17. De s. Augustino Cantnariensi.
22. In Translatione s. Barnardi.
23. In Translatione s. Benedicti.
31. De ss. Cantio, Cantiano, CantioniJla.
38. In Translatione s. Dionysii.
48. De ss. Epiphanio et Isidoro.
63. De ss. Hermelando et Baldo.
75. In Translatione s. Ludovici.
76. In Translatione s. Mariae Magdalenae.
78. In Dccollatione s. Johannis B.
82. In Translatione ss. Patricii, Cornmbae et Brigidae.
In 1. Vesperis.
Super Psalmos.
A. Celsa sancti praesulis
Donati solemnia
Piis laudum titulis
Recolat ecclesia,
Cujus nos a maculis
Eruant suffragia,
Quem nec vicit stimulis
Mors nec mundi gloria.
Ad Magnificat.
A. A progenie in progenies
Fecit misericordiam Dominus,
Qui eduxit Abraham
De Ur Chaldaeorum
Et de ultimis finibus
Vocavit sanctum Donatum,
Ut in hac terra nostra
Peregrinus esset et advena,
In illa vero patria coelesti
Cives sanctorum
Et domesticus Dei.
Ibi nobis datus
A Deo patronus
Jugiter intercedat
Pro hac sancta plebe
Et universis fidelibus.
Ad Matutinum.
Invitatorium.
Jubilemus vero David
In psalmorum carmine,
Qui Donatum collocavit
Martyrum in agmine.
In 1. Nocturno.
Antiphonae.
1. Erat Roniae puer quidam
Qui ex. legis arbore
Vitam castam, mentem fidam
Suo dedit tempore.
2. Apprehendit disciplinam
Cum collega Juliano.
Qui rejecit spem divinam
Pro honore mundi vano.
3. Insurgentem Julianum
In tormenta martyrum
Fugit ad Hilarianum
Et antistitem Satyrum.
Responsoria.
1. Cum utraque legis rota
Vir beatus mente tota
Ibat nec revertebatur
Sed cum rotis levabatur,
V. ''Quia lex Dei in ore ipsius nec
supplantabuntur gressus ejus.''
2. Sancti deprecatio
Opem fert Austerio
Propulso daemonio,
V. ''Laudavit nomen Dei cum can-
tico et magnificavit eum in
laude.''
3. Euphrosynam jam sepultam
Jubet fiscum prodere
Viro suo, qui per multam
Vini artatur solvere.
V. ''Lactatur super inventa pecunia
sicut qui invenit spolia multa.''
In 2. Nocturno.
Antiphonae.
1. Merito mirificavit
Deus suum famulum,
Quia vana non amavit
Nec mendacem titulum.
2. Scuto bonae voluntatis
Dei vir innititur,
Per quod nubes caecitatis
A Syranna pellitur.
3. Hinc honore coronatur
Pastoralis gloriae
Et patrono gloriatur
Tali plebs Aretiae.
Responsoria.
1. Ex levitae manibus
Calix lapsus crepuit,
Quem vir Dei precibus
Integrum restitnit.
V. ''Vohmtatem timentium se fa-
cit Dominus et deprecationem
eorum exaudit.''
2. In tutelam Dei jecit
Spem indissolubilem,
Dum draconem interfecit
Pontem dans potabilem.
V. ''Eruit a morte animas civium
suorum alens eas in fame.''
3. Mortuum resuscitavit,
Qui convicit impium
Exactorem, cui monstravit
Scripti testimonium.
V. ''Quia dolose egit in conspectu
Domini, ut inveniretur ini-
quitas ejus.''
In 3. Nocturno.
Antiphonae.
1. Confidens in Domino
Regis Theodosii
Filiam a laqueo
Eruit daemonii.
2. Hic in monte studuit
Dei requiescere,
Dum cum suis docuit
Regem Christum credere.
3. In virtute, Domine,
Tua rex laetatur,
Dum in tuo nomine
Credens baptizatur.
Responsoria.
1. Ecce novus hic Elias,
Per quem terrae siccitas
Irrigatur per pluvias
Prece sua traditas.
V. ''Dominus dedit benignitatejn
et terra dedit fructum suum.
''2. Ut Donatus praesentetur,
Trux Quadratianus
Jubet, cum quo detinetur
Et Hilarianus.
V. ''Considerat peccator justum et
auaerit mortificare cum.''
3. Hodie jubar aethereum
Per ascensum purpureum
Ad Salomonis aureum
Transit reclinatorium
Bibens passionis fluvium.
V. ''De torrente in via bibit, propte-
rea exaltavit caput.''
Ad Laudes.
Antiphonae.
1. Miles Dei se virtute
Cingens fortitudinis
Spernit poenas, pugnat tute
Spe beatitudinis.
2. Ejus os lapidibus
Tundi dum jubetur,
In hymnis et laudibus
Deum confitetur.
3. In te, Deus, anima
Donati sitivit,
Per te quaeque maxima
Pati dum cupivit.
4. Benedicens Dominum
Carceris ergastulo
Solvit multos hominum
A languoris vinculo.
5. In excelsis laudans Deum
Capitis sententiam
Subit, talem per trophaeum
Vehitur ad patriam.
Ad Benedictus.
A. Benedictus Deus, qui nos
Hoc patrono visitavit,
Per quem regno coelesti nos
Nati sui David
Hujus mundi post declinos
Decursus haereditavit.
In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Confractum calicem vitreum
Donati orationibus
Redintegravit Dominus,
Cujus unam partem
Abstulit diabolus
Ad suam ignominiam
Nostraeque salutis gloriam,
Quia cum desit in fundo calicis,
Nulla tamen exinde
Gutta distillat.