52. De sancta Agnete.

1 Agno Dei iubilemus,
Per quem Agnes transit nemus
Tenebrarum saeculi.

2 Annos scandens pubertatis
Sponsum quaerit castitatis
Et amplexus osculi.

3 Tribus annis super decem
Incupitam gestit necem
Nece vitam cambiens;

4 Migrat virgo non annosa,
Sed nimis ingeniosa
In mundo nil ambiens.

5 Non terretur verbere,
Nun mulcetur munere
Celebris puella ;

6 Lupum sternit rapidum,
Sui male cupidum,
Humilis agnella.

7 Lupanari traditur
Innocens puellula,
Sed pudor non frangitur
Latens cordis cellula.

8 Corpus hinc detegitur
Impudenter nimium;
Capillis absconditur.
Secretum virgineum.

9 Lux de caelis emicat,
Pudoris umbraculum,
Procum sternit, indicat
Virtutis miraculum.

10 Sic excelsi dextera
Vertit in tristitiam,
Quod crearat misera
Cohors ad lasciviam.

11 O mirandam sanctitatem
Virginis et meritum !
Vitae reddit novitatem
Tendenti interitum.

12 O stupendam caecitatem
Gentis nimis asperae!
Non mutat crudelitatem
Eunctum cernens vivere.

13 Babylonis rabiem

Attentat miserrima,
Ignis parat aciem
Ad membra tenerrima.

14 Astro ut empyreo

Sponsa Christi iubilat
In flammis et roseo
Vultu salva rutilat.

15 Ensis inde mergitur

In cervicem lacteam.

16 Virgo sic recipitur

In sortem aetheream.

17 Ubi summo cum amore
Regem videt in decore,
Cuius pascit visio ;

18 Ubi dio madens rore
Vernat Israelis more
Comparata lilio.

19 Quo perfundi nos implora
In undena, martyr, hora
Desudantes vineae.

20 Et tu, Iesu, nos irrora,
Ne nos foro standes mora
Nummo fraudet gloriae.