Quaestiones.

13. Quaest. I. Sed quaeritur hic primo de hoc, quod Dominus se comparat hic ostio, quia supra se comparavit ostiario: quomodo idem est ostium et ostiarius et pastor?

Respondeo: Dicendum, quod, sicut dicitur infra decimo quarto , Christus est via, veritas et vita: quia via ad Patrem, ideo ostium: quia vero veritas, quae docet viam, ideo ostiarius: quia vita, ideo pastor, qui pascit et conservat vitam .

14. Quaest. II. Item quaeritur de hoc quod dicit: Quotquot venerunt, fures sunt.

Contra: Venerunt Prophetae et Patriarchae et Ioannes Baptista: ergo secundum hoc omnes mali, ut dicunt haeretici.

Respondetur ad hoc, ut fiat vis in hoc quod . dicitur venerunt, scilicet propria auctoritate, non divina, sicut pseudoprophetas, de quibus Ieremiae vigesimo tertio : Non mittebam eos , et ipsi currebant: boni autem non venerunt, sed missi sunt. Unde Augustinus: "Non praeter illum venerunt, sed cum illo venerunt ". Ipse enim est veritas; et ideo cum illo venerunt, quicumque veritatem praedicaverunt.

15. Quaest. III. Item quaeritur de hoc quod dicit, quod egredietur et pascua inveniet.

Contra : Nullus mittens manum ad aratrum debet retro aspicere : ergo nullus ingrediens egredietur.

Respondeo: Dicendum, quod duplex est egressus: unus contrarius ingressui, et iste est egressus de Ecclesia per infidelitatem; et de hoc obiicit, et de hoc dicit Augustinus : "Ingredi in Ecclesiam bonum est, sed egredi pessimum "; et de hoc primae Ioannis secundo: Ex nobis exierunt, sed ex nobis non erant. Alius est a contemplatione ad actionem ; et iste non est retrocessionis, sed exercitationis. De hoc in Psalmo: " Exibit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperam ".

16. Ego sum pastor bonus. Ostendit se Dominus bonum pastorem quoad boni pastoris ingressum hic ostendit secundo quoad boni pastoris affectum; et hoc quidem facit per hunc modum. Primo ostenditur Christi ad suas oves amicitia: secundo, diligentia: tertio, providentia: quarto, munificentia: quinto, ex hoc Iudaeorum discordia.

(Vers. 11.). Primo ergo ostenditur Christi ad oves vera amicitia in comparatione ad amorem mercenariorum , qui non est amor verus. Propterea dicit: Ego sum pastor bonus, et hoc monstrat: bonus pastor animam suam dat pro ovibus suis, ex vehementi dilectione, quam habet circa eas: unde ipse dixit infra decimo quinto : " Maiorem dilectionem nemo habet, ut animam suam ponat quis pro amicis suis ". Talis pastor erat Paulus, qui dicebat secundae ad Corinthios duodecimo: " Libentissime impendam et superimpendar ipse pro animabus vestris ". Non sic mercenarius: propter quod dicit:

17. (Vers. 12.). Mercenarius autem et qui non est pastor, cuius non sunt oves propriae, quia eas non amat, sed lucrum, pro quo servit. De hoc Gregorius : " Mercenarius est, qui locum quidem pastoris tenet, sed lucra animarum non quaerit, terrenis commodis inhiat, honore praelationis gaudet, inpensa sibi ab hominibus reverentia laetatur"; de quo potest dici illud Matthaei sexto: " Amen dico vobis, receperunt mercedem suam ". Hic scilicet videt lupum venientem et dimittit oves et fugit, quia lupum timet et oves non amat. " Lupus, ut dicit Gregorius , super oves venit, cum quilibet iniustus fideles et humiles opprimit ". Se talibus lupis Actuum vigesimo: "Scio", inquit Paulus, "quod post discessum meam intrabunt in vos lupi rapaces, non parcentes gregi". Ad adventum talis lupi mercenarius dimittit oves; Zachariae undecimo: " O pastor et idolum, derelinquens gregem "! Ad huius mercenarii fugam sequitur ovium dispersio: et ideo dicit: Et lupus rapit et dispergit oves: Ezechielis trigesimo quarto : " Super faciem terrae dispersi sunt greges mei, et non erat qui requireret ". Et ratio praedictorum redditur, defectus scilicet verae amicitiae; propter quod dicit:

18. (Vers. 13.). Mercenarius autem fugit, quia mercenarius est, et non pertinet ad eum de ovibus, hoc est, quia diligit mercedem et non oves. Unde Gregorius : " Stare in periculo ovium non potest qui in eo, quod ovibus praeest, non oves diligit, sed lucrum terrenum quaerit ". De talibus dicitur Ezechielis decimo tertio: " Non ascendistis ex adverso nec opposuistis vos murum pro domo Israel, ut staretis in praelio in die Domini". Gregorius : " Fugit, quia tacuit ", quia timuit: timor enim fuga est.

19. (Vers. 14.). Ego sum pastor bonus. Tangitur hic secundum, scilicet Christi circa oves diligentia, quae consistit in ovium discretione et cognitione, propter quam dicit se pastorem bonum: propter quod dicit: Ego sum pastor bonus et cognosco oves meas, et cognoscunt me meae; et in hoc notatur diligentia, secundum illud Proverbiorum vigesimo septimo: " Diligenter agnosce vultum pecoris tui tuosque greges considera "; secundae ad Timotheum secundo: "Novit Dominus qui sunt eius ". Hanc diligentiam manifestat per simile ; unde subdit:

20. (Vers. 15.). Sicut novit me Pater, et ego agnosco Patrem, sic, supple, agnosco meas, et cognoscunt me meae. Chrysostomus : " Sicut est nota similitudinis, non aequalitatis", sicut infra decimo septimo Filius, orans Patrem pro discipulis, dicit, " ut sint unum, sicut et nos ". Hanc etiam diligentiam manifestat per effectum: unde dicit: Et animam meam pono pro ovibus meis. Sic Apostolus primae ad Corinthios decimo quinto : " Quotidie morior propter gloriam vestram, fratres"; et ipse Dominus, Ieremiae duodecimo: " Dedi dilectam animam meam in manus iniquorum ".

21. (Vers. 16.). Et alias oves habeo. Tangitur hic tertium, scilicet Christi erga oves providentia, quae consistit in ovium suarum adunatione, sicut pastor in unum colligit oves, ne patiantur incursum.

Propterea dicit: Et alias oves habeo, quae non sunt ex hoc ovili, ut fideles ex gentibus praedestinatos: et illas oportet me adducere, quasi errantes: unde primae Petri secundo : " Eratis sicut oves errantes, sed conversi estis nunc ad pastorem et episcopum animarum vestrarum ". Et voeem meam audiem, et fiet unum ovile et unus pastor, propter unionem Ecclesiae ex Iudaeis et gentibus: unde ad Ephesios secundo : " Ipse est pax nostra, qui fecit utraque unum ", scilicet gentes et Iudaeos in unum ovile. Et ipse unus pastor; Ezechielis trigesimo quarto: " Suscitabo super eas pastorem unum, qui pascat eas, servum meum David ".

22. (Vers. 17.). Propterea me Pater diligit. Tangitur hic quartum, scilicet Christi erga oves munificentia, in hoc, quod ipse, cum non esset debitor mortis, non necessitate coactus, sed mera liberalitate posuit animam suam pro ovibus; et hoc ad Patris praeceptum, cuius gratia meruit Patris dilectionem. Ideo dicit: Propterea me diligit Pater, quia ego pono animam meam, in morte scilicet et passione: ut iterum sumam eam, id est in resurrectione , et ita ex potestate, quia meum est ponere et meum est resumere; et hoc manifestat:

23. (Vers. 18.). Nemo tollit eam a me: sed ego pono eam a me , et ita libere pono; unde dicit : Et potestatem habeo ponendi eam, id est deponendi , et potestatem habeo iterum sumendi eam; unde Isaiae quinquagesimo tertio: " Oblatus est quia ipse voluit ". Et quare? Ponit rationem: quia hoc mandatum accepi a Patre meo: unde ad Philippenses secundo : " Factus est obediens " Patri " usque ad mortem etc.; unde infra decimo octavo dixit Petro: " Calicem, quem dedit mihi Pater, non vis, ut bibam illum "? Quasi dicat: obedire volo.

24. (Vers. 19.). Dissensio iterum facta est. Tangitur hic quintum, scilicet Iudaeorum discordia ex Domini instructione exorta, quia aliqui non intelligentes putabant, ipsum insanire; alii vero, sublimia dicere. Propterea dicit: Facta est iterum dissensio inter Iudaeos quia supra fuit facta propter miraculum , supra nono propter sermones hos, quia non intelligebant: propter quod:

25. (Vers. 20.). Dicebant autem multi ex ipsis: Daemonium habet et insanit: unde putabant, eam insaniro. Isti erant de illis, de quibus primae ad Corinthios secundo : " Animalis homo non percipit ea quae Dei sunt ; stultitia enim est illi, et non potest intelligere, quia spiritualiter examinantur ". Unde recusabant audire; propterea dicunt: Quid eum auditis f Unde Dominus dicebat supra octavo :" Quia non potestis audire sermonem meum ".

26. (Vers. 21.). Alii dicebant: Haec verba non sunt daemonium habentis: h i aliquo modo incipiebant illuminari, unde ad illuminationis miraculum confugiunt: Nunquid daemonium potest caecorum oculos aperire ? Chrysostomus : " Quia verbis non poterant obstruere ora illorum, demonstrationem ab operibus faciebant"; unde opera dant fidem verbis; ideo infra eodem : " Et si mihi non creditis, operibus credite .