Quaestio.

64. Sed dubitatio est hic: 1. Cum minoris sit ire ad maiorem, non e converso: videtur, quod Ioannes debuit ire ad Christum.

2. Item, cum in Christo nulla fuerit macula: et baptismus significet ablutionem a sorde: ergo falsum significavit in ipso: ergo si veritas Christi non recipit falsitatem, non debuit baptizari a Ioanne.

Respondeo: Dicendum, quod aliquid debito vel congruo modo fit, aut quia necessitatis, aut quia supererogationis. Quod minor vadat ad maiorem, hoc est debitum necessitatis: unde dixit Ioannes Domino : " Ego a te debeo baptizari". Quod vero maior vadat ad minorem, hoc est perfectionis et supererogationis. Sic Dominus venit ad Ioannem: unde ipse dixit Ioanni: " Sic decet nos jmplere omnem iustitiam ", Matthaei tertio. Quod ergo venit, fuit condescensionis et in commendationem humilitatis.

2. Quod quaeritur: quare voluit baptizari? Respondeo: Dicendum, quod sicut verbo significativo aliquid dicitur de capite ratione membrorum, sic actu exercito aliquid significatur in capite pro membris. Unde baptismus ille nullam significabat ablutionem interiorem in Christo, sed solum in membris Ratio autem, quare Christus voluit baptizari, fuit triplex: ut daret exemplum humilitatis: ut vim regenerativam conferret aquis: ut per baptismum Ioannis manifestaret se universis. Et haec ratio principalis tangitur in littera .

65. Et ego nesciebam. Posita est testificatio ponitur hic eius corroboratio sive certitudo, quae describitur hoc ordine. Primo tangitur modus deveniendi in certitudinem: secundo, signum certificans; tertio, testimonium certum.

(Vers. 31.). Tangitur igitur primo modus deveniendi in certitudinem, qui fuit per actum baptizandi; ideo dicit: Ego nesciebam eum, id est, non eram certus de ipso: sed ut manifestaretur in Israel propterea veni ego in aqua baptizans. Hoc insum dicebat Marci primo : " Ego baptizavi vos aqua, ille autem baptizabit vos Spiritu sancto".

66. (Vers. 32.). Et testimonium perhibuit Ioannes. Tangitur hic secundum, scilicet signum certificans, quod quidem fuit descensus Spiritus sancti: ideo dicit: Et testimonium perhibuit Ioannes, tanquam certus, dicens: Quia vidi Spiritum descendentem quasi columbam de caelo; Lucae tertio : "Descendit Spiritus sanctus corporali specie sicut columba in ipsum ". Et manentem super eum, quia in eo requievit; Isaiae undecimo: Requiescet super eum Spiritus Domini ". Et hoc fuit signum certificans ipsum: ideo dicit:

67. (Vers. 33.). Et ego nesciebam eum, prius, sed hoc signo cognovi, quia datum fuit milii a Deo; ideo subdit: Sed qui misit me baptizare in aqua, scilicet Deus; supra eodem : " Fuit homo missus a Deo ". Ille, inquam, mihi dixit: Super quem videris Spiritum descendentem et manentem super eum, ille est, qui baptizat in Spiritu sancto, quia in eius solo nomine et virtute datur baptismus: Actuum secundo : " Baptizetur unusquisque vestram in nomine Christi ". Signum vero huius fuit descensio et mansio Spiritus sancti; unde Beda :"In solo Mediatore Spiritus perpetuo mansit; quia ex eo tempore, ex quo homo fieri incepit, eius ministerio et opere conceptus est ". Ideo hoc signo fuit certificatus.

68. (Vers. 34.). Et ego vidi etc. Tangitur hic tertium, scilicet testimonium certum. Certum enim est testimonium, quando homo testificatur de hoc quod vidit. Ideo dicit: Et ego vidi et testimonium

perhibui, quia hic est Filius Dei: infra decimo nono : "Et qui vidit testimonium perhibuit, et verum est testimonium eius ".