87. De sancto Bartholomaeo.

1 Eia, Christo cantica
Nostra sonet musica
Vocum per discrimina I

2 Sancto Bartholonieo
Solvat in hoc cuneo
Clara modulamina;

3 Cuius praedicatio
Grata fit Polemio
Dissolvendo crimina.

4 Nam detectis artibus
Astaroth fallacibus
Et Berith versutia

5 Contra vatem proprium
Ad suum imperium
Cohibet daemonia.

6 Quidam venit obvius
Daemoni obnoxius
Et captus insania
Clamat prae vesania:

7 "Sanctc Bartholomee,
Concivis aetheree,
Tua me praesentia
Trahit ad incendia."

8 Ad haec sanctus
Ut vir tantus:
" Obmutescant
Et quiescant

Tua testimonia !"

9 Linquit raptum
Iam vas aptum,
Tristis exit,
Quem detexit,
Spiritus nequitia.

10 Regis nata,
Mancipata
Hosti duro
Iam securo
Patitur ergastula ;

11 Timet pater,
Timet mater
Ferre manum,
Non in vanum

Horrent ora patula ;

12 Spumat, frendet furibunda,
Cito quidem mitiganda;
Nam voce apostolica
Vis labescit daemonica.

13 Videns pater relevatam
Gravi iugo suam natam,
Baptismatis mysteria
Suscepit cum laetitia.

14 Hinc Astrages rex iratus,
Toto corde conturbatus
Misit servos
Mox protervos

Ad fraterna moenia.

15 Ducunt sanctum decollandum
Decollantque laetabundum,
Quem sanctorum
Angelorum

Triumphalis curia

16 Evehit in gloria.