QUAESTIONES.

5. Quaest. I. Sed quaeritur hic primo de hoc quod dicit Ioannes, quod post orationem egressus est trans torrentem Cedron: quia, sicut dicit Augustinus, de Concordia Evangelistarum , finito sermone, facta est contentio, quis eorum videretur esse maior.

Et dicendum, quod verbum beati Ioannis non est intelligendum praecise, quod statim post orationem, sed quod post orationem et non ante .

6. Quaest. II. Item, Matlhaens vigesimo sexto dicit, quod venit Iesus in villam, quae dicitur Gethsemani. Lucas vero vigesimo secundo dicit, quod egressus ibat secundum consuetudinem in montem Olivarum: Ioannes, quod trans torrentem Cedron. Videtur hic esse contrarietas.

Respondet Augustinus in tertio de Concordia Evangelistarum : " Mons, inquit, olivarum iste locus est, cuius nomen Matthaeus et Marcus dixerunt Gethsemani: et ibi intelligimus fuisse hortum, quem commemorat Ioannes ". Et Victor dicit, quod " villa illa sita est in pede montis Oliveti ".

7. Quaest. III. Item quaeritur: quare Dominus egressus est urbem nocte?

Videtur, quod voluerit latitare.

Respondet Chrysostomus quod hoc non tantum fecit tunc, sed etiam saepe facere consuevit,

ut a tumultu hominum se subtraheret et de necessariis loqueretur.

8. Quaest. IV. Item, cum Iudas reliquisset eum domi, quomodo non duxit illuc cohortem, sed ad hortum ?

Respondet Chrysostomus quod libentius eum domi quaereret, ut dormientem inveniret: sed sciebat eum consuetudinem habere frequenter extra pernoctare.

9. Quaest. V. Item quaeritur: cum cohors illa esset militum gentilium, quomodo sequebatur Iudam 1

Respondeo: Quod corrupti erant per pecuniam datam, vel promissam. Unde Chysostomus : " Veri erant milites, pecuniarum gratia omnia facere meditantes ".

10. Quaest. VI. Item quaestio est: quare de die non venerunt ad comprehendendum eum, cum haberent tantam cohortem?

Et respondet Chrysostomus , quod timebant turbas, quae eum de die sequebantur.

11. Iesus autem , sciens. Hic ostenditur, quod comprehensio Christi voluntaria fuit ex parte Christi quadrupliciter: primo in hoc, quod cum posset latitare, se ipsum obtulit: secundo, quod se offerendo inimicos prostravit: tertio, quod se offerendo solo imperio discipulos liberavit: quarto, quod eos resistere non permisit.

(Vers. 4.). Notatur ergo primo, quod voluntarie comprehensus est, quia latitare potuit: unde dicit: Iesus autem, sciens omnia, quae ventura erant super eum, ac per hoc valens eos declinare, antequam venirent: Ecclesiastici vigesimo tertio : "Oculi Domini multo plus lucidiores sunt super solem" etc. Et tamen se ipsum obtulit: unde dicitur: Processit et dixit eis: Quem quaeritis ? Processit, id est, se voluntarie obtulit; Isaiae quinquagesimo tertio : "Oblatus est, quia ipse voluit " etc: in Psalmo: "Confundantur et revereantur quaerentes animam meam ". Augustinus: " Illi eum quaerebant ad occidendum saeviendo, sed quaerebat nos ille moriendo ".

12. (Vers. 5.). Responderunt : Iesum Nazarenum, in hoc patet, quod eum non agnoscebant. Chrysostomus: " In medio existens excaecavit eos, et sic latere potuit".

Dicit eis Iesus: Ego sum. Hic notatur, quod voluntarie comprehensus est, quia se offerendo illos prostravit: unde sequitur: Stabat autem et Iudas, qui tradebat eum, cum ipsis, scilicet cum aliis stantibus: sed audito verbo, non steterunt, immo ceciderunt. Propter quod dicit:

13. (Vers. 6.). Ut ergo dixit eis: Ego sum, abierunt retrorsum, avertendo faciem suam ab eo, secundum illud Psalmi : "Avertantur retrorsum et confundantur qui cogitant mihi mala". Et ceciderunt in terram. Augustinus: " Una vox tantam turbam odiis ferocem, armis terribilem sine ullo telo percussit, repulit, stravit virtute latentis Divinitatis. Quid iudicaturus faciet, qui iudicandus hoc fecit? Quid regnaturus poterit, qui moriturus hoc potuit "? Iob vigesimo sexto : " Et cum vix stillam sermonis eius audierimus, tonitruum magnitudinis illius quis poterit intueri "?

14. (Vers. 7.). Iterum ergo interrogavit eos. Hic notatur tertia ratio, quare voluntarie comprehensus, quia se ipsum manifestando discipulos liberavit. Manifestat ergo se eis, cum iterum interrogat: Quem quaeritis? Illi autem dixerunt, sicut prius: Iesum Nazarenum. Et sicut iterum interrogavit, ita secundo offert et manifestat se.

13. (Vers. 8.). Respondit eisIesus: Dixi vobis, quia ego sum. Et quia tunc non cognovistis, iterum dico, ut cognoscatis. Excaecati erant, ne eum cognoscerent, sicut Lucae ultimo: " Oculi eorum tenebantur, ne eum agnoscerent". Postquam se obtulit, discipulos liberavit solo imperio: unde subdit: Si me quaeritis, sinite hos abire. Augustinus: " Inimicis iubet, et hoc faciunt, quod iubet: sinunt eos abire, quos non vult perire ". Et ostendit

Evangelista, quod hoc propria virtute fecit: unde dicit:

16. (Vers. 9.). Ut impleretur sermo, quem dixit, supra decimo septimo : Quia quos dedisti mihi, o Pater, non perdidi ex eis quemquam: quia solus pati voluit; Isaiae sexagesimo tertio: " Torcular calcavi solus, et de gentibus non est vir mecum ".

17. Sed quid est quod dicit: Non perdidi ex eis

quemquam? Nonne dicitur Matthaei decimo sexto : Qui perdiderit animam suam propter me inveniet eam?

Propterea exponit Augustinus de perditione aeterna, "quia nondum sic credebant in eum, sicut credunt quicumque non pereunt". Illud autem dictum est credentibus perfecte.

18. (Vers. 10.). Simon autem Petrus. Hic notatur quartum signum, quod voluntarie comprehensus: quia Petrum resistentem compescuit. Innuitur ergo fervor Petri in tuendo Dominum in hoc, quod habens gladium, eduxit eum, quasi non potens continere: et percussit servum pontificis, quasi non discernens personam, et amputavitauriculam eius dexteram. Chrysostomus: " Innuit impetum Apostoli, quia ad ipsum caput impetum fecit". Erat autem nomen servo Malchus; hoc, ut dicit Chrysostomus , dixit Evangelista ad maiorem certitudinem habendam. Petrus, zelo Legis accensus, percussit illos maleficos: primi Machabaeorum secundo: " Vidit Mathathias et doluit, et accensus est zelus secundum iudicium Legis, et accessit et trucidarit eum ".

Spirituatiter: Petrus, agnoscens , amputavit auriculam dexteram, id est obedientiam.

Petrum ergo sic resistentem compescuit: unde sequitur:

19. (Vers. 11.). Dixit ergo Iesus Petro: Mitte gladium tuum in vaginam. Victor : " Cesset vindicta, exhibeatur patientia ", iuxta illud Matthaei quinto: Ego dico vobis, non resistere malo, sed si quis te percusserit in unam maxillam tuam, praebe ei alteram ". Et rationem reddit: Calicem, quem dedit mihi Pater, non vis, utbibam illum? Quasi dicat: si recte sapis, necesse habes, velle quod vult Pater. De hoc calice Matthaei vigesimo sexto: "Pater, si fieri potest, transeat a me calix iste". Hunc calicem Filius bibit: unde Matthaei vigesimo: " Potestis bibere calicem, quem ego bibiturus sum "? et de voluntate Patris: unde ad Romanos octavo: " Proprio Filio suo non pepercit, sed pro nobis omnibus tradidit illum ".

20. (Vers. 12.). Cohors ergo et tribunus etc. Hic tertio ostenditur, quod comprehensio Christi fuiti ignominiosa ex parte cohortis, quia ipsum comprehenderunt et ligaverunt tanquam latronem. Ideo dicit: Cohors ergo, id est multitudo militum in una societate constituta, et tribunus, qui eis praeerat, et ministri Iudaeorum comprehenderunt Jesum et ligaverunt eum. Victor dicit, quod mos erat Iudaeis, ut, quem morte dignum iudicarent, vinctum praesidi traderent ", et ita tanquam malefactorem: ideo Matthaei vigesimo sexto dicit Dominus eis: "Tanquam ad latronem existis cum gladiis et fustibus comprehendere me". Et ligaverunt, ne fugeret, quia dixerat ludas Marci decimo quarto: " Quem osculatus fuero, ipse est: tenete eum et ducite caute".