53. De sancto Firmino.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.
A. Coelorum Dominum
glorificemus
Firmini celebris
festa colentes,
Cujus concelebrat

voce perenni
Festum tripudians
ordo supernus.

Ad Matutinum.
Imitatorium.
Adoremus Dominum,
Confessorum praemium,

Qui coronat gloriosum
Super aethera Firminum.

In 1. Nocturno.

Aatiphonae.

1. Stemmate praeclarus,

vir nomine Faustinianus,

Doctrinae speculum,
fidei jubar Ambianensis,

Ecclesiae genuit,

quem Firminum vocitant.

2. Cujus principio
vita beata

Maturis teneros

sensibus annos
Oppressit veterum

facta sequendo.
3. Ne fervor juvenilis eum

vacuum superaret,
Otia diffugiit

mentem perimentia, sacris
Saepius insistens

precibus librisque legendis.

Responsoria.

1. His studiis puer iste

refertus amore superno,
Delicias spernens

mundanae luxuriei,
Optabat patriae

coelestis adire senatum,
V. Moribus egregiis

praeponens alma caducis.
2. Aetatis lubricae

quae poscunt tempora, vitans
Et magnis modicos

ornans virtutibus artus,
In robur meruit

mundus transire virile,
V. Quod nullus potuit,

nisi sacro flamine fultus.
3. Carnis ab illecebris

Emerso flore juventae
Jam vir exstans hic beatus
Bella parat vitiis

Fidei circumsitus armis,
Ut corona perfruatur
V. Multiplices vigil exsuperat
cuneos vitiorum.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Vestitum nudis,

dans esurientibus escam
Munere largifluo,

parce sibi quaeque ministrans,
Supposuit pedibus

crimen avaritiae.

2. Actibus et verbis

conservans corpus honestis,
Arcem conscendens

optandae virginitatis,
Tutus despexit
spicula luxuriae.

3. Congaudens laetis

et moestis compatiendo,
Exoptans aliis,

quaecunque sibi cupiebat,
Vires pestiferae

subruit invidiae.

Responsoria.

1. Cumque jam salutis auctor,
electorum gaudium,
Talis vitae declarandum
comprobaret meritum,
Mira coepit operari

per hunc suum famulum,
V. Ne lateret indigentes

luce lumen splendidum.

2. Hac Johannes, Lugdunensis

pontifex egregius,
Fama viri gaudens factus

claris pro magnalibus,
Grates rerum patri solvens

intimis ex sensibus,
Convocatis Gallicanis

in unum praesulibus,
Ambianicis Firminum

consecravit plebibus.
V. Ut benignis verbum Dei

ipsius sermonibus
Pullularet profanorum

occultatum vepribus.

3. Gloriosus hic antistes
Ambianis remeans
Tam benigne quam prudenter

plebem sibi traditam
Invitavit ad coelestem
introducens patriam,
V. Verbis atque factis docens
eos vitae semitam.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Haec inter Romam

pergendi magna voluntas
Accidit illi,
Ut loca, quae cineres
Petri Panlique tegebant,
Viseret orans.
2. Excepit gaudens

fama volitante patronum
Advenientem
Papa Vigilius hunc,

vigilis quem nomine dignum
Vita docebat.
3. Expleto voto

triduoque moratus ibidem
Cum patre summo,
Ne comissa sibi

plebs desolata magistro
Vim pateretur
Hostis perdocti,

reditum, tueatur ut ipsam,
Poscit ab illo.

Responsoria.
1. Summus ad haec praesul
Firmino dicta beato
Sacra paravit:
Ad patriam regredi

concedimus atque jubemus,
Sancte sacerdos,
Jus et apostolicum
Romani laude senatus,
Ecclesiaeque
Gentibus occiduis
nostra vice praeficientes
Praesulibusque,
V. Agricolam, messis

Domini quoque multiplicetur,
Eligimus te.
2. Apostolicis praeceptis
Exhortatus vir insignis
Urbem redit Ambianis,
Ubi plenus sanctitatis
Post haec vixit multis annis ;
Sicque clarus claris signis

Carnis viribus abjectis
Coeli jungitur catervis.

V. Reddidit caecatis visum,
Claudis gressum,
Liberavit, quos vexabat
Vis iniqua daemonum.

3. Adest dies gloriosa
Annuatim recolenda,
Qua confessor venerandus
Carnem reliquit Firminus,
Ut post carnis vitae lapsum
Deo vivat in aeternum.

V. ''In lege Domini fuit voluntas
ejus die ac nocte.''

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Sanctus Firminus

coelestibus adsociatus
Signis mirificis,

quantus erat, docuit.
2. Ad cujus sanctum

languentia membra sepul-
chrum
Vires antiquas
coelitus recipiunt.
3. Creditur aetherea

pastor Firminus in aula
Subveniens miseris
talibus indiciis.

i. Sit, benedicte Deus,

tibi gloria, quem benedicit,
Quisquis sanctorum
festa pie recolit.
5. Laudemus Dominum

moderantem sceptrapolorum ,
Per quem Firminus
confessor glorificatur.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Ave, pastor gloriose,
Ave, confessor inclite,
Firmine vir sanctissime.

Ave, regi regum tuae
Preces, pater, sunt acceptae,
Qui te sanctum sanctissima
Sua probavit dextera,
Cum missarum solemnia
Celebrares supplens cuncta
Tua manu consecranda.
Tuis quapropter precibus
Emunda, quae commisimus.