QUAESTIONES.

24. Quaest. L Sed quaeritur hic: cum Dominus occulte Ierusalem ascenderit propter vitandum furorem Iudaicum: unde est, quod palam docet in templo?

Respondet Augustinus , " quod latebat, erat causa exempli: quod palam loquitur et non tenetur, est indicium potestatis ".

Aliter potest dici, quod ipsa sua doctrina furorem declinabat Iudaicum, dum eos elevat in admirationem .

AdminBookmark

25. Quaest. II. Quaerilur de hoc quod dicit, quod litteras non didicit et litteras sciebat:

1. Quomodo ipsi sciebant, quod Dominus litteras sciret?

2. Item, cum Dominus exemplum deberet nobis dare non solum humilitatis in opere, verum etiam in cognitione: videtur, quod sicut propter nostrum exemplum fuit baptizatus et circumcisus, quod debuerit esse discipulus prius quam doctor.

Si dicas, quod nihil potuit addiscere, cum omnia sciret: obiicitur quod dicitur ad Hebraeos quinto : " Didicit ex iis quae passus est, obedientiam ". Si didicit obedientiam, quare non scientiam?

Respondet Glossa , quod quae dicebat auctori-

. fate Scripturae dicebat: ideo sciebant, ipsum scire litteras. Sciebant etiam, ipsum non didicisse, quia eius educationem, ut dicit Augustinus , et locum et parentes cognoverant.

2. Quod obiicit, quod debuit discere: dico primo, . quod non eguit nec egere debuit, quia omnes passiones nostras assumere debuit praeter ignorantiam et peccatum: quia nobis omnino et saluti nostrae essent inutiles. Nec in hoc exemplum dare debuit, quia in hoc, quod disceret, se ostenderet ignorantem, et tunc opus esset simulatum .

Quod ergo dicit de circumcisione, dicendum, quod erat ad distinguendum ; ne igitur alterius ritus et gentis videretur, ideo observavit circumcisionem et baptismum Ioannis, ut aquas sanctificaret et innotesceret .

Quod obiicit, quod didicit: breviter dicendum, quod discere uno modo est in ignoti notitiam per doctrinam devenire, alio modo discere est cognitum experiri. Primo modo non didicit, quia ponit ignorantiam: secundo modo didicit, quia ponit passiones, quas Christus assumsit et expertus est .

26. Quaest. III. Item quaeritur de hoc quod dicit : Mea doctrina non est mea:

1. Quia ita removetur a se, et ideo falsa videtur.

2. Item, quomodo per hoc satisfit Iudaeis ? Quia similiter possem ego dicere istud, quod mea doctrina non est a me, sed a Deo, quia omnis sapientia a Domino Deo est .

Respondet Chrysostomus , quod doctrinam suam dicit non esse a se inventam, sed a Patre esse; unde sensus est: mea doctrina, scilicet quam doceo, non est mea, sed a Patre est.

Et in hoc satisfacit quaestioni eorum, mittendo eos ad Patrem, et sedat eorum furorem per humilitatem; unde sua erat doctrina, quia est ipsa sapientia per essentiam: sed non suam esse dicebat, quia ab alio accepit.

Sed quare non simpliciter dixit: Ego sum ipsa sapientia, sed humiliavit se?

Quinque causas assignat Chrysostomus : prima, ut ostendat, se esse ab alio et Filium, non ingenitum.

Secunda, ut ostendat, se non esse Deo contrarium, sicut erit antichristus, qui extolletur super omne, quod dicitur Deus .

Tertia, ut ostendat se esse hominem verum.

Quarta, propter audientium imbecillitatem.

Quinta, ad docendum humilitatem, iuxta illud ad Romanos undecimo : Noli alium sapere.

Aliter respondetur, quod contradictio ista solvitur secundum regulam Augustini , aspiciendo ad duplicem naturam, ut sit sensus: mea doctrina secundum Divinitatem non est mea secundnm humanitatem. Illud dicitnr nostrum, quod a nobis est acquisitum, et sic satisfacit quaestioni.

Tertio modo fit vis in hoc quod est meum ;; meum enim dicit libertatem possidendi et principiam efficiendi , ut ager meus, liber meus, quem feci. Sed hoc potest dupliciter dici: vel simpliciter, vel discretive , sicut et mei et mihi. Simpliciter ergo loquendo, doctrina illa erat Christi, qui eam Ubere possidebat et ab ipso ad audientes emanabat. Sed non erat discretive Christi solius, quia et hacc eadem erat Patris, et etiam haec eadem erat a Patre.

Vel aliter respondeo: est triplex meum: meum seeundum naturam vel originem, meum secundum divinam naturam vel humanam, meum simpliciter, vel discretive.

Pars secunda agit de dootrinae communicatione dupliciter.

27. Nonne Moyses dedit etc. Haec est secunda pars, in qua agitur de doctrinae communicatione.

Et quia duplex " est opus sapientis: manifestare mentientes et non mentiri de quibus novit " ;; ideo primo confutat Iudaeorum perversitatem: secundo doctrinae suae manifestat nobilitatem, infra octavo : Iterum locutus est eis Iesus: Ego sum lux mundi. Prima pars habet quatuor partes. Primo enim confutat malignantes in corde: secundo vero, obloquentes in ore, ibi : Dicebant ergo quidam ex

Ierosolymis: tertio, insurgentes per potentiam, ibi: Audierunt ergo Pharisaei; quarto, insidiantes per malitiam, ibi: Iesus autem perrexit, in principio octavi.

Malignantes igitur confutat hoc ordine. Primo ponitur ipsa redargutio: secundo, Iudaeorum reculcitratio; tertio, redargutionis explicatio: quarto,

a malo revocatio.

(Vers. 19.). Redarguit ergo eos Dominus de occulta cordis malitia, quod ipsum occidere volebant : contra Legis mandatum ; propterea dicit: Nonne Moyses dedit vobis Legem? quam observare tenemini per vestram promissionem, secundum illud Exodi vigesimo quarto : " Cuncta, quac pracccpit nobis Dominus, faciemus ". Et nemo ex vobis facit Legem? Psalmus: " Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt: non est qui faciat bonum, non est usque ad unum "; quia iam corde eam pracvaricati estis ; quod ostendit revelans cordis malitiam.

28. (Vers. 20.). Quid me quaeritis interficere? cu m Lex praecipiat in decalogo: " Non occides", Exodi vigesimo et Deuteronomii quinto ; et hoc innocentem. Propterea quaerit: Quid me quaeritis interficere ? Quid ? id est propter quam causam, quasi dicat: sine causa: Exodi vigesimo tertio : " Innocentem et iustum non interficies ".

Respondit turba. Tangitur hic secundum, scilicet Iudaeorum recalcitratio, quia crimen non agnoscunt, sed arguenti conviciantur. Propterea dicitur: Respondit turba, non unus, sed tota multitudo, et dixit: Daemonium habes. Hoc ei obiecerunt Matthaei duodecimo et infra octavo ; ecce, convicium. Chrysostomus : "Irae verbum est et furoris et animae inverecundantis ". Quis te quaerit interficere? Quasi dicant: nullus. Mentiuntur, quia ipsi habent daemonium et filii sunt diaboli, qui " mendax est et pater eius".

29. (Vers. 21.). Respondit Iesus et dixit eis. Tangitur hic tertium, scilicet redargutionis explicatio, quia propter hoc, quod sanaverat in Sabbato, volebant eum occidere: unde dicit: Unum opus feci, et omnes miramini. Opus hoc fuit curationis paralytici; de hoc mirabantur, quod fecerat, et indignabantur, quod in Sabbato: supra quinto : " Persequebantur Iudaei Iesum, quia hoc faciebat in Sabbato ", quasi solveret Legem. Ideo ostendit Dominus, quod non solvit Legem, per locum a maiori , et facit tale argumentum: si circumcisio, quae non est ex Lege, sed ex Patribus, Sabbatum non solvit, quia opus nobile est: ergo cum salus totius hominis sit opus nobilius, multo minus solvet. Propter quod dicit:

30. (Vers. 22.). Propterea Moyses dedit vobis circumcisionem, non quia ex Moyse est, sed ex Patribus, id est, non quia fuit sibi praeceptum primo, sed Abrahae; Genesis decimo septimo :" Circumcidetur ex vobis omne masculinum ". Et in Sabbato circumciditis hominem, propter illud quod ibidem scriptum est: "Infans octo dierum circumcidetur "; et tamen non creditis Legem solvere, sed observare. Ex hoc arguit per locum a maiori, quia magis videtur, quod circumcisio solvat quam perfecta salus.

31. (Vers. 23.). Si circumcisionem accipit homo in Sabbato , ut non solvatur Lex Moysi: mihi indignamini, quia totum hominem sanum feci in Sabbato? Quasi dicat: cum sit licitum et Sabbatum non solvat, non est iusta indignatio vestra, quia, secundum illud ad Romanos decimo , " aemulationem Dei habent, sed non secundum scientiam ".

32. (Vers. 24.). Nolite iudicare etc. Hic tangitur quartum, scilicet a malo revocatio: propter quod dicit: Nolite iudicare secundum faciem, accipiendo humanam faciem. De bono iudice Isaiae undecimo : " Non secundum visionem oculorum iudicabit neque secundum auditum aurium arguet ". Sed iustum iudicium iudicate, secundum merita, non secundum faciem personarum. Augustinus : " Ille non indicat personaliter, qui diligit aequaliter". Et quia inaequaliter diligebant, quia magis curabant de exterioribus: ideo iniuste iudicabant; unde dicitur Matthaei vigesimo tertio : Vos Pharisaei " mnndatis quod de foris est"; et iustificabant se coram hominibus: Lucae decimo sexto: " Vos estis, qui iustificatis vos coram hominibus: Deus autem novit corda vestra ".