QUAESTIO V

An de dignitate possit praecognosci quid est

Arist hic cap. 1 et deinde cap. 8. Aver, hic text. com. 2. et 2. Metaph. cap. 4. Themist. Philopon. et D. Thom. in hunc locum. Fonseca 1. Met. cap. 2. q. 2. sect 8. Conimb. in 1. primi Poster. q 3. art. 4. Complut. disp. 17. q. 2. Aversa q. 28. Log. sect. 5.

Videtur quod sic, tanta complexio est in Syllogismo, et unio, quanta est in Dignitate, sed de Syllogismo potest cognosci quid est , non obstante sua complexione (aliter de Syllogismo non posset esse scientia:) ergo de Dignitate potest praecognosci quid est, non obstante complexione.

Item propositio immediata definitur in isto primo libro,non obstante complexione: ergo eadem ratione Dignitas potest definiri, et habere quid.

Item, esse non est nihil, hujusmodi Dignitatis est esse, (praecognoscitur enim quia est) ergo Dignitas habet esse, sed omne habens esse, est quid, ergo de Dignitate praecognoscitur quid: sequitur ergo quod de Dignitate praecognoscitur quid est. Dicitur hic negando consequentiam, ad probationem dicitur quod licet Dignitatis sit esse, non tamen habet quid, quia est complexum, et complexum non habet quid. Unde non sequitur, est habens esse, igitur est quid, vel habens quid, nisi supposito quod illud sit simplex, et non compositum.

Contra, quod complexio non impedit, arguitur, ut prius.

Item, esse vel est esse verum, vel inseparabiliter concomitans essentiam. Si primo modo, necessario praecognoscitur de Dignitate, quia est; ergo quid est, quia suum esse est. Si secundo modo, adhuc sequitur, quod esse praesupponit essentiam, et quod supponitur, sequitur quod est, ergo sequitur ad quid est.

Item propositio definitur sic ; Propositio

est oratio verum, vel falsum significans ; ergo Propositio habet quid, quia definitio, et quid sunt eadem, et tamen Propositio est quoddam complexum. Dignitas ergo potest habere quid, non obstante ratione complexi. Dicitur hic, quod Propositio non definitur in quantum est quoddam complexum acceptum sub ratione complexi, sed sub ratione incomplexi.

Contra, in definitione ponitur haec particula, Significans verum, vel falsum, sed nihil significat verum, vel falsum,nisi complexum sub ratione complexi: ergo Propositio ut hic definitur, significat complexum sub ratione complexi.

Item, Dignitas secundum id quod est, significatur : ergo de Dignitate praecognosci potest quid significatur per nomen.

Ad oppositum est Aristoteles 1. hujus, dicens, quod de Dignitate praecognoscitur solum, quia est.

Item, si de Dignitate praecognoscitur quid est, tunc ex Dignitate, et illo quid, posset fieri, una propositio immediata, sive Dignitas, eadem ratione ista Dignitas haberet quid,et ex isto quid, et Dignitate esset alia, et sic in infinitum, quod est inconveniens. Inconveniens est ergo dicere quod Dignitas habeat quid .

Ad quaestionem dico, quod de Dignitate solum praecognoscitur, quia est. Probo, quia Dignitas facit cognitionem de conclusione, sed non ens conclusioni nihil facit ; ergo oportet quod de Dignitate praecognoscatur quia est.

Item ostendo, quod de Dignitate non praecognoscitur quid est simpliciter, quia quid est simpliciter est solius incomplexi, sed Dignitas est quoddam complexum ; ergo, etc. Quod autem non habeat quid, patet ex intentione Aristotelis 7. Metaphysic. text. 10. dicit enim quod homo albus non habet quid, eo quod est ens per accidens, sive aggregatum. Sed Dignitas est magis aggregatum, quam homo albus ; ergo Dignitas non habet quid. Similiter de eo non praecognoscitur quid, scilicet quod significatur per nomen, quia non habet quid, sed plura quid aggregata, solum ergo de Dignitate praecognoscitur quia est.

Ad primam rationem dicitur, quod Syllogismus potest considerari secundum quod est complexum, sub ratione complexi acceptum, et isto modo non habet quid. Alio modo consideratur secundum quod est quoddam complexum,acceplum sub ratione incomplexi,et isto modo habet quid,et definitionem ; ut sic enim significatur per vocem incomplexam, ut per hanc vocem Syllogismus,et concipitur ab intellectu nostro,et isto modo de Syllogismo praecognoscitur quid est, non tamen de Dignitate secundum quod Aristoteles intelligit ; quia Aristoteles intelligit de Dignitate ut est complexum acceptum sub ratione complexi.

Ad aliud per idem, Proposilio immediata non definitur, secundum quod est complexum acceptum sub ratione complexi.

Ad aliud similiter dicitur, negando consequentiam, de Dignitate praecognoscitur, quia est: ergo quid est ; et ad probationem, eodem modo sicut prius, quia Dignitas non habet quid, licet habeat esse. Quid enim solum est alicujus incomplexi, quod est objectum intellectus simpliciter.

Ad rationem contra hoc dicitur, quod esse concomitatur essentiam Dignitatis, ideo sequitur, quod essentia Dignitatis praecognoscitur, sed ex hoc non sequitur, quod de Dignitate praecognoscatur quit, quia quid solum est ejus quod est objectum intellectus simpliciter, essentia autem potest esse complexi, et incomplexi, et cujuscumque alterius entis.

Ad aliud de Propositione sicut prius.

Ad rationem contra illud, dicitur quod haec particula, Significans verum, vel falsum, potest comparari ad Propositionem sub ratione incomplexi, et potest comparari ad Propositionem sub ratione complexi, sicut ad hanc totam,, Homo est animal sub sua integritate. Primo modo comparatur ad Propositionem ut quid. Secundo modo comparatur ad Propositionem ut quale, vel qualificans.

Ad primam, cum dicitur, quod nihil est significans verum, vel falsum, nisi complexum sub ratione complexi,dicitur quod hoc est verum qualitative: quidditative tamen accipiendo verum, vel falsum, Propositio assumpta falsa est, quia solum hoc habet Propositio accepta sub ratione incomplexi.

Ad aliud dicitur, quod de Dignitate non praecognoscitur quid est, quod per nomen significatur, quia Dignitas non habet unum quid, sed plura congregata, et ideo de Dignitate non praecognoscitur quid est, quod per nomen significatur: ejusdem enim est praecognitio quid est, quod significatur per unum, vel habet unum quid, etc.