91. De s. Bernardino Senensi.

1 Plaude, coetus paupertatis,
Bernardini sanctitatis
Efferens praeconia,

2 Vitae per quem ac doctrinae
Mundo veritas divinae
Fulsit lucis gratia.

3 Ortus Massae, civitate
Mariae, nativitate
Nobili prosapia ;

4 Hinc devotus a primaevo

Virgo toto mansit aevo

Virginis clementia.

5 Orta saeva peste Senis
Languentibus et egenis
Iuvenis obsequitur.

6 Eruditus triviali
Scientia literali
Caelitus perficitur.

7 In excessu crebro mentis
Cibo, somno carnem demptis
Atterit et verbere.

8 Flens prostratus dum precatur
Crucifixus hunc adfatur:
"Nudum nudus sequere."

9 Mundum spernens, opus, genus
Sub Francisco fit egenus
Die, quali nascitur,

10 Moxque primo tali die
Praedilectus hic Mariae
Celebrasse dicitur.

11 Iesum unctus hic e caelo
Praedicabat Pauli zelo
Eliaque spiritu,

12 Ut compuncti regnum Dei
Assequantur per hunc rei
Mortis ab interitu.

13 Foeneranti, furi, moecho
Scelestique Iesu praeco
Nulli palpat vitia ;

14 Sic micante dextra Christi
Innumera cedunt isti
Scelerum flagitia.

15 Cur ambitur praesulatus?
En, amplius sublimatus
Hic est, qui tres renuit.

16 Caecos, mutos, aegros cunctos
Restaurarique defunctos
Per hunc Deus adnuit.

17 Praeco regis et lucerna,
Fac, spiremus ad superna
Dans hic patrocinium,

18 Ut talenta nobis data
Referentes duplicata
Intremus in gaudium.