TRACTATUS DE MODIS SIGNIFICANDI, SIVE GRAMMATICA SPECULATIVA

 PROOEMIUM AUCTORIS

 CAPUT I.

 CAPUT II

 CAPUT III

 CAPUT IV

 CAPUT V

 CAPUT VI

 CAPUT VII De modis significandi activis In speciali

 CAPUT VIII

 CAPUT IX

 CAPUT X.

 CAPUT XI.

 CAPUT XI I.

 CAPUT XIII

 CAPUT XIV

 CAPUT XV De specie accidentali nominis

 CAPUT XVI De genere accidentali Nominis

 CAPUT XVII De numero accidentali Nominis

 CAPUT XVIII

 CAPUT XIX De casu grammaticali Nominis

 CAPUT XX

 CAPUT XXI

 CAPUT XXII

 CAPUT XXIII

 CAPUT XXIV De significatione propria Pronominis

 CAPUT XXV

 CAPUT XXVI

 CAPUT XXVII

 CAPUT XXVIII

 CAPUT XXIX

 CAPUT XXX De Genere accidentali Verbi

 CAPUT XXXI. De persona, Numero, et Figura Verbi

 CAPUT XXXII. De Tempore Verbi

 CAPUT XXXIII

 CAPUT XXXIV

 CAPUT XXXV

 CAPUT XXXVI

 CAPUT XXXVII

 CAPUT XXXVIII

 CAPUT XXXIX

 CAPUT XL

 CAPUT XLI

 CAPUT XLII

 CAPUT XLIII.

 CAPUT XLIV.

 CAPUT. XLV.

 CAPUT XLVI.

 CAPUT XLVII.

 CAPUT XLVIII

 CAPUT XLIX.

 CAPUT L.

 CAPUT LI

 CAPUT LII

 CAPUT LIII

 CAPUT LIV De Perfectione Sermonis

CAPUT IX

De modis significandi essentialibus subalternis generalibus Nominis

Sub modo essentiali generalissimi Nominis ad modum significandi subalternorum descendamus. Sunt autem duo modi significandi, qui Immediate sub hoc modo continentur : scilicet modus communis, et: modus appropriati: qui sunt modi speciales respectu generalissimi, et sunt generales respectu aliorum modorum, de quibus postea determinabitur.

Modus significandi per modum communis, sumitur a proprietate rei, quae est proprietas divisibilis In plura supposita, vel communicabilis pluribus suppositis, a. qua proprietate secundum Logicum, sumitur Intentio universalis : et hic modus constituit Nomen commune, et appellativum, et hunc modum vocat Donatus appellativam qualitatem. Nomen ergo commune, vel appellativum significat per modum communicabilis pluribus suppositis, ut urbs, flumen, etc.

Modus significandi per modum appropriati, sumitur a proprietate rei, quae est proprietas Indivisibilis per plura supposita a qua etiam sumitur apud Logicum intentio individuationis : et hic modus facit Nomen proprium,et hunc modum Donatus vocat propriam qualitatem. Nomen ergo proprium significat rem, per modum indivisibilis per plura supposita, ut sub proprietatibus individuationis, v quae sunt hic et nunc, ut Roma, Tiberis.