Quaestiones.

41. Quaest. I. Sed quaeritur de hoc quod dicit: Qui amat animam suam perdet eam.

Sed omnes amant animam suam, quia dicitur ad Ephesios quinto : Nemo unquam carnem suam odio habuit, sed nutrit etc.: ergo multo minus animam odit.

Respondetur, quod anima dat intelligere vitam secundam triplicem differentiam: et haec uno modo dicitur vita carnalis, secundam quod dicitur , quod animalis homo non percipit ea quae sunt spiritus Dei. Et haec non est amanda, quia sic importat Titium: unde Ecclesiastici decimo octavo: Si praestes animae tuae concupiscentias eius, faciet te in gaudium inimicis tuis.

Alio modo dicitur anima vita naturalis, secundum illud infra decimo tertio : Animam meam ponam pro te.

Tertio modo, vita spiritualis, secundum illud Psalmi : Qui diligit iniquitatem odit animam suam.

Modo dicitur de vita, secundum quod sonat in vilium.

Sed hoc non solvit, quia Dominus hortatur ad mortem: ergo vult, quod homo det se morti, et ita habeat odio vitam naturalem. Quod si ita est, videntur mereri qui se interficiunt, ut Christo obediant.

Sed hoc manifeste falsum, quia nulli licet interficere se ipsum, sicut probatur primo de Civitate Dei .

Respondeo : Dicendum, quod intelligit de vita naturae. Sed attendendum, quod non est absolute accipiendum amare nec odire, sed in respectu, ut scilicet ille dicatur amare, qui magis eam diligit quam divinum praeceptum implere: odire vero, qui magis implere praeceptum quam servare vitam. Unde non tenetur quis mori vel se occidere nec in mortem se praecipilare debet: unde Augustinus : " Si cogatur homo alterum eligere, mortem comminante persecutore, potius eligat Deo dilecto mori quam offenso vivere ".

42. Quaest. II. Item quaeritur de hoc, quod petit salvari ex hora mortis.

i. Ipse sciebat, quod Deus nolebat exaudire: ergo indiscrete petebat.

2. Item, hoc petiit et non fuit exauditus: constat ergo, quod non in omnibus est exauditus.

Contrarium supra undecimo : Ego sciebam, quod semper me audis.

3. Si dicas, quod petitio ista fuit sensualitatis: contra: Sensualitas non se convertit ad Deum Patrem: ergo si fuit, fuit rationis.

Respondeo: Dicendum, quod in Christo duplex fuit voluntas, scilicet rationis et sensualitatis. Voluntas rationis semper conformis est Deo in volito, et propterea semper exauditur: sed voluntas sensualitatis in volito discordat a voluntate Dei, sed non in modo volendi: et ideo voluntas sensualitatis in Christo non est semper assecuta quod voluit, quia non evenit, nisi quod Deus voluit. Petitio ergo ista non fuit ex voluntate rationis procedens, sed sensualitatis: et ideo non est exaudita .

1. Quod ergo obiicitur: ad quid petebat? dicendum, quod sicut Dominus aliqua praecipit non ad implendum, sed nos instruendum: sic aliquid petiit non ad impetrandum, sed nos instruendum. Et instruxit nos in hac petitione, quod licet nobis voluntate sensualitatis aliquid proprium velle: et iterum, quod ipsa subdenda est voluntati divinae: et iterum, quod diffidere non debemus, si formidamus mortem.

3. Quod obiicitur, quod ratio petiit: dicendum, quod sermo ille formatus est secundum imperium rationis, et ratio proposuit petitionem. Et sicut advocatus aliquando non petit pro se, nec quia illud velit, sed pro alio, et quia alius vult: sic et ratio pro sensualitate petebat: nec hoc volebat, immo potius mori pro salute nostra .

43. Turba ergo, quae stabat. Postquam determinata est passionis futurae fructificatio, subiungitur hic tertium, scilicet illius explanatio, in qua procedit Evangelista hoc ordine. Primo innuitur turbas admiratio: secundo a Christo fit explanatio: tertio, turbarum dubitatio: quarto, dubitationis amotio.

(Vers. 29.). Tangitur ergo turbarum admiratio de auditu vocis illius, quia nesciebant, unde esset: propter quod dicit: Turba ergo, quae stabat et audiebat , illam scilicet vocem; dicebat tonitruum factum esse, attendentes vocis magnitudinem et sensibilitatem: et hi erant de Sadducaeis, de quibus Matthaei vigesimo secundo et Actuum vigesimo tertio : " Non dicunt esse Angelum neque spiritum " Alii vero dicebant: Angelus ei locutus est, attendentes vocis articulationem, tamen eius significatum non intelligebant. Isti erant de secta Pharisaeorum, qui dicebant, Angelos esse: unde Actuum vigesimo tertio : " Quid, si spiritus ei locutus est, aut Angelus "?

44. (Vers. 30.). Respondit Iesus et dixit. Tangitur hic secundum, scilicet illius vocis explanatio, quia ipsi nesciebant, nec propter quid esset facta nec quid significaret: ideo dicit, quare facto est: Non propter me haec vox venit, sed propter vos, quia non ad instructionem meam, sed vestram: ideo dat vocis intellectum:

45. (Vers. 31.). Nunc iudicium est mundi, scilicet in passione: nunc princeps Auius mundi eiicietur foras, scilicet qui creditur esse princeps, quia a multis gentibus adorabatur: potius est daemon pessimus reputatus: Lucae undecimo : " Cum fortis armatus custodit atrium suum, si fortior illo supervenerit et vicerit eum, universa arma eius auferet, in quibus confidebat, et spolia eius distribuet". Et ipse vicit mundum cum suo principe: unde infra decimo sexto: " Confidite, ego vici mundum ". Et modum eiiciendi principem dicit esse per passionem: propter quod dicit:

40. (Vers. 32.). Et ego, si exaltatus fuero a terra, per passionem crucis: omnia traham ad me ipsum, per fidem et dilectionem: Cantici Canticorum primo : " Trahe me post te "; infra vigesimo primo: " Traxit Simon Petrus rete in terram, plenum magnis piscibus " etc.; supra tertio: " Sicut exaltavit Moyses serpentem in deserto, ita exaltari oportet Filium hominis "; et hoc exponit Evangelista:

47. (Vers. 33.). Hoc autem dicebat, significans, qua morte esset moriturus: quoniam morte crucis, quae erat vilissima: Sapientiae secundo : " Morte turpissima condemnemus eum ".

48. (Vers. 34.). Respondit ei turba. Tangitur hic tertium, scilicet turbarum dubitatio quantum ad illos qui in Lege instructi erant: quia audierant Christum immortalem, et hic dicebat, se esse Christum, et dicebat, se moriturum. Propter quod dicunt: Nos audivimus ex Lege, quia Christus manet in aeternum.

Sed ubi hoc in Lege audierant? Intelligendum, quod Lex hic comprehendit Prophetas: et dicitur Michaeae quinto : " Egressus eius a diebus aeternitatis " etc.; Danielis septimo: "Potestas eius, potestas aeterna, et regnum illius, quod non corrumpetur"; secundi Regum septimo: " Suscitabo semen tuum post te, et stabiliam thronum regni eius usque in sempiternum ".

Et quomodo tu dicis: Oportet, exaltari filium hominis? Quis est iste filius hominis? Hoc Christus modo non dixit sub hac forma, sed supra octavo : " Cum exaltaveritis Filium hominis, tunc cognoscetis ". Modo vero dicit: " Et ego, si exaltatus fuero a terra ". Non quaerebant hoc quod audiebant, sed quod prius conceperant.

49. (Vers. 33.). Dixit ergo eis Iesus. Tangitur hic quartum, scilicet dubitationis illius amotio: et ostendit Dominus, quod illa dubitatio non veniebat de malo intellectu, sed de defectu intelligentiae, quia Scriptura atrumque de Christo dicit, et quod aeternus et quod mortalis. Ideo dicit: Adhuc modicum lumen in vobis est. Lumen est, quia creditis Christum aeternum; sed modicum, quia non creditis moriturum . Ideo hortatur, ut in fide proficiant, dum tempus habent: propter quod dicit: Ambulate, dum lucem habetis. Illud ambulare est per fidem ad Christum accedere: Psalmus : " Accedite ad eum, et illuminamini ". Et ratio subditur: Ut tenebrae vos non comprehendant, id est excaecatio infidelitatis, de quibus supra tertio: "Lux venit in mundum, et dilexerunt homines magis tenebras quam lucem ". Et periculosum est ab eis comprehendi, quia qui ambulat in tenebris nescit, quo vadat: Proverbiorum quarto: " Via impiorum tenebrosa: nesciunt, ubi corruant a. Et explanat, quid est quod dixerat ambulate, quod est credite: unde dicit:

50. (Vers. 36.). Dum lucem habetis, credite in lucem, ut filii lucis sitis. Lucii filii sunt filii Dei, quia ipse "lux vera "; et hoc fit per fidem: supra primo: " Dedit eis potestatem, filios Dei fieri,

his qui credunt in nomine eius ". Optime satisfacit, quia ab illa dubitatione non poterant liberari nisi accedendo ad eum per fidem: unde Augustinus : "Accedite, totum intelligite, et Christum moriturum et Christum in aeternum victurum et sanguinem effusurum, quo redimat, et ascensurum ad sublimia, quo perducat". Hoc est ambulare.