COMMENTARIUS IN EVANGELIUM S. IOANNIS

 Quaestiones.

 Capitulum I.

 Quaestiones.

 Quaestiones.

 Quaestiones.

 QUAESTIONES.

 QUAEstiones.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 Quaestio.

 QUAESTIONES.

 Quaestiones.

 QUAESTIONES.

 Capitulum II.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 Capitulum III.

 Quaestiones.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 Capitulum IV.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 Capitulum V.

 Quaestiones.

 QUAESTIONES.

 Quaestiones.

 QUAESTIONES.

 Quaestiones.

 Capitulum VI.

 Quaestiones.

 Quaestiones.

 Quaestiones.

 Quaestiones.

 Quaestiones.

 Capitulum VII.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 Capitulum VIII.

 Quaestiones.

 Quaestiones.

 Quaestiones.

 Quaestiones.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 Capitulum LX.

 Quaestiones.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 Capitulum X.

 Quaestiones.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 Capitulum XI.

 QUAESTIONES.

 Quaestiones.

 QUAESTIONES.

 Quaestiones.

 Capitulum XII.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 Quaestiones.

 Quaestiones.

 QUAESTIONES.

 Capitulum XIII.

 QUAESTIONES.

 Quaestiones.

 Quaestiones.

 QUAESTIONES.

 Capitulum XIV.

 QUAESTIONES.

 Quaestiones.

 Quaestiones.

 Capitulum XV.

 QUAESTIONES.

 Quaestiones.

 Capitulum XVI.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 Quaestiones.

 Capitulum XVII.

 QUAESTIONES.

 Quaestiones.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 Capitulum XVIII.

 QUAESTIONES.

 Quaestiones.

 Quaestiones.

 QUAESTIONES.

 Capitulum XIX.

 Quaestiones.

 QUAESTIONES.

 Capitulum XX.

 Quaestiones.

 Quaestiones.

 QUAESTIONES.

 Quaestiones.

 Capitulum XXI.

 QUAESTIONES.

 QUAESTIONES.

 Quaestiones.

 Quaestio.

 Scholion

QUAESTIONES.

41. Quaest I. Sed quaeritur hic primo de hoc quod caecus dixit: Si peccator est, nescio.

Videtur fuisse mentitus, quia infra ostendit, quod non erat peccator.

Respondetur dupliciter: ex Chrysostomo primo, quod nescio, id est, modo non enuntio: vel nescio, quia ipsius vitam ignoro: porro ut homo caecus, et qui nunquam eum vidi nec secutus fui.

42. Quaest II. Item quaeritur de hoc quod dicit: Scimus, quia peccatores Deus non audit.

Contra: Nonne audivit publicanum

Respondetur dupliciter ex Glossa : primo modo, ut fiat vis in hoc quod dicit: peccatores non audit, quia persistentes in peccato non audit, ad salutem scilicet Aliter respondet Glossa , quod caecus nondum inunctus erat nec interiua illuminatus: et ideo falsum dixit, licet crederet verum dicere.

43. Quaest III. Item quaeritur de hoc quod dicit: Nisi esset hic homo a Deo, non posset facere quidquam. Contra: Multi mali faciunt miracula plura, sicut ipse Dominus dicit Matthaei septimo : Domine, nonne in nomine tuo daemonia eiecimus et in nomine tuo virtutes multas fecimus?

Respondetur, quod caecus intellexit, quod faceret propria auctoritate: vel potest responderi, sicut de priori .

44. Quaest IV. Sed tunc quaeritur: cum Dominus omnem, quem sanavit exterius, sanaverit simul interius : quare iste caecus non fuit interius illuminatus?

Responderi potest dupliciter: aut quod caecus iste fidelis erat, sed tamen nondum fidem explicitam habebat, sicut catechumeni, et ideo infra instruitur: aut quod non oportuit, eum tunc simul sanari interius, quia non ex culpa sua infirmabatur exterius, sicut Dominus testatur .

45. Quaest. V. Item quaeritur, quare dicant ei Pharisaei: In peccatis natus es totus.

Responderi potest, quod non dicunt ex ratione, sed ex indignatione. Vel quia a peccatis, in quibus natus fuerat, non recesserat per religionem, sicut Pharisaei ; vel propter caecitatem, quae erat poena peccati, vocabant eum in peccatis natum .

In tertii parte describitur spiritualis caeci illuminatio.

46. Audivit Iesus. Haec est tertia pars capituli in qua, iam descripta mirabili caeci illuminatione et Iudaeorum disceptatione, tertio introducitur de spirituali illius illuminatione. Hanc autem describit Evangelista hoc ordine: primo enim notatur ipsius caeci despecti vocatio benigna: secundo, consentientis illuminatio interna: tertio vero innuitur ipsorum Iudaeorum superborum excaecatio iusta.

(Vers. 38.). Primo ergo insinuatur caeci abiecti vocatio benigna. Eiecerunt enim eum Pharisaei, et Dominus suscepit: propter quod dicit: Audivit Iesus, quia eiecerunt eum foras: per se sciebat, sed nihilominus est ei relatum. Et cum invenisset eum Iesus, non casu, sed studio suscipiendi: Lucae decimo quinto : " Accendit lucernam et quaerit diligenter, donec inveniat "; dixit ei: Tu credis in Filium Dei? Quaerendo excitat et excitando vocat, ut abiectum suscipiat, secundum illud Psalmi : " Pater meus et mater mea dereliquerunt me, Dominus autem assumsit me"; Ieremiae quadragesimo nono: " Relinque pupillos tuos, et ego vivere te faciam ".

47. (Vers. 36.). Respondit ille et dixit. Tangitur hic secundum, scilicet consentientis instructio vel illuminatio interna. Consensit enim caecus in fidem: unde dixit: Quis est, Domine, ut credam in eum? Quasi dicat: paratus sum credere: unde Chrysostomus : " Verbum inquirentis est et desiderantis "; ideo instruitur. Propterea:

48. (Vers. 37.). Dixit ei Iesus: Et vidisti eum, et qui loquitur tecum, ipse est. Vidisti, per miraculosam operationem: loquitur tecum, per mirabilem instructionem: supra octavo " Ego principiam, qui et loquor vobis ". Simili modo instruxi) Dominus Samaritanam supra quarto: " Ego sum, qui loquor tecum ". Et quia ." corde creditur ad iustitiam, ore autem confessio fit ad salutem "; ideo sequitur vera caeci illuminati confessio: et confessus est fidem suam verbo, dicens:

49. (Vers: 38.). Credo , Domine; et devotionis obsequio, unde: Et procidens adoravit eum, tanquam Deum, qui solus latria est adorandus: unde respondit Dominus diabolo Matthaei quarto: " Dominum Deum tuum adorabis et illi soli servies"; Deuteronomii sexto: " Dominum Deum tuum timebis et illi soli servies ".

50. (Vers. 39.). Et dixit eiIesus. Tangitur hic tertium, scilicet Iudaeorum excaecatio iusta, quam Dominus manifestat caeco, ad quam etiam manifestandam ipsum corporaliter illuminavit. Propterea dicit: In iudicium ego veni in hunc mundum, ut qui non vident videant, et qui vident caeci fiant. In iudicium, scilicet discretionis, ut qui vident, id est, se videre reputant, sicut Iudaei, caeci fiant. De hoc iudicio dicitur ad Romanos undecimo : " Nolo vos ignorare, fratres, ut non sitis vobismetipsis sapientes, quia caecitas ex parte contigit in Israel, donec plenitudo gentium intraret"; et iterum ad Romanos nono: " Gentes, quae non sectabantur iustitiam, apprehenderunt iustitiam; Israel vero, sectando legem iustitiae, in legem iustitiae non pervenit". Et quod illud iudicium iustum sit, patet ex inquisitione Phariseorum et responsione Domini, in qua innuitur malitia et pertinacia Iudaeorum; quia, cum viderent, noluerunt credere et intelligere: et ideo iudicio Dei et suo peccato sunt excaecati ideo dicit:

51. (Vers. 40.). Audieruntquidam ex Pharisaeis, qui erant cum ipso, id est, praesentes aderant; et dixerunt: Nunquid et nos caeci sumus? Indignabantur verbo Domini, quia credebant, propter se fuisse dictum, quia se sapientes reputabant: et ex hoc ipso ostendit Dominus divinum iudicium, quod iuste sunt excaecati; propter quod:

52. (Vers. 41.). Dixit eis Iesus: Si caeci essetis, non haberetis peccatum; quia tunc vos Dominus illuminaret: unde primae ad Corinthios tertio : "Si quis videtur.inter vos sapiens esse in hoc saeculo, stultus fiat, ut sit sapiens ". Nunc autem dicitis: Quia videmus, et vos sapientes reputatis: peccatum vestrum manet, scilicet infidelitatis, secundum illud ad Romanos primo : " Dicentes, se esse sapientes, stulti facti sunt". Unde alloquitur Dominus Ieremiae quinto: " Audi, popule stulte, non habens cor, qui habentes oculos non videtis, et aures, et non auditis ". Et quia ipsi videntes noluerunt credere, ideo sunt excaecati; Psalmus: " Obscurentur oculi eorum, ne videant" etc.