QUAESTIONES.

26. Quaest. I. Quaeritor hic de ordine historiae. Hic enim dicitur, quod haec eiectio fuit statim post primam miraculum ; Matthaei vero vigesimo primo narratur, hoc fuisse circa passionem, quando sedit super asellum.

Ad hoc respondet Augustinus de Concordia Evangelistarum quod bis hoc factum est, sed primum commemoratum est a Ioanne, secundum ab aliis.

Et per hoc solvuntur repugnantiae, quae possent obiici, quia ibi duriori modo corripit et alia verba dicit quam hic .

27. Quaest. II. Item quaeritur de inventione ovium in templo, Sacerdotes non patiebantur, quod immundi homines intrarent in templum ; quanto ergo minus de ovibus et bobus, quae templum foedarent? Multo minus videtur probabile.

Respondeo : Dicendum, quod quatuor atria erant in templo: primum erat sacerdotum; secundum, mundorum virorum ; tertium , mundarum mulierum; quartum, immundorum et gentilium. Et quodlibet istorum large appellabatur templum, et in hoc quarto invenit hujusmodi animalia .

28. Quaest. III. Item quaeritur de correctione. Quia dicitur Matthaei decimo quinto : Sinite illos: caeci sunt et duces caecorum; non videtur curasse de Iudaeorum correctione. Ut quid ergo tam acriter eos modo redarguit, cum essent incorrigibiles?

Respondeo : Dicendum, quod etsi sciret eos incorrigibiles, volebat tamen zelum suum erga domum Dei ostendere, ut praelatis exemplum daret et ut Patri se consonum ostenderet et Legis amicum, quam non venit solvere, sed ut adimpleret .

29. Quaest. IV. Item quaeritur: quare illos qui vendebant columbas, solo verbo corripuit, alios etiam facto? Et videtur, quod magis, quia per illos simoniaci designantur , qui sunt aerius corripiendi.

Respondeo: Ad hoc est ratio litteralis, quia columbae minus dehonestabant templum: mystica vero ratio est, quia per illos intelliguntur simoniaci, qui non sunt parva poena corripiendi, sed sententialiter de Ecclesia eiiciendi: vel quia per columbam intelligitur donum Spiritus sancti, quod non est eliciendum.

30. Quaest. V. Item quaeritur de hoc: cum Iudaei essent multi et furiosi, et Christus unicus et inermis: quomodo non surrexerunt in eum et occiderunt , quando ita eiiciebat eos et res eorum?

Ad hoc dicunt aliqui, quod etsi mali essent, tamen erant hypocritae: et ideo, ut non ostenderent avaritiam nec malitiam, nec turbatos se ostendunt nec eum laedunt. - Hieronymus aliter respondet, quod " igneum quiddam atque sidereum radiabat ex oculis eius, et Divinitatis maiestas lucebat in facie" , immutans eorum animum, ut non audeant in ipsum mittere manum. Unde Hieronymus maius reputat istud signum quam de Lazari suscitatione, quod unus homo inermis tot expulit et non expavit .

31. Quaest. VI. Quaeritur etiam de hoc quod dicit, quod zelus fuit in Christo. Si enim zelus importat iram, et ira perturbationem, et in Christo non potuit esse perturbatio: ergo nec zelus.

Ad hoc respondet Victor , quod zelus dicitur dupliciter: uno modo importat animi perturbationem , quemadmodum et ira, et sic non fuit in Christo: Isaiae quadragesimo secundo : Non erit tristis neque turbulentus. Alio modo zelus idem est quod fervens amor, et sic fuit in Christo; unde dicit Glossa Augustini : " Bonus zelus est fervor animi, quo mens, abiecto timore humano, pro defensione veritatis accenditur ".

32. Responderunt Iudaei etc. Manifestavit se Dominus signo auctoritatis: hic se manifestat tigna potestatis, non exhibito, sed petito et promisso. Et hoc signum fuit mirabilis sui resuscitatio, et proceditur hoc ordine. In hac manifestatione primo ponitur huius signi postulatio: secundo, postulati oblatio: tertio, oblati expositio: quarto, consequens fidei Iudaeorum aedificatio et per hoc Christ: manifestatio.

(Vers. 18.). Primo ergo describitur signi postulatio, quae facta est a Iudaeis videntibus, quod tantae auctoritatis se ostenderet. Propterea dicit: Responderunt ergo Judaei, Domino scilicet corripienti, et dixerunt ei: Quod signum ostendis nobis, quia haec facis? Quaerunt signum potestatis: primae ad Corinthios primo : " Iudaei signa quaerunt ". Simile dixerunl Matthaei vigesimo primo: " Dic nobis: In qua potestate haec facis"? Et stulte quaerebant, quia ipsum factum magnum signum erat: Chrysostomus : " O insania ! Signone opus erat, ut ea quae male fiebant, cessare faceret? Zelum vero talem accipere pro domo Dei nonne maximum signum virtutis erat "?

33. (Vers. 19.). Respondit Iesus et dixit eis. Tangitur hic secundum, scilicet signi petiti oblatio: et offert etiam eis signum maximae virtutis de resuscitatione sui: propter quod dicit: Solvite templum hoc, scilicet occidendo: soluite, id est, solvetis , et in tribus diebus excitabo illud, id est, suscitabo quasi de somno. Mors enim in Scriptura dicitur dormitio, et resurrectio excitatio: Psalmus : " Ego dormivi et soporatus sum " etc. Diebus tribus, scilicet per synecdochen; Osee sexto: " Vivificabit nos post duos dies, et in die tertia suscitabit nos ", scilicet in capite.

34. (Vers. 20.). Dixerunt ergo eiIudaei. Tangitur hic tertium, scilicet signi oblati expositio,

quia non de templo materiali hoc dicebat, sed de templo corporis sui; et Iudaei intelligebant de materiali. Propter quod dicit: Dixerunt ergo Iudaei: Quadraginta et sex annis aedificatum est templum hoc, et tu in tribus diebus excitabis illud ? Quasi dicant: hoc omnino est incredibile et tibi impossibile. Intelligendum, quod templum in prima aedificatione fuit consummatum in septem annis , sed in secunda propter guerras et impedimenta sub Zorobabel per annos quadraginta sex. De hoc Dominus non intelligebat: ideo dicit:

3b. (Vers. 21.). Ille autem dicebat de templo corporis sui. Si enim corpora nostra " templum sunt Spiritus sancti ", primae ad Corinthios sexto : quanto magis corpus Christi, "in quo Divinitas corporaliter inhabitat", secundum quod dicitur ad Colossenses secundo. Et hanc intelligentiam spiritualem non habebant nec Iudaei nec carnales discipuli, sed post resurrectionem. Ideo dicit:

36. (Vers. 22.). Cum ergo resurrexisset a mortuis, recordati sunt discipuli eius, quia hoc dicebat, de corpore suo. Tunc enim aperuit illis sensum ad intelligendum: Lucae ultimo : " Aperuit illis sensum, ut intelligerent Scripturas ". Et ex tunc crediderunt Scripturae , in qua scilicet praefigurata est Christi resurrectio, ut lona: et crediderunt etiam sermoni, quem dixerat Iesus, quia hac ratione praedicebat: infra decimo quarto : " Nunc dixi vobis, priusquam fiat, ut, cum factum fuerit, credatis".

37. (Vers. 23.). Cum autem esset. Ierosolymis. a Tangitur hic quartum, scilicet fidei Iudaeorum ludificatio ad aspectum signorum potestatis. Intelligendum enim, quod multa fecit, licet Evangelista non descripserit, sicut dicit Chrysostomus . Propterea dicit : Cum autem esset Ierosolymis in Pascha in die festo, ad quem scilicet ascenderat: multi creditis

runt in nomine eius, videntes signa, quae faciebat. Fides eorum signis innitebatur: infra septimo : i De turba autem multi crediderunt in eum, videntes signa, quae faciebat": et quia signis innitebantur, ideo in fide infirmi erant. Propterea dicit:

38. (Vers. 24.). Ipse autem Iesus non credebat semetipsum eis: non quia timeret, sed quia eorum infirmitatem cognosceret. Et quomodo hoc sciret, ostendit: quia non ut homo relatione, sed ut Deus interna visione: eo quod ipse nosset omnes: primi Regum decimo sexto : " Homines vident ea quae pareat, Deus autem intuetur cor ".

39. (Vers. 2b.). Et quia non erat opus, ut quis ei testimonium perhiberet de homine: ipse enim sciebat, quid esset in homine: Ieremiae decimo septimo: " Ego Dominus scrutans corda et renes "; ad Hebraeos quarto: " Vivus est sermo Dei et efficax et penetrabilior omni gladio ancipiti, pertingens usque ad divisionem animae ac spiritus, compagum quoque ac medullarum, et discretor cogitationum et intentionum cordis ".