae

 Caput XXIII. De Quodam Libro, Quem Minucius Se Scripturum Promisisse Videtur, Ac De Quibusdam Locis Obscuris, Nonnullisque Scriptoribus Et Atheis Ab I

 Articulus Primus. Utrum Minucius scripserit librum de Fato, aut eum se editurum promiserit? et obscura quaedam explicantur Minucii loca, ubi de marini

 Articulus II. De citatis a Minucio quibusdam scriptoribus, Nepote, Cassio, Thallo, Diodoro, et atheis Theodoro, Diagora, ac Protagora.

 Circa Christi Annum CCXXXVI.

 Chronici, Sub Alexandro Severo Conscripti.

 Chronici, Sub Alexandro Severo Conscripti.

 Prolegomena Ex Dissertatione Fr. Blanchinii De Canone Paschali S. Hippolyti ( Apud Galland Bibl. vet. Pp., t.

 Synopsis.

 Chronicon Anonymi Qui Sub Alexandro Imp. Vixisse Anno Christi CCXXXVI Perhibetur. Liber Generationis Ab Adam Usque Ad Ordinem Quae Continetur In Hoc L

 Praefatio.

 Incipit Narratio.

 Sectio Prima. Liber generationis hominum

 Sectio II. Divisio terrae et de tribus filiis noe.

 Sectio III.

 Sectio IV.

 Sectio V.

 Sectio VI.

 Sectio VII.

 Sectio VIII.

 Sectio IX.

 Sectio X.

 Sectio XI.

 Sectio XII.

 Sectio XIII. Reges Persarum ex tempore Cyri.

 Sectio XIV. Nomina creaturae.

 Sectio XV. Prophetarum nomina.

 Sectio XVI. Nomina Regum.

 Sectio XVII. Nomina Sacerdotum.

 Sectio XVIII. Macedonum Reges juxta Alexandrinos.

 Sectio XIX. Imperatores Romanorum.

 Sectio XX. Regum Hebraeorum.

 Anno Domini CCL. Celerinus, Lucianus, Caldonius, Moyses, Maximus, Nicostratus, Rufinus Et Caeteri Confessores Ecclesiae Romanae Et Africanae.

 Anno Domini CCL. Celerinus, Lucianus, Caldonius, Moyses, Maximus, Nicostratus, Rufinus Et Caeteri Confessores Ecclesiae Romanae Et Africanae.

 Epistola Celerini Ad Lucianum. (Pamel., Rigalt., Baluz., Paris., XX. Oxon., Lips., XXI.)

 Epistola Luciani Ad Celerinum. (Pamel., XXII. Rig., Baluz., Paris., XXI. Oxon., Lips., XXII.)

 Epistola Omnium Confessorum Ad Cyprianum. (Pamel., XVII, Rigalt., Baluz., Paris. XVI. Oxon., Lips., XXIII.)

 Epistola I. Caldonii Ad Cyprianum Et Compresbyteros Carthagini Consistentes. (Pamel. XIX., Rigalt. Baluz. Paris. XVIII., Oxon. Lips. XXIV.)

 Epistola Moysis Et Maximi Presbyterorum, Nicostrati Et Rufini Diaconorum Et Caeterorum Confessorum In Fide Veritatis Perseverantium Ac Romae Consisten

 Epistola Presbyterorum Et Diaconorum Romae Consistentium Ad Cyprianum. (Pamel. Rigalt. Baluz. XXX., Paris. XXIX., Oxon. Lips. XXXVI.)

 Epistola II Caldonii Cum Herculano Et Victore Ad Clerum Carthaginensem. (Pamel. Rigalt. Baluz. XXXIX., Paris. XXXVIII., Oxon. Lips. XLII.)

 Anno Domini CCLI. Maximus, Urbanus, Sidonius, Et Macharius Confessores Romani.

 Anno Domini CCLI. Maximus, Urbanus, Sidonius, Et Macharius Confessores Romani.

 Epistola Maximi, Urbani, Sidonii Et Macharii Ad Cyprianum. (Erasm. III, 13 b

 Epistola Maximi, Urbani, Sidonii Et Macharii Ad Cyprianum. (Erasm. III, 13 b

 Annis Christi CCL-CLII.

 Annis Christi CCL-CLII.

 Prolegomena.

 Prolegomena.

 Articulus Primus. S. Cornelii Vitae Historia.

 Articulus II. S. Cornelii P. Et M. Scripta.

 Articulus III. Synopsis Epistolae Cornelii Ad Fabium Antiochenum.

 Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Cornelium Attinent, Auctore D. Coustantio O. S. B.

 Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Cornelium Attinent, Auctore D. Coustantio O. S. B.

 I.

 II.

 III.

 IV. Ubi et de poenitentia majorum clericorum, an tribus primis saeculis publicae subjecti fuerint, disseritur.

 V.

 VI.

 VII.

 VIII.

 IX.

 X.

 XI.

 XII.

 XIII.

 XIV.

 XV.

 Epistolae Sancti Cornelii Papae Et Martyris, Et Quae Ad Eum Scriptae Sunt.

 Epistolae Sancti Cornelii Papae Et Martyris, Et Quae Ad Eum Scriptae Sunt.

 Anno Chr. CCLI.

 Anno Christi CCLI.

 Anno Christi CCLI.

 Ann. Chr. CCLI.

 Anno Christi CCLI.

 Epistola VI. Sancti Cornelii Papae Ad Cyprianum Carthaginensem Episcopum. (Erasm. III, 11., Pamel. Rigal. Baluz. XLVII, Paris. XLV, Oxon. Lips. XLIX,

 Epistola VII. S. Cypriani, Carthaginensis Episcopi, Ad Cornelium Papam.

 Epistola VIII.

 IXº Ex Epistola Ad Fabium Antiochenum Episcopum Fragmenta.

 Ann. Chr. CCLII.

 S. Cypriani Ad Antonianum Epistolae Pars Altera.

 Epistola XI. (Erasm. I, 2 Pamel., Rigalt., Baluz., LIV Paris. LIII Coustant. I, 167 Galland. III. 350 Routh., Reliq. sacr. III, 69 et 108.)

 Anno Christi CCLII.

 De Quinque Presbyteris Et Fortunato Pseudoepiscopo.

 Anno Christi CCLII.

 Appendix Prima. Epistolae Cornelio Adscriptae.

 Appendix Prima. Epistolae Cornelio Adscriptae.

 Monitum In Epistolam Sequentem.

 Epistola I. Cornelius Episcopus Fratri Lupicino Viennensi Archiepiscopo Salutem.

 Epistola II. Cornelii Papae Ad Cyprianum.

 Appendix Secunda. Decretales Epistolae S. Cornelio Papae Adscriptae.

 Appendix Secunda. Decretales Epistolae S. Cornelio Papae Adscriptae.

 Epistola Prima. De Translatione Corporum Apostolorum Petri Et Pauli: Et De Novato, Aliisque Haereticis.

 Epistola II. Ad Rufum Coepiscopum Orientalem.

 Decretum. Ut a jejunis juramenta praestentur.

 Monitum.

 Monitum.

 Concilia Carthaginensia Tempore Cornelii I Papae In Causa Lapsorum Sub S. Cypriano Celebrata.

 Concilia Carthaginensia Tempore Cornelii I Papae In Causa Lapsorum Sub S. Cypriano Celebrata.

 Anno Domini CCLI.

 

 Carthaginensis, Cypriani. ( Ex libello synodico. )

 Epistola Synodica S. Cypriani, Carthaginensis Episcopi, Et Collegarum Ad S. Cornelium Papam De Lapsis.

 Circa Annos Christi CCL-CCLXX.

 Dissertatio Prooemialis. Auctore D. Gothofr. Lumper O. S. B.

 Dissertatio Prooemialis. Auctore D. Gothofr. Lumper O. S. B.

 Caput Primum. Ejus Vitae Historia. Articulus Unicus.

 Caput II. Novatiani Scripta Et Doctrina.

 Articulus Primus. De libro Novatiani de Trinitate.

 Articulus II. De Novatiani epistola de Cibis judaicis.

 Articulus III. De Novatiani Epistola Cleri Romani nomine S. Cypriano inscripta.

 Articulus IV. De operibus Novatiani deperditis.

 Articulus V. Editiones operum Novatiani.

 Caput III. Doctrina Novatiani

 Articulus Primus. Puncta dogmatica de Deo, divinisque ejus perfectionibus.

 Articulus II. Doctrina Novatiani de Mysterio Ss. Trinitatis.

 Novatiani Presbyteri Romani Opera Quae Exstant Omnia.

 Novatiani Presbyteri Romani Opera Quae Exstant Omnia.

 De Trinitate Liber.

 De Trinitate Liber.

 Caput Primum. De Trinitate disputaturus Novatianus ex Regula fidei proponit, ut primo credamus in Deum Patrem et Dominum omnipotentem, rerum omnium pe

 Caput II. Deus super omnia, ipse continens omnia, immensus, aeternus, mente hominis major, sermone inexplicabilis, sublimitate omni sublimior.

 Caput III. Deum esse omnium conditorem, dominum et parentem, e sacris Scripturis probatur.

 Caput IV. Bonum quoque, semper sui similem, immutabilem, unum et solum, infinitum: cujus nec nomen proprium possit edici, et incorruptibilem, et immor

 Caput V. Cujus si iracundias et indignationes quasdam, et odia descripta in sacris paginis teneamus non tamen haec intelligi ad humanorum exempla vit

 Caput VI. Et licet Scriptura faciem divinam saepe ad humanam formam convertat, non tamen intra haec nostri corporis lineamenta modum divinae majestati

 Caput VII. Argumentum.— Spiritus quoque cum Deus dicitur, claritas et lux, non satis Deum illis appellationibus explicari.

 Caput VIII. Argumentum.— Hunc ergo Deum novisse et venerari Ecclesiam eique testimonium reddit tam invisibilium, quam etiam visibilium, et semper, et

 Caput IX. Porro eamdem regulam veritatis docere nos, credere post Patrem etiam in Filium Dei Jesum Christum Dominum Deum nostrum, eumdem in Veteri Tes

 Caput X. Jesum Christum Dei Filium esse, et vere hominem: contra haereticos phantasiastas, qui veram carnem illum suscepisse negabant.

 Caput XI. Et vero non hominem tantum Christum, sed et Deum: sicuti hominis filium, ita et Dei filium.

 Caput XII. Deum enim Veteris Testamenti Scripturarum auctoritate probari.

 Caput XIII. Eamdem veritatem evinci e sacris Novi Foederis Litteris.

 Caput XIV. Idem argumentum persequitur auctor.

 Caput XV. al. XXIII. Rursum ex Evangelio Christum Deum comprobat.

 Caput XVI. al. XXIV. Iterum ex Evangelio Christum Deum comprobat.

 Caput XVII. al. XXV. Item ex Moyse in principio sacrarum Litterarum.

 Caput XVIII. al. XXVI. Inde etiam, quod Abrahae visus legatur Deus: quod de Patre nequeat intelligi, quem nemo vidit umquam sed de Filio in Angeli im

 Caput XIX. al. XXVII. Quod etiam Jacob apparuerit Deus Angelus, nempe Dei Filius.

 Caput XX, al. XV. Ex Scripturis probatur, Christum fuisse Angelum appellatum. Attamen et Deum esse, ex aliis sacrae Scripturae locis ostenditur.

 Caput XXI, al. XVI. Eamdem divinam majestatem in Christo aliis iterum Scripturis confirmari.

 Caput XXII, al. XVII. Eamdem divinam majestatem in Christo aliis iterum Scripturis confirmat.

 Caput XXIII, al. XVIII. Quod adeo manifestum est, ut quidam haeretici eum Deum Patrem putarint, alii Deum tantum sine carne fuisse.

 Caput XXIV, al. XIX. Illos autem propterea errasse, quod nihil arbitrarentur interesse inter Filium Dei et filium hominis, ob Scripturam male intellec

 Caput XXV, al. XX. Neque inde sequi, quia Christus mortuus, etiam Deum mortuum accipi: non enim tantummodo Deum, sed et hominem Christum Scriptura pro

 Caput XXVI, al. XXI. Adversus autem Sabellianos Scripturis probat alium esse Filium, alium Patrem.

 Caput XXVII. al. XXII. Pulchre respondet ad illud: sumus, quod illi pro se intendebant.

 Caput XXVIII. Pro Sabellianis etiam nihil facere illud: Qui videt me, videt et Patrem, probat.

 Caput XXIX. Deinceps fidei auctoritatem admonere nos docet, post Patrem et Filium, credere etiam In Spiritum Sanctum: cujus operationes ex Scripturis

 Caput XXX. Denique quantum dicti haeretici erroris sui originem inde rapuerint, quod animadverterent scriptum: unus Deus: etsi Christum Deum et Patrem

 Caput XXXI. Sed Dei Filium Deum, ex Deo Patre ab aeterno natum, qui semper in Patre fuerit, secundam personam esse a Patre, qui nihil agat sine Patris

 De Cibis Judaicis Epistola.

 De Cibis Judaicis Epistola.

 Caput Primum. Novatianus presbyter Romanus in secessu suo, tempore persecutionis Decianae, variis fratrum litteris provocatus, adversus Judaeos post s

 Caput II. In primis Legem spiritalem esse tradit et proinde cum cibus primus hominibus, solus arborum fructus fuerit, et usus carnis accesserit: Lege

 Caput III. Non culpanda itaque immunda animalia, ne in Auctorem culpa revocetur: sed quando irrationale animal ob aliquid rejicitur, magis illud ipsum

 Caput IV. His accessisse et aliam causam, cur multa a Judaeis ciborum genera tollerentur ad coercendam nimirum intemperantiam populi, uni Deo servitu

 Caput V. Et vero fuerit tempus aliquod, quo istae umbrae vel figurae exercendae: postquam autem finis legis Christus supervenit, omnia jam dici ab Apo

 Caput VI. Sed non ex hoc quia libertas ciborum concessa, luxuriam permissam esse, aut continentiam sublatam et jejunia: haec enim vel maxime decere Fi

 Caput VII. Cavendum etiam esse ne quis licentiam istam in tantum putet profusam, ut ad immolata idolis possit accedere.

 Novatiani Ad S. Cyprianum Epistola, Cleri Romani Nomine Scripta, Cypriano Papae Presbyteri Et Diaconi Romae Consistentes, Salutem.

 Novatiani Ad S. Cyprianum Epistola, Cleri Romani Nomine Scripta, Cypriano Papae Presbyteri Et Diaconi Romae Consistentes, Salutem.

 Anno Domini CCLII-CCLIII. S. Lucius, I, Papa Et Martyr.

 Anno Domini CCLII-CCLIII. S. Lucius, I, Papa Et Martyr.

 Notitia Historica.

 Notitia Historica.

 Epistola Unica S. Cypriani Carthaginensis Episcopi Ad Lucium Papam De Exsilio Reversum. De reditu illius ab exsilio gratulatur. Nil imminutum gloriae

 Epistola Unica S. Cypriani Carthaginensis Episcopi Ad Lucium Papam De Exsilio Reversum. De reditu illius ab exsilio gratulatur. Nil imminutum gloriae

 Appendix Unica. Epistolae Et Decreta S. Lucio Adscripta.

 Appendix Unica. Epistolae Et Decreta S. Lucio Adscripta.

 Epistola Lucii Papae I Ad Galliae Atque Hispaniae Episcopos.

 Decreta Lucii Papae, Ex Gratiano Desumpta.

 I. Officio et beneficio privetur episcopus, presbyter vel diaconus, uxorem suscipiens, vel susceptam retinens.

 Ex Eisdem Decretis. II. Clericus matronarum domicilia frequentans deponatur.

 Ex Eisdem Decretis. III. De eodem titulo.

 Ex Eisdem Decretis. (Ex vet. Poenitentiali, apud Cantsium, vett. lect. t. II, part. II, p. 131, edit. Basnagii ex nov. supplem. Mansi., t. I, p. 14.)

 Annis Domini CCLIII CCLVII.

 Annis Domini CCLIII CCLVII.

 Prooemium. Ex libro pontificali Damasi papae.

 Prooemium. Ex libro pontificali Damasi papae.

 Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Stephanum Attinent. Auctore D. Coustantio O. S. B.

 Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Stephanum Attinent. Auctore D. Coustantio O. S. B.

 I.

 II.

 III.

 IV.

 V.

 Epistolae Quae Ad S. Stephanum I Papam Attinent. Epistola S. Cypriani Carthaginensis Episcopi Ad Stephanum Papam.

 Epistolae Quae Ad S. Stephanum I Papam Attinent. Epistola S. Cypriani Carthaginensis Episcopi Ad Stephanum Papam.

 Appendix. Epistolae Decretales S. Stephano Adscriptae.

 Appendix. Epistolae Decretales S. Stephano Adscriptae.

 Epistola I Stephani Papae I Ad Hilarium Episcopum.

 Epistola II Stephani Papae I.

 Acta Et Monumenta Celeberrimae De Haereticorum Baptismate Disputationis,

 Acta Et Monumenta Celeberrimae De Haereticorum Baptismate Disputationis,

 Pars Prima. Praecipua Veterum Monumenta Quae Supersunt De Baptismate Haereticorum.

 Pars Prima. Praecipua Veterum Monumenta Quae Supersunt De Baptismate Haereticorum.

 S. Stephani Papae Et Martyris Decretoriae Sententiae.

 S. Stephani Papae Et Martyris Decretoriae Sententiae.

 Prooemium.

 I. Unus ac necessarius controversiarum fidei finis.

 II. Palmare juris principium.

 III. Traditionis Apostolicae testimonium de haereticorum baptismate.

 IV. Testimonii intrinseca argumenta.

 V. Clausula.

 Concilium Romanum Sub S. Stephano Celebratum. Ex Libello Synod.

 Concilium Romanum Sub S. Stephano Celebratum. Ex Libello Synod.

 Concilia Carthaginensia .

 Concilia Carthaginensia .

 Carthaginense Concilium Sub Cypriano Tertium Anno Post Christum Natum CCLIII Habitum. De Infantibus Baptizandis.

 Prooemium. (Erasm., III, 3. Pamel., Rigalt., Baluz., LIX. Paris., LVIII. Oxon., Lips., LXIV. Ronth. Rell. Scrip. p. 74 et 116.)

 Cyprianus Et Caeteri Collegae Qui In Concilio Affuerunt Numero LXVI, Fido Fratris Salutem.

 Carthaginense Concilium Sub Cypriano Quartum. Anno Post Christum Natum CCLIV Habitum. De Basilide Et Martiale Hispaniae Episcopis Libellaticis. (Erasm

 Prooemium.

 Cyprianus, Caecilius, Primus, Polycarpus, Nicomedes, Lucilianus, Successus, Sedatus, Fortunatus, Januarius, Secundinus, Pomponius, Honoratus, Victor,

 Anno Christi CCLV. S. Stephani III. Carthaginense Concilium Sub Cypriano Quintum, De Baptismo Primum.

 Prooemium.

 Cyprianus, Liberalis, Caldonius, Junius, Primus, Caecilius, Polycarpus, Nicomedes, Felix, Marrutius, Successus, Lucianus, Honoratus, Fortunatus, Victo

 Anno Christi CCLVI, Pontificatus S. Stephani III. Carthaginense Concilium Sub Cypriano Sextum. Ex Africa Provincia Et Numidia, Quod De Baptismo Secund

 Prooemium.

 Cyprianus Et Caeteri Stephano Fratri Salutem.

 Anno Christi CCLVI, Pontificatus S. Stephani III. Carthaginiense Concilium Sub Cypriano Septimum, Ex Tribus Africae Provinciis, Quod De Baptismo Terti

 Prooemium.

 Sententiae Episcoporum LXXXVII, De Haereticis Baptizandis.

 Bollandistarum Animadversiones In Haec Concilii Carthaginensis Verba: Neque enim quisquam nostrum episcopum se esse episcoporum constituit, etc.

 

 Monitum.

 Synodus Carthagine habita, cui praefuit magnus Cyprianus, et sanctus martyr, cum esset episcopus Carthaginensis.

 ΣΥΝΟΔΟΣ Πλένομὲνη ἐπὶ Κυπριανοῦ τοῦ ἅγιωτάτου ἐπισκόπου Καρχηδόνος καὶ μάρτυρος. ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΩΝΑΡΑΣ.

 Epistola Magni Cypriani Ad Jovianum ejusque episcopos.

 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ Κυπριανοῦ πρὸς τὸν Ἰοβιανὸν καὶ ἐκείνου συνεπισκοπους.

 Concilium VIII Habitum Circa Annum CCLVII.

 Concilium VIII Habitum Circa Annum CCLVII.

 Epistolae Dionysii Alexandrini Episcopi Ad Stephanum Papam Fragmentum.

 Prooemium.

 Epistola S. Cypriani Ad Quintum. De Haereticis Baptizandis. (Erasm. p. 397. Pamel. Rigalt. Baluz. Oxon. Lips. LXXI.)

 Anno Christi CCLVI. Epistola S. Cypriani Ad Jubaianum, De Haereticis Baptizandis.

 Epistola S. Cypriani Ad Pompeium Contra Epistolam Stephani De Haereticis Baptizandis.

 Epistola S. Cypriani Ad Magnum De Baptizandis Novatianis Et De Iis Qui In Lecto Gratiam Consequuntur.

 Concilium Iconiense Contra Cataphrygas, Celebratum Anno 258 Sub Stephano Papa I.

 Epistola Firmiliani, Episcopi Caesareae Cappadociae, Ad Cyprianum Contra Epistolam Stephani.

 Prolegomena De Auctore Anonymo Libri De Rebaptismate.

 Prolegomena De Auctore Anonymo Libri De Rebaptismate.

 Articulus I. Quis auctor operis, et quo saeculo floruerit?

 Articulus II. Analysis hujus opusculi.

 Articulus III. Observationes quaedam in hunc tractatum, atque ejusdem editiones.

 Anonymi Liber De Rebaptismate. Non Debere Denuo Baptizari Qui Semel In Nomine Domini Jesu Christi Sint Tincti.

 Anonymi Liber De Rebaptismate. Non Debere Denuo Baptizari Qui Semel In Nomine Domini Jesu Christi Sint Tincti.

 De Anonymo Auctore Tractatus Adversus Novatianum.

 De Anonymo Auctore Tractatus Adversus Novatianum.

 Prolegomena.

 Anonymi Tractatus Ad Novatianum Haereticum: Quod Lapsis Spes Veniae Non Est Deneganda.

 Anonymi Tractatus Ad Novatianum Haereticum: Quod Lapsis Spes Veniae Non Est Deneganda.

 Pars Altera. Praecipui Recentium Excursus In Eamdem De Haereticorum Baptismate Disputationem.

 L. Thomassini Dissertatio Ad Synodos Sub Stephano Papa In Causa Baptismi Haereticorum Collectas Carthagine, Romae Et Alibi Annis, Christi 256, 257, Et

 L. Thomassini Dissertatio Ad Synodos Sub Stephano Papa In Causa Baptismi Haereticorum Collectas Carthagine, Romae Et Alibi Annis, Christi 256, 257, Et

 Synopsis.

 I. Stephani Papae Et Cypriani Concertatio. Novatorum Calumnia In Stephanum. Duplex Adversus Eos Controversia Hic Dirimenda.

 II. Non Errasse Stephanum In Omnium Haereticorum Baptismo Recipiendo, Probatur Ex Firmiliano.

 III. Et Idem Ex Eodem.

 IV. Alia Ex Eodem Argumenta.

 V. Et Rursus Alia.

 VI. Idem Evincitur Ex Cypriano.

 VII. Ex Eodem.

 VIII. Ex Concilio Carthaginensi.

 IX. Ex Tertulliano.

 X. Item Ex Concilio Arelatensi.

 XI. Ex Eusebio.

 XII. Ex Stephani Ipsius Verbis

 XIII. Defenditur Argumentum Stephani Adversus Cyprianum.

 XIV. Item Ex Hieronymo Ostenditur Non Errasse Stephanum In Quaestione Baptismi.

 XV. Rursus Ex Eodem.

 XVI. Ex Eodem Iterum.

 XVII. Ex Eodem.

 XVIII. Idem Efficitur Ex Basilio.

 XIX. Ex Siricio Innocentio, Leone R. Pp.

 XX. Item Ex Augustino.

 XXI. Quam Dictu Nefas, Totam Aliquando Errasse In Hoc Etiam Negotio Ecclesiam.

 XXII. Item Ex Vincentio Lirinensi.

 XXIII. Ex Hincmaro Rhemensi, Et Augustino Rursus.

 XXIV. Altera Attingitur Controversia, An Post Decretum Stephani Plenario Adhuc Esset Opus Concilio, Ut Innuere Videtur Augustinus.

 XXV. Contra Ex Eodem Augustino, Etiam Ante Concilium Et Summa Fuit Stephani Potestas Et Cypriani Error Expiandus, Non Excusandus.

 XXVI. Ex Eodem, Cyprianus Petro Comparatur Erranti, Sed Corripiente Collegam Audiendi.

 XXVII. Quam Non Possit Excusari Cyprianus Ex Eodem, Traditioni Apostolicae Et Ecclesiae Universali Immoriger.

 XXVIII. Eadem Ex Hieronimo Confirmantur, Vincentio Lir. Et Facundo Herg.

 XXIX. Rursus Ex Augustino.

 XXX. Non Ultra Minas Saeviit Stephanus, Et Tandem Dispensationi Acquievit, Atque Ita Decreti Sui Executionem Suspendit Ipsemet.

 XXXI. Graviori Auctoritati Cedere Debuisse Cyprianum Ex Augustino.

 XXXII. Et Cyprianus Et Alii Ejus Consentanei Forsan Resipuere.

 XXXIII. Altera Aperitur Via Solvendae Hujus Controversiae, Ex Discrimine Quaestionum De Fide Et De Consuetudinibus.

 XXXIV. Varia Hujus Discriminis Documenta.

 XXXV. Quaestionem Hanc Civiliter Tractatam Esse, Ut Ad Consuetudines Spectantem, Non Ad Fidem, Probatur Primum Ex Firmiliano.

 XXXVI. Item Ex Cypriano.

 XXXVII. Item Ex Stephano, Ex Arelat. Et Nicaena Synodo. Ex Optato.

 XXXVIII. Item Ex Basilio.

 XXXIX. Ex Amphilochio.

 XL. Ex Athanasio.

 XLI. Ex Epiphanio.

 XLII. Ex Cyrillo Hierosol.

 XLIII. Ex Secunda Synodo Oecumenica.

 XLIV. Ex Synodo Trullana.

 XLV. Ex Consensu Graecorum, Maxime Theodori Studitae.

 XLVI. Ex Gennadio.

 XLVII. Ex Augustino.

 XLVIII. Concilia Plenaria Augustinus Frequenter Ad Consuetudines Ordinandas Requirit.

 XLIX. Nequaquam Ad Quaestiones Fidei.

 L. Summa Controversiae Hujus Posterioris.

 Dissertatio Qua Vera Stephani Circa Receptionem Haereticorum Sententia Explicatur.

 Dissertatio Qua Vera Stephani Circa Receptionem Haereticorum Sententia Explicatur.

 I. Sententiam Illius Ratione Destitutam Non Fuisse.

 II. An Stephanus Baptismum Ab Haereticis Sub Qualibet Forma Collatum Admiserit.

 III. An Eos, Quos Baptizatos In Nomine Jesu, Dixit Stephanus, Intellexerit In Nomine Trinitatis Baptizatos.

 IV. An Non Stephanus Haereticorum Baptismo Majorem, Quam Decet, Virtutem Atque Efficiam Tribuat.

 V. An Manum Ab Haeresi Redeuntibus Imponi Voluerit Stephanus, Ut Confirmationis Sacramentum Eis Conferretur.

 VI. Stephanus Ab Antiquis Laudatur Ut Apostolicae Traditionis Vindex, Nec Erroris Ab Ullo Arguitur, Nisi Ab Iis Qui Quorumvis Haereticorum Baptisma Re

 VII. An Stephanus Excommunicatione Percusserit Rebaptizantes. An Severius Cum Viris Sanctis Se Gesserit.

 Auctoritas Pontificia, Notissimo Cypriani Facto A Quibusdam Neotericis Acriter Impugnata, Sed A Sapientissimis Galliae Theologis Solide Vindicata. Dis

 Auctoritas Pontificia, Notissimo Cypriani Facto A Quibusdam Neotericis Acriter Impugnata, Sed A Sapientissimis Galliae Theologis Solide Vindicata. Dis

 Praefatio.

 Compendiosa Stephani Sanctissimi Martyris Ac Romani Pontificis Vita A Veterum Monumentis Excerpta.

 Compendiosa Stephani Sanctissimi Martyris Ac Romani Pontificis Vita A Veterum Monumentis Excerpta.

 Appendix Ad Vitam S. Stephani Romani Pontificis Et Martyris, In Qua Ipsius Contra S. Cyprianum Aliosque Rebaptizantes Agendi Ratio Veterum Testimoniis

 Appendix Ad Vitam S. Stephani Romani Pontificis Et Martyris, In Qua Ipsius Contra S. Cyprianum Aliosque Rebaptizantes Agendi Ratio Veterum Testimoniis

 Dissertationis Pars Prima.

 Caput Primum. Juxta Universalem Galliae Theologorum Ac Scriptorum Doctrinam S. Cyprianus Agitatam Aevo Suo De Rebaptizandis Haereticis Quaestionem, No

 Caput II. Juxta Universalem Galliae Theologorum Ac Scriptorum Doctrinam S. Cyprianus Probe Noverat Quam S. Stephanus Asserebat Consuetudinem, Non Pecu

 Dissertationis Pars Secunda

 Caput Primum. Exponuntur Momenta Quibus Evincitur Causam De Baptismate Haereticorum Cypriano Visam Fuisse Rem Non Fidei, Sed Merae Disciplinae.

 Solvuntur Objectiones.

 Caput II. Afferuntur Momenta, Quibus Evincitur S. Cyprianum Probe Novisse Quam S. Stephanus Rom. Pontifex Vindicabat Consuetudinem, Universalem Tunc T

 Binae Dissertationes De Firmiliano, Auctore F. Marcellino Molkenbuhr O. S. F. Strictioris Observantiae, Ss. Theologiae Lector. Jubilato.

 Binae Dissertationes De Firmiliano, Auctore F. Marcellino Molkenbuhr O. S. F. Strictioris Observantiae, Ss. Theologiae Lector. Jubilato.

 Praefatio.

 Conspectus Utriusque Dissertationis De Firmiliano.

 Dissertatio Prima De Firmiliani ad S. Cyprianum Epistola aliisque ejus operibus.

 Propositio I. Vero similius est quod famosa sub nomine Firmiliani ad S. Cyprianum Epistola non ab aliquo graeco, sed a latino tenebrione fuerit compos

 Propositio II. Non est verosimile, quod S. Firmilianus famosam pro rebaptizantibus Epistolam contra S. Stephanm papam conscripserit.

 Propositio III. Verosimilius est quod aliquis Donatista Africanus fatam epistolam composuerit, sed post tempora sancti Augustini.

 Argumenta contraria. Queis probetur, quod Firmilianus fatam epistolam vere composuerit.

 Argumenta. II. Quod auctor epistolae Firmilianicae non fuerit Donatista.

 Propositio IV. Non est verosimile quod sanctus Firmilianus aliquos libros scripto publico evulgarit.

 Argumenta contraria ex sancto Basilio Magno.

 Dissertatio Secunda. De Firmiliani anno emortuali, quo Paulus Samosatenus fuit depositus, ac synodus Antiochena III, seu celeberrima contra Paulum cel

 Propositio. Celeberrima synodus Antiochena, in qua Paulus Samosatenus fuit depositus, celebrata non fuit ante annum 272.

 Corollarium.

 Animadversiones in binas has dissertationes opera et studio P. Gottfridi Lumper.

 Annales Ecclesiae Africanae. Temporibus Cyprianicis (Auctore Morcelli).

 Annales Ecclesiae Africanae. Temporibus Cyprianicis (Auctore Morcelli).

 Annus Christianus CCXLIII. Donato Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLIV. Donato Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLV. Donato Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLVI. Donato Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLVII. Donato Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLVIII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCXLIX. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCL. Cypriano Episcopo Carthaginensi.

 Annus Christianus CCLI. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus. CCLII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLIII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLIV. Cypriano, Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLV. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLVI Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLVII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Annus Christianus CCLVIII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.

 Circa Annum Domini CCLVII.

 Circa Annum Domini CCLVII.

 Prolegomena. Auctore D. Gothofr. Lumper. (Hist. theolog. critic. Ss. Pp. t. XIII, p. 45-51.)

 Prolegomena. Auctore D. Gothofr. Lumper. (Hist. theolog. critic. Ss. Pp. t. XIII, p. 45-51.)

 Articulus Primus. [ De sancto Pontio, auctore Vitae sancti Cypriani.

 Articulus II. Pontii diaconi Scripta.

 Articulus III. De Actis Pontianae historiae subjectis, et quid curae in utrisque edendis adhibitum fuerit a viris doctis.

 De Vita Et Passione Sancti Caecilii Cypriani Episcopi Carthaginensis Et Martyris, Per Pontium Diaconum.

 De Vita Et Passione Sancti Caecilii Cypriani Episcopi Carthaginensis Et Martyris, Per Pontium Diaconum.

 Caput Primum. Auctor rationes scribendi exponit. Acta Martyrum olim diligenter litteris fuisse consignata perhibet.

 Caput II. Quae a Cypriano post baptismum facta sunt, enarrat. Continentia necessaria. Aliae Cypriani virtutes.

 Caput III. Ad sacros ordines cito promovetur. Sanctos sibi imitandos jungiter proponit

 Caput IV. Cyprianus a Caecilio ad fidem adductus.

 Caput V. Adhuc neophytus, episcopatum assumere compulsus.

 Caput VI. Episcopalibus virtutibus emicat.

 Caput VII. Proscriptus et ad leonem postulatur, prudenter secedit.

 Caput VIII. Idque accidit ex divinae Providentiae consilio.

 Caput IX. Grassante dira peste, plebem suam ad succurrendum ea infectis, etiam ethnicis, efficaci oratione adducit.

 Caput X. De eodem argumento.

 Caput XI. Pellitur in exsilium Curubin.

 Caput XII. A multis invisitur. Coelesti visione recreatus, de martyrio subeundo ejusque dilatione divinitus admonetur.

 Caput XIII. Quam visionem auctor interpretatur, et veridicam fuisse probat.

 Caput XIV. Imminente persecutione, recusat fugere Cyprianus, suosque ad martyrium hortatur.

 Caput XV. Capitur. Plebs ante fores noctem excubat.

 Caput XVI. Postridie ad tribunal proconsulis ducitur.

 Caput XVII. Lata sententia.

 Caput XVIII. Capite plectitur.

 Caput XIX. Primus martyr episcoporum Carthaginensium.

 Acta Proconsularia Sancti Cypriani Episcopi Et Martyris.

 Acta Proconsularia Sancti Cypriani Episcopi Et Martyris.

 I. Prima S. Cypriani confessio coram Paterno proconsule. Presbyteros prodere renuit.

 II. In exilium Curubim mittitur. Inde a Galerio revocatus comprehenditur.

 III. Coram proconsule sistitur. Ejus secunda confessio.

 IV. Sententia in eum lata, capite plecti jubetur.

 V. Coram magna populi turba decollatur. Ejus corpus a fidelibus noctu sublatum sepelitur.

 VI. Passus est XVIII kal. octobr. sub Valeriano et Gallieno principibus.

 Appendix Passio S. Cypriani Ex M. S. Victoris Nec Non Bodleiano I.

 Appendix Passio S. Cypriani Ex M. S. Victoris Nec Non Bodleiano I.

 Index Generalis. In Opera Tertulliani.

 Index Generalis. In Opera Tertulliani.

 Monitum.

 A

 B

 C

 D

 E

 F.

 G

 H

 I

 J

 L

 M

 N

 O

 P

 Q

 R

 S

 T

 U

 V

 X

 Z

 Syllabus Rerum Quae In Hoc Volumine Includuntur.

 Syllabus Rerum Quae In Hoc Volumine Includuntur.

 Finis Tomi Tertii.

C

Cacabaceus, II, 234 B.

Cacabulus Saturni, I, 344 B.

Cactus, II, 1036 A.

Cadaver a cadendo, II, 819 B.

Cadere dicimus corpus in terram per mortem, sicut ipsa res testatur, II, 492 A.

Caduceus Mercurii, I, 576 C.

Caecilius Capella in exitu Bysantino, Christiani gaudete, exclamavit, I, 702 A.

Caecinna Severus senatusconsultum edidit, ne matronae sine stola in publico procederent, II, 1044 B.

Caecitatis species duae, I, 327 A.

Caeculus deus, I, 606 A.

Coelestis dea Afrorum, I, 419 A, 596 A. Illi bestiae applicatae. I, 341 A.

Coelibibus et innuptis poenae ab Augusto Caesare indictae; 1523 postea abrogatae, I, 286 sq.

Caesar in praelio Philippis evasit, II, 728 B.

Caesares cur multi olim observaverint, I, 453 A. Caesares recens electi, vel ut eligi possent, munera populo largiebantur, I, 455 A. Christo credidissent si non essent saeculo necessarii, aut si et Christiani potuissent esse Caesares, I, 403 A.

Caesares deos dicebant Romani et deridebant, I, 583 c. Caesari templa, arae, sacerdotes, pulvinar juxta deos posita, I, 247 A. Caesarum festa cur a Christianis non culta, I, 452 A.

Caiana haeresis, I, 1198 A; II, 65 A. Cainaeorum haeresis, II, 46 B.

Cain primus homicida et primus fratricida, I, 1258 A. Cur Deus ejus sacrificium respuerit, II, 601 A. Hanc repulsam quam impatienter tulit, I, 1258 A. Populum Israel et ejus sacrificia demonstrabat, II, 601 A. Semen Cain (vel potius Cham) in arca fuit, quo semen malitiae non periret, II, 66 A, B.

Caius Seius vir bonus, tantum quod Christianus, I, 280 A.

Calamitates publicae tonsura sunt invalescentis generis humani, II, 700 B. Calamitates Christianis erant in admonitionem, ethnicis in castigationem, I, 489 A. Pro calamitatibus temperandis vel auferendis Christiani diu noctuque Deum exorabant, I, 486 sq.

Calamitatum publicarum causa non fuerunt Christiani, I, 479 sqq., 571 A, B. Sed gentiles, I, 488 sqq. Plures ante auditum nomen Christianum contigere: ante Tiberium, I, 480 sqq. Et sub Hilariano, I, 701 A. Post Christum natum longe minores quam antea, I, 486, sq. Cur Christianos illis vexari permiserit, I, 489 A.

Calcei, proprium togae tormentum, II, 1046 B. Immundissima pedum tutela, ibid. Tyrium calciari nisi auro, minime graecatur, II, 1043 A. Calcei seu baxa philosophorum deaurati, II, 1043 A, B.

Caligula (Caius) annis tribus, mensibus octo, et diebus tredecim regnavit, II, 616 A. Nullam in Christianos legem tulit, I, 294 A.

Calices primitivae Ecclesiae boni Pastoris imaginem sculptam prae se ferebant, II, 1000 C. Quam anxie tolerabant aliquid de calice sacro decuti in terram, II, 80 A.

Caliendrum, II, 1044 A.

Callimachus Junoni vitem induxit, II, 85 A, B.

Callinicus auctor, I, 535 A.

Callisthenes auctor, II, 728 A.

Camenas in aquas transfigurant, II, 366 A.

Canae memoriarum, I, 386 A.

Candelabra in coetibus Christianorum, I, 313 A.

Candelifera dea, I, 600 C.

Candidati diaboli II, 86 B.

Caniculae ardor, II, 124 B, 267 A.

Cannensis clades ante auditum Christianorum nomen accidit, I, 485 A. Vid. Annulus.

Cantabra superstruebantur integris crucibus, I, 369 A, 579 A.

Cantherios adorabant gentiles, I, 365 A.

Cantus veterum Christianorum, I, 273 A, D, 477 A. Vid. Psalmi.

Capharea saxa, naufragiis frequentia, II, 739 B.

Capilli adhuc olentes Carthagine inventi post annos quingentos, II, 854 c.

Capillos foeminae croco vertebant, I, 1322 A. Detrimentum crinibus medicaminum vis inurit et cerebro perniciem, ibid. Senectus, cum plus occultari studuerit, plus detegetur, scilicet capillorum colorem mutando, I, 1322 B. Peritia structorum capillaturae, I, 1323 sq. Enormitates sutilium atque textilium capillamentorum, I, 1323 A. Saltus et insulas tenera cervix fert, I, 1314 B. Virgo capitis arcem ambitu crinium contegat, II, 900 A.

Capitolium notatur, I, 427 A, 430 A, 487 A, 573 B. Capitolium a Senonibus obsessum, I, 485 A.

Capitolium omnium daemonum seu deorum curia et templum, I, 646 A. Qui dii e capitolio rejecti, I, 373 B. Capitolinum templum, nisi soluto tributo, ingredi non licebat, I, 345 A, 574 A. In calamitatibus coelum ad Capitolium implorabant Romani, I, 487 A.

Capitolini ludi, II, 637 B.

Capitulum animalis quid, I, 375 A; II, 1037 B.

Caprae divinantes arte daemonum, I, 411 A.

Captivi olim in exsequiis immolabantur, I, 645 A.

Caracalla Christiano lacte educatus fuerat, I, 703 B, C. Cognominatus est Germanicus et Parthicus, I, 583 A.

Carcer domus diaboli, in qua familiam suam contegat, I, 620 A. In carcere illum conculcabant Christiani, I, 621 A.

Carcer illis erat pro palaestra, II, 624 C. Bona carceris quanta, I, 622 sqq. Christianus extra carcerem saeculo renuntiavit, in carcere etiam carceri, I, 622 B. Christiano hoc praestat quod eremus prophetis, I, 623 B. Carcer habet tenebras, sed lumen sunt pii, II, 622 A. In carcerem reptabant 1524 mulieres ad osculanda vincula martyrum, I, 1294 B.

Cardea dea, I, 683 C; II, 97 B.

Cardo salutis est caro, II, 806 A.

Caro nihil aliud est quam terra conversa in figuras suas, II, 771 A. Terrena materia est, I, 1280 A. Carnis nomen, quid, II, 497 A. Caro vocabulum commune habet, II, 510 B. Carnis varia epitheta, II, 807 B. Carnis sensus et vita, quid, II, 1014 B. Caro manu Dei expressa, I, 1231 B. Quomodo peccatrix dicatur, II, 719 A, 814 A, 816 A. Caro sermone Dei consistit propter formam, II, 801 B. Caro suos secessus habet, in aquis, in ignibus, etc., II, 885 C. Caro ante corpus quam animale corpus, II, 873 B. Carnis duplex corruptio, II, 851 A, B. Proprium carnis est passionibus corrumpi, II, 852 A.

Caro est omne animae cogitatorium, II, 814 A. Caro ministra et famula animae, II, 805 C. Caro famulatur, spiritus dominatur, I, 1204 A. Carnis species arx animae, II, 813 C. Carnis et animae quanta communio et consortium, I, 1231 B. Caro sine anima non homo, II, 850 C. In carne et cum carne, et per carnem agitur ab anima quidquid agitur in corde, II, 813 C. Si universa per carnem subjacent animae, carni quoque subjaceat necesse est per quod utaris, II, 805 C. Nihil agit caro per semetipsam, II, 816 A.

Caro spirat quando spiritum habet, exspirat autem cum illum amittit, II, 465 B. Carnis ipsum mori est, cujus et vivere, II, 805 B. Seminatur in corruptela, dum dissolvitur in terram, II, 495 C.

Caro suscitabitur, ut sanguis vindicetur, II, 835 B. Qualis sit resurrectura, II, 800. Caro et sanguis omnis resurgunt ex aequo in qualitate sua, II, 808 A. Carnis restitutio facilior quam institutio, II, 810 A. In regno Dei caro reformata et angelificata, II, 632 B. Post resurrectionem caro habitum angelicum susceptura est, II, 854 A.

Carnaliter vivunt qui negant carnis resurrectionem, II, 808 C. Carnis salutem quidam haeretici negant, II, 66 B, 452 B. Carnis virtutes etiam judicandae, II, 813 B, 815 A. Spiritus et caro inter se reatum communicant, I, 1204 A. Caro animae consors et haeres in temporalibus et in aeternis, II, 805 C. Nihil proprie carni exprobratur, nisi in animae suggillationem, quod carnem ministerio sibi subigit, II, 808 B. In carnem dirigitur quidquid in sanguinem praedicatur, II, 835 B. Quae carnem infuscant non solum tenenda, sed etiam ea quae illustrant observanda, II, 808 A.

Carnis opera ita Apostolus damnat, ut carnem damnare videatur, II, 859 C. Cur in Scripturis caro increpetur, II, 719 B. Opus est fidei extrinsecus consilio adversus carnis necessitates, II, 914 C. Carnis afflictatio, hostia Domino placatoria per humiliationis sacrificium, I, 1269 B; II, 806 B. Carnem saginari et spiritum esurire non prodest, I, 620 A. Opimitas sapientiam impedit, II, 683 B. Caro est sponsa, quae in Christo Jesu sponsum per sanguinem pacta est, II, 885 C. Carnis redemptor Christus, II, 797 A Carnem ab omni vexatione restituit, II, 759 B. Caro cum anima Deo allegitur per sacramenta, II, 806 A, B.

Carnem edere, quanta immanitas, I, 322 A. An carnem manducarent primi homines, II, 958 C.

Carnalia significant spiritualia in Lege, II, 374 C. Carnalia semper in figura spiritualium antecedunt, I, 1206 A.

Caro Christi sola erat ex hominis carne sumenda sine viri semine, II, 783 sqq. Non fuit caro peccatrix, II, 781 A. Non de sideribus vel de substantiis superioris mundi eam mutuavit, II, 335 B, 763 A. Cur, carnem et animam subeundo, animam carnalem videatur habuisse, II, 773 A. Carnem Christi in coelo sensu vacuam quidam affirmant sedere, II, 792 A.

Caro in Angelis verae et solidae substantiae fuit humanae, II, 333 B.

Carpocrates, Simonis discipulus, magus et fornicarius, II, 709 C. Ejus de Christo et de corporum resurrectione haeresis, II, 66 B. Discipuli ejus animas suas Apostolis, immo et Christo peraequabant ac etiam praeferebant, II, 686 B.

Carthago, urbs studiis asperrima belli (Virg.), II, 1032 A. Carthaginis conditrix se rogo dedit, I, 532 A. Moenia illi imposita a Statilio Tauro, enarrante Sentio Saturnino, II, 1031 A, B. Urbs Punica Romae aemula, I, 427 A. Carthaginis scholae rhetorices, II, 553 A. Ignes super moenia Carthaginis pependerunt aevo Tertulliani, I, 701 B.

Carthaginenses, vetustate nobiles, novitate felices. II, 1030 C. Illorum olim vestium forma, quae, ibid. Carthaginensium agones, II, 133 B.

Carthago decimanda in martyribus, I, 532 A.

Casinienses, qui, I, 420 A. Illorum deus Delventius, ibid.

Cassidem aut personam alicui inducere, II, 774 B.

Cassinum, Campaniae oppidum, I, 420 A.

Cassius Clemens, I, 457 A. Cassianae seditionis soli gentiles rei erant, I, 699 B.

Cassius Severus, I, 330 A, 602 C.

1525 Castigationis divinae indignatione gratulari nos decet, I, 1266 B.

Castitas primitivorum Christianorum, I, 326 A. Castitatis osores ethnici, I, 472 sq. Castitatis exactor omnis maritus, I, 1320 B. Vid. Continentia.

Castor, Jovis filius, II, 378 C. Castori et Polluci equi a Mercurio distributi, I, 641 A. Castores dii, I, 606 A. Castorum deorum phantasmata, I, 409 A. Castorum honori ova adscribunt, II, 639 B.

Castra lucis Ecclesia, castra tenebrarum paganismus, II, 92 B.

Castratio nullum libidini fraenum imponit, II, 282 A.

Castrenses, quid, II, 95 A. Castrensia munia, II, 92 B.

Catabolici spiritus, II, 698 B.

Cataclysmus. Vid. Diluvium.

Cathaphractes triumphalis, II, 1043 A.

Cataphrygae, II, 72 A.

Catechumenis opus est divinis sermonibus aures rigare, I, 1236 B. Vid. Audientes. Catechumeni haereticorum ante sunt perfecti quam educati, II, 56 B.

Cathedrae Apostolorum ipsae adhuc suis locis praesident in ecclesiis apostolicis, II, 49 A.

Catholici soli possident id quod a Christo institutum est, II, 23 A. Catholica traditio, II, 931 C. Quicquid adversus veritatem catholicam fit, novum deputatur, II, 931 B, C.

Catilina humano sanguine conjuravit, I, 321 A.

Cato gravis et sapiens, I, 337 A. Leno est censor Cato, I, 473 A. Uxorem suam cum amicis communicabat, I, 472 A.

Cato ficum viridem primus Romam attulit, I, 606 C. Graecas litteras jam senex didicit, II, 1039 B.

Catulli Laureolus, II, 565 A.

Caucasus, mons abruptus, II, 247 B.

Cavea, quid, I, 361 A, 579 B.

Cea, seu Chon, Co, Con, Coon, insula, concidit, I, 480 A.

Cebetis tabula, II, 53 A.

Cellae promae, II, 834 B.

Celtae, apud virorum fortium busta pernoctantes, oracula captant, II, 740 B.

Censuales Graecorum, I, 388 A.

Census Augusti. Vid. Augustus.

Centenariae coenae, I, 300 A.

Centonarius mos, II, 53 A.

Cepheus inter sidera delineatus ab Arato, II, 142 A.

Cerasa Romam primus quis asportaverit, I, 334 B, 606 B.

Cerberi tragoediae, II, 85 B.

Cerdon duo initia introduxit, id est duos deos, bonum et saevum, etc., II, 70 B, 249 A. De Christi nativitate et de resurrectione carnis varie sensit, II, 70 B, C.

Ceres ob frugum inventionem dea facta, et quam absurde, I, 334 A. Fruges demonstravit, non instituit, ibid. Cereris currus a bestiis (anguibus) vehebatur, I, 341 A. Cereri vestes tenebricosae placent, II, 1045 B.

Ceres Pharia, seu Farrea, a crucis stipite non distincta, I, 366 A, 578 A.

Cereri initiatorum cultus omnis candidatus, vittae, galeri et privilegium, II, 1045 A. Cereris sacerdotes, viventibus etiam viris et consentientibus, amica separatione viduantur, II, 953 A. Foeminae Cereris Africanae, sponte abdicato matrimonio, adsenescunt, II, 928 C.

Cereales ludi, I, 638 A.

Cerinthus Judaeorum Deum non Dominum, sed Angelum promit, II, 67 A. Christum hominem tantum ex semine Joseph contendit, ibid.

Certamina majora sequuntur majora praemia, I, 704 A.

Cervus, quadrupes tardigrada, agrestis, humilis, aspera, II, 1037 A. Sagitta transfixus, scit sibi dictamo medendum, I, 1248 A. Cervus, aetatis suae arbiter, serpente pastus, veneno languescit in juventutem, II, 1037 A.

Chaldaeum semen in Aegyptum educitur, II, 1035 B.

Cham semen in arca servatum dicebant Sethoitae, II, 66 A, B. Ad quid, ibid.

Chamaeleontis natura et mores late describuntur, II, 1037 sq.

Charis, aeon Valentini, II, 551 A.

Charismata expugnavit Praxeas, II, 155 B.

Charitas mutua Christianorum ipsis ethnicis valde miranda, I, 704 A. Inter fratres atque conservos communis spes, metus, gaudium, dolor, passio, quia communis spiritus, I, 1245 A. Vid. Christiani, Dilectio.

Charites deae, II, 85 A.

Charon Lampsacenus historiographus, II, 727 A.

Chelidonia hirundinis, I, 1248 A.

Chilon Spartanus, dum victorem Olympiae filium amplectitur, prae gaudio spiritum exhalat, II, 739 A.

Choicus, II, 578 B, 865 B.

Chrestianus perperam ab ethnicis pronuntiabatur Christianus, I, 281 A.

1526 Chrisma regale in captivitate Confici Judaeis non licebat, II, 634 A. Post Baptismum eo unguntur fideles, I, 1206 C. A chrismate Christus dicitur, I, 1207 A. Item et Christianus, I, 281 A.

Christianismi fundamentum Christus, II, 484 C. Christianismus aedificatur cum affligitur, I, 704 sq. Ideo numquam deficiet, ibid. Tot hostes ejus quot extranei, Judaei, milites, domestici, I, 307, sq. Christiana religio in Judaicae locum suffecta, I, 617 A. A novatione Testamenti, a passione Domini censetur, II, 1001 B. Quomodo exorta, I, 290 B, 307 A, 567 A, B, 571 B. Cum odio sui coepit, I, 307 A. Nihil de sua causa deprecatur, I, 259 A. Cur, ibid. Iniquis perditorum imperatorum legibus damnata, I, 294 A, 296 A. Non omnes tamen imperatores illam persecuti sunt, I, 291, sqq. Immo gentiles praesules non pauci illi benevoluerunt, I, 703. Christianam sectam quidam olim mentiti sunt, I, 704 A.

Christianae religionis doctrinae summa, I, 375 sqq. Antiquis Judaeorum documentis suffulta, I, 386 A, 392 A. Christianae religionis veritatem quisquis agnoscit, eam statim sequitur, et in ejus detensione mori desiderat, I, 536 A. Hujus religionis susceptae neminem pudet aut poenitet, I, 269 A. De illa omnes gaudent et gloriantur, ibid.

Christianismus stoicus, platonicus, dialecticus, II, 20 B.

Christianorum nomen ex suavitate deducitur, I, 281 A. Sub Augusto ortum, Tiberio imperante, disciplina ejus illuxit, I, 290 B. Omnis sexus, aetas, conditio, dignitas ad hoc nomen transgrediebantur, I, 263 A. Nomen christianum quam infestum gentilibus, I, 277, sqq.; 281, sqq., 566 A, B. Aemulae rationis est inimicum, I, 278 A. Hujus odii effectus inter propinquos, I, 280 B, sq. Ob solum nomen vexabantur Christiani, I, 277, sqq. 285. Confessio nominis, non examinatio criminis, damnationis erat titulus, I, 271 A, 278, sq. Erga christianum nomen iniquitatis odium, I, 261 A. Christiano nomine excluditur qui agit quod non faciunt Christiani, I, 278 A.

Christiani Phrygibus et caeteris gentibus antiquiores, I, 570. Nemo christianus ante Christum, II, 1001 C. Christianus qui non est, mortuus est, II, 745 B. Nemo Christiano major, II, 15 A. Nemo christianus, nisi qui perseveraverit usque in finem, ibid. Fiunt, non nascuntur Christiani, I, 378 B, licet anima naturaliter christiana dicatur, I, 377 A. Christianorum quod est, non est omnium credere, II, 655 B. Christiani non aliter ex ethnicis fiunt nisi prius perditi, et a Deo requisiti, et a Christo reportati, II, 992 B. Christiani obstupefacti quod prius errores gentilium non rejecerint, I, 269 A. Fatebantur ethnici se esse quam antea meliores, I, 564 A. Christianorum quanta multitudo, I, 262 A, 700 B., 704 B. Omnia replebant, I, 462 A, solis templis exceptis, I, 463 A.

Christiani non erant brachmanae, nec gymnosophistae, nec sylvicolae, I, 490 B; nec cynopenae, aut sicapodes, I, 570 A. Liberi erant, non servi, I, 451 A. Pro libertate mori noverant, I, 565 A. Ab ethnicis extranei vocabantur, I, 446 B. Cum ipsis tamen cohabitabant, I, 490 B. Artes et operas cum eis miscebant, I, 491 A. Idem utrorumque victus, habitus, apparatus, I, 490 B. Ab iis tantum distinguebantur modestia, patientia et pristinorum vitiorum emendatione, I, 700 B, sq. Nulla ambitione ducti, nuntium rebus publicis miserant, I, 465 A. Ab omni gloriae et dignitatis ardore frigentes, ibid. A coetibus publicis alieni, I, 465 A. Documenta sua declarando mentiri nefas putabant, I, 403 B.

Christiani veri describuntur, I, 269 A, 511 sq., 624 A. Christiani non aliunde noscibiles quam de emendatione vitiorum pristinorum, I, 701 A. Christiani institutio est de porticu (libris) Salomonis, II, 20 B. Ethnicorum tam corrupti, quam puri Christianorum mores, I, 472 sqq. Longe dispar eorum scientia, disciplina et scientia, I, 501 sq. 516 sq. Ac longe dissimiles virtutes, ibid. Christianorum virtutes laudabant et mirabantur ethnici, sed Christianos esse factos ferre non poterant, I, 280 A, 564 A. Illos oderant ethnici quos nullo modo cognoverant, I, 261 A. Cur, ibid. Eos statim amabant atque cognoverant, I, 262 A, 559 B.

Christiani qui et quales erant, I, 468, sqq. Illorum vita inculpata, I, 704. In unum corpus erant congregati conscientia religionis, disciplinae unitate et spei foedere, I, 468 A. Hoc erant congregati, quod dispersi, hoc universi quod singuli, I, 478 A. Christianus nusquam aliud est, II, 93 A. Nemo major Christiano, II, 15 A. Christianus nemo nisi qui ad finem usque perseveraverit, ibid. Christianus coeli discipulus, vitae negotiator, rerum aedificator, erroris inimicus, veritatis integrator, expressor et custos, I, 514 A. Credit quod traditum est, II, 745 B. Christiano amplius quaerere non licet quam quod invenire licet, II, 651 A. Non amplius licet inveniri quam quod a Deo discitur, ibid. Post Christum nobis curiositate non est opus, nec inquisitione post Evangelium, II, 21 A. 1527 Christiani spiritualium sectatores, I, 1320 A.

Christianorum erga invicem charitas quanta, I, 471 A. Sese invicem fratres appellabant, ibid. Charitate omnia habebant communia, praeter uxores, I, 472 A. Illorum quanta in egenos, ac potissimum martyres, charitas, I, 470 sq., 475 A, 619 A. Hominibus et diis gentilium mendicantibus opem ferre non sufficiebant, I, 494 A. Eorum misericordia plura insumebant vicatim, quam religio gentilium templatim, ibid. Christianus nec inimicum laedit, I, 512 A. Inimicos diligebant, et Deum pro eis precabantur, I, 446 A. Nullius erant hostes, I, 700 A. Fidem etiam gentibus servabant, I, 512 A. Omnes sibi ab ethnicis illatas injurias ulcisci poterant, et paucis faculis, aut palam indicto bello, I, 462 A; aut daemones ab obsessis hominum corporibus non ejiciendo, I, 464 A; aut sola sua ab ethnicis secessione, I, 463 A, B.

Christianorum continentia, I, 326 sq., 510 A. Conjugum quanta castitas, I, 472 A, 510 A. Ab omni post matrimonium excessu abstinebant, I, 326 sq. Sexum foemineum non mutabant, I, 510 A. Animo adversus libidinem caeci erant, I, 511 A. Christianae sanctitatis antistites duae, monogamia et continentia, II, 939 A. Plures in virginitatis statu permanebant, senes, pueri, I, 327 A. Etiam voto illi sese adstringebant, II, 905 A. Vid. Virginitas. Spectaculis, pompis, ludis publicis et theatri scenis abstinebant, I, 466 sq., 493 A. Saturnalibus ethnicorum festis non aderant, et cur, I, 492 A. Liberalia festa item repudiabant, ibid. Quomodo floribus et sertis utebantur, I, 492 sq. Illis nihil gratius quam de hoc mundo exire, I, 489 A. Mundus Christiano carcer, I, 622 A. Vid. Mundus, Extra carcerem saeculo renuntiavit, in carcere etiam carceri, I, 622 B.

Christiani quomodo Deum orabant, I, 442 sq. Aliquando expansis manibus, Dominicam passionem modulantes, I, 1169 sq. Vid. Oratio. Deum per Christum colebant, et qua ratione, I, 567 c, sq. Crucem Christi venerabantur, I, 577 C sq. Dominico die indulgebant laetitiae, I, 371 A. Christianorum solemnes synaxes quam sanctae, I, 468 sqq. Quales erant, ibid. Quae jejunia, et quam dura, I, 487 A; II, 954 C, 971 B. Nullum fructum operum Dei repudiabant, sed plane temperabant, I, 491 A. Christiani voluptates, quae, II, 659 sqq.

Christiani ad deos colendos cogi non poterant, I, 699 B. Illos colere recusantes, nullius impietatis sunt rei, ibid. Eis nefas falsis diis sacrificare, etiam manente in contrarium proposito. I, 433 A. Gentilium templa ne noverant quidem, I, 363 A. Christianis militibus prohibitae excubiae in deorum templis, II, 92 A.

Christiani immerito accusabantur laesae majestatis humanae, I, 436 sqq. Imperatorum numquam deum, sed dominum communi voce appellabant, I, 450. Non adorabant Caesarum imagines, nec per genium principis jurabant, I. 447 B. Noverant imperatorem a Deo constitutum et sincere honorabant, I, 448 B, 700 A. Pro ejus salute Deum precabantur, I, 433 A. Pro ejus et vita et domo et exercitu, et pro senatu et populo quotidianas preces offerebant, ibid.

Christianorum in daemones potestas quanta, I, 413 A, 463 B, 677 B, 700 B, 703 B; II, 112 D. Christianae sapientiae afflatu tota vis daemonum cedit, I, 647 B, C, sq. Vid. Daemones, Diabolus.

Christiani, calamitatum tempore, misericordiam Dei jejuniis et durissimis poenitentiae laboribus exorabant, I, 487 A. Se in sacco et cinere volutantes, invidia Coelum tundebant, ibid. Quam immerito publicarum calamitatum, praecipue belli, famis ac pestis auctores ab ethnicis dicebantur, I, 479 sqq., 571 A, B.

Christiani ab ethnicis proclamantur rei omnium scelerum, deorum, imperatorum, legum, morum ac totius naturae inimici, I, 277 A, 306 sqq., 580 sq. Quam impudenter dicebantur factio illicita, desperata, I, 464 B, sqq., 468 sqq., 532 A; imperatoribus et reipublicae contraria, I, 452 sqq.; 459 B, sq., 699 sq. Falsa sola publica fama, teste criminum, rei, I, 310 sqq.; 567 sq. Trium horrendorum criminum falsissime accusabantur, infantis scilicet in sacris synaxibus occisi, ejus carnium et sanguinis comestorum, atque stupri, adulterii et incesti, I, 306 sq.; 580 sqq. Ob solum nomen, ethnicis incognitum, condemnati, I, 281 sqq., 563 sq. Probatio innocentiae Christianorum iniquitas est ethnicorum judicum, I, 534 A. Vid. Christianismus. Christiani magis damnati quam absoluti gaudebant, I, 698 D. Quotidie plerumque in suis coetibus obsessi, proditi, oppressi, I, 308 A. Ad illos vexandos quam insulse objecerint ethnici legum suarum severitatem, I, 285 sqq. Nulla nisi nequissimorum imperatorum lege damnati, I, 294 A. Quam absurde acclamatum: Christiani ad bestias, ad leones, I, 341 A, 480 A, 571 A; II, 651 A, 825 B. Magnum detrimentum reipublicae ex morte tot Christianorum, I, 496 A, B. 1528 Cur quod tanta paterentur permiserit Deus, I, 488 sq. Plures effecti quoties metebantur, I, 535 A. Semen est sanguis Christianorum, ibid. Vid. Ethnici.

Christus, an nomen vel appellatio, I, 192 B, C. sq. Christus dicitur a chrismate, quod est unctio, quae Domino nomen accommodavit, I, 1207 A. Christus Jesus in ipso nominis sacramento, verus et summus sacerdos Patris est, II, 330 C. Cur Nazaraeus vocatur, II, 372, A, B. Filius fuit, in Dei et Regis et Domini omnipotentis et altissimi nomine, II, 181 C. Christi nomen non ex natura veniens, sed ex dispositione, proprium ejus efficitur a quo dispositum invenitur, II, 341 C. Vid. Jesus.

Christus est Dei λόγος, sermo, ratio, sapientia et filius, I, 399 sq. Sermo primarius, II, 868 C. Editis miraculis se λόγον Dei probavit et verum Deum, I, 1400 B. Christus factus secundus a Patre, et cum Spiritu tertius, II, 170 A. Pater, Verbum ex semetipso proferendo, Filium facit, II, 317 A. Christus ex Patre, spiritus ex Spiritu, sicut radius ex sole, et lumen ex lumine; genitus non recessit ex matrice, nec substantia separatur, I, 399 A, B. Alter a Patre, modulo, non numero; gradu, non statu, ibid. Verus Deus est, ibid. Veram divinitatem rem propriam habet, I, 399 A. Christus filius et spiritus et substantia Creatoris, II, 328 C, 386 C. Repraesentator Patris, II, 187 B. Sed Pater non est, II, 181, A, C. Quomodo Patris vicarius, II, 328 C. Verbum primordiale, primogenitum, virtute et ratione concitatum, spiritu suffultum, I, 400 B. Quid acceperit a Patre, II, 843 C. Christum Dei Filium et veteres et novae Scripturae omnes praefiniunt, II, 186 B. Christus, spiritus Dei, semper fuit, ante carnem quoque, II, 489 B. Cur dictus magni consilii angelus, II, 778 A. Christi originalia instrumenta delere ausus est Marcion, II, 755 B. Vid. Filius.

Christus ab Adam ad Patriarchas et Prophetas, in visione, in somno, in speculo, in aenigmate, ordinem suum praestruens ab initio semper, II, 174 C. Ab initio conversatus et congressus est cum Patriarchis et Prophetis, ediscens jam inde a primordio hominem, quod erat futurus in fine, II, 317 A. Christus semper locutus in Prophetis, spiritus scilicet Creatoris, II, 328 B, 386 C. Signaculum est omnium Prophetarum, II, 615, 632 A. Deus hominem formans, Christum cogitabat, hominem futurum, I, 802 B. Lex significabat Christum, II, 447 A. Christus in persona Moysis figuratus, II, 316 A; et Josue, II, 343 A, B; atque Isaac et Joseph, II, 346 A, 626 A, B. Christus in floris figura ostenditur, ex virga profecta ex radice Jesse oriturus, II, 489 B. Christus figuratus in tauro, II, 346 B, C. Non bellipotens, sed paciferus Christus repromissus, II, 351 C; quidquid in contrarium dicant Judaei, II, 617 sq. Duplici habitu in duos adventus a Prophetis delinitur, I, 400 A; II, 329 sq., 638 C. Unus ignobilis, et alter gloriosus, II, 330 sq. Christus talis probatus qualiter annuntiabatur, II, 349 B. Christus illuminator antiquitatis, II, 461 A. Christus in novis vetus, II, 410 A. Secundus Adam, II, 789 C; et novissimus, II, 868 C. Solus novus rex novorum aevorum II, 348 A. Christus novum regnum annuntiat, II, 356 sqq. Christus venturus an jam venerit, II, 609 B. Christum venturum Judaeos refutare, II, 610 A.

Christus verus Dei templum, II, 635 C. Christus authenticus pontifex Dei Patris, II, 447 A. Catholicus Patris sacerdos, II, 376 A. Proprius et legitimus Dei antistes, praeputiati sacerdotii pontifex, II, 493 B. Sacrificiorum aeternorum antistes, II, 609 B. Arbiter Patris et minister, II, 317 B, C. Christus non alterius Dei quam Creatoris circumlator, II, 270 C, 322 C. Christus sequester Dei et hominum, II, 885 B. Christus bellator, II, 340 A, 620 B. Christus bellipotens et armiger accipiet spolia non solius Samariae, verum et omnium gentium, II, 618, 621 B. Christus homo Deo mixtus, et quo sensu, I, 399 B. Christus illuminator et deductor generis humani, I, 395 A. Christianae gratiae et disciplinae arbiter et magister, ibid. Unica spes totius orbis, II, 760 C. Remediator valetudinum, II, 373 A. Verus disceptator et elimator humanarum macularum, II, 447 A. Aeternae non longae vitae invitator, II, 424 D. Christus dominus et sabbati et Legis, et omnium paternarum dispositionum, II, 396 A. Christus sponsus, II, 382 A. Christus inglorius, ignobilis, inhonorabilis, II, 344 B. Christi Dei totum dedecus sacramentum est salutis humanae, II, 317 C. Christi amor erga homines, II, 772 sq.

Christum nasci ex semine humano non competebat, II, 781 sq. Nove nasci debebat novae nativitatis dedicator, II, 781 C. Caro Christi sancta, II, 933 C; non peccatrix, II, 781 A. Vid. Caro. Christus accepit a Patre carnis et animae texturam, II, 843 C. Christus, etsi in hominis figura proposuerat latere, nihil tamen de impatientia hominis imitatus est, I, 1252 B. Christus homo, quia caro, non quia anima, II, 874 A Christo duae 1529 substantiae, divina et humana, II, 194 A. Christus solus homo sine peccato, quia et Deus Christus, II, 720 B. Verum hominem esse Christum probatur, II, 14 B, 378 sq. Phantasma esse Christum contendebant Marcionistae, II, 331 C.

Christus exivit a Patre, ut radius ex sole, ut rivus ex fonte, ut frutex ex semine, II, 183 A. A matrice Dei Patris non recessit, sed excessit, I, 399 B. Delapsus est in Virginem, et in utero ejus caro figuratus, ibid. Nullam de impudicitia habuit matrem, ut Jupiter, I, 396 sq. Etiam quam videtur habere, non nupserat, I, 397 A. Christus natus est ex Virgine, II, 782 A, B. Ex Mariae carne est, dum ex semine est David, II, 350 A. Anno duodecimo Tiberii Caesaris revelatus est, II, 264 A; et de coelo manare dignatus est, II, 267 A, 614 B. Christus pusillus factus, ut homo maximus fieret, II, 317 C. Pusillitates Deo Christo maxime congruebant, II, 316 sqq. An fabri aut questuariae filius sit, I, 662 A. An Christus per omnes gradus infantiae transierit, II, 411 B, C, sq. Caro spiritu instructa, nutritur, adolescit, affatur, docet, operatur, et Christus est, I, 399 B. Incarnationis caussae, II, 773.

Christus alter qui apparuit sub Tiberio, et alter qui a Creatore promittitur, aiebat Marcion, II, 264 A. 368 B, C. Christum in hodiernum diem Judaei negant venisse, II, 331 B. Cur, ibid. Christus judaismi exorbitator et destructor, II, 329 B. Illum Judaei planum in signis, et aemulum in doctrinis existimabant, ibid.

Christus et visus et auditus et congressus, miscens in semetipso hominem et Deum, in virtutibus Deum, in pusillitatibus hominem, II, 317 B, C. A primordio egit in Patris nomine, II, 317 A, 378 A. Per Christum Deum novimus, II, 647 B. Per Christum Pater plenius manifestatur, II, 170 A. Christo servabantur omnia retro occulta nudare, dubitata dirigere, praelibata supplere, praedicata repraesentare, II, 796 A. Post Christum Jesum nobis curiositate non opus est, nec inquisitione post Evangelium, II, 21, A. Christi institutio quaerenda et custodienda, II, 23 A. Christus maxime dignoscitur ex verbi potestate, II, 375 B. Omnia Christi dicta omnibus posita sunt, II, 22, B. Conversabatur ut Deus, ut homo divine agere doceretur, II, 317 C. Nullius mensam tectumve despexit, I, 1233 A. Nullum volentem sibi adhaerere non suscepit, ibid. Christi miracula quot et quanta, I, 400 B. Iis se Deum probavit, ibid. Quanta impudentia dicebantur magicis facta virtutibus, I, 400 A. Christus ab hominibus, non a spiritibus immundis, volebat se Filium Dei agnosci, II, 373 B. Respuit immundi spiritus praeconium, ibid. Christus numquam sine aqua, I, 1210 A. Quomodo baptizavit, I, 1212 A, B.

Christi passionem et ipse et Prophetae praenuntiarunt, I, 401 A. Christi passio describitur, I, 1252 sqq. Christi patientia quanta, II, 348. Voluit saginari voluptate patientiae, I, 1254 A. Christus nisi ignoratus, nihil pati posset, II, 327 C. Christus, sicut praedixerat, crucifixus violenter Judaeorum suffragiis, I, 400 B. sq. Christi derelictio in cruce explanatur, II, 195. Christus propter id ipsum habebat mori, quod quia nascitur, moritur, II, 764 B. Christus sponte sua mortuus, I, 401 A; praevento carnificis officio, ibid. Christum non ex divina, sed ex humana substantia mortuum dicimus, II, 194. In Christi morte extraordinaria solis defectio praedicta, et descripta in arcanis seu archivis, I, 401 A. Illius corpus sepulchro conditum, ibid. In quo nihil repertum, nisi exuviae, I, 402 A. Christus moriendo descendit ad animas Prophetarum et Patriarcharum, II, 657 A, 742 C. Quo anno passus, II, 612 sqq.

Christus tertia die post mortem resurrexit, I, 401 sq. Postea suis discipulis apparuit, I, 402 A; docens eos quod docerent, ibid., 492 A. Quare se non in vulgus eduxerit, ibid. Caro Christi in coelo an sensu vacua, II, 792 A. Christi corporis veritate post resurrectionem suam nihil clarius, II, 466 C. Quae ab eo gesta sunt, Tiberio Caesari a Pilato nuntiata, I, 403 A. Christum deorum numero adscribi voluit Tiberius, I, 290 A.

Christus exinde a passione sua regnare coepit, II, 628 B. Christi regnum et nomen ubique porrigitur, II, 611 C. Omnibus aequaliter tribuitur, II, 612 A. Ubique creditur, in omnibus gentibus regnat et adoratur, II, 611 C.

Chrysippus ad elleborum, II, 656 A. Chrysippi assentator, I, 612 C. Ejus sententia de anima, II, 653 C.

Cibus, victus omnem disciplinam aut occidit aut vulnerat, II, 960 C. Ciborum deliciae quae, II, 1048. In primordio herbidum solummodo et arboreum homini pabulum addixerat Deus, II, 958 C. Quare quorumdam animalium esum prohibuerit Mosaica lex, II, 306 A. Cibum Christus desideravit, cur, II, 468 A. Cibum Christianorum praecedebat et sequebatur oratio, I, 477 A, 1193 B. Vid. Abstinentia Coena. Convivium.

Cicerula, II, 258 C.

1530 Cicero Octavium Augustum, sibi ignotum, civilium turbinum sepultorem de somnio noverat, II, 728 A. Quingentis millibus numerum orbem citri emerat, II, 1048 A. Ciceronianae mensae, II, 706 A. Ciceronis Tusculanae, I, 525 A. Ciceronis dignitatem parvuli etiam nunc gerula jam sua inspexerat, II, 729 A.

Cicuria, vel Curruca, ingenia, II, 591 A.

Cilicia Mopsi habebat oraculum, II, 730 A.

Cincius Severus Thistri dedit remedium quomodo responderent Christiani ut dimitti possent, I, 703 A.

Cinerarii, I, 1301 B.

Cippus, vel crux, II, 1047 A.

Circulatores, II, 58 B.

Circulatoria secta magorum, I, 672 B. Illorum circulatoriae praestigiae, I, 411 A.

Circuli aurei brachia mulierum ornabant, I, 1306 A.

Circumcisio populo data in signum, unde dignosci posset Israel, non in salutem, II, 603 A, B. Circumcisionem acceperat Abraham, quae in signum temporis illius, non in salutis praerogativam, II, 602 sq. Circumcisio, nota servitutis, non purgat hominem, II, 601 A. Octavo die semper observata, propter mortis comminationem, ibid. Cessare debebat, II, 604 A.

Circumcisio carnalis et temporalis tributa populo contumaci, circumcisio spiritalis data in salutem populo fideli, II, 603 C.

Circus soli principaliter consecratus, I, 639 B. A Circe dictus, ibid. Ejus ornamenta, ibid.; et furores, I, 648. In eo nec principibus aut civibus parcebant Romani, I, 649 A. In circo gradus et apuliae, I, 652 B.

Civitates omnes diluvio posteriores, I, 482 A. Sine civitatibus aliquando exstitit humanum genus, I, 432 A. Civitatem tabernae habitu abolefacere, I, 452 B.

Claudius electus imperator, primus promisit singulis militibus quinadena sestercia, I, 455 A. Nullam in Christianos legem tulit, I, 294 A.

Claudius Herminianus in Cappadocia Christianorum atrox persecutor, quomodo interiit, I, 702 A.

Claudii Saturnini liber de Coronis, II, 86 A, 91 A, 97 A.

Claves custodiendae uxoribus committebantur, II, 927 A.

Clavis legis est interpretatio legis, II, 429 C.

Claves regni coelorum Petro datae ac per eum Ecclesiae, II, 142 C. Vid. Paradisus.

Claves diaboli, II, 142 C.

Clazomenii Hermotinum templo consolantur, II, 724 C.

Cleanthis opinio de anima, II, 653 B. Ejusdem de eodem testimonium, II, 693 B.

Clemens Romanorum ecclesiae episcopus a Petro ordinatus, II, 45 A.

Clementiae coelestis abundantia libidinem ne faciat humanae temeritatis, I, 1240 B.

Cleomachus, pugil, inter fullones Novianos coronandus, II, 1042 B.

Cleonymus pyctes ab Achille in somno curatus, II, 729 A.

Cleopatra sola regnavit annis viginti, II, 614 B. Dein conregnavit sub Augusto tredecim annis, ibid. Cleopatrae mors, I, 584 A, 625 C.

Clidemus Atheniensis, dum ab histrionibus ob praestantiam auro coronatur, prae gaudio et gloria moritur, II, 739 A.

Cloacina dea, II, 266 A.

Clypei Persarum imagine solis adornati erant, I, 370 A.

Coci ab Apicio nomen acceperunt, I, 282 A.

Coelebs difficile dives, I, 1301 A.

Coelestis, dea Africanorum, I, 419 A. Pluviarum pollicitatrix, I, 413 A.

Coelum, sedes Dei vivi, I, 377 A; et patria Christiani, II, 260 A. Coelum, non Capitolium, respicit anima christiana deprecans, I, 377 A. Cum transactione mundi reserabuntur regna coelorum, II, 744 A. Vid. Paradisus. In coelo sexus nullus, I, 1307 A.

Coelos 365 ab Angelis institutos docuit Basilides, II, 62 B.

Coemeterium, II, 738 A, 796 B.

Coenarum sumptus antiquis legibus definiti, I, 298 A. Coenae centenariae, I, 300 A. Quam immodici earum sumptus, ibid.

Coena libera et suprema bestiariorum, I, 492 A.

Coena Christianorum qualis, I, 473 sqq.

Coenae parabolae paratura vitae aeternae saturitatem figurat. II, 437, C.

Coetus antelucani Christianorum, I, 273 A, 281 B; II, 79 B. In ipsis suis coetibus opprimebantur, I, 308 A. Qui ex eis arcebantur, I, 469 A. Vid. Synaxis.

Cogitatus sine opere et sine effectu, carnis est actus, II, 814 A. Omne animae cogitatorium caro est, ibid. An per carnem administrentur cogitatus qui per carnem dignoscuntur extrinsecus, ibid.

Colabarsus novam haeresin ex Graecorum alphabeto composuit, II, 70 A.

1531 Colchorum amores, II, 247 A.

Collegiarii ministri, I, 644 B.

Collegium artium musicarum, etc., I, 644 B.

Colloquium familiaritatis indicium, II, 413 A

Colophonis scaturigo daemonica lymphaticos efficit, II, 734 B.

Coloris proprietas omni corpori adhaeret, II, 660 B. Colores adulteri non a Deo, sed a diabolo, interpolatore naturae, I, 1312 B, 1321 A.

Colores factionum circi, duo initio tantum, albeus et russaeus, I, 641 B. Vid. Lana.

Columba, avis non solum innocua, sed et pudica, II, 940 B. Felle caret, I, 1209 A.

Columba, graece περιστερὰ, habet secundum numerum DCCCI, II, 70 A.

Columba solet Christum ostendere, II, 544 B. Columbae in specie Spiritus sanctus in Christum delapsus est, et quare, I, 1208 A. Ubi sit corpus hujus columbae, II, 758 A.

Columnae Sessiae a sementationibus, Messiae a messibus, Tutelinae a tutela fructuum, II, 639 C.

Colythi pueri mense citius eloquuntur, II, 683 A.

Coma mulieri pro operimento est, II, 899 c. Vid. Capilli.

Comitia Romana, I, 464 B.

Comitialis morbus humano sanguine sanari ferebatur, I, 322 A.

Commeatus delinquendi, quid, I, 1237 A.

Commentarii Romanorum, I, 292 A.

Commercii rebus litterae sunt necessariae, II, 87 B. Vid. Negotiatio.

Communicatio pacis, II, 32 B.

Communio ecclesiastica, II, 45 B. Vid. Eucharistia, Excommunicatio.

Conchae in montibus peregrinatae ob diluvium, II, 1033 B. Conchae maris poma, I, 1311 A.

Concilia ethnicorum, I, 464 B.

Concilia repraesentatio totius nominis christiani, II, 972. Stationes et jejunia illis praemittebantur, ibid. Concilia ex universis ecclesiis per Graecias, ibid.

Conciones Romanae, I, 464 B.

Concupiscentia naturalis proprie unica est alimentorum, quam Deus in primordio condidit, II, 716 B. Concupiscentiam rationalem nobis dat Apostolus, II, 673 B. Concupiscentia solitaria prohibetur, I, 499 A. Concupiscentia oculis arbitris quando utatur, II, 716 B. Carnis concupiscentia aetatis officia defendit, decoris messem requirit, gaudet de contumelia sua, I, 1280 B. Concupiscentia saecularis causas habet gloriam, cupiditatem, ambitionem, insufficientiam, I, 1281 A. Vid. Libido.—Concupiscentiae sepulcra manentia tempore auctoris, II, 976 A.

Congiarium militibus dividebatur, I, 455 A.

Confessio persecutione deducitur, et persecutio in confessione finitur, II, 143 C. Confessio simplex et exerta in martyris nomine, II, 455 C. Christiani confessi, ab ethnicis damnabantur ut alii rei, I, 702 B. Confessores, II, 77 C.

Confessione criminum facta, quaestio non ultra procedit, I, 276 A.

Confessio tantum relevat peccatum, quantum dissimulatio exaggerat, I, 1243 A. Confessione poenitentia nascitur, satisfactio disponitur, I, 1243 B. Confessio satisfactionis consilium est, dissimulatio contumaciae, ibid. In exomologesi delictum celare, quantum malum, I, 1245 B. Confitendorum potius delictorum exempla, quam negandorum, nobis proponuntur in Cain et Adam, II, 314 C. Evenit in bonis factis poenitentiae confessio, II, 312 A. Peccata et turpitudines confiteri non publice, I, 1222 C Confessio Baptismum praecedere debet, I, 1222 B, C. Vid. Poenitentia.

Confirmatio Spiritu sancto vestit, II, 50 A. Sacramentum est, II, 54 A. Post Baptismum accipiebant neophyti manuum impositione, I, 1207 sqq. In ea manus impositione caro adumbratur, ut anima spiritu illustretur, II, 806 B.

Conjugium, Connubium. Vid. Matrimonium, Nuptiae.

Consevius deus, I, 600 C. Illius officium, ibid.

Constituere et concipere licet omni fideli, dumtaxat quod Deo congruat, quod disciplinae conducat, quod saluti proficiat, II, 81 B.

Consualia festa, I, 637 A.

Consuetudo fere ab aliqua ignorantia vel simplicitate sordida initium sumit, II, 889 A. In usum per successionem corroboratur, et ita adversus veritatem vindicatur, ibid. Consuetudinis vis, II, 890 sqq. Consuetudini ratio patrocinatur, II, 80 A Non interest an scriptura vel ratione consistat, quando et legem commendet ratio, II, 81 A. Colenda est, ne non sit rationis interpres, II, 81 A. Consuetudo sit tantisper, ut consuetudini etiam consuetudinem opponamus, II, 890 B. Lege non exstante, traditio consuetudini dat morem, II, 81 B. Etiam in civilibus rebus pro lege suscipitur consuetudo, cum lex deficit, ibid. Consuetudo traditionem confirmat, cujus est idonea testis, ibid. Consuetudinem nemo respuit, quam damnare non potest, II, 891 1532 A. Veritatem se Christus nominavit, non consuetudinem, II, 889 A.

Consus deus, I, 600 C. Qui et Neptunus, I, 637 A, 640 A. Deus consilii, I, 637 A. A Romulo inventus, II, 266 C. Ejus arx in circo, I, 637 A. Apud metas sub terra delitescit, I, 637 A, 640 A.

Contemnit nemo quod sciat omnino non esse, I, 572 C.

Continentia omni momento hominibus est necessaria, sicut oratio, II, 926 A Continentae votum, II, 905 A. Continentiae bonum conjugio praefert Apostolus, II, 486 C. Continentia legem nuptiarum honorat, licentia temperat, II, 931 A. Continentia instrumentum aeternitatis, I, 1285 A. Per continentiam negotiaberis magnam substantiam sanctitatis, II, 925 C.

Continentia laboriosior in foeminis, II, 903 B. Laboriosior et gloriosior continentia quae jus suum sentit, nempe in viduis, I, 1287 B. Continentia virtute constat, virginitas gratia, II, 903 B. Virginitati non antistat continentia, ibid. Vid. Virginitas.

Continentia haereticorum non laudanda, II, 931 A.

Contumacia timorem subvertit, I, 1233 A.

Contrariis an constent universa, II, 657 C.

Conversiones in bonum vel in malum quomodo agnoscantur, I, 266 A, 559 C, sq.

Convivium Dominicum. I, 1294 B. Convivium Christianorum quale, I, 477 A. In coena Domini convivarum admonitor Spiritus sanctus, II, 437 D.

Convivia publica ethnicorum quae, et quam nefanda, I, 452 B. Vid. Cibus.

Convocationes nocturnae, I, 1294 B.

Coqui ab Apicio nomen accipiunt, I, 282 A.

Corinthii cum Archia Syracusas muniunt, II, 1036 A. Corinthium mare terrae motus ebibit, I, 481 A.

Cornelius Nepos, I, 330 A.

Cornelius Rufus patricius, senatu submotus, quia decem pondo libras argenti habebat, I, 299 A.

Coronae origo de mendacio erubescenda est, II, 85 A. Graecos fuisse constat auctores rei vel illuminatores, ibid. Corona in capite foeminae formae est lena, summa lasciviae nota, extrema negatio verecundiae, conflatio illecebrae, II, 98 A. Coronae aureae sacerdotum provincialium, I, 687 C. Ab ethnicis coronabantur lupanaria, latrinae, pistrina, carcer, ludus, amphitheatrum, et ipsa spoliaria, ipsaeque libidines, II, 97 B. Coronae hederae Harpocrationis, II, 85 B; laureae Bacchi, II, 86 A; et militum, II, 84 B.

Coronam non gestabant Christiani, I, 493 A. Corona Christianorum militum, II, 94.

Corona spinea Christi, in figuram delictorum quae nobis protulit terra carnis, II, 98 B. Figurata est in vepribus quibus erant implicata cornua arietis Abraham, II, 636 B, C.

Corpus est sui generis, omne quod est, II, 774 B; sive quod habet aliquid per quod est, ibid. Corpus substantia est rei cujusque, I, 230 A. Inter illud et nihil agnovit Tertullianus spiritalem substantiam, II, 230 A. Omni corpori coloris proprietas adhaeret, II, 660 B. Corporis divini et humani magna diversitas, II, 303 C.

Corpus hominis quid, II, 844 C. Corpus est quod amittit animam, et moriendo fit mortuum, II, 491 C. Ex carne terrenum est, ex sanguine aquenum, II, 771 A. Nullius corporis sanguis esse potest, nisi carnis, II, 461 B. Membrorum corporis mira dispositio, II, 882 sqq. Pro dispositione membrorum, ordo vitiorum, II, 955 B. Corpus hominis an operatio angelorum sit, II, 801 A In modum crucis est, I, 678 B.

Corpus nostrum, in Platonis sententia, est carcer, II, 741 A. Corpus vice sepulchri conclusam animam in saecularis vitae morte an detineat, II, 820 B. Corpus carnalium operum est vas, anima autem est quae in illo venenum alicujus mali facti temperat, II, 491 C. Auriga corporis spiritus animalis, II, 740 B. Corporis vitiatio accidens est res, integritas propria est, II, 878 B. In hac nascimur, ibid. Digressa anima, graviora efficiuntur corpora defunctorum, II, 658 A. Defunctorum corpora a quibusdam Scythis devorata, I, 321 A. Corpus corpori juxta collocando spatium recessu communicavit in coemeterio, II, 738, A.

Corpora medicata condimentis sepulturae, cur mausoleis et monumentis sequestrantur, II, 834, B. Crescunt in sepulchro ungues et capilli, II, 736 B. Corpori salutem esse repromissam negant plures haeretici, II, 796 B. Corpus animale quomodo dicatur seminari, II, 872 C, 875 A. In resurrectione eadem corpora animae sunt recepturae in quibus decesserunt, I, 746 B.

Corpore et sanguine Christi vescitur caro, ut et anima de Deo saginetur, II, 806 B. Vid. Eucharistia. Corpus, apostolica sententia, Dei est templum, cum in Christo est, II, 741 A. Macies non displicet Christianis; nam non ad pondus Deus carnem tribuit, II, 978 A. Corporum contemptum ad martyriorum praestantiam refert Apostolus, II, 856 A.

Corpus, sive congregatorum societas, I, 468 A.

1533 Corpus temporum, saeculum, I, 432 A.

Corruptivum non idem quod corruptela, II 870 B.

Corvorum educator Deus, II, 951 C.

Corybantia aera, I, 426 A.

Κόσμον mundum Graeci dixerunt, I, 375 A. Cur, ibid.

Crassi copia, I, 337 A. Per risum moritur, II, 739 A.

Cratetis vestiendi mos, II, 1046 B.

Cratippus scriptor, II, 729 A.

Creatoris magnitudo in animalibus, II, 261 A. Vid. Deus.

Credendum temere nihil, II, 468 D. Quid sit temere credere, ibid. Vid. Fides.

Creditores in partes secabant debitores suos, I, 287 A.

Crepidae graecatae, seu cretatae, II, 1045 A.

Crepidula, seu crepitulum, II, 1044 A.

Crepitacillum Christi, II, 618 A.

Cretam Jovis patriam et tumulum fabulabantur, I, 426 A. Cretes mendaces, II, 683 B.

Critae, seu censores, II, 129 A.

Critias ex sanguine animam constare dicebat, II, 653 A.

Critolai opinio de anima, II, 653 A.

Crocodilus deus Aegyptiorum, II, 302 A.

Croesus ambiguitate oraculorum deceptus, I, 408 A. Nullus deus gentilium eo ditior, I, 337 A. Testitudinem cum aguina carne clanculum coxit, I, 409 A.

Crustumium, seu Casinensium oppidum, I, 420 A.

Crucis qualitas signum est de ligno, I, 577 C. Crucis pars in antenna navis, II, 346 B. Crucem agnoverunt gentes, I, 366 sq. Origo deorum a plastis de cruce inducta, I, 340 sqq., 365 sq., 579 A. Cruces quomodo colerant ethnici, I, 366 sqq., 578 A. Corpus hominis in modum est crucis, I, 678 B. Crucis signum in homine qui manibus expansis deprecatur, I, 578 B.

Crucis supplicii atrocitas, II, 629 B. Regulus primus crucis supplicio affectus, I, 584 A, C. Crucibus imponebantur Christiani, I, 340 A.

Crux Christi figurata in veteri Lege, II, 636. Crux Christi composita fuit ligno recto et transverso, sive antenna, et sedili sive scabelio, I, 366 A, 578 A; II, 626 C. Crux Christi stultitia, quomodo, II, 481 sqq. Virtute crucis nunc Christus mundum ventilat per crucem, postea ventilaturus per judicium, II, 346 B.

Crucis religiosi Christiani, I, 365 sq. Crucis habitus necessarius dimicaturis adversus diabolum, II, 347 A. Cruce signamus lectulum et corpusculum, I, 1296 A. Ad omnem aditum et exitum, ad vestitum et calceatum, ad lavacra, ad mensas, ad lumina, ad cubicula, ad sedilia, quaecumque nos conversatio exercet, crucis signaculo frontem terimus, II, 80 A.

Culicis tuba et lancea, II, 261 B.

Cultus omnino liber esse debet et voluntarius, I, 435 sq. Coli ab invito nemo se volet, ne homo quidem, I, 418 A. Humani juris et naturalis potestatis est colere unicuique quod putaverit, I, 699 A. Colit humanus error omnia, praeter ipsum omnium Conditorem, I, 666 A.

Cultum foeminae habitum dicimus, quem mundum muliebrem vocant, I, 1309 A. Nullus cultus a Deo maledictus, nisi muliebris in viro, II, 281 B.

Cupiditas non in concupiscentia alieni tantum est constituta, I, 1261 A. Insatiabilem carnis cupiditatem quibus excusationibus colorent homines, II, 927 A. Vid. Concupiscentia.

Curiae Romanae, I, 464 A.

Curiositas vitanda Christianis in divinis rebus, II, 20 B. Cedat curiositas fidei, II, 27 B. Multae curiositates suspectae in expositione parabolarum, II, 997 B. Per curiositatem aemulationem libidinis convehunt mulieres, I, 1288, A. Curiositatis libidinem effundunt haeretici, II, 27 A.

Curiositas, seu superstitio Caesarum, I, 296 sq.

Curis pater Faliscorum, I, 421 A.

Curii alea, II, 1049 A.

Currus auctor Trochilus Argivus, I, 641 B. Vid. Quadriga.

Custodiae judicandae, I, 496 B.

Cybele dea, in theatris repraesentata, I, 570 A. Suspirat Atydem pastorem fastidiosum, I, 359 A. Romam migravit, I, 424 sqq. Nescivit Aurelii imperatoris mortem, I, 425 A. Cybeli bestiae applicatae, I, 341 A. Ei proprium sanguinem libabat archigallus, I, 425 A.

Cyclopum ora cruenta, I, 308 A.

Cynocephali populi, I, 312 C.

Cynopennae qui sint, I, 312 A, 570 A.

Cyrenica regna jam christiana, II, 611 A.

Cyrus Asiam et mersit et pressit, II, 727 A. Ursi cicatrices in eo, II, 751 A. Viginti quatuor annis regnavit, II, 614 A.