QUAESTIONES.

40. Quaest. I. Quaeritur hic: quia, si nulli sunt salvati per Christum, nisi pro quibus oravit: et ipse solum oravit pro Apostolis et credituris per eos: ergo illi qui crediderunt per Christum, ut Nicodemus , caruerunt beneficio orationis, et ita salutis.

Respondeo: Dicendum, quod credituri per Apostolos non tantum dicuntur qui tantum ad eorum praedicationem conversi sunt, sed etiam qui eorum vestigiis adhaeserunt. Vel potest dici, quod Dominus orabat pro his qui iam crediderunt generaliter, non tantum pro Apostolis .

41. Quaest, II. Item quaeritur de hoc, quod Dominus oravit pro credituris per Apostolos, ut essent unum.

Contra : Multi crediderunt, qui fuerunt di vulsi et retrocesserunt: ergo non fuit pro omnibus exauditus.

Respondeo: Quidam sunt de numero fidelium nomine, ut mali Christiani: quidam merito praesentis iustitiae; quidam cognitione praevisionis aeternae, de qua secundae ad Timotheum secundo : Nouit Dominus qui sunt eius: et pro talibus orat Dominus, pro aliis non, quia primae Ioannis secundo: Ex nobis exierunt, sed ex nobis non erant.

42. Quaest. III. Item quaeritur de hoc quod dicit: Sint unum, sicut et nos.

1. Quid est quod dicit, cum sint unum in essentia, homines autem esse non possunt unum in essentia?

2. Item, sicut tu in me, et ego in eis ; nulla omnino videtur similitudo.

Dixit Arius, quod erat similitudo, et sicut, cum dicitur, quod sumus unum, non propter hoc sequitur , quod sumus unum in essentia; sic nec, quando Filius dicit : Ego et Pater unum sumus.

Et male dicit, quia, quando dicitur, quod aliqui sint unum, sicut dicit Augustinus , vel necesse est, addi determinationem, vel de necessitate dicit conformitatem in natura, non tantum in voluntate; unde de duobus hominibus vel pluribus, cum sese diligunt, sunt unum recte dicitur, sed de hocine et Deo nequaquam. Unde necesse est, si Filius vere dicit Patri: Ego et tu unum sumus, quod habeant eandem naturam; si autem divina natura non est divisibilis, tunc simpliciter sunt unum.

Quod ergo quaerit, dicendum, quod similitudo est valde longinqua, sicut ibi : Estote misericordes, sicut et Pater vester misericors est. Sicut misericordia divina excedit in infinitum misericordiam meam, ita unitas unitatem.

Sed quare ecclesia malorum non facit unum, sicut Ecclesia Christi ?

Responsio est: quia, si mali conveniant in aliqua malitia exterius, differunt tamen in voluntate interius, differunt in fine, quia quilibet proprium quaerit commodum ; sed boni conveniunt in utrisque.

In parte quarta Christus eisdem petit perpetuitatem gloriae.

43. Pater, quos dedisti mihi. Quarta pars capituli est, in qua illis quibus petiit conformitatem gratiae, petit perpetuitatem gloriae hoc ordine. Primo ponitur petitio; secundo, petitionis exaudiendae ratio.

(Vers. 24.). Petitio est de gloria ; et quia gloria est per visionem Divinitatis, quam videbimus in patria ; ideo dicit: Pater, quos dedisti mihi, per praedestinationem scilicet, volo, ut, ubi sum ego, et illi sint , per gloriosam cohabitationem: supra duodecimo : " Si quis mihi ministrat, me sequatur; et ubi ego sum, ibi sit et minister meus ". Ubi sum, id est, statim futurus sum secundum humanitatem.

Vel ubi sum secundum Divinitatem, id est, sint mecum , qui ubique sum. Augustinus : " Esse cum illo magnum bonum est: nam miseri esse possunt, ubi est ille qui ubique est. Beati vero sunt cum

illo, quia semper fruendo illi adhaerent". Et quod ita intelligendum, patet per hoc quod sequitur: Ut videant claritatem meam, quam dedisti mihi. H aec est excellentia Divinitatis; ideo dicit: Quia dilexisti me ante mundi constitutionem: supra quinto : " Pater diligit Filium et omnia demonstrat illi". Hanc claritatem videbunt soli boni; Isaiae vigesimo sexto: " Tollatur impius, ne videat claritatem Dei ". Ad hanc claritatem modo conformamur per gratiam; secundae ad Corinthios tertio: " Nos revelata facie gloriam Dei speculantes, in eandem imaginem transformamur a claritate in claritatem, tanquam a Domini spiritu ".

44. (Vers. 2b.). Pater iuste, mundus etc. Tangitur hic secundum, scilicet exauditionis ratio, quare scilicet debent bi videre per gloriam, quia modo cognoscunt per gratiam: mali vero modo non cognoscunt nec tunc cognoscent: ideo dicit: Pater iuste, quia " reddes unicuique secundum opera sua ". Mundus te non cognovit: supra primo: " Erat lux vera, quae illuminat " etc; ideo non rogo pro mundo. Ego autem cognovi te, et hi cognoverunt, quia tu me misisti, et hoc me revelante: ideo dicit:

45. (Vers. 26.). Et notum feci eis nomen tuum: Psalmus : " Narrabo nomen tuum fratribus meis"; Matthaei undecimo: " Nemo novit Filium nisi Pater, neque Patrem quis novit nisi Filius, et cui voluerit Filius revelare ". Nec tantum fecit notum per se, sed amplius faciet notum per Spiritum sanctum: ideo dicit: Et notum faciam, et hoc per Spiritum sanctum, qui est amor Patris et Filii: ideo dicit: Ut dilectio, qua dilexisti me, sit in ipsis, per Spiritus sancti donationem: ad Romanos quinto : " Caritas Dei diffusa est in cordibus nostris per Spiritum sanctum, qui datus est nobis ". Et ego in ipsis, quia, primae Ioannis quarto , " qui manet in caritate in Deo manet, et Deus in eo "; et ideo dicitur ibidem:

"In hoc cognovimus, quoniam in ipso manemus, et ipse in nobis, quoniam de Spiritu suo dedit nobis". Et qui hunc Spiritum habet et Filiam securus est, ut habeat Patrem. Unde Augustinus dicit, quod " Pater Filium suum dedit in pretium redemptionis, Spiritum sanctum in pignus adoptionis, se ipsum in hereditatem adoptatis ".