84. De sancta Barbara.

1 De spineto surgit rosa,
Barbara fit gloriosa
De stirpe gentilium.

2 Simulacrum detestatur,
Iesum Christum protestatur,
Almi patris filium.

3 Fontem precibus creavit,
Quo se Christo desponsavit
Universo corpore.

4 Tactu digiti praedignum
Pretiosae crucis signum
Formavit in marmore.

5 Tres personas trinitatis
Coepit tribus designatis
Fenestris astruere.

6 Ira pater inflammatur,
Sumpto gladio conatur
Filiam transfigere.

7 Petra solvitur ut cera,
Quam intrat virgo sincera,
Palam fit pastoribus ;

8 Proditur, sed proditoris
Fit locustae grex pastoris
Pro suis erroribus.

9 Hinc Christus incarceratam.
Sanat valde cruentatam
Apparens cum lumine ;

10 Admiratur gens peccatrix,
Quod nec vulnus nec cicatrix
Patebat in virgine.

11 Ignem perfert lampadarum.
Detruncatum mamillarum,
Malleatum capitis ;

12 Sed ab angelo sanata,
Zelo Dei stimulata
Manet in propositis.

13 Nuda postquam agitatur,

Stola candida velatur

Angelicis manibus.

14 Voce de caelo vocata
Sumit cuncta postulata
Pro suis supplicibus.

15 Poenis variis adflicta

Tandem patris ense stricta
Choros intrat virginum.

16 Mox Dioscorus feritur,
Quod nec eius cuius scitur,
Tactus igne fulminum.

17 O rex regum adorande,
Barbarae qui venerandae
Recolunt memoriam,

18 Sicut illi promisisti,
Nos de mundo iube sisti
Translatos ad gloriam.