47. De sancta Eniinia.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.
A. Supernorum regis sponsa,
virgo Christi Enimia,
Peccatorum mole pressos

tuis leva precibus,
Ut digni efficiamur

sanctorum collegio
Et in coelis gloriemur
Cum illis in gaudio.

Ad Magnificat.

A. Gloriosa solemnitas

festivum movet gaudium,
Tibi laudes exsolvimus,

Christe, lumen fidelium,
Qui virginem Enimiam

plenam summis virtutibus
Servasti sine macula

tuis castis amplexibus.

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Trinum et vinum Dominum
Laudemus, regem virginum,
Qui transvexit Enimiam
Ad pacem et ad gloriam.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Sancta proles Enimia,
regione Germania
A summis mundi regibus
carnis traxit initia.

2. Crevit regalis soboles

sexum vincens et saeculum,
A mundo pedem retrahens,
manum, mentem et oculum.

3. Pudoris elegantia

seu pulchritudo virginis
Per totam currit patriam
et per fines regiminis.
4. Contemnit regum nuptias
puella sine macula,
Unam et mundam hostiam
se Christo vovens sedula.
5. Uterque parens sobolem
urget ad matrimonium,
Sed virgo Christum asserit
suum sponsum, non alium.
6. Non patet ullus virgini
evasionis aditus,
Sed virgo rogat Dominum,
ut adjuvetur coelitus.

Responsoria.

1. Laetus chorus fidelium
Honestum ducat gaudium
Et festum tantae virginis
Sonet in mundi terminis,
Quae post devictum saeculum
Mercedis gustat epulum.

V. Jam enim hiems transiit,
Jam asper imber abiit,
Nam Hierusalem filia
Coeli conscendit atria.

2. Celebremus virginis
festum cum amore,
Nec sit modus gaudii
hujus sub honore

Atque dignis vocibus

dignam collaudemus,
Totam diem laudibus

ejus occupemus,
Ut nos salvet, protegat

virgo gloriosa,
Cujus ante Dominum

mors est pretiosa.
V. Conlaudemus virginem

summae sanctitatis,
Quae subire voluit

magis lepram gratis,
Quam ut mundae perderet

signa castitatis.
3, Beatum dico populum,

beata est et patria,
Cui tanta conceditur

protectionis gratia,
Virgo mater eximia,
Sponsa regis et filia,
V, Quae cultum sprevit regium
Propter coeleste gaudium,
Sua nos prece maxima
In parte servet optima.
4. In petra quondam Moyses

cum Deo foedus pepigit,
Nunc petrae solitudinem

puella mitis eligit,
Ut per mentis munditiam
Divinam captet gratiam.
V. Columba nitens advolat

In sanctae rupis ostium,
Ubi frequenter immolat

Contritum sacrificium.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Virgo regina denique

gravi lepra percutitur,
Sic prorsus a contagio
nuptiali redimitur.
2. Probatur aurum Domini,
non laeditur incendio,
Et piam fidem vegetat,
non fatigat attritio.

3, Monetur virgo postmodum
divina tacta gratia,
Ut Burlefontis citius
petat arta confinia.

4, Divinis ibi fontibus

virgo per ter abluitur,
Et trinitatis balneum
optata salus sequitur.

5. Remittit ergo socios

post sanitatis gaudium,
Cujus haec vallis jugiter
persentit beneficium.

6. Jesu, decus Enimiae,

merces, amor et meritum,
Ancillae tuae precibus
nostrum absolve debitum.

Responsoria.

1. Lucerna non sub modio
Virtutis lucet radio,
In montium latibulis
Fulget virgo miraculis
Ejusque prece languidi
Sani fiunt et validi.

V. Curat in Christi nomine
Obsessos aegritudine,
Nec frustratur remedio
Ejus fisus auxilio.

2. In oculis videntium
Salvavit morte filium,
Virgo leproso cuidam
Sanavit carnem languidam,
Et nos sua prece pia
Salvificet Enimia.

V. Auro caret et opibus
Virgo, dives virtutibus,
Inter deserti nemora
Sanat mentes et corpora.

3. Virgo est Sion filia
Et virgo est ecclesia,
Revera Dei gratia
Et virgo est Enimia,
Virgo, quae Deum genuit,
Quod bonum ipsa meruit.

V. Haec sunt Dei monilia,
Castitatis insignia,
Per hanc exsultant angeli,
Laetantur et archangeli.

4, Salve, mater Enimia,
Salve, proles eximia,
De tenehris exsilii
Te clamant tui filii,
Ut quibus das terrestria,
Des precibus coelestia.

V. Te dominam deposcimus,
Quam coelo dignam credimus.

In 3. Nocturno.
Ad Cantica.

A. Te, Deus omnipotens,
Supplici voto deposcimus,
Ut interventu virginis Enimiae
Noxia a nobis cuncta depellas
Et optabilia bona concedas.
R esponsoria.

1. Quam felix es, Enimia,
Quae nunc in coeli curia
Inter castrorum agmina
Corona fulges gemina,
Rosam portans et lilium,
Quod duplex signat gaudium.

V. Virginitas est lilium
Et animi munditia,
Rosa carnis supplicium
Et jugis abstinentia.

2. Famem, rupis exsilia
Pro coelo fert Enimia,
Parvo se damnat carcere
De Dei certa munere,
Nec se prodit in termino,
Quia se servat Domino.

V, Fugit cohors phantasmatum
Virginitatis sabbatum,
Ut vincat motus sensuum,
Iter conscendit arduum.

3. Cum Marina totis sensibus
Versatur circa plurima
Et cum Maria Domino
Adhaeret devotissima,
Nunc portat pondus pauperum,
Nunc orat Deum iterum.

V. Plena summis virtutibus
Sanctis insistit actibus,
Amans Deum et proximum,
Carnem domans et animum.

4. O castitatis
Merces vera,
Deus, virginis
Tuae precibus
Nobis coeleste
Tribue regnum.

V. O mater Enimia,
pro nobis ora.

Prosella.
Coelestis Dei
Sis causa nostrae spei,
O sponsa regis,
Suscipe tui laudes gregis.

Enimia,

Quae post vestigia

Jam agni curris in gloria,

Quae noxia

Contemnens gaudia

Ad coeli venisti praemia;

Roga regem hodie
Misericordiae,
Ut nos sua gratia
Salvet per omnia.

Custos ecclesiae,
Largitor veniae,

Lumen veram de lumine,
Deprehensos in crimine

Virginis precibus
A malis omnibus,
Christe, nos ablue
Et coeli tribue
Agmini.

Ad Laudes.

Antiphonae.

1. Virgo prudens Enimia
Carnis persolvit debitum,
Laetetur nunc ecclesia
Ejus extollens meritum.

2. Jam haec est virgo sapiens
Ferens lucem et oleum,
Quae sporisi vocem audiens
Mortis evasit laqueum.

3. O beata Enimia,
Nostri mater eximia,
Tu roga natum virginis
Pro nobis reis criminis.

4. Amica regis gloriae,
Sponsa Christi eximia,
Suos conservet hodie
De summa poli curia.

5. Resultet vox fidelium
Et laudet regem gentium,
Qui sic decorat virgines
Inter electos ordines.

R. Jesu decus Enimiae
Merces amor et meritum

V. Nostrum absolve debitum.

Ad Benedictus.

A. Declinat noctis nubilum,
Lucis adspirat radius,
Catervam nostram visitat
Sol Christus, Dei filius,
Nam gustat suum praemium
Virginitatis gloria,
Nam cernit regem gentium,
Suum sponsum, Enimia.

Luce comptam et oleo
Quam vere judex comperit,
Secura stabit ideo
Tunc, cum secundo fulserit.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. O beata, quae jam sponsum
virginem amplecteris,
Jam quocunque vadit agnus,

agnum virgo sequeris,
Fac orando, ne tradamur

ignibus tartareis,
Cum frumentum justus judex
dividet a paleis.

Alia Antipliona.
O virgo Enimia,
Laus, decus et gloria
Es in coeli patria,
Quia per te hodie
Gaudet regnum Fraiiciae,
De quo tuus humilis
Genitor ac nobilis
Fuit rex et dominus.
Per te pusillanimes
Effecti sunt incolumes,
Sicque Deus miracula
Facit per te per saecula.