42. De sancta Ebba.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.
A, Ave sidus coelestis curiae,
Flos et decus, Ebba, Britanniae,
Tuos tuis adstantes laudibus
Coeli tecum adjunge civibus.

Ad Magnificat.
A. Christe, salvator

et amator hominum,
Qui es sponsus

et corona virginum,
Tua, quaesumus,
laetetur ecclesia

Tuae Ebbae

tibi solvens praeconia,
Ut quicunque

ejus gaudent officio,
Tuo semper

subleventur auxilio.

Ad Matutinum.
Invitatorium.
Adoretur

Christus rex gloria,
Qui glorificat
Elbam in aethere.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Sicut florem vitis munera
Sic Ebbam in stirpe regia
Felix produxit Britannia.

2. Ethelfridi regis filia,
Oswiu soror eximia
Et Egfridi erat amita.

3. Claris exorta natalibus

Mundum fido, formam moribus.
Et sexum vicit virtutibus.

4. In urbe triumphans Coludi
Carne munda et corde simplici
Caput diri contrivit colubri.

5. Divino conducti foedere
Et viri simul et feminae
Sub ea gaudebant vivere.

6. Puellis matrem instantia
Et viris patrem constantia
Quam mira se dedit gratia.

Responsoria.

1. Etbelridam instruxit sedula,
Quae nupta et sine macula
Relicta regali copula
Ebbae facta est discipula,

V. Labori commutans otia,

Claustro regnum et duris mollia.

2. Dum quidam nolentem nubere
Raptu molitur opprimere,
Latenti maris confinium
Triduo dedit praesidium,

V. Contra tyrannum superbiens
Et montem undis praemuniens.

3. Sanctorum Ebba frequentiam
Optabat ob verbi gratiam,
Quae exemplis atque monitis
Formam dabat sibi subditis ;

V. Praeclaris per orbem titulis
Ex multis effulsit meritis.

4. Cuthbertus Ebbam praecipuo
Amore complectens assiduo
Subjectos sibi instruere
Et hanc gaudebat invisere,

V. Licet ut vivus consortia
Devitaret muliebria.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Contemnens mundi gloriam
Per carnis continentiam
Christo se dedit hostiam.

2. Ut paradisus effloruit,
Sic ille locus enituit,
Dum vita sanctorum claruit.

3. Invidit serpens successibus
Et primis nocendi artibus
Venenum infudit mentibus.

4. Sicut Eva virum exuit,
Sic forma viros destituit
Et stellas in luctum eruit.

5. Dum ita luderet furia,
Haec hostis inter illudia
Ebbam latebat injuria.

6. O felix mater et domina,
Funde pro nobis precamina
Et nostra terge peccamina,

Responsoria.

1. Adampnanus noctu fletibus
In stratu vacans et precibus
Coelesti accepit nuntio
De loci hujus excidio,

V. Ostensa est ei visio
Crudeli nota praesagio.

2. Revelabat Ebbae postea
Peritura flammis omnia,
Sed id habebat solatii,
Ipsa vivente non fieri,

V. Tanti quippe erat meriti,
Quod possent casus tam miseri
Ipsa vivente non fieri.

3. His virgo verbis admonita
Corda pavore perterrita
Ad primos actus erigere
Salubri instabat opere,

V. Coelestem iram repellere
Et vires hostis reprimere.

4. Salvatoris Christi famula
Post hujus vitae curricula
Felix perceptura bravium
Ad regni venit palatium,

V. Relinquens terrae corpusculum
Et inferens coelo spiritum.

In 3. Nocturno.
Ad Cantica.

A. Sicut rosa super

aquarum rivulos
Virtutum Ebba

profudit flosculos
Et sicut sponsus

sponsatam monilibus,
Sic Ebbam Dominus

ornat virtutibus.

Responsoria.

1. Post mortem matris ad pristina
Reversi sunt flagitia,
Quos truci statim incendio
Divina consumpsit ultio.

V. Olim Loth egresso Sodomam,
Sic post Ebbam plebem pessi-
mam
Divina consumpsit ultio.

2. Quam mira, quam mirabilia
Sunt tua, Christe, magnalia,
Qui tuae Ebbae praeconia
Ditas multiformi gratia.

V. Fugantur enim daemonia
Et regis dantur subsidia.

3. O virgo prudens et inclita,
Quam tanta decorant merita,
Veniam nobis pro crimine
Apud Christum supplex obtine,
V. Ut mereamur in aethere

Cum sanctis tecum convivere.
4. De nocte saeculi
carnis e carcere
Prudens et vigilans
et pulchra facie
Accensa lampade
conscendit libere

Ad sponsi thalamum,
ad thronum gratiae;
V. Quae pro peccatis hominum
Intercedat ad Dominum.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Gratuletur pia

mater ecclesia
Superni regis

collaudans magnalia
In suae virginis

sacra memoria.

2. Aegrotis exhibens

salutis opera,
Quae dum viveret

in hac carne tenera,
Super afflictos

pia gessit viscera.

3. Contractos erigit,

os mutis aperit,
Caecos illuminat,

larvas exterminat,
Et laesos reparat

et clausos reserat.

4. Benedicat Ebba Dominum,
Ebbam exaltet os hominum,
Quae lucet in choro virginum
Nec lucis habebit terminum.

5. Quam laudabilia

Virginis praemia,
Cujus memoria

Dat beneficia,
Moestis est laetitia,
Salus cunctis et gloria.

Ad Benedictus.

A. Benedictus Deus

Israel Dominus,
Ex altis oriens

quem nescit terminus,
Qui Ebbae vitam lucifiuam
Et lucem dedit perpetuam.