91. De sancto Suithuno.

In 1. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Laetare, plebs Ventoniae,
Gaude, gens Stanangariae,
Dum refert solis orbita

Nostri patris solemnia,
Suithunus dictus nomine,
Fide fortis et opere,
Per bonae vitae merita
Ascendit ad coelestia.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Exultare Deo

nos condecet et jubilare,
Suithunuin cui complacuit

super astra vocare.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Orthodoxis parentibus
Suithunus puer editus,
Legem servans dominicam
Vitam ducit durissimam.

2. Servit Deo in timore
Et exsultat cum tremore,
In sanctis vivens moribus
Exemplum praebet omnibus.

3. Multis eum virtutibus
Mirificavit Dominus,
De clericatus ordine
Sanctum parit justitiae.

Responsoria.

1. Sanctus Suithunus

pastor paterque futurus,
Ex orthodoxis

clarisque parentibus ortus,
V. A puero didicit

ferre jugum Domini.

2. Traditur ingenuis

studiis puer erudiendus
Doctrinisque sacris

et moribus instituendus,
V. Ascendens gradibus

presbyter efficitur.

3. Praesul Ventoniae

vacuam moriendo reliquit
Sedem, Suithunus

Domino donante recepit ;
V. Hoc rex, hoc clerus

annuit et populus.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Deum amans fideliter
Sacratur ille presbyter
Sub Helmstauo pontifice
Civitatis Vintoniae.

2. Honoris illum gloria
Coronat Dei gratia,
Divina spargens semina
Verbis et vita praedita.

3. Ales divini operis

Transmigrat in montem Dei,
Sancta illius anima
Templi fit sancti machina.

Responsoria.

1. Ordine sublimis

merito sublimior csse
Coepit et intendit

de sancto sanctior esse,
V. Mundi hujus tenebras

sprevit et illecebras.

2. Pauperibus miseris

semper solitus misereri,
Quae fuerant fracta,
reparavit pauperis ova,

V. Mirantes factum

magnificant Dominum.

3. Vivendi metas

adduxit labilis aetas,
Exit ab hac vita,

datur illi vita beata,
Obviat angelica

coeli cum rege caterva
V. Et cum laetitia

sede locat supera.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Adesse cupit sedulo
Coelesti tabernaculo,
Ingressus sine macula
Requiescit per saecula.

2. Aeterno regi paruit,
Terreno et complacuit,
Dum bonum dat consilium
Et fidele obsequium.

3. Evoluto post tempore
Et defuncto antistite
Rege, plebe petentibus
Fit pater et episcopus.

Responsoria.

1. Congeries gibbi

miseranda gravabat egenum
Jam fuerat juncta

genibus junctura genarum,
V. Invenit auxilium,

dum venit ad tumulum.

2. Dives homo monstris
furialibus exagitatus,
Flatu pestifero,

vultus horrore gravatus,

V. Dum tumulum visit.
laetitiam repetit.

3. Signorum virtute potens
meritisque corruscans
Et super afflictos

omni pietate redundans
Festicolis miserere tuis,
Suithune, precamur,
V. Coetibus angelicis

per te jungi mereamur.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Praesul Suithunus,

virtutum lampade clarus,
Hanc linquens vitam
scandit ad aetheream.

2. Subreptum sibi terra patrem
languensque requirit,
Quo concive polus
gaudia festa facit.

3. Cum locus exiguum premeret,
cum vile sepulchrum,
Gloria virtutum
magnificabat eum.

4. Omnibus infirmis

factus medicina salubris
Omnes curat eos
pestibus a variis.

5. Laus tibi, summe Deus,
tibi coeli concio profert
Suithunusque pater:
laus tibi, summe Deus.

Ad Benedictus.

A. Laetabunda dies

anno currente revixit,
Gaudia festa facit,

solemnia laeta reduxit,
Dum Domini servus

Suithunus ad alta vocatur,
Ad superas sedes

mundi de valle levatur,

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Magne sator mundi,

Suithunum magnificasti,
Te quoque Suithunus

gloria magnificat.
Illum de terra

magna virtute levasti,
Quemque levas coelo,

gloria magna tibi.