51. De sancta Agnete.

1 Laus sit regi gloriae,
Cuius formam gratiae
Solis splendor

obstupescit,

2 In hortos ecclesiae
Lilia colligere

Tamquam sponsus
dum processit.

3 Ecce, Agnes invenitur
Et inventa colligitur
Lilium de lilio;

4 Annulo cuius munitur
Et in sponsam eligitur
Regi, regis filio.

5 Cuius fervens in amore
Spernit mundum

cum decore
Blandimentis nec tormentis
Emollita iudicis;

6 Cumque mentis in fervore
Sponsum quaerit

sponsae more,
Spoliata vestimentis
Densis latet capillis.

7 Tunc inducta lupanari
Cella fulget ut solari
Splendore lucis copia.

8 Ab angelo consolari
Meruit atque velari
Cyclade auro contexta.

9 Illic, virgo

ne tangatur,
Impudicus suffocatur,
Pro quo Agnes dum precatur,
Reviviscit iuvenis.

10 Per quem Christus

dum laudatur,
Plebs hinc furens indignatur,
Agnum magam protestatur
Tradens hanc incendiis.

11 Sed ignis obstupens cedit
Nec agnam nec lanam laedit
Eius roris et pudoris
Non ferens potentiam ;

12 Cuius guttur ensis caedit
Mortique vita succedit ;
Ecce, vidit, quod cupivit,
Per sponsi praesentiam.

13 Ergo postquam sic triumphat,
Virgo martyr gaudens intrat
Sui sponsi thalamum,

14 Apud quem nunc intercedat,
Ut nobis caeli concedat
Intrare palatium.