TRACTATUS DE MODIS SIGNIFICANDI, SIVE GRAMMATICA SPECULATIVA

 PROOEMIUM AUCTORIS

 CAPUT I.

 CAPUT II

 CAPUT III

 CAPUT IV

 CAPUT V

 CAPUT VI

 CAPUT VII De modis significandi activis In speciali

 CAPUT VIII

 CAPUT IX

 CAPUT X.

 CAPUT XI.

 CAPUT XI I.

 CAPUT XIII

 CAPUT XIV

 CAPUT XV De specie accidentali nominis

 CAPUT XVI De genere accidentali Nominis

 CAPUT XVII De numero accidentali Nominis

 CAPUT XVIII

 CAPUT XIX De casu grammaticali Nominis

 CAPUT XX

 CAPUT XXI

 CAPUT XXII

 CAPUT XXIII

 CAPUT XXIV De significatione propria Pronominis

 CAPUT XXV

 CAPUT XXVI

 CAPUT XXVII

 CAPUT XXVIII

 CAPUT XXIX

 CAPUT XXX De Genere accidentali Verbi

 CAPUT XXXI. De persona, Numero, et Figura Verbi

 CAPUT XXXII. De Tempore Verbi

 CAPUT XXXIII

 CAPUT XXXIV

 CAPUT XXXV

 CAPUT XXXVI

 CAPUT XXXVII

 CAPUT XXXVIII

 CAPUT XXXIX

 CAPUT XL

 CAPUT XLI

 CAPUT XLII

 CAPUT XLIII.

 CAPUT XLIV.

 CAPUT. XLV.

 CAPUT XLVI.

 CAPUT XLVII.

 CAPUT XLVIII

 CAPUT XLIX.

 CAPUT L.

 CAPUT LI

 CAPUT LII

 CAPUT LIII

 CAPUT LIV De Perfectione Sermonis

CAPUT XLIII.

De modo significandi essentiali generalissimo Interjectionis

Modus significandi essentialis generalissimus Interjectionis, est modus significandi per modum determinantis alterum,quod est Verbum,vel Participium, affectiones animi repraesentans. Nam cum anima af-

Scitur motu doloris, gaudii, metus, et hujusmodi : hoc per Interiectiones exprimitur. Unde Interjectio determinat Verbum, vel Participium non simpliciter, sed in comparatione ad animam, ejus affectum exprimens.

Interjectio ergo est pars orationis significans per modum determinantis. alterum, quod est Verbum, vel Participium, affectus, vel motus animae repraesentans. Et hoc voluit Donatus significare, cum dixit, quod Interjectio est pars orationis significans mentis affectum, voce incognita : id est, conceptum mentis sub voco non deliberata, sed quasi abrupte prolata.