39. De sancto Dompnolo.

In 1. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. Gloriosi confessoris
Dompnoli solemnia
Coetus noster celebranda

devote suscipiat,
Quo superna mereamur
perfrui laetitia.

Ad Matutinum.
Invitatorum.

Salvatorem mundi omnes
adoremus Dominum,

Qui ereptum terris sanctum
sacerdotem Dompnolum

Sublimavit laureatum
ad coeli palatia.

In 1. Nocturno.

Antiphouae.

1. Iste sanctus a primaevo
jussa sequens Domini
Omni morum probitate
insignis enituit.

2. In quo quanta lux coelestis
gratiae succreverat,
Ejus sacri depromebant
actus et eloquia.
3. Qui fervore inflammatus
fidei catholicae
Praepollebat in doctrina
lucis evangelicae.

Responsoria.
1. Venerabilis confessor

Christi, sanctus Dompnolus,
Generosis oriundus
praedicatur fratribus,
V. Generosior futuras

generosis actibus.
2. Ille nondum evolutis
annis puerilibus
Rudimentis mancipavit
sese liberalibus,
V. Ut superna instituta

hauriret felicius.
3. Hinc abunde exornatus
gemina scientia
In pontificali digne
sublimatur cathedra,
V. Utriusque testamenti
suffultus peritie.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.
1. Et quod praedicabat ore,
exhibebat opere,
Ut audire mereretur
boni servi Euge.
2. Cumque nimis rutilaret
caritatis lampade,
Jure sibi arridebant
et virtutes ceterae.
3. Dabat enim potum siti,
cibum fame tabidis,
Vestem nudis, tectum vagis,
supplementum languidis.

Responsoria.
1. Qui lucerna constitutus
jam super candelabris
Copiose attendebat
gregem sibi creditum,
V. Hortans eum ad sapernum

festinare bravium.
2. Caeco visum reparavit
ejus sparsa oculis
Lympha stillans ex ablutis
manibus pontificis,
V. Quem perfectum probatumque
colliriis exstitit.

3. Alter caecus postulavit

ab eo praesidium,
Cui praesul restauravit

luminis officium,
V. Pronus miser acclamabat:

fer, pater, auxilium.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.
1. Rutilabat exornatus
flore parsimoniae,
Unde mire redolebant
fructus abstinentiae.
2. Nam labores et aerumnas,
sitim et inedias
Algoresque computabat
pro Christo delicias.

3. Talibus tantisque signis
virtutum conspicuus
Infitiatur cleri, plebis
ordinisque laudibus.

Responsoria.
1. Dum offertur viro Dei
quidam paralyticus,
Confestim expulso morbo
sanitati redditus
V. Sacerdote pro misello

orante devotius.
2. Virum quendam agitatum
furore daemonico
Dei servus sanitati
pulso reddit zabulo
V. Oleo Unitum sacro

crucis cum signaculo.
3. O superni senatorum
gemma capitolii
Atque sidus jam coeleste

victoris eximii,
Dompnole, nobis aetemi
iram placa judicis,
V. Qui conjunctus gloriaris
coetibus aethereis.

Ad Laudes.
Antiphonae.
1. Ad superni regis laudem
decus atque gloriam
Transitus beati viri
digeramus ordinem.
2. Dissolutionis suae
imminente tempore
Diem ejus atque horam
praedixit certissime.
3. Quo audito confluebant
ad eum quam plurimi
Medicinam exspectantes
animae et corporis.

4. Qui exinde redeuntes
Iactabantur maxime,
Quod nequaquam spei suae
frustrabantur munere.

5. Jam condigne tumulatus
sacerdos post triduum
Daemone fugato sanum
reddit energumenum.

Ad Benedictus.

A. Quicunque morbo tabidi,
Cujusvis valetudinis,
Petebant ejus tumulum
Salutis ob auxilium,
Reportabant ad propria
Incommodi remedia.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Recolentes frequentemus
tanti festa praesulis,
Qui hac luce fruens multis

claruit miraculis,
Ad postremum sociatus

civibus aethereis,
In Jerusalem superna

collocari meruit,
Ubi ejus mereamur
adscribi suffragiis.