75. De sancto Augustino.

1 De profundis tenebrarum
Mundo lumen exit clarum
Et scintillat hodie;

2 Olim quidem vas erroris
Augustinus vas honoris
Datus est ecclesiae.

3 Verbo Dei dum oboedit,

Credit errans et accedit

Ad baptismi gratiam ;

4 Quam in primis tuebatur,
Verbis scriptis exsecratur
Erroris fallaciam.

5 Firmans fidem, formans mores
Legis sacrae perversores
Verbi necat gladio ;

6 Obmutescit Fortunatus,
Cedunt Manes et Donatus
Tantae lucis radio.

7 Mundus marcens et inanis
Et doctrinis tritus vanis
Per pestem haereticam

8 Multum coepit fructum ferre,

Dum in fines orbis terrae

Fidem sparsit unicam.

9 Clericalis vitae formam
Conquadravit iuxta normam
Coetus apostolici ;

10 Sui quippe nil habebant
Tamquam suum, sed vivebant
In commune clerici.

11 Sic multorum pro salute
Diu vivens in virtute
Bona tandem senectute
Dormivit cum patribus.

12 In extremis nil legavit,
Qui nil suum aestimavit,
Immo totum reputavit
Commune cum fratribus.

13 Salve, gemma confessorum,
Lingua Christi, vox caelorum,
Scriba vitae, lux doctorum,
Praesul beatissime !

14 Qui te patrem venerantur,
Te ductore consequantur
Vitam, in qua gloriantur
Beatorum animae.