QUAESTIONES.

13. Quaest. I. Sed quaeritur hic primo: cum stagnum Genesareth sit aqua dulcis et parva etiam in respectn maris , quare Evangelista appellat mare?

Dicendum, quod iuxta morem Iudaeorum hoc facit, qui magnam congregationem aquarum mare appellant, secundum illud Genesis primo : Congregationesque aquarum appellavit maria.

14. Quaest. II. Item, cum scribatur Lucae nono : Nemo mittens manum ad aratrum et aspiciens retro aptus est regno Dei: quid est, quod Petrus, qui retia reliquerat, rursus ad piscandum revertitur?

Respondet Gregorius , quod " negotium, quod ante conversionem sine peccato exstitit, hoc post conversionem repetere culpa non fuit". Unde Augustinus: "Intelligendum est, discipulos non fuisse prohibitos arte sua licita et concessa vicium necessarium quaerere, si aliud, unde viverent, non haberent".

15. Quaest. III. Item quaeritur de hoc quod dicit: Stetit Iesus in liltore: quaerit Gregorius , cum Dominus " ante passionem coram discipulis in fluctibus maris ambulaverit, supra sexto: quid est, quod post resurrectionem suam discipulis in mare laborantibus in littore stetit"?

Respondet Gregorius : " Per mare praesens saecuram significatur, per soliditatem littoris perpetuitas aeternae quietis. Quia ergo Redemptor noster iam corruptionem carnis excesserat, post resurrectionem suam in littore stabat".

16. Quaest. IV. Item, cum Dominus ante passionem iusserit, rete mitti in mare, Lucae quinto , non distinguens partem: quid est, quod post resurrectionem iubet, mitti in dexteram navigii partem ?

Respondet Gregorius : "Illa piscatio, in qua specialiter, in quam partem mitti rete debeat, non iubetur, praesentem Ecclesiam designavit, quae bonos simul ac malos colligit. Haec autem piscatio in solam dexteram missa est, quia ad videndum eius claritatis gloriam sola electorum Ecclesia pertingit, quae de sinistro opere nihil habebit ".

. 17. Quaest. V. Item quaeritur: quid est, quod Ioannes hic docet Petrum, cum dicit Petro: Dominus est f Nonne Petrus ita bene cognoscebat Dominum , ut Ioannes ?.

Respondet Chrysostomus ,quod " Petrus erat ferventior, Ioannes vero mente excellentior et perspicacior: ideo citius cognovit, sed non citius cucurrit ". - Vel potuit esse ratio, quia Petrus in piscando sollicitior erat etc.

18. Ut ergo descenderunt in terram. Sic manifestata maiestate Divinitatis per mirabilem piscium

comprehensionem, manifestat hic veritatem humanitatis per comestionem; et in hac quidem procedit hoc ordine. Primo notatur Domini providentia ad cibos parandum: secundo, benignitas ad invitandum: tertio, discipulorum illuminatio ad cognoscendum: quarto, Domini munificentia ad cibaria distribuendum.

19. (Vers. 9.). Providentia igitur ad cibaria prae-

. parandum innuitur in ciborum praeparatione, quae est facta miraculo: unde dicit: Ut ergo descenderunt in terram, viderunt prunas positas et piscem superpositum et panem, et ita prandium, ad quod invitabat, paratum erat: Matthaei vigesimo secundo : " Ecce, prandium paravi, et omnia parata ". Et haec quidem miraculo erant: unde Chrysostomus: " Non adhuc, ut ante crucem, ex materia supposita operatur, sed mirabilius ducit signa, ostendens, quoniam quod tunc ex subiecta materia faciebat propter quandam dispensationem faciebat". Vult dicere, quod ex nihilo factus est ille piscis. Nec tantum praeparavit miraculo, sed etiam praeparatio facta est Petri ministerio ad divinum praeceptum; unde sequitur:

20. (Vers. 10.). Dicit eis Iesus: Afferte de piscibus, quos prendidistis nunc: ut miraculo veritas comprobetur.

21. (Vers. 11.). Ascendit autem Simon Petrus, tanquam diligentior inter alios, et traxit rete in terram, plenum magnis piscibus, centum quinquaginta tribus: in quo ostenditur miraculi magnitudo et in numero et in quantitate. Per magnos pisces intelligimus Beatos, qui magni sunt caritate: Matthaei undecimo : " Qui minor est in regno caelorum maior est illo ". Et ad maiorem miraculi expressionem addit quod factum est circa rete: unde dicit: Et cum tanti essent, non est scissum rete: quocontra dicitur Lucae quinto : " Comprehenderant piscium multitudinem copiosam, rumpebatur autem rete". Itaque, cum tanti essent, scilicet "numero et quantitates, in tali numero fuerunt propter significantiam: vel quia numerus ille perfectionem significat, considerata proportione numerali vel quia universitatem, quia, sicut dicit Hieronymus , " tot genera piscium in mari esse, a philosophis descripta leguntur".

22. (Vers. 12.). Dicit eis Iesus. Hic notatur secundum, scilicet Domini benignitas ad invitandum discipulos ad cibum ; ideo dicit: Dicit eis Iesus: Venite, prandete: invitat ad prandium, sed in futura resurrectione invitabit ad coenam, secundum illud Apocalypsis decimo nono : " Beati, qui ad coenam nuptiarum Agni vocati sunt". Invitat nunc ad cibum corporalem, ut innuat, quod invitat ad spiritualem ; Canticorum quinto: " Comedite, amici, et bibite et inebriamini, carissimi ": et Isaiae quinquagesimo quinto: " Omnes sitientes, venite ad aquas, et qui non habetis argentum, properate, emite et comedite ; venite, emite absque, argento et absque olla commutatione vinum et lac ".

23. Et nemo discumbentium. Hic notatur tertium, scilicet illuminatio discipulorum ad Dominum cognoscendum ; unde dicit: Et nemo discumbentium, id est ad comedendum residentium, audebat eum interrogare : Tu quis es ? Unde Chrysostomus : "Cum silentio et reverentia multa sedebant, attendentes in eum ". Scientes, quia Dominus est, id est, propterea non interrogabant eum: tu quis es ? ad Hebraeos penultimo : " Serviamus placentes Deo cum metuet reverentia "; ad Philippenses secundo: "Cum metu et tremore salutem vestram operamini ".

24. (Vers. 13.). Et venit Iesus. Hic notatur quartum, scilicet Domini munificentia ad cibaria distribuendum: unde dicit: Et accepit panem et dabat illis et piscem similiter, dabat illis, ut comederent. Et similiter intelligendum, quod ipse cum eis comederit; unde Chrysostomus : " Hic quidem non dicit, quod comedit cum eis; Lucas alibi ait, Lucae ultimo: Cum manducasset coram eis, sumens reliquias, dedit eis"; unde Gregorius dicit: " Assum piscem Dominus comedit et panem ". Christus dabat, in quo se gratiarum omnium liberalissimum distributorom significabat: Matthaei vigesimo quinto : " Unicuique dedit secundum propriam virtutem ".

25. (Vers. 14.). Hoc iam tertio. Posita manifestatione, ponitur manifestationis ad praecedentes comparatio; et computatur cum praecedentibus tertia, non quia plures non fuerint, sed quia sufficit istas tres scribere ad credendum, secundum illud Deuteronomii decimo nono: "In ore duorum, vel trium testium stat omne verbum ". Ideo dicit. Hoc iam tertio manifestatus est Iesus discipulis suis, cum resurrexisset a mortuis , quasi sufficiens sit trinam manifestationem explicasse: Actuum decimo : " Dedit, eum manifestum fieri, non omni populo, sed testibus praeordinatis a Deo, nobis, qui manducavimus et bibimus cum illo, postquam resurrexit a mortuis ".