38. In Translatione s. Dionysii.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.

A. Veni, pater Dionysi,
Veni de Graecia,
Veni de Gallia,
Veni, decus paradisi,
Ut te Germania
Laeta foveat cantans,
Pie Franciam supplantans.

Ad Magnificat.
A. Gaude, Teutonia, thesaurum

Pretiosiorem jam retinens quam
aurum,

Ossa sacra insignis Gallorum
apostoli,

Areopagitae, Graeciae didascali

Et gentium doctoris quondam
discipuli,

Pro cujus laude gaudentes exul-
tant populi.

Ad Matutinum.
Invitatorium.
Est huc translata

Gallorum gloria grata,
Hinc vigiles Christo

Templo jubilemus in isto.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Magnificus Imperator,
Loci praesentis ornator,
Arnolphus Caesar quaerebat
Et ad Germanos ferebat,
Ut Dionysii sacras
Traduceret reliquias.

2. Usus pia fraude
Caesar dignus laude
Perfrui voto meruit,
Quod solo presbytero aperuit,
Quem his aptum novit.

3. Clericus cernens affectum
Tantum imperatoris
Pia fallacia corporis
Sacri reliquias furatur,
Quas imperator Arnolphus
Germanis invebi collaetatur.

4. Sancti praesulis reliquias
Dionysii Arnolphus
A Gallia reductas
Tempore vitae suae devotius
Secum ferens glorificavit,
Sed nostram eis ecclesiam
Moriens pie locupletavit.

5. Felix Areopagita,
Gemma Graeciae polita,
Ratisponae modo pausat,
Hoc Arnolphus Caesar causat.

6. O felicem dolum,
Quo Germamae solum
Tanto thesauro ditescere,
Tanto flore nitescere
Meruit munere Augusti
Fallendo non injusti.

Responsoria.

R. Primum Athenis

Dionysius docuit,
Demum Parisius, illic martyr

ibidem deponitur
Et per Arnolphum postmodum

ad nos devectus,
Sacris ossibus sacrat locum

hunc flos electus,
V. Per vas Graeciae,
Tas electionis,
Potum Gallis gratiae,
Transmisit Germaniae
Nunc cum patronis.

R. Vicit Parisius

et victor ibi tumulatur,
Inde Dionysius
pater hic translatus humatur,
V. Graecia quo prole,

quo lucet Gallia sole.
R. Coelum perlustrat tertium,
Hinc ordinat commercium,

Coetorum choros limitans,
Pauli volatum imitans.
7. Officia hierarchica
Distinxit et angelica.

R. Ecce Graeciae doctorem
Et Galliae conversorem
Urbium foves corona
Marchiarum, Ratispona,

V. Arnolphi magni per donum
Nobilem servas patronum.

In 2. Nocturno.

Antiplionae.

1. Doctoris Pauli discipulus,
Nobilis Dionysius,
Est Graeciae flos insignis,
Areopagi didasculus
Fit Galliae specialis apostolus.
2. Primo fit praesul Atheniensium,
Post haec Parisiensium
Gentium doctor.
8. Coelum cum Paulo
niagisfro penetrat
Ejusque secreta
mundo reserat.
4. O Dionysi

Tuis resurgant precibus
A peccati faecibus
His allisi.

5. Philosophorum d octissime,

Dionysi,
Qui secutus magistrum

Paradisi
Secreta perlustras
Fraudes hostis callidas,

Nunc invisi.

Responsoria.
1. Tecta latent tenebris

Loca, quae lux orbe celebris
Deserit ablata,

qua luget gens viduata.
V. Tu loca Gallorum

viduasti, gemma polorum.

2. Dum capsa deponitur,
Novus fons producitur,
Fur pius abluitur

V. Fonte, Dionysi,

scaturigo potens paradisi.

3. Jubar nobile Graecorum,
Dionysius, Gallorum
Doctor, martyr martyri
Emmeramo praesuli
Praesul junctus est simili.

V. Sanctus hic et ille
Manus misericordiae
Nostrae pandant miseriae.

4. Convertens ad fidem Gallos

Graccorum radians lucerna,

Flos Dionysius,

Pridem Parisius

Triumpho potitus

Ibidem est situs,
V. Translatus in Ratisponam tan-
dem

Meritis sacrat eandem.

In 3. Nocturno.
Responsoria.

1. Dum devotio Caesaris
Per ossa sacrati patris
Maximum duceret jubilum,
Loca contegit nubilum,

V. Quae lux tanta deseruit,
Caligo mox operuit.

2. Corruscatapudnoscarnelocatus
Hierarchiae scriba beatus,

V. In terris scribens angelica
Pandat nobis nunc coelica.

3. Lumen Grajorum

praefulgens arte sophorum,
Areopagi lux,

quem tu, verae fidei dux,
Paule, Deo ferens,

primus qui rexit Athenas,
Parisius palma

fretus deponitur alma.

V. Denuo translatus

apud Imbripolimque locatus,
Hanc sacrat ecclesiam

comes, Emerame, tibi jam.
4. O praedulcis Areopagita,
Graeciae margarita,
Qui dum Gallorum patriam

convertis
Martyrii palmam adeptus
Proprium caput manibus detu-
listi,
In Fraueia primo sepeliri voluisti.
V. Hinc translatus Ratisponam
Ultimo die reddendam
Apud Emmeramum martyrem
Praestolaris coronam.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Constans veritas inventa,
Et signis et scxipto contenta,
Nec locum reliquit jam dubiis,
Dionysii hoc ossa esse in templo.

2, Leo veri signa videns
Affirmavit rem confidens,
Omne dubium relidens.

3. Papa rem expertus
Certo scrutinio,
In hujus templi scrinio
Sanctum esse doctorem
Promulgat mundi confinio.

4. En lapides fiunt testes,
Teutoniam quod honestes,
Dionysi sanctissime,
Huc translatus novissime.

5. Per Augustum huc translate
Et per papam promulgate,
Nos defendas, hic locate.

Ad Benedictus.
A. Te Paulus dedit

Christo, duce te credit
Gallia, Machari,

qua martyr vis tumulari,
Tandem translatus
hac pausas aede locatus.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Fidelis Caesar, beatis
reliquiis potiri
Gaudens, apud illas

ipse sepeliri
Praeelegit, Dionysii
Sese sperans praesidio

et tutela fulciri,
Unde et desiderium

est impletum in hoc viri.

Hic est ille Arnolphus,
Qui ad Macharii ferbuit cultum,
Quem et dilexit multum.
Hic est enim ille Arnolphus,
Qui ei, quem vivus coluit,
Tandem mortuus abesse noluit
Martyri Christo glorioso,
Quem in coelis coronatum
Novit lapide pretioso.