TRACTATUS DE MODIS SIGNIFICANDI, SIVE GRAMMATICA SPECULATIVA

 PROOEMIUM AUCTORIS

 CAPUT I.

 CAPUT II

 CAPUT III

 CAPUT IV

 CAPUT V

 CAPUT VI

 CAPUT VII De modis significandi activis In speciali

 CAPUT VIII

 CAPUT IX

 CAPUT X.

 CAPUT XI.

 CAPUT XI I.

 CAPUT XIII

 CAPUT XIV

 CAPUT XV De specie accidentali nominis

 CAPUT XVI De genere accidentali Nominis

 CAPUT XVII De numero accidentali Nominis

 CAPUT XVIII

 CAPUT XIX De casu grammaticali Nominis

 CAPUT XX

 CAPUT XXI

 CAPUT XXII

 CAPUT XXIII

 CAPUT XXIV De significatione propria Pronominis

 CAPUT XXV

 CAPUT XXVI

 CAPUT XXVII

 CAPUT XXVIII

 CAPUT XXIX

 CAPUT XXX De Genere accidentali Verbi

 CAPUT XXXI. De persona, Numero, et Figura Verbi

 CAPUT XXXII. De Tempore Verbi

 CAPUT XXXIII

 CAPUT XXXIV

 CAPUT XXXV

 CAPUT XXXVI

 CAPUT XXXVII

 CAPUT XXXVIII

 CAPUT XXXIX

 CAPUT XL

 CAPUT XLI

 CAPUT XLII

 CAPUT XLIII.

 CAPUT XLIV.

 CAPUT. XLV.

 CAPUT XLVI.

 CAPUT XLVII.

 CAPUT XLVIII

 CAPUT XLIX.

 CAPUT L.

 CAPUT LI

 CAPUT LII

 CAPUT LIII

 CAPUT LIV De Perfectione Sermonis

CAPUT XXXIV

De modis significandi essentialibus subalternis Adverbii.

Sub modo essentiali generalissimo Adverbii duo modi essentiales subalterni continentur. Quorum primus est modus significandi per modum determinantis Verbum, vel Participium ratione significati. Secundus modus, est modus significandi per modum determinantis Verbum, vel Participium ratione modi significandi. Et hos duos modos Donatus appellat significationem Adverbii. Nam sicut per qualitatem in Nomine, dat intelligere modum communis, et appropriati ; per qualitatem in Pronomine, demonstrationem, et relationem: per qualitatem in Verbo, modum, et formam: sic per significationem in Adverbio, dat intelligere duos modos essentiales subalternos mediatos.

Et notandum est, quod duplex est significatio, una qua vox refertur ad AdminBookmark esse, et per quam vox formaliter fit dictio, ut prius dictum est: et hoc est essentiale cuilibet parti. Nam quaelibet pars orationis aggregat in se tria, scilicet vocem, significationem, et modum significandi. Alia est significatio, quae idem est, quod modus significandi ; et haec est alia in Adverbio, alia in Participio, et alia in Interjeolione,

qui modi significandi sunt. Quis autem modus sit significatio I n Participio, et Interfectione, postea patebit.

Significatio In Adverbio, ut dictum est, est modus significandi, quo mediante, Adverbium repraesentat specialem modum determinandi Verbum, vel Participium, aut ratione significati, aut ratione modi significandi. Unde significatio non est modus accidentalis Adverbio, sed essentialis specialis, nisi pro tanto dicatur accidentalis ; quia est extra rationem Adverbii absolute, ut prius dictum est de qualitate Pronominis In Pronomine.