10

καὶ τρισκαιδέκατον ἀρί- θμει τῶν ἀποστόλων, καὶ παῖδας παίδων ἐπὶ θρόνου τῆς βασι- λείας ἰδεῖν, ει γε Λέοντος ἐξ ̓Ισαυρίας συστοιχεῖ πως τῷ δόγματι. μὴ ὑπισχνουμένου δὲ ἀλλ' ἀπαναινομένου, τὴν ἐξώλειαν καὶ ἀπώ- λειαν καὶ κρημνοὺς καὶ βάραθρα ἠπειλῆσθαι τούτῳ ἐπόμνυε ἐκ θεοῦ. ταῦτ' ουν ἐκ σκαιωρίας καὶ γνώμης πονηρᾶς ἀναδιδάξας, τὸν βασιλέα ηγεν κατὰ τὸν δηλωθέντα καιρόν· καὶ ἐπείπερ εἰσῄε- σαν μετὰ τοῦ Θεοδότου καὶ τῶν ἀπορρήτων ἀπήρχοντο, "οὐ χρή σε" εφη ὁ μοναχός "τὴν ἁλουργίδα καταλιμπάνοντα, ω βασιλεῦ, ἰδιώτου σχῆμα ἀλλάσσεσθαι καὶ τρώγειν γνώμας ουτω τὰς τῶν πολλῶν." καὶ ος ἐκπαθὴς αμα καὶ παραπλὴξ τῷ ῥήματι τούτῳ γενόμενος, καὶ αλλως οἰηθεὶς ἐκ θείας ειναι προγνώσεως, ὡς σκιὰ τῷ ἀνδριάντι ειπετο ἀληθῶς, καὶ ολως ηρτητο καὶ ἐκρέματο ἐξ ωτων ωσπερ τι κεραμοῦν ἀγγεῖον τοῖς λόγοις τοῦ μοναχοῦ. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ειρηται καὶ τοῖς πρὸ ἡμῶν διὰ μέτρου ποιήσεως. 17 Αὐτίκα γοῦν τὴν τῶν σεπτῶν εἰκόνων ἀναγορεύει καθαίρεσιν, καὶ τὸν πατριάρχην (Νικηφόρος δὲ ουτος ην) γραφῇ αὐτοχείρῳ ἠξίου τοῦτο συγκατατίθεσθαι, ει γε μὴ μέλλοι ὑπερο- ρίαν καταψηφίζεσθαι. ὁ δὲ καὶ αλλοθεν τεκμηράμενος τὴν τοῦ τυράννου πρὸς τὸ θεῖον ἀπέχθειαν, αγεσθαι μᾶλλον η  συνεῖναι τοιούτῳ κρίνας ἀπήγετο πρὸς τὴν καταψηφισθεῖσαν ὁμολογίαν· καὶ Θεόδοτος ὁ Κασσιτερᾶς τὸν τῆς ἱεραρχίας θρόνον αθλον 29 ἐλάμβανε κατὰ τὸν τοῦ θείου πάσχα καιρόν. αξιον δὲ μηδὲ τὸ τεκμήριον παραδραμεῖν. ὁ μὲν γὰρ Νικηφόρος, ατε τῆς ἱερωσύ- νης προϊστάμενος, ἐζήτει τὴν διὰ τοῦ ἱεροῦ συμβόλου πρὸς τὴν θείαν πίστιν συγκατάθεσιν· ὁ δὲ οὐκ εφη νῦν τοῦτο ποιήσειν, ὑπερθέσθαι δὲ μέχρις αν ἡ τῆς βασιλείας αὐτῷ τελείως ἀνάρρησις γένηται, δηλούσης τῆς ἀναβολῆς ὡς καὶ αὐτοῦ γε προενισχημένου τῇ τῆς αἱρέσεως μανίᾳ ἐκ γενετῆς. (18) ετερον δὲ τοῦ λεχθέντος σαφέστερον· ὡς γὰρ αρτι τὸ πρῶτον ἀνηγορευμένος ἐδεῖτο τοῦ διαδήματος, καὶ τοῦτο εδει τὸν ἀρχιερέα τῇ καταπτύστῳ ἐπιθεῖναι κεφαλῇ, προσήγγισεν δὲ ταύτῃ καὶ κατεπαφώμενος οὐ τριχῶν, οπερ ἐδόκει, μαλακῶν, ἀκανθῶν δὲ καὶ τριβόλων, οπερ τῇ ἀληθείᾳ ἐνῆν, ἐν αἰσθήσει ἐγένετο, ἀκίσιν οιον κατακεντούμε- νος καὶ τὴν χεῖρα ὀδύναις περιπειρόμενος ἀλλὰ ταῦτα μὲν πρότερον· τότε γοῦν ὁ πατριάρχης ὑπερόριος, τὴν καταχει- ροτονήσασαν ψῆφον δεξάμενος, ἐπορεύετο, οτε δὴ καὶ λέγεται ἐφ' ὁλκάδος αὐτῷ φερομένῳ μακρὰν κατά τινα τόπον παρα- θαλάττιον πόρρωθεν ἰδεῖν Θεοφάνην τὸν μακαρίτην, θυμιά- μασί τε καὶ λαμπάσι δεξιούμενον, οιόν τινα προπομπὴν τῇ καλῇ ἐκείνῃ ὁμολογίᾳ προπέμποντα. ον ὡς εἰκὸς ἀποδοχῆς ἀξιώσας καὶ θεῷ παραδοὺς δι' εὐχῆς, τὰς χεῖρας οιον αρας μεταρσίως περιε- βάλετο τοῦτον, πόρρωθεν τὸν τελευταῖον ἀποδοὺς ἀσπασμόν. ἐρο- μένου δέ τινος τῶν συνεπομένων, ὡς δὴ τίνι τοῦτον ἀποδίδως εὐ- 30 κτῶς τε καὶ ἐφετῶς, "τῷ ὁμολογητῇ" φάναι "Θεοφάνει" προφή- τιδι γλώττῃ, "μονῇ προεστῶτι τοῦ ̓Αγροῦ." ο  καὶ συνέβη μετ' οὐ πολύ· αὐτός τε γὰρ τοῦτον ἑώρακεν οὐδαμῶς, κἀκεῖνος τὸν τῆς ὁμολογίας στέφανον ἀνεδήσατο. καὶ τὰ μὲν τοῦ ἀρχιερέως ουτως. 19 Αὐτὸς δὲ οιόν τινα τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἀρχὴν ἐπι- θεὶς δεξιὰν τὸ τὰ τῆς ἐκκλησίας οὑτωσὶ διοικονομῆσαι, καὶ τὴν φιλοτιμίαν ειπερ τις νοσῶν, τῶν κοινῶν πραγμάτων ἀντελαμβά- νετο, πανταχοῦ τὸ κέντρον κατὰ τοὺς σφῆκας φέρων μεθ' ἑαυτοῦ, τὸν στρατιώτην τε οχλον γυμνάζων αὐτός, καὶ πόλεις πολλαχοῦ τῶν κατὰ Θρᾴκην καὶ Μακεδονίαν δι' ἑαυτοῦ ἐκ βάθρων ἀνεγεί- ρων, καὶ περιπορευόμενος πανταχοῦ, ὡς φοβερὸς ειναι καὶ κατα- πληκτικὸς καὶ αὐτοῖς τοῖς ἐχθροῖς. ὑπὲρ ων καὶ τὸν αγιον Νικη- φόρον φασὶν εἰπεῖν ποτὲ μετὰ τὴν αὐτοῦ ἀποβίωσιν ὡς εἰ καὶ ἀλά- στορα, ἀλλ' ουν ἐπιμελητὴν τῶν κοινῶν ἡ πόλις ανδρα ἀπώλεσεν. καὶ περὶ τὰς ἀρχὰς δὲ καὶ ἡγεμονίας, οὐ τὰς πολιτικὰς δὴ μόνον ἀλλὰ καὶ τὰς στρατηγικάς, διεπτόητο ἰσχυρῶς· χρημάτων κρείτ- των αὐτὸς ων τοὺς ἀδωροτάτους πάντων προέκρινεν, ἀριστίνδην πάντας ἀλλ' οὐ κατὰ πλοῦτον τιμῶν.