TRACTATUS DE MODIS SIGNIFICANDI, SIVE GRAMMATICA SPECULATIVA

 PROOEMIUM AUCTORIS

 CAPUT I.

 CAPUT II

 CAPUT III

 CAPUT IV

 CAPUT V

 CAPUT VI

 CAPUT VII De modis significandi activis In speciali

 CAPUT VIII

 CAPUT IX

 CAPUT X.

 CAPUT XI.

 CAPUT XI I.

 CAPUT XIII

 CAPUT XIV

 CAPUT XV De specie accidentali nominis

 CAPUT XVI De genere accidentali Nominis

 CAPUT XVII De numero accidentali Nominis

 CAPUT XVIII

 CAPUT XIX De casu grammaticali Nominis

 CAPUT XX

 CAPUT XXI

 CAPUT XXII

 CAPUT XXIII

 CAPUT XXIV De significatione propria Pronominis

 CAPUT XXV

 CAPUT XXVI

 CAPUT XXVII

 CAPUT XXVIII

 CAPUT XXIX

 CAPUT XXX De Genere accidentali Verbi

 CAPUT XXXI. De persona, Numero, et Figura Verbi

 CAPUT XXXII. De Tempore Verbi

 CAPUT XXXIII

 CAPUT XXXIV

 CAPUT XXXV

 CAPUT XXXVI

 CAPUT XXXVII

 CAPUT XXXVIII

 CAPUT XXXIX

 CAPUT XL

 CAPUT XLI

 CAPUT XLII

 CAPUT XLIII.

 CAPUT XLIV.

 CAPUT. XLV.

 CAPUT XLVI.

 CAPUT XLVII.

 CAPUT XLVIII

 CAPUT XLIX.

 CAPUT L.

 CAPUT LI

 CAPUT LII

 CAPUT LIII

 CAPUT LIV De Perfectione Sermonis

CAPUT XVII De numero accidentali Nominis

Habito de Genere, consequenter dicendum est de Numero : juxta quod notandum, quod numerus in rebus extra animam, secundum Boetium , est multitudo ex unitatibus aggregata, et profusa. Sed duplex est unitas, quaedam est indivisa rei entitas, a qua ens dicitur unum ,id est, indivisum, ab ista unitate multoties iterata profunditur multitudo, quae est unum de transcendentibus, ut ens, et unum : et quia cum ente convertitur hujusmodi multitudo, vocatur numerus essentiarum, et secundum istum numerum essentiarum, species rerum numerantur.

Alia est unitas, quae est rei indivisa continuitas, a qua continuum dicitur unum, id est, indivisum : et ab ista unitate multoties reiterata, profunditur multitudo, quae numerus materialis vocatur, id est f individuorum secundum differentiam materialem differentium. Iste etiam numerus dicitur accidentalis, quia per hunc numerum numerantur individua, quae per accidens tantum differunt.

Est sciendum, quod in utroque numero duae proprietates inveniuntur, scilicet proprietas indivisibilitatis, quae est in re ratione unitatis ; et proprietas divisibilitatis, quae est in re ratione multitudinis quae ab unitatis replicatione profunditur : et ex his proprietatibus jam dictis sumitur numerus in nomine, qui est modus accidentalis significandi nominis. Numerus ergo est mo lus significandi accidentaliter nominis, mediante quo, nomen proprietatem indivisibilitatis, quae est proprietas unius, vel proprietatem divisibilitatis quae est proprietas multitudinis significat, et dividitur in singularem, et pluralem. Numerus singularis est modus significandi rem sub proprietate indiuisi, quae est proprietas unius, ut animal, nomo. Numerus pluralis est modus significandi rem sub proprietate divisi, quae est proprietas multitudinis, ut homines, animalia, et?.