98. De sancto Valarico.

In 1. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Coelitus ostensis

signis quam pluribus almis
IIoc festum sancti

celebremus jam Valariei,
Ipsius ut meritis

celebrando juvemur opimis.

Ad Matutinum.
Invitatoriirm.

Regem regem veneremur
Mente devotissima,

Qui beatum Valaricum
illustravit gratia.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Beatus vir Valaricus
Adhuc aetate parvulus
Ad literarum studia
Sacrarum vovit pectora.

2. Pascens patris oviculas
Ad scholas ibat properans
Et capta lectiuncula
Redibat ad custodiam.

3. Afflatus sancto spiritu
Tam capax mentis redditur.
Ut infra breve spatium
Totum sciret psalterium.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Nam fervore sacri zeli

ad majus progreditur,
Monachorum jam delegit

sacram vitam ducere,
Unde quondam nominatum

appetit coenobium.
2. Pater ejus in moerore

tunc conversus animi
Perurgere coepit eum

totis simul nisibus,
Ne parantes sic relinquens

fieret extraneus.

3. Sed nec pater neque abbas
neque ejus monachi
Ulla prece neque ullis

comminationibus

Amovere potuerant

a suo proposito.

Responsorium.

Hic vir sanctus Ambianis

civitatis partibus
Se tradebat, quendam reum

cum suspensum prospicit,
Huc cucurrit pietatis

commotis visceribus,
Probaturus, apud Deum

cujus esset meriti.

V. Ut cadaver jam defuncti
Ad terram deposuit,
Se prostrato super eum
mox ad vitam rediit.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Ferox judex hoc dedignans,
quod reus revixerat,
Rursus eum deputavit
duci ad suspendia.

2. Servus Dei Valaricus

tunc inquit ad judicem:
Audi, judex, te non decet

ultra istum perdere,
Quem Deus resuscitavit

suo sacro munere.
3. Jam tyrannus his devictus

a crudeli animo
Condonavit servo Dei

suum, quem redimerat.

Responsoria.

1. Aeger quidam dissolutis

membrorum compagibus
Sancto Dei Valarico

delatus adducitur,
Qui a tactu viri Dei

adsurrexit validus.
V. Totus in se videbatur

ita esse debilis,
Quod a nulla parte sui

se movebat corporis.

2. Alter rursus jam defertur

captus a daemonio,
Qui pro sua feritate

sutus erat corio,
Sed dum sanctus fudit preces,

compunctus in animo
Captivatus inimici

caruit dominio.
V. Adsit nobis apud Deum

hic in adjutorio
Ejus sacro interventu

et potenti merito.

3. Iste sanctus venerandus

est in multis laudibus,
Tam multis miraculorum

proditus prodigiis,
Lapis vivus sic insertus

Dei aedificio,
Velut magnes ferrum trahens

qui sic cunctos trahere
Nitebatur ad se, ut hos

Christo lucrifaceret,
V. Ut sol ille rutilabat

virtutum per opera,
Radiis doctrinae sacrae

populos illuminans.

Ad Laudes.
Antiphonae.
1. Vir illustris Valaricus
pio semper opere
De virtute in virtutem
studuit proficere.
2. Ut fidelis atque prudens,
quem Deus statuerat,
Monachorum rexit pater
insignem familiam.
3. Tam honestum vitae cursum
Egit, dum adviveret,
Ut exemplum castitatis
omnes in se caperent.

4. Semper Deum benedicens
laborabat labiis

Neque somno acquiescens

aut sumendis epulis.

5. Laudem Deo decantare

ita regulariter

Providebat, ut mens voci

concordaret pariter.

Ad Benedictus.
A. Almum diem celebrantes

viri tam sanctissimi
Ipsum nobis invocemus,

ut ejus suffragiis
Mereamur absoluti

culparum flagitiis
Coelo frui, quo conjunctum

supernorum civibus
Exsultare eum facit

benedictus Dominus.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. O confessor gloriose,

quem Deus magnificans
Illustravit sub hac carne,

diversis languoribus
Ut oppressos expedires,

obsessos daemoniis,
Audi preces, qui te colunt,

per te apud Dominum
Ut impetrent, quod exposcunt,

coeleste subsidium.