Patrologiae Cursus Completus
Praefatio In Duos Sequentes Tomos.
Praefatio In Duos Sequentes Tomos.
Articulus Primus. Syllabus Auctorum.
Articulus II. De Auctoritate S. Cypriani.
Articulus. III. De Usu Sancti Cypriani In Re Disciplinari.
§ II.—De Disciplina quoad baptismum.
§ III.—Disciplina quoad Eucharistiam.
§ IV.—Disciplina quoad poenitentiam.
§ V. Disciplina quoad Ordinem.
§ VI. Disciplina quoad matrimonium, de votis, et cultu reliquiarum.
§ VII. Alia disciplinae puncta ex divi Cypriani operibus.
Articulus IV. Annales Litterarii.
§ I. Litterarii minorum Patrum Annales.
§ II. Litterarii annales Cyprianici.
Prima Editionum Sancti Cypriani Series.
Editiones primigenae. Saeculo XV. Anno
Loquitur lector ad Vindelinum Spirensem artificem qui Epistolas Beati Cypriani reddit in lucem.
Incipiunt Epistolae Caecilii Cypriani ad Cornelium Papam, et prima de Confessione, feliciter.
Expliciunt Epistolae Caec. Cypr., etc., nil amplius.
Classis II. Ab editione Remboltiana ad Erasmicas.
Classis III. Editiones Erasmicae.
Classis IV. Editiones Pamelianae.
Classis V. Editiones Rigaltianae.
Classis VI. Editiones Oxonienses.
Classis VII. Editiones Baluzianae.
Saeculo III, Circa Annum Christi CCIII.
Prolegomena Ex Actis Martyrum Sinceris V. C. Theodorici Ruinart, Pag. 77, Sqq.
Prolegomena Ex Actis Martyrum Sinceris V. C. Theodorici Ruinart, Pag. 77, Sqq.
Passio Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.
Passio Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.
Index Capitum Passionis Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.
Index Capitum Passionis Sanctarum Martyrum Perpetuae Et Felicitatis.
Dissertatio Apologetica Pro Ss. Perpetuae, Felicitatis Et Sociorum Orthodoxia, Auctore Josepho Augustino Orsi O. P. S. R. E. Presbytero Cardinali.
Caput II. Basnagii Externis Adversus Sanctas Martyres Argumentis Occurritur.
Caput III. Internis Basnagii Adversus Nostros Martyres Argumentis Generale Responsum Adhibetur.
Annotationes In Fragmentum Incerti Scriptoris De Canone Ss. Scripturarum. (L. A. Murator. Antiqq. Ital. medii aevi, Bibl. Vett. Pp. Reliq. scr. Commen
Fragmentum Acephalum Incerti Scriptoris De Canone Ss. Scripturarum.
Fragmentum Acephalum Incerti Scriptoris De Canone Ss. Scripturarum.
Ineunte Saeculo Tertio.
Prolegomena. De M. Minucii Felicis Apologetae Vita, Historia Et Scriptis, Auctore D. Golhasr. Lumper O. S. B. .
Francisci Balduini Jc. Dissertatio De Minucii Felicis Octavio.
Francisci Balduini Jc. Dissertatio De Minucii Felicis Octavio.
Ad Primam Lindneri Editionem Praefatio Joannis Augustini Ernesti.
Ad Primam Lindneri Editionem Praefatio Joannis Augustini Ernesti.
Johann. Gottlieb Lindneri Analysis Logica Dialogi ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.
Johann. Gottlieb Lindneri Analysis Logica Dialogi ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.
Marci Minucii Felicis. Octavius.
Marci Minucii Felicis. Octavius.
Index Capitum Dialogi Octavius Inscripti, Marci Minucii Felicis
Index Capitum Dialogi Octavius Inscripti, Marci Minucii Felicis
Epistolae Lucae Holstenii De Verubus Dianae Ephesiae Ad Minucium XXI.
Epistolae Lucae Holstenii De Verubus Dianae Ephesiae Ad Minucium XXI.
Dissertatio In Marci Minucii Felicis Librum Qui Octavius Inscribitur. Auctore D. Nic. Le Nourry, Monacho O. S. B. E Congregatione S. Mauri.
Articulus Primus. Analysis hujus libri.
Articulus II. Utrum Minucius Felix sit hujus libri auctor, et quis ille fuerit.
Articulus III. Qui fuerint Caecilius, et Octavius, qui in hoc libro disputantes introducuntur.
Articulus Primus. Quo tempore hic liber editus fuerit.
Articulus III. De hujus libri manuscriptis codicibus variisque editionibus.
Articulus IV. De variorum in hunc librum notis et animadversionibus.
Articulus V. De corruptis aut corruptionis suspectis quibusdam hujus libri locis.
Articulus III. Exponuntur Octavii responsa, quibus superiora Caecilii argumenta diluit et evertit.
Articulus IV. Examinantur argumenta, quibus Deum existere negat Caecilius, et Octavius demonstrat.
Caput V. De Dei Nomine, Natura, Et Attributis.
Caput VI. De Divina Providentia.
Articulus III. Quomodo Octavius superiora Caecilii argumenta infirmet, et destruat.
Caput VII. De Aliis Christianae Religionis Dogmatibus.
Articulus Primus. Quae qualisve fuerit ea accusatio, quae illius occasiones, et quamdiu duraverit?
Caput XII. Aliae Caecilii Criminationes, Et Ad Eas Octavii Responsa Examinantur.
Articulus IV. Qua ratione Minucius dixerit cruces a Christianis nec coli, nec optari.
Caput XIII. Alia Iniquissimarum Caecilii Accusationum Capita Expenduntur.
Caput XV. Expenduntur Argumenta Quibus Minucius Ostendit Falsos Esse Gentilium Deos.
Articulus Primus. Exponitur illud Caecilii argumentum.
Chronici, Sub Alexandro Severo Conscripti.
Chronici, Sub Alexandro Severo Conscripti.
Sectio Prima. Liber generationis hominum
Sectio II. Divisio terrae et de tribus filiis noe.
Sectio XIII. Reges Persarum ex tempore Cyri.
Sectio XV. Prophetarum nomina.
Sectio XVII. Nomina Sacerdotum.
Sectio XVIII. Macedonum Reges juxta Alexandrinos.
Sectio XIX. Imperatores Romanorum.
Anno Domini CCL. Celerinus, Lucianus, Caldonius, Moyses, Maximus, Nicostratus, Rufinus Et Caeteri Confessores Ecclesiae Romanae Et Africanae.
Epistola Celerini Ad Lucianum. (Pamel., Rigalt., Baluz., Paris., XX. Oxon., Lips., XXI.)
Epistola Luciani Ad Celerinum. (Pamel., XXII. Rig., Baluz., Paris., XXI. Oxon., Lips., XXII.)
Anno Domini CCLI. Maximus, Urbanus, Sidonius, Et Macharius Confessores Romani.
Anno Domini CCLI. Maximus, Urbanus, Sidonius, Et Macharius Confessores Romani.
Epistola Maximi, Urbani, Sidonii Et Macharii Ad Cyprianum. (Erasm. III, 13 b
Epistola Maximi, Urbani, Sidonii Et Macharii Ad Cyprianum. (Erasm. III, 13 b
Annis Christi CCL-CLII.
Prolegomena.
Articulus Primus. S. Cornelii Vitae Historia.
Articulus II. S. Cornelii P. Et M. Scripta.
Articulus III. Synopsis Epistolae Cornelii Ad Fabium Antiochenum.
Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Cornelium Attinent, Auctore D. Coustantio O. S. B.
Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Cornelium Attinent, Auctore D. Coustantio O. S. B.
Epistolae Sancti Cornelii Papae Et Martyris, Et Quae Ad Eum Scriptae Sunt.
Epistolae Sancti Cornelii Papae Et Martyris, Et Quae Ad Eum Scriptae Sunt.
Epistola VII. S. Cypriani, Carthaginensis Episcopi, Ad Cornelium Papam.
IXº Ex Epistola Ad Fabium Antiochenum Episcopum Fragmenta.
S. Cypriani Ad Antonianum Epistolae Pars Altera.
De Quinque Presbyteris Et Fortunato Pseudoepiscopo.
Appendix Prima. Epistolae Cornelio Adscriptae.
Appendix Prima. Epistolae Cornelio Adscriptae.
Monitum In Epistolam Sequentem.
Epistola I. Cornelius Episcopus Fratri Lupicino Viennensi Archiepiscopo Salutem.
Epistola II. Cornelii Papae Ad Cyprianum.
Appendix Secunda. Decretales Epistolae S. Cornelio Papae Adscriptae.
Appendix Secunda. Decretales Epistolae S. Cornelio Papae Adscriptae.
Epistola II. Ad Rufum Coepiscopum Orientalem.
Decretum. Ut a jejunis juramenta praestentur.
Monitum.
Concilia Carthaginensia Tempore Cornelii I Papae In Causa Lapsorum Sub S. Cypriano Celebrata.
Concilia Carthaginensia Tempore Cornelii I Papae In Causa Lapsorum Sub S. Cypriano Celebrata.
Carthaginensis, Cypriani. ( Ex libello synodico. )
Circa Annos Christi CCL-CCLXX.
Dissertatio Prooemialis. Auctore D. Gothofr. Lumper O. S. B.
Dissertatio Prooemialis. Auctore D. Gothofr. Lumper O. S. B.
Caput Primum. Ejus Vitae Historia. Articulus Unicus.
Caput II. Novatiani Scripta Et Doctrina.
Articulus Primus. De libro Novatiani de Trinitate.
Articulus II. De Novatiani epistola de Cibis judaicis.
Articulus III. De Novatiani Epistola Cleri Romani nomine S. Cypriano inscripta.
Articulus IV. De operibus Novatiani deperditis.
Articulus V. Editiones operum Novatiani.
Articulus Primus. Puncta dogmatica de Deo, divinisque ejus perfectionibus.
Articulus II. Doctrina Novatiani de Mysterio Ss. Trinitatis.
Novatiani Presbyteri Romani Opera Quae Exstant Omnia.
Novatiani Presbyteri Romani Opera Quae Exstant Omnia.
De Trinitate Liber.
Caput III. Deum esse omnium conditorem, dominum et parentem, e sacris Scripturis probatur.
Caput XII. Deum enim Veteris Testamenti Scripturarum auctoritate probari.
Caput XIII. Eamdem veritatem evinci e sacris Novi Foederis Litteris.
Caput XIV. Idem argumentum persequitur auctor.
Caput XV. al. XXIII. Rursum ex Evangelio Christum Deum comprobat.
Caput XVI. al. XXIV. Iterum ex Evangelio Christum Deum comprobat.
Caput XVII. al. XXV. Item ex Moyse in principio sacrarum Litterarum.
Caput XIX. al. XXVII. Quod etiam Jacob apparuerit Deus Angelus, nempe Dei Filius.
Caput XXI, al. XVI. Eamdem divinam majestatem in Christo aliis iterum Scripturis confirmari.
Caput XXII, al. XVII. Eamdem divinam majestatem in Christo aliis iterum Scripturis confirmat.
Caput XXVI, al. XXI. Adversus autem Sabellianos Scripturis probat alium esse Filium, alium Patrem.
Caput XXVII. al. XXII. Pulchre respondet ad illud: sumus, quod illi pro se intendebant.
Caput XXVIII. Pro Sabellianis etiam nihil facere illud: Qui videt me, videt et Patrem, probat.
De Cibis Judaicis Epistola.
Novatiani Ad S. Cyprianum Epistola, Cleri Romani Nomine Scripta, Cypriano Papae Presbyteri Et Diaconi Romae Consistentes, Salutem.
Anno Domini CCLII-CCLIII. S. Lucius, I, Papa Et Martyr.
Anno Domini CCLII-CCLIII. S. Lucius, I, Papa Et Martyr.
Notitia Historica.
Epistola Unica S. Cypriani Carthaginensis Episcopi Ad Lucium Papam De Exsilio Reversum. De reditu illius ab exsilio gratulatur. Nil imminutum gloriae
Appendix Unica. Epistolae Et Decreta S. Lucio Adscripta.
Appendix Unica. Epistolae Et Decreta S. Lucio Adscripta.
Epistola Lucii Papae I Ad Galliae Atque Hispaniae Episcopos.
Decreta Lucii Papae, Ex Gratiano Desumpta.
Ex Eisdem Decretis. II. Clericus matronarum domicilia frequentans deponatur.
Ex Eisdem Decretis. III. De eodem titulo.
Annis Domini CCLIII CCLVII.
Prooemium. Ex libro pontificali Damasi papae.
Prooemium. Ex libro pontificali Damasi papae.
Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Stephanum Attinent. Auctore D. Coustantio O. S. B.
Notitia Epistolarum Non Exstantium Quae Ad Stephanum Attinent. Auctore D. Coustantio O. S. B.
Epistolae Quae Ad S. Stephanum I Papam Attinent. Epistola S. Cypriani Carthaginensis Episcopi Ad Stephanum Papam.
Appendix. Epistolae Decretales S. Stephano Adscriptae.
Appendix. Epistolae Decretales S. Stephano Adscriptae.
Epistola I Stephani Papae I Ad Hilarium Episcopum.
Acta Et Monumenta Celeberrimae De Haereticorum Baptismate Disputationis,
Acta Et Monumenta Celeberrimae De Haereticorum Baptismate Disputationis,
Pars Prima. Praecipua Veterum Monumenta Quae Supersunt De Baptismate Haereticorum.
Pars Prima. Praecipua Veterum Monumenta Quae Supersunt De Baptismate Haereticorum.
S. Stephani Papae Et Martyris Decretoriae Sententiae.
S. Stephani Papae Et Martyris Decretoriae Sententiae.
I. Unus ac necessarius controversiarum fidei finis.
III. Traditionis Apostolicae testimonium de haereticorum baptismate.
IV. Testimonii intrinseca argumenta.
Concilium Romanum Sub S. Stephano Celebratum. Ex Libello Synod.
Concilium Romanum Sub S. Stephano Celebratum. Ex Libello Synod.
Concilia Carthaginensia .
Cyprianus Et Caeteri Collegae Qui In Concilio Affuerunt Numero LXVI, Fido Fratris Salutem.
Cyprianus Et Caeteri Stephano Fratri Salutem.
Sententiae Episcoporum LXXXVII, De Haereticis Baptizandis.
ΣΥΝΟΔΟΣ Πλένομὲνη ἐπὶ Κυπριανοῦ τοῦ ἅγιωτάτου ἐπισκόπου Καρχηδόνος καὶ μάρτυρος. ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΩΝΑΡΑΣ.
Epistola Magni Cypriani Ad Jovianum ejusque episcopos.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ Κυπριανοῦ πρὸς τὸν Ἰοβιανὸν καὶ ἐκείνου συνεπισκοπους.
Concilium VIII Habitum Circa Annum CCLVII.
Concilium VIII Habitum Circa Annum CCLVII.
Epistolae Dionysii Alexandrini Episcopi Ad Stephanum Papam Fragmentum.
Anno Christi CCLVI. Epistola S. Cypriani Ad Jubaianum, De Haereticis Baptizandis.
Epistola S. Cypriani Ad Pompeium Contra Epistolam Stephani De Haereticis Baptizandis.
Concilium Iconiense Contra Cataphrygas, Celebratum Anno 258 Sub Stephano Papa I.
Epistola Firmiliani, Episcopi Caesareae Cappadociae, Ad Cyprianum Contra Epistolam Stephani.
Prolegomena De Auctore Anonymo Libri De Rebaptismate.
Prolegomena De Auctore Anonymo Libri De Rebaptismate.
Articulus I. Quis auctor operis, et quo saeculo floruerit?
Articulus II. Analysis hujus opusculi.
Articulus III. Observationes quaedam in hunc tractatum, atque ejusdem editiones.
Anonymi Liber De Rebaptismate. Non Debere Denuo Baptizari Qui Semel In Nomine Domini Jesu Christi Sint Tincti.
De Anonymo Auctore Tractatus Adversus Novatianum.
De Anonymo Auctore Tractatus Adversus Novatianum.
Anonymi Tractatus Ad Novatianum Haereticum: Quod Lapsis Spes Veniae Non Est Deneganda.
Anonymi Tractatus Ad Novatianum Haereticum: Quod Lapsis Spes Veniae Non Est Deneganda.
Pars Altera. Praecipui Recentium Excursus In Eamdem De Haereticorum Baptismate Disputationem.
L. Thomassini Dissertatio Ad Synodos Sub Stephano Papa In Causa Baptismi Haereticorum Collectas Carthagine, Romae Et Alibi Annis, Christi 256, 257, Et
II. Non Errasse Stephanum In Omnium Haereticorum Baptismo Recipiendo, Probatur Ex Firmiliano.
VI. Idem Evincitur Ex Cypriano.
VIII. Ex Concilio Carthaginensi.
X. Item Ex Concilio Arelatensi.
XII. Ex Stephani Ipsius Verbis
XIII. Defenditur Argumentum Stephani Adversus Cyprianum.
XIV. Item Ex Hieronymo Ostenditur Non Errasse Stephanum In Quaestione Baptismi.
XVIII. Idem Efficitur Ex Basilio.
XIX. Ex Siricio Innocentio, Leone R. Pp.
XXI. Quam Dictu Nefas, Totam Aliquando Errasse In Hoc Etiam Negotio Ecclesiam.
XXII. Item Ex Vincentio Lirinensi.
XXIII. Ex Hincmaro Rhemensi, Et Augustino Rursus.
XXVI. Ex Eodem, Cyprianus Petro Comparatur Erranti, Sed Corripiente Collegam Audiendi.
XXVIII. Eadem Ex Hieronimo Confirmantur, Vincentio Lir. Et Facundo Herg.
XXXI. Graviori Auctoritati Cedere Debuisse Cyprianum Ex Augustino.
XXXII. Et Cyprianus Et Alii Ejus Consentanei Forsan Resipuere.
XXXIV. Varia Hujus Discriminis Documenta.
XXXVII. Item Ex Stephano, Ex Arelat. Et Nicaena Synodo. Ex Optato.
XLIII. Ex Secunda Synodo Oecumenica.
XLV. Ex Consensu Graecorum, Maxime Theodori Studitae.
XLVIII. Concilia Plenaria Augustinus Frequenter Ad Consuetudines Ordinandas Requirit.
XLIX. Nequaquam Ad Quaestiones Fidei.
L. Summa Controversiae Hujus Posterioris.
Dissertatio Qua Vera Stephani Circa Receptionem Haereticorum Sententia Explicatur.
Dissertatio Qua Vera Stephani Circa Receptionem Haereticorum Sententia Explicatur.
I. Sententiam Illius Ratione Destitutam Non Fuisse.
II. An Stephanus Baptismum Ab Haereticis Sub Qualibet Forma Collatum Admiserit.
IV. An Non Stephanus Haereticorum Baptismo Majorem, Quam Decet, Virtutem Atque Efficiam Tribuat.
Auctoritas Pontificia, Notissimo Cypriani Facto A Quibusdam Neotericis Acriter Impugnata, Sed A Sapientissimis Galliae Theologis Solide Vindicata. Dis
Compendiosa Stephani Sanctissimi Martyris Ac Romani Pontificis Vita A Veterum Monumentis Excerpta.
Compendiosa Stephani Sanctissimi Martyris Ac Romani Pontificis Vita A Veterum Monumentis Excerpta.
Appendix Ad Vitam S. Stephani Romani Pontificis Et Martyris, In Qua Ipsius Contra S. Cyprianum Aliosque Rebaptizantes Agendi Ratio Veterum Testimoniis
Binae Dissertationes De Firmiliano, Auctore F. Marcellino Molkenbuhr O. S. F. Strictioris Observantiae, Ss. Theologiae Lector. Jubilato.
Conspectus Utriusque Dissertationis De Firmiliano.
Dissertatio Prima De Firmiliani ad S. Cyprianum Epistola aliisque ejus operibus.
Argumenta contraria. Queis probetur, quod Firmilianus fatam epistolam vere composuerit.
Argumenta. II. Quod auctor epistolae Firmilianicae non fuerit Donatista.
Propositio IV. Non est verosimile quod sanctus Firmilianus aliquos libros scripto publico evulgarit.
Argumenta contraria ex sancto Basilio Magno.
Animadversiones in binas has dissertationes opera et studio P. Gottfridi Lumper.
Annales Ecclesiae Africanae. Temporibus Cyprianicis (Auctore Morcelli).
Annales Ecclesiae Africanae. Temporibus Cyprianicis (Auctore Morcelli).
Annus Christianus CCXLIII. Donato Episcopo Carthaginiensi.
Annus Christianus CCXLIV. Donato Episcopo Carthaginiensi.
Annus Christianus CCXLV. Donato Episcopo Carthaginiensi.
Annus Christianus CCXLVI. Donato Episcopo Carthaginiensi.
Annus Christianus CCXLVII. Donato Episcopo Carthaginiensi.
Annus Christianus CCXLVIII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.
Annus Christianus CCXLIX. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.
Annus Christianus CCL. Cypriano Episcopo Carthaginensi.
Annus Christianus CCLI. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.
Annus. CCLII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.
Annus Christianus CCLIII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.
Annus Christianus CCLIV. Cypriano, Episcopo Carthaginiensi.
Annus Christianus CCLV. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.
Annus Christianus CCLVI Cypriano Episcopo Carthaginiensi.
Annus Christianus CCLVII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.
Annus Christianus CCLVIII. Cypriano Episcopo Carthaginiensi.
Circa Annum Domini CCLVII.
Prolegomena. Auctore D. Gothofr. Lumper. (Hist. theolog. critic. Ss. Pp. t. XIII, p. 45-51.)
Prolegomena. Auctore D. Gothofr. Lumper. (Hist. theolog. critic. Ss. Pp. t. XIII, p. 45-51.)
Articulus Primus. [ De sancto Pontio, auctore Vitae sancti Cypriani.
Articulus II. Pontii diaconi Scripta.
De Vita Et Passione Sancti Caecilii Cypriani Episcopi Carthaginensis Et Martyris, Per Pontium Diaconum.
Caput III. Ad sacros ordines cito promovetur. Sanctos sibi imitandos jungiter proponit
Caput IV. Cyprianus a Caecilio ad fidem adductus.
Caput V. Adhuc neophytus, episcopatum assumere compulsus.
Caput VI. Episcopalibus virtutibus emicat.
Caput VII. Proscriptus et ad leonem postulatur, prudenter secedit.
Caput VIII. Idque accidit ex divinae Providentiae consilio.
Caput XI. Pellitur in exsilium Curubin.
Caput XIII. Quam visionem auctor interpretatur, et veridicam fuisse probat.
Caput XIV. Imminente persecutione, recusat fugere Cyprianus, suosque ad martyrium hortatur.
Caput XV. Capitur. Plebs ante fores noctem excubat.
Caput XVI. Postridie ad tribunal proconsulis ducitur.
Caput XVIII. Capite plectitur.
Caput XIX. Primus martyr episcoporum Carthaginensium.
Acta Proconsularia Sancti Cypriani Episcopi Et Martyris.
Acta Proconsularia Sancti Cypriani Episcopi Et Martyris.
I. Prima S. Cypriani confessio coram Paterno proconsule. Presbyteros prodere renuit.
II. In exilium Curubim mittitur. Inde a Galerio revocatus comprehenditur.
III. Coram proconsule sistitur. Ejus secunda confessio.
IV. Sententia in eum lata, capite plecti jubetur.
V. Coram magna populi turba decollatur. Ejus corpus a fidelibus noctu sublatum sepelitur.
VI. Passus est XVIII kal. octobr. sub Valeriano et Gallieno principibus.
Appendix Passio S. Cypriani Ex M. S. Victoris Nec Non Bodleiano I.
Appendix Passio S. Cypriani Ex M. S. Victoris Nec Non Bodleiano I.
Index Generalis. In Opera Tertulliani.
Index Generalis. In Opera Tertulliani.
Syllabus Rerum Quae In Hoc Volumine Includuntur.
Sententiae Episcoporum LXXXVII, De Haereticis Baptizandis.
Cum in unum Carthagini convenissent Kalendis Septembris episcopi plurimi ex provincia Africa, Numidia, Mauritania, cum presbyteris et diaconibus, 1052B praesente etiam plebis maxima parte, et lectae essent litterae Jubaiani ad Cyprianum factae, item Cypriani ad Jubaianum rescriptae, de haereticis baptizandis, quidque postmodum Cypriano Jubaianus idem rescripserit, Cyprianus dixit: Audistis, collegae dilectissimi, quid mihi Jubaianus, coepiscopus noster, scripserit 1053A consulens mediocritatem nostram de illicito et profano haereticorum Baptismo, et quid ego ei rescripserim, censens scilicet, quod semel atque iterum et saepe censuimus, haereticos ad Ecclesiam venientes Ecclesiae Baptismo baptizari et sanctificari oportere. Item lectae sunt vobis et aliae Jubaiani litterae, quibus pro sua sincera et religiosa devotione ad epistolam nostram rescribens, non tantum consensit sed etiam instructum se esse confessus gratias egit. Superest ut de hac ipsa re singuli quid sentiamus proferamus, neminem judicantes, aut a jure communicationis aliquem, si diversum senserit, amoventes. 1054A Neque enim quisquam nostrum episcopum se episcoporum constituit, aut tyrannico terrore ad obsequendi necessitatem collegas suos adigit, quando habeat omnis episcopus pro licentia libertatis et potestatis suae arbitrium proprium, tamque judicari ab alio non possit quam nec ipse potest alterum judicare. Sed expectemus universi judicium Domini nostri Jesu Christi, qui unus et solus habet potestatem et praeponendi nos in Ecclesiae suae gubernatione et de actu nostro judicandi.
Caecilius a Bilta dixit: Ego unum Baptisma in Ecclesia solum scio, et extra Ecclesiam nullum. Hic erit 1055A unum ubi spes vera est et fides certa. Sic enim scriptum est: Una fides, una spes, unum Baptisma (Ephes. IV, 5) , non apud haereticos, ubi spes nulla est et fides falsa, ubi omnia per mendacium geruntur, ubi exorcizat daemoniacus, sacramentum interrogat, cujus os et verba cancer emittunt, fidem dat infidelis, veniam delictorum tribuit sceleratus, et in nomine Christi tingit antichristus, benedicit a Deo maledictus, vitam pollicetur mortuus, pacem dat impacificus, Deum invocat blasphemus, sacerdotium administrat profanus, ponit altare sacrilegus. Ad haec omnia accedit et illud malum, ut antistites diaboli audeant Eucharistiam facere; aut qui illis assistunt dicant haec omnia falsa esse de haereticis. Ecce ad qualia cogitur Ecclesia consentire, et sine Baptismo ac venia delictorum communicare 1055B compellitur. Quam rem, fratres, fugere ac vitare debemus et a tanto scelere nos separare, et unum Baptisma tenere, quod soli Ecclesiae a Domino concessum est.
Primus a Misgirpa dixit: Censeo omnem hominem ab haeresi venientem baptizandum. Frustra enim illic putat se esse baptizatum, cum non sit Baptisma nisi in Ecclesia unum et verum: quia et Deus unus, et fides una, et Ecclesia una est, in qua stat unum Baptisma et sanctitas, et caetera. Nam quae foris excercentur 1056A nullum habent salutis effectum.
Polycarpus ab Adrumeto dixit: Qui haereticorum Baptisma probant nostrum evacuant.
Novatus a Thamugade dixit: Licet sciamus omnes Scripturas testimonium reddere de salutari Baptismo, debemus tamen fidem nostram exprimere, haereticos et schismaticos ad Ecclesiam venientes, qui pseudo-baptizati videntur, debere eos in fonte perenni baptizari, et ideo secundum testimonium Scripturarum et secundum decretum collegarum nostrorum sanctissimae memoriae virorum omnes schismaticos et haereticos qui ad Ecclesiam conversi sunt baptizari, sed et eos qui ordinati videbantur, inter laicos recipi.
Nemesianus a Thubunis dixit: Baptisma quod dant haeretici et schismatici non esse verum ubique in 1056B Scripturis sanctis declaratum est: quoniam ipsi praepositi eorum falsi christi sunt et falsi prophetae, dicente Domino per Salomonem: Qui fidens est in falsis, hic pascit ventos, idem autem ipse sequitur aves volantes. Deserit enim vias vineae suae, a semitis vero agelli sui erravit. Ingreditur autem per avia loca atque arida et terram destinatam in sitim, contrahit autem manibus infructuosa (Prov. IX, 12, 18, sec. LXX) . Et iterum: Ab aqua aliena abstine te, et de fonte extraneo ne biberis, 1057A ut longum vivas tempus, adjiciantur etiam tibi anni vitae. Et in Evangelio divina sua voce Dominus noster Jesus Christus locutus est dicens: Nisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu non potest introire in regnum Dei (Joan. III, 5) . Hic est Spiritus qui ab initio ferebatur super aquas. Neque enim Spiritus sine aqua operari potest, neque aqua sine Spiritu. Male ergo sibi quidam interpretantur ut dicant quod per manus impositionem Spiritum sanctum accipiant et sic recipiantur, cum manifestum sit utroque Sacramento debere eos renasci in Ecclesia catholica. Tunc quippe poterunt filii Dei esse, dicente Apostolo: Curantes servare unitatem Spiritus in conjunctione pacis, unum corpus, et unus Spiritus, sicut vocati estis in una spe vocationis vestrae, unus Dominus, una fides, unum Baptisma, 1057B unus Deus (Ephes., IV, 3, 4) . Haec omnia Ecclesia catholica loquitur. Et iterum in Evangelio dicit Dominus: Quod natum est de carne caro est, et quod natum est de Spiritu spiritus est; quia Deus Spiritus est, et de Deo natus est (Joan., III, 6) . Ergo omnes haeretici et schismatici omnia quaecumque faciunt carnalia sunt, dicente Apostolo: Manifesta enim sunt opera carnis, quae sunt, fornicationes, immunditiae, incestum, idololatriae, veneficia, inimicitiae, certamina, zelus, ira, divisiones, haereses, et his similia; de quibus praedixi vobis, sicut praedico, quoniam quicumque faciunt regnum Dei non haereditabunt (Gal., V, 19, 20, 21) . Condemnat itaque Apostolus cum omnibus malis et eos qui divisionem 1058A faciunt, hoc est schismaticos et haereticos. Nisi ergo acceperint Baptisma salutare in Ecclesia catholica, quae una est, salvi esse non possunt, sed cum carnalibus in judicio Domini Christi damnabuntur.
Januarius a Lambese dixit: Secundum Scripturarum sanctarum auctoritatem decerno haereticos omnes baptizandos, et sic in Ecclesiam sanctam admittendos.
Lucius a Castra Galbae dixit: Cum Dominus in Evangelio suo dixerit: Vos estis sal terrae, si autem sal infatuatum fuerit, in quo salietur? Ex eo ad nihilum valebit nisi ut projiciatur foras et conculcetur ab hominibus (Matth., V, 13) ; et iterum post resurrectionem suam mittens Apostolos suos, mandaverit didicens: Data est mihi omnis potestas in coelo et in terra. Ite, et docete omnes gentes, baptizantes eos in nomine 1058B Patris et Filii et Spiritus sancti (Matth., XXVIII, 18, 19) . Cum ergo manifestum sit haereticos, id est hostes Christi, non integram Sacramenti confessionem habere, item schismaticos non posse condire sapientia spiritali, cum ipsi ab Ecclesia, quae una est, recedendo infatuati contrarii facti sint, fiat sicut scriptum est, Domus contrariorum legis debet emundationem, et consequens est eos qui a contrariis baptizati inquinati sunt primo purgari et tunc demum baptizari.
Crescens a Cirta dixit: In tanto coetu sanctissimorum consacerdotum, lectis litteris Cypriani dilectissimi nostri ad Jubaianum, itemque ad Stephanum, 1059A quae tantum in se sanctorum testimoniorum descendentium ex Scripturis deificis continent ut merito omnes per Dei gratiam adunati consentire debeamus, censeo omnes haereticos et schismaticos qui ad catholicam Ecclesiam voluerint venire non ante ingredi nisi exorcizati et baptizati prius fuerint, exceptis his sane qui in Ecclesia catholica fuerint ante baptizati, ita tamen ut per manus impositionem in poenitentiam Ecclesiae reconcilientur.
Nicomedes a Segermis dixit: Mea sententia haec est, ut haeretici ad Ecclesiam venientes baptizentur, eo quod nullam foris apud peccatores remissionem peccatorum consequantur.
1060A Munnulus a Girba dixit: Ecclesiae catholicae matris nostrae veritas semper apud nos, fratres, et mansit et manet, et vel maxime in Baptismatis trinitate, Domino nostro dicente: Ite et baptizate Gentes in nomine Patris et Filii et Spiritus sancti (Matth., XXVIII, 19) . Cum ergo manifeste sciamus haereticos non habere nec Patrem nec Filium nec Spiritum sanctum, debent venientes ad Ecclesiam matrem nostram vere renasci et baptizari, ut cancer quod habebant et damnationis ira et erroris offectura per sanctum et coeleste Lavacrum sanctificetur.
Secundinus a Cedias dixit: Cum Dominus noster Christus dicat: Qui non est mecum adversus me est 1061A (Matth., XII, 30) , et Joannes apostolus (I Joan. II, 18, 19) eos qui ab Ecclesia exeunt antichristos dicat, indubitanter hostes Christi, quique antichristi nominati sunt, gratiam Baptismi salutaris ministrare non possunt. Et ideo censeo eos qui de insidiis haereticorum confugiunt ad Ecclesiam baptizandos esse a nobis, qui amici appellati sumus Dei de ejus dignatione (Joan., XV, 15) .
Felix a Bagai dixit: Sicut caecus caecum ducens simul in foveam cadunt (Matth. XV, 14) , ita haereticus haereticum baptizans simul in mortem cadunt. Et ideo haereticus baptizandus est, et vivificandus, ne nos vivi mortuis communicemus.
Polianus a Mileo dixit: Justum est haereticum baptizari in Ecclesia sancta.
1061B Theogenes ab Hippone regio dixit: secundum Sacramentum Dei gratiae coelestis, quod accepimus, unum Baptisma quod est in Ecclesia sancta credimus.
Dativus a Badis dixit: Nos quantum in nobis est haereticis non communicamus, nisi baptizati in Ecclesia fuerint, et remissionem peccatorum acceperint.
Successus ab Abbir Germaniciana dixit: Haereticis aut nihil licet aut totum licet. Si possunt baptizare, possunt dare et Spiritum sanctum. Si autem Spiritum sanctum dare non possunt, quia non habent Spiritum sanctum, nec baptizare spiritaliter possunt. Propterea censemus haereticos baptizandos esse.
Fortunatus a Tuchabori dixit: Jesus Christus Dominus 1061C et Deus noster Dei Patris et creatoris Filius (Matth., XVI, 18) super petram aedificavit Ecclesiam suam, non super haeresim, et potestatem baptizandi episcopis dedit, non haereticis. Quare qui extra Ecclesiam sunt, et contra Christum stantes oves ejus et 1062A gregem spargunt, baptizare foris non possunt.
Sedatus a Tuburbo dixit. In quantum aqua sacerdotis prece in Ecclesia sanctificata abluit delicta, in tantum haeretico sermone velut cancere infecta cumulat peccata. Quare omnibus pacificis quidem viribus nitendum est ne quis haeretico errore infectus et tinctus singulare et verum Ecclesiae Baptismum detrectet accipere; quo quisquis non fuerit baptizatus regno coelorum fiet alienus.
Privatianus a Sufetula dixit: Qui haereticos potestatem baptizandi habere dicit, dicat prius quis haeresim condiderit. Si enim haeresis a Deo est, habere et indulgentiam divinam potest. Si vero a Deo non est, quomodo gratiam Dei aut habere aut conferre alicui potest?
1062B Privatus a Sufibus dixit: Qui haereticorum Baptismum probat, quid aliud quam haereticis communicat?
Hortensianus a Laribus dixit: Quot sint Baptismi viderint aut praesumptores aut fautores haereticorum. Nos unum Baptisma, quod non nisi in Ecclesia novimus, Ecclesiae vindicamus. Aut quomodo possunt in nomine Christi aliquem baptizare quos ipse Christus dicit adversarios suos esse?
Cassius a Macomadibus dixit: Cum baptismata duo esse non possint, qui haereticis Baptisma concedit sibi tollit. Censeo itaque flebiles et tabidos haereticos baptizandos esse cum ad Ecclesiam venire coeperint, et sacra et divina lavatione lotos, et lumine vitae illuminatos, non hostes, sed pacificos, non alienos, sed fidei Domini domesticos, non adulteros, sed Dei filios, 1062C non erroris sed salutis effectos, in Ecclesiam recipi, absque his qui de Ecclesia fideles supplantati ad haeresis tenebras transierant, sed eos per manus impositionem restituendos.
Alius Januarius a Vico Caesaris dixit: Si non obtemperat 1063A error veritati, multo magis veritas non consentit errori. Et ideo nos Ecclesiae assistimus, in qua praesidemus, ut baptismum ejus ipsi soli vindicantes, eos quos Ecclesia non Baptizavit baptizemus.
Alius Secundinus a Carpis dixit: Haeretici christiani sunt, an non? Si christiani sunt, cur in Ecclesia Dei non sunt? Si christiani non sunt, quomodo christianos faciunt? Aut quo pertinebit sermo Domini dicentis (Matth. XII, 30) : Qui non est mecum, adversus me est, et qui non mecum colligit spargit. Unde constat super filios alienos et soboles antichristi Spiritum sanctum per manus impositionem tantummodo non posse descendere, cum manifestum sit haereticos Baptisma non habere.
Victoricus a Thabraca dixit: Si licet haereticis baptizare 1063B et remissam peccatorum dare, quid illos infamamus et haereticos appellamus?
Alius Felix ab Uthina dixit: Nemini dubium est, sanctissimi consacerdotes, non tantum posse humanam praesumptionem quantum Domini nostri Jesu Christi adorandam et venerabilem majestatem. Memores ergo periculi, hoc quoque non tantum observare debemus, verum etiam ab omnibus nobis confirmari oportet ut omnes haeretici qui ad sinum matris Ecclesiae accurrunt baptizentur, ut mens haeretica, quae diuturna tabe polluta est, sanctificatione Lavacri purgata in melius reformetur.
Quietus a Baruch dixit: Qui fide vivimus, obsequi iis quae instruendis nobis ante praedicta sunt credula observatione debemus. Nam scriptum est apud Salomonem 1063C (Eccles. XXXIV, 25) : Qui baptizatur a mortuo, quid proficit lavatio ejus? Quod utique de his qui 1064A ab haereticis tinguntur et de tingentibus loquitur. Si enim qui apud illos baptizantur per remissionem peccatorum vitam aeternam consequuntur, cur ad Ecclesiam veniunt? Si vero a mortuo salutis nihil accipitur, ac proptera agnito errore pristino ad veritatem cum poenitentia revertuntur, uno vitali Baptismate, quod in Ecclesia catholica est, sanctificari debebunt.
Castus a Sicca dixit: Qui, contempta veritate, praesumit consuetudinem sequi, aut circa fratres invidus est et malignus, quibus veritas revelatur, aut circa Deum ingratus est, cujus inspiratione Ecclesia ejus instruitur.
Euchratius a Thenis dixit: Fidem nostram et Baptismatis gratiam et legis ecclesiasticae regulam Deus et Dominus noster Jesus Christus suo ore Apostolos 1064B docens perimplevit dicens: Ite, et docete omnes Gentes, baptizantes eos in nomine Patris et Filii et Spiritus sancti (Matth. XXVIII, 19) . Falsum ergo haereticorum Baptisma et iniquum a nobis pellendum est et omni detestatione refutandum, de quorum ore virus, non vita, nec gratia coelestis, sed blasphemia Trinitatis exprimitur. Et ideo venientes ad Ecclesiam haereticos integro et catholico Baptismate baptizari debere manifestum est, ut a blasphemia suae praesumptionis purificati possint Spiritus sancti gratia reformari.
Libosus a Vaga dixit: In Evangelio Dominus, (Joan. XIV, 6) Ego sum, inquit, veritas. Non dixit: Ego sum consuetudo. Itaque, veritate manifestata, cedat consuetudo veritati, ut etsi in praeteritum quis in Ecclesia haereticos non baptizabat nunc baptizare incipiat.
1064C Lucius a Thebeste dixit: Haereticos blasphemos 1065A atque iniquos verbis variis decerpentes sancta et adorabilia Scripturarum verba execrandos censeo, et ideo exorcizandos et baptizandos esse.
Eugenius ab Ammedera dixit: Et ego hoc idem censeo, haereticos baptizandos esse.
Item alius Felix ab Amaccora dixit: Et ego ipse secutus divinarum Scripturarum auctoritatem baptizandos haereticos esse censeo, sed et eos qui apud schismaticos baptizatos se esse contendunt. Si enim secundum cautum Christi privatus fons noster est, intelligant cuncti Ecclesiae nostrae adversarii quia alienus esse non potest nec duobus populis salutarem aquam tribuere potest ille qui unius gregis pastor est. Et ideo manifestum est nec haereticos nec schismaticos aliquid coeleste posse suscipere, qui a peccatoribus 1065B hominibus et ab Ecclesia extraneis audeant accipere. Quando danti locus non est, utique nec accipienti prodest.
Item alius Januarius Muzulensis dixit: Miror quod cum omnes confiteantur unum esse baptisma, non omnes intelligant ejusdem baptismatis unitatem. Ecclesia enim et haeresis duae et diversae res sunt. Si haeretici habent baptisma, nos non habemus. Si autem nos habemus, haeretici habere non possunt. Dubium autem non est Ecclesiam solam baptismum Christi possidere, quae sola possideat et gratiam Christi et veritatem.
Adelphius a Thasvalte dixit: Sine causa quidam falso et invidioso verbo impugnant veritatem ut rebaptizare nos dicant, quando Ecclesia haereticos non 1065C rebaptizet, sed baptizet.
Demetrius a Leptiminus dixit: Unum baptisma nos custodimus, quia Ecclesiae catholicae soli rem suam vindicamus. Qui autem dicunt quia haeretici vere et legitime baptizant, ipsi sunt qui non unum sed multa baptismata faciunt. Nam cum haereses multae sint, 1066A pro earum numero et baptismata computabuntur.
Vincentius a Thibari dixit: Haereticos scimus esse pejores quam ethnicos. Si ergo conversi ad Dominum venire volueriut, habemus utique regulam veritatis, quam Dominus praecepto divino mandavit Apostolis dicens (Matth. X, 8.) : Ite, in nomine meo manum imponite, daemonia expellite. Et alio loco (Matth. XXVIII, 19) : Ite, et docete gentes, baptizantes eos in nomine Patris et Filii et Spiritus sancti. Ergo primo per manus impositionem in exorcismo, secundo per baptismi regenerationem, tunc possunt ad Christi pollicitationem venire. Alias autem fieri censeo non debere.
Marcus a Mactari dixit: Mirandum non est si haeretici hostes atque impugnatores veritatis rem sibi vindicant potestatis et dignationis alienae. Sed illud mirandum 1066B est quod quidam nostri praevaricatores veritatis haereticis suffragantur et christianis adversantur. Propterea decernimus haereticos baptizandos esse.
Sattius a Sicilibba dixit: Si haereticis in baptismo sua peccata donantur, sine causa ad Ecclesiam veniunt. Nam cum in die judicii peccata sint quae puniuntur, nihil est quod timere possint haeretici de judicio Christi, si sunt remissionem peccatorum consecuti.
Victor a Gor dixit: Cum peccata non nisi in Ecclesiae baptismo remittantur, qui haereticum ad communicationem sine baptismo admittit, utrumque contra rationem facit, nec haereticos purgat, et christianos inquinat.
1066C Aurelius ab Utica dixit: Cum dicat (I Tim. V, 22) . Apostolus non communicandum peccatis alienis, quid aliud quam peccatis alienis, communicat qui haereticis sine Ecclesiae baptismo communicat? Et ideo censeo baptizandos esse haereticos ut accipiant remissam peccatorum, et sic illis communicetur.
1067A Jambus a Germaniciana dixit: Qui haereticorum baptisma probant, nostrum improbant, ut extra Ecclesiam, non dicam lotos, sed sordidatos, negent in Ecclesia baptizari oportere.
Lucianus a Rucuma dixit: Scriptum est (Gen. I. 4) : Et vidit Deus lucem quia bona est, et divisit inter lucem et tenebras. Si potest luci et tenebris convenire, potest nobis et haereticis aliquid esse commune. Propterea censeo haereticos baptizandos esse.
Pelagianus a Luperciana dixit: Scriptum est (III Reg. XVIII, 21) : Aut enim Dominus Deus est, aut Baal Deus est. Ita et nunc, aut Ecclesia Ecclesia est, aut Haeresis Ecclesia est. Porro si Haeresis Ecclesia non est, quomodo esse apud haereticos baptisma Ecclesiae potest?
1067B Jader a Midila dixit: Scimus non esse nisi unum baptisma in Ecclesia catholica. Et ideo non debemus admittere haereticum nisi baptizatus apud nos fuerit, ne se putet extra Ecclesiam catholicam baptizatum esse.
Item alius Felix a Marazana dixit: Una fides, unum baptisma, sed Ecclesiae catholicae, cui soli licet baptizare.
Paulus ab Obba dixit: Me non movet si aliquis Ecclesiae fidem et veritatem non vindicat, quando Apostolus dicat (Rom. III, 3) : Quid enim si exciderunt a fide quidam illorum? Numquid infidelitas eorum fidem Dei evacuavit? Absit. Est enim Deus verax, omnis autem homo mendax. Si autem Deus verax est, quomodo esse apud haereticos baptismi veritas potest, apud quos Deus non est?
1067C Pomponius a Dionysiana dixit: Manifestum est haereticos non posse baptizare et remissionem peccatorum 1068A dare, qui potestatem non habent ut aut solvere aut ligare aliquid in terris possint.
Venantius a Timisa dixit: Si maritus peraegre proficiscens amico suo commendasset uxorem suam custodiendam, commendatam sibi ille quanta posset diligentia conservaret, ne ab aliquo castitas ejus et sanctitas adulteraretur. Christus Dominus et Deus noster ad Patrem proficiscens sponsam suam nobis commendavit. Utrumne eam incorruptam et inviolatam custodiemus, an integritatem ejus et castitatem moechis et corruptoribus prodemus? Qui enim baptisma Ecclesiae commune cum haereticis facit, sponsam Christi adulteris prodit.
Ahymnus ab Ausvaga dixit: Nos unum baptisma accepimus, et ipsum tenemus et exercemus. Qui autem 1068B dicit quia et haereticis licet baptizare, ipse duo baptismata facit.
Saturninus a Victoriana dixit: Si licet haereticis baptizare, excusati sunt et defensi illicita ( for. licita Marshal.) facientes. Nec video quare eos aut Christus adversarios suos aut Apostolus antichristos appellaverit.
Saturninus a Thucca dixit: Gentiles quamvis idola colant, tamen summum Deum patrem creatorem cognoscunt et confitentur. In hunc Marcion blasphemat, et quidam non erubescunt Marcionis baptismum probare. Quomodo tales sacerdotes sacerdotium Dei aut servant aut vindicant qui hostes Dei non baptizant, et sic illis communicant?
Marcellus a Zama dixit: Cum peccata nonnisi Ecclesiae baptismo remittantur, qui haereticum non baptizat, 1068C peccatori communicat.
Irenaeus ab Ululis dixit: Si ideo Ecclesia haereticum 1069A non baptizat quod dicatur jam baptizatus esse Haeresis major est.
Donatus a Cibaliana dixit: Ego unam Ecclesiam et unum baptisma ejus novi. Si est qui dicat esse apud haereticos baptismi gratiam, ante est ut ostendat et probet esse illic Ecclesiam.
Zosimus a Tharassa dixit: Revelatione facta veritatis, cedat error veritati; quia et Petrus qui prius circumcidebat, cessit Paulo veritatem praedicanti (Gal. III) .
Julianus a Telepte dixit: Scriptum est (Joan. III, 29) : Nemo potest aliquid accipere, nisi datum fuerit illi de coelo. Si Haeresis de coelo est, potest et baptisma dare.
Faustus a Timida regia dixit: Non sibi blandiantur qui haereticis patrocinantur. Qui pro haereticis 1069B ecclesiastico baptismati intercedit, illos christianos et nos haereticos facit.
Geminius a Furnis dixit: Quidam de collegis haereticos praeponere sibi possunt, nobis non possunt. Et ideo quod semel decrevimus tenemus, ut ab haereticis venientes baptizemus.
Rogatianus a Nova dixit: Ecclesiam Christus instituit, Haeresim diabolus. Quomodo potest habere baptismum Christi synagoga Satanae?
Therapius a Bulla dixit: Qui haereticis Ecclesiae baptisma concedit et prodit, quid aliud quam Judas sponsae Christi existit?
Item alius Lucius a Membresa dixit: Scriptum est: Deus peccatorem non audit (Joan., IX, 31) . Haereticus, qui peccator est, quomodo audiri in baptismo 1069C potest,?
Item alius Felix a Bussacenis dixit: In haereticis sine Ecclesiae baptismo admittendis nemo consuetudinem rationi et veritati praeponat, quia consuetudinem ratio et veritas semper excludit.
1070A Alius Saturninus ab Avitinis dixit: Si potest antichristus dare alicui gratiam Christi, possunt et haeretici baptizare, qui appellati sunt antichristi.
Quintus ab Aggya dixit: Ille potest dare aliquid qui aliquid habuerit. Haeretici autem quid possunt dare, quos constat nihil habere?
Alius Julianus a Marcelliana dixit: Si potest homo duobus dominis servire, Deo et mammonae, potest et baptisma duobus servire, christiano et haeretico (Matth. VI 24) .
Tenax ab Horreis Caeliae dixit: Baptisma unum est, sed Ecclesiae. Ubi Ecclesia non est, baptisma illic esse non potest.
Alius Victor ab Assuras dixit: Scriptum est quia Deus unus est, et Christus unus, et Ecclesia una, et 1070B baptisma unum (Ephes. IV, 5, 6) : quomodo ergo illic baptizari aliquis potest ubi Deus et Christus et Ecclesia non est?
Donatulus a Capse dixit: Et ego semper hoc sensi, ut haeretici, qui nihil foris consequi possunt, quando ad Ecclesiam convertuntur baptizentur.
Verulus a Rusiccade dixit: Homo haereticus dare non potest quod non habet; multo magis schismaticus, qui quod habuit amisit.
Pudentianus a Cuiculi dixit: Novitas episcopatus effecit, fratres dilectissimi, ut sustinerem quid majores judicarent. Nam haereses nihil habere nec posse manifestum est. Atque ita si qui ex eis venerint baptizari aequissime statutum est.
Petrus ab Hippone Diarrhytorum dixit: Cum baptisma 1070C unum sit in catholica Ecclesia, manifestum est non posse extra Ecclesiam baptizari. Et ideo in Haeresi tinctos sive in schismate venientes ad Ecclesiam censeo baptizari oportere.
Item alius Lucius ab Ausafa dixit: Secundum motum 1071A animi mei et Spiritus sancti, cum sit unus Deus Pater Domini nostri Jesu Christi, et unus Christus, et una spes, et unus spiritus, et una Ecclesia, unum debet esse et baptisma. Et ideo dico, si quid ab haereticis motum aut factum fuerit, rescindi debere, et eos qui inde veniunt in Ecclesia baptizandos esse.
Item alius Felix a Gurgitibus dixit. Ego censeo ut secundum sanctarum Scripturarum praecepta baptizatus ab haereticis illicite extra Ecclesiam, cum ad Ecclesiam confugere voluerit, gratiam baptismi ubi licite datur consequatur.
Pusillus a Lamasba dixit: Ego credo baptisma salutare non esse nisi Ecclesia catholica, Quidquid absque catholiea fuerit simulatio est.
Salvianus a Gazaufala dixit: Haereticos nihil habere 1071B constat: et ideo ad nos veniunt ut possint accipere quod non habent.
Honoratus a Thucca dixit: Cum Christus veritas sit, magis veritatem quam consuetudinem sequi debemus, ut haereticos, qui ideo ad nos veniunt quia foris nihil accipere potuerunt, Ecclesiae baptismo sanctificemus.
Victor ab Octavo dixit: Quod et ipsi scitis, non olim sum episcopus constitutus, et ideo expectabam praecessorum consilium. Hoc itaque existimo, ut quicumque ex Haeresi venerint sine dubio baptizentur.
Clarus a Mascula dixit: Manifesta est sententia Domini nostri Jesu Christi Apostolos suos mittentis et ipsis solis potestatem a Patre sibi datam permittentis, 1071C quibus nos successimus eadem potestate Ecclesiam 1072A Domini gubernantes et credentium fidem baptizantes. Et ideo haeretici, qui nec potestatem foris nec Ecclesiam Christi habent, neminem baptizare baptismo ejus possunt.
Secundianus a Thambeis dixit. Non debemus haereticos nostra praesumptione decipere ut in Ecclesia Domini nostri Jesu Christi non baptizati, ac per hoc remissionem peccatorum non consecuti, cum judicii dies venerit nobis imputetur quod per nos non sint baptizati et indulgentiam divinae gratiae non sint consecuti. Propter quod, cum sit una Ecclesia et unum baptisma, quando ad nos convertuntur, simul cum Ecclesia et Ecclesiae baptismum consequantur.
Item alius Aurelianus a Chullabi dixit: Joannes apostolus in epistola sua posuit dicens: Si quis ad 1072B nos venit, et doctrinam Christi non habet, nolite eum admittere in domum vestram, et ave illi ne dixeritis. Qui enim dixerit illi ave communicat factis ejus malis (II Joan. I, 10, 11) . Quomodo admitti tales temere in Domum Dei possunt qui in domum nostram privatam admitti prohibentur? Aut quomodo cum eis sine Ecclesiae baptismo communicare possumus quibus si ave tantum dixerimus, factis eorum malis communicamus?
Litteus a Gemellis dixit: Caecus si caecum ducat, ambo in foveam cadunt (Matth. XV, 14) . Cum ergo haereticos constet non posse illuminare quemquam, utpote caecos, baptisma eorum non valet.
1072C Natalis ab Oea dixit: Tam ego praesens quam 1073A Pompeius Sabratensis, quam etiam Dioga Leptimagnensis, qui mihi mandaverunt, corpore quidem absentes, spiritu praesentes, censemus quod et collegae nostri, quod haeretici communicationem habere nobiscum non possunt, nisi ecclesiastico Baptismo 1074A baptizati fuerint.
Julius a Neapoli dixit: Ab eo quod semel censuimus non recedo, ut haereticos venientes ad Ecclesiam baptizemus.
Cyprianus a Carthagine dixit: Meam sententiam plenissime 1075A exprimit epistola quae ad Jubaianum collegam 1076A nostrum scripta est, haereticos secundum Evangelicam 1077A et apostolicam contestationem adversarios Christi et antichristos appellatos, quando ad Ecclesiam venerint, unico Ecclesiae baptismo Baptizandos esse, 1078A ut possint fieri de adversariis amici et de antichristis Christiani. Exstat hoc concilium ad p. 329, edit. Benedictinae S. Cypriani.