2. De sanctis Apostolis.

Ascribitur Adamo de S. Victore.

1 Cor angustum dilatemus,

Ut senatus exaltemus

Laudes apostolici ;

2 Laeta linguae mens collaudet,
Quae si laudi se defraudet,
Fructus laus est modici.

3 Petro laudis sit primatus,
Cui provenit principatus
In sacrum collegium ;

4 Petro tradit claves caeli,
Petro credit ut fideli
Curam Christus ovium.

5 Paulus, tuba veritatis,
Cultum suadet pietatis,
Obstat idolatriae;

6 Post sudores tot agonum
Dat athletae Christus donum
Coronam iustitiae.

7 Gaudens sequi Christum ducem
Fert Andreas promptus crucem.
Promptus ad suspendium ;

8 Plebs Aegeam, hinc Aegeas
Adit crucem, sed. Andreas
Renuit remedium.

9 Supergressus vim naturae
Verbum Dei cernit pure
Par Johannes aquilae;

10 Nil aut parum mortem sensit,
Qui corrumpi non consensit
Corpus corruptibile.

11 Unum nomen, una fides,
Unam paene poenam vides
Utriusque Jacobi:

12 Ferro collum huic abscidunt,
Fuste caput huic elidunt
Contribules reprobi.

13 Haeret Thomas, timet prius,
Videt, palpat, clamat pius
Deum mox et Dominum ;

14 Indos Christo lucrifecit,
Quorum rex hunc interfecit,
Nec rex, sed vir sanguinum.

15 Philippus lustrans Scythiam
Fide purgat spurcitiam
Veteris perfidiae;

16 Morum silet barbaries,
Martis ruit effigies,
Crux habetur gloriae.

17 India distans ultima
Deo vocatur proxima
Fidei compendio ;

18 Bartholomaeus impiis
Fidem firmat prodigiis
Et vitae impendio.

19 Spreto quaestu telonei
Publicano Verbi Dei
Delegatur gratia ;

20 Pane vitae praemunitus
Secus aram non invitus
Christum placat hostia.

21 Fines ingressus Persidis

Fidem propalat perfidis

Iudas accito Simone ;

22 Spargunt doctrinae semina,
Delent profana numina,
Curant delusos daemone.

23 Non secutus fortuitum,
Sed fortis regens exitum
Matthiam Deus eligit.

24 Barnabae felix meritum.
Quo collega per Spiritum
Paulus salvandos colligit.

25 Caeli cives, digni dici
Christi fratres et amici,
Consessuri iudices,

26 Quando fremet furor irae,
Date nobis non sentire
Flammas, culpae vindices.