IN LIBRUM PRIMUM POSTERIORUM ANALYTICORUM ARISTOTELIS QUAESTIONES

 QUAESTIO I

 QUAESTIO II

 QUAESTIO III

 QUAESTIO IV

 QUAESTIO V

 QUAESTIO VI

 QUAESTIO VII An de subjecto possit cognosci

 QUAESTIO VIII

 QUAESTIO IX

 QUAESTIO X

 QUAESTIO Xl

 QUAESTIO XII

 QUAESTIO XIII

 QUAESTIO XIV

 QUAESTIO XV An haec conditio,

 QUAESTIO XVI

 QUAESTIO XVII

 QUAESTIO XVIII

 QUAESTIO XIX

 QUAESTIO XX

 QUAESTIO XXI

 QUAESTIO XXII

 QUAESTIO XXIII An Genus per se praedicetur de Differentia

 QUAESTIO XXIV

 QUAESTIO XXV

 QUAESTIO XXVI

 QUAESTIO XXVII

 QUAESTIO XXVIII

 QUAESTIO XXIX

 QUAESTIO XXX An inhaerentia sit de essentia accidentis

 QUAESTIO XXXI An tertius modus sit modus inhaerendi

 QUAESTIO XXXII An quartus modus sit modus inhaerendi

 QUAESTIO XXXIII

 QUAESTIO XXXIV

 QUAESTIO XXXV

 QUAESTIO XXXVI

 QUAESTIO XXXVII

 QUAESTIO XXXVIII

 QUAESTIO XXXIX

 QUAESTIO XL

 QUAESTIO XLI

 QUAESTIO XLII

 QUAESTIO XLIII

 QUAESTIO XLIV

 QUAESTIO XLV

 QUAESTIO XLVI

 QUAESTIO XLVII

QUAESTIO XLIII

Utrum Dialectica sit scientia communis

Aristot. hic cap. 12. text. 27. Averroes ibidem. Doctor q. 2. Universal. Tartar. quaest, 1. Proaemial. Joan. Anglicus et Brasav. super quaest. 2. Univers. Doctoris. Joan. de Magist. quaest. 9. hujus. Faber. Theor. 1. cap. 1.

Quod non videtur; scientia dicitur communis a communitate subjecti, sed subjectum Dialecticae est Syllogismus, qui non est communis praedicatione ad subjecta aliarum scientiarum,

Item, scientia distinctionem et denominationem capit a fine, sed finis Dialecticae non est communis, imo particularis ; igitur, etc. Minor patet, quia finis Dialecticae est opinio ; opinio autem distinguitur contra scientiam, et per consequens est finis particularis.

Item, Metaphysica est scientia communis, igitur non Dialectica. Consequentia patet, quia si utraque esset communis ad omnes scientias, tunc sic duo essent aeque communia in scientiis, Dialectica igitur non erit communis.

Item, Demonstrativa est communis ad omnes scientias, non igitur Dialectica.

Ad oppositum est Aristoteles.

Ad quaestionem dicitur, quod Dialectica est scientia communis, sicut vult Aristoteles.

Est tamen sciendum, quod Scientia dicitur communis dupliciter. Uno modo communilate subjecti. Alio modo communitate applicationis. Primo modo Metaphysica est scientia communis, quia considerat ens, quod est commune ad omnia subjecta omnium scientiarum. Secundo modo Dialectica est communis ; Dialectica enim est de Syllogismo tanquam de subjecto. Sed Syllogismus est communis commmunitate applicationis: potest enim applicari ad subjectum cujuslibet scientiae, quia quaelibet scientia utitur Syllogismo. Et ideo dicit Aristoteles, quod Dialectica cum sit inquisitiva, ad omnium methodorum principia viam habet.

Ad primum argumentum, dicitur, quod scientia potest esse communis communitate applicationis, et tamen particularis particularitate finis. Et sic Dialectica est particularis in praedicando, tamen est communis communitate applicationis ad omnes scientias. Potest enim opinio in qualibet scientia causari per Syllogismum Dialecticum.

Ad aliud, quod Metaphysica est scientia communis communitate subjecti in praedicando. Sed Dialectica est scientia communis non communitate subjecti, sed applicationis, et ita diversimode est haec communis et illa.

Ad aliud, quod aeque Demonstrativa est scientia communis communitate applicationis. Sicut enim in qualibet scientia contingit arguere Dialectice ex probabilibus communibus, ita in qualibet scientia contingit arguere demonstrative ex propriis. Unde in hoc quod utraque applicatur omnibus, utraque est communis, applicatur tamen diversimode, et in hoc differunt, etc.