86. De sancto Rapliaele.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.

A. Cum rectos ex congruo
deceat laudatio,
Magis decet angelos
in coeli palatio.

Ad Magnificat.
A. Celebremus in terris
Raphaelis opera,
Qui summi imperii

adsistit ad latera,
Unus ex principibus
in patria coelesti,
Arcens malos spiritus,
qui nobis sunt infesti.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Trinum Deum collaudemus
regnantem in caelis,

Recolentes memoriam
sancti Raphaelis.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Coeli, qui sunt spiritus
patriae coelestis,
Enarrant Dei gloriam
signis manifestis.
2. Mira res ostenditur,
cum Tobias sanatur,
Humanam effigiem
Raphael imitatur.
3. Quanta justis moestis datur
spes misericordiae,

In viando
Cum Tohiae mittitur
Raphael consolando.

Responsoria.

1. Miserator Dominus
et justus retributor
Tobiae famulo suo
factus est adjutor,
Cum factus sit egenus.
V. Furtivum abhorruit
Et sua distribuit
Pietate plenus.
2. Sanctus pater solus jacens
Deo derelictus,
De suo relevamine
cogitat afflictus,
De massa mutuata.
V. Decem talenta tradidit
Gabello, qui non reddidit
Pecunia munerata.
3. Pater filium vocavit,
Ignotam viam imperavit,
De qua juvenis dubitavit;
O Deus, qui tuos salvas,

V. Hic cum quaerit,
Socium reperit
Archangelum
Succinctam ad valvas.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.
1. Sicut puer egreditur
Et canis insequitur,
Mater fiens conqueritur
Prole non praesente,
2. Lumen, ait, oculorum
a nobis misisti
Et nostrae senectutis
baculum transmisisti
In filio absente.

3. Pater reversurum sperat,
Gratum semper iter erat
Angelo ducente.

Responsoria.
1. Dificultas itineris
Prima intimatur,
Per hostem nostri generis
Ad Tigrim paratur
Bellua marina,
V. Puerum vorare voluit,
Quem in siccum attrahit
Gratia divina.

2. Benedictus Dominus,

Qui angelum mandavit
Et ministrum mortis
In pastum paravit,
Quem occidit juvenis
et exenteravit;
V. Angeli consilio
Pro viae edulio
Piscem reservavit.
3. Doctus tam medicus
Nusquam auditur,
Ut Raphael tam practicus,
Qui lumen largitur
Caeco veterato,
V. Admirando opere
Qui felle et jecore
Fit sospes iterato.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Felix iter peragit
juvenis Tobias,
Cujus viam dirigit
magnus Azarias.

2. Nam nemo securius
viam ducitur
Sequente sanctum angelum
immersum in Deo.

3. Ductu Raphaelis

fit cognatus hospes
Exsultansque pater
pueri fit sospes.

Responsoria.

1. Sara stirpis Jacob nata,
Miro modo reservata
Multisque commaritata
Mansit in opprobrio.
V. Azarias prudens factor
Fit Tobiae procurator
Tractans de conjugio.

2. Tobias juxta legis
procedentem morem
Raguelis filiam

petit in uxorem,
Sed de praedecessorum
expavit dira sorte.
V. Angelus tunc consolatur,
Jecur piscis reservatur,
Ut servet se a morte.

3. Ad nuptias proceditur,
Dos magna conceditur,
Thalamum ingreditur
Tobias cum uxore.
V. Tunc insistunt precibus,
Desistunt ab amplexibus,
Salvantur a terrore.

In Laudibus.
Antiphonae.
1. Ingressi nupti thalamum

se totos dant ad Dominum,
Ut precibus et lacrimis
fugetur daemonium.
2. Parentes sunt pavidi,
ne novus conjugatus
Per daemonem ut ceteri
foret strangulatus.
3. In crastino consurgunt
quam laeti parentes,
Quod filium cum filia
reperiunt viventes.
4. Decantant altithrono,

qui adstant, omnes laudes,
Qui daemonis per angelum
superabat fraudes.

5. Cum sanctum matrimonium
Tobias consummabat,
Devotas Deo gratias
Anna decantabat.

Ad Benedictus.
A. Raphaelis solemnia
omnes Christiani
Cum Tobia celebrent,
ut sospites et sani
A suis languoribus

cito liberentur
Et a malis omnibus
semper conserventur.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat
A. Collaudemus Dominum
regem saeculorum,
Et jubilemus spiritu
plausu laetabundo,
Venerantes in genere
chorum angelorum
Et Raphaelis in specie
festa corde mundo.