32. In Dedicatione Ecclesiae.

1 Hierusalem
et Sion filiae
Coetus omnis

fidelis curiae
Melos pangat
iugis laetitiae,
Alleluia.

2 Christus enim
desponsat hodie
Matrem nostram

norma iustitiae,
Quam de lacu
traxit miseriae,
Ecclesiam.

3 In Spiritus

sancti clementia
Sponsa sponsi

laetatur gratia,
A reginis
laudum cum gloria
Felix dicta.

4 Dos ut datur,
crescit laetitia.
Quae dos, quanta?
Triplex potentia,
Tangens caelum,
terras et stygia
Iustitia.

5 Mira loquor,

sed sana credere:
Foederatam

tam largo munere
De proprio
produxit latere
Deus homo,

6 Formaretur

ut sic ecclesia;
Figuratur

in pari gloria
Adae costis

formata femina,
Hostis Eva.

7 Eva fuit

noverca posteris,
Haec est mater
electi generis,
Vitae portus,
asylum miseris
Et tutela,

8 Pulchra, potens,
partu mirabilis,
Ut luna, sol,

fulget spectabilis,
Plus acie
multo terribilis
Ordinata.

9 Multiplex est,
singularis, una,
Generalis

et individua,
Omnis aevi,
sexus simul una
Parit turmas ;

10 Haec signata

Iordanis fluctibus,
Haec, quae venit
a terrae finibus
Scientiam
audire comminus
Salomonis.

11 Sic typicis

descripta sensibus,
Nuptiarum

induta vestibus
Caeli praeest
hodie civibus
Christo iuncta.

12 O sollemnis

festum laetitiae,
Quo unitur

Christus ecclesiae,
In quo nostrae
salutis nuptiae
Celebrantur !

13 Coetus felix,

dulce convivium
Lapsis ubi

datur solacium,
Desperatis
offertur spatium
Respirandi ;

14 Iustis inde

solvuntur praemia,
Angelorum

novantur gaudia,
Lata nimis

quod facit gratia
Caritatis.

15 Ab aeterno

fons sapientiae
Intuitu

solius gratiae
Sic praevidit
in rerum serie
Haec futura.

16 Christus ergo

nos suis nuptiis
Recreatos,

veris deliciis,
Interesse
faciat gaudiis
Electorum.