60

ἐντρυφήματα. ὡς γοῦν ὁ τοιοῦτος αὐτὸν ερως ἐπεισῆλθεν, μετακαλεῖται μοναχόν τινα τῶν καθ' ἡμᾶς ̔Ρωμαίων ζωγράφον· Μεθόδιος ονομα τῷ ἀνδρί. τοῦ- τον ουν στάντα κατὰ πρόσωπον εκ τινος θείας προνοίας οὐ τὰς ἐν πολέμῳ ἀνδροκτασίας η  τὰς ζῴων καὶ θηρίων ἐπικελεῦσαι γράψειν σφαγάς, ἀλλ' α  βούλοιτο, τοῦτο μόνον ἐπειπὼν ὡς εἰς φόβον τοὺς ὁρῶντας ἐκ τῆς θέας ἐνάγεσθαι βούλοιτο καὶ αμα παρακαλεῖσθαι πρὸς εκπληξιν ἀπὸ τῆς γραφῆς. μηδὲν γοῦν ουτος πρὸς φόβον ετερον ἐνάγειν η  τὴν τοῦ θεοῦ δευτέραν εἰδὼς παρουσίαν, ταύτην ἐκεῖσε καθυπέγραψεν, καὶ τοὺς δικαίους ἐντεῦθεν τὰ βραβεῖα τῶν πόνων ἀπολαμβάνοντας, ἐκεῖθεν δὲ τοὺς πεπλημμεληκότας τοὺς τῶν βεβιωμένων δρεπομένους καρποὺς καὶ πρὸς τὴν ἠπειλημένην κόλασιν ἀπελαυνομένους τε καὶ ἀποπεμπομένους σφοδρῶς. ταῦτ' ουν, ἐπειδὴ πέρας ειχεν ἡ γραφή, κατιδών, καὶ δι' αὐτῶν τὸν τοῦ θεοῦ φόβον ἐν ἑαυτῷ συλλαβών, καὶ κατηχηθεὶς τὰ καθ' ἡμᾶς θεῖα μυστήρια, νυκτῶν ἀωρὶ τοῦ θείου μεταλαγχάνει βαπτίσ- ματος. ἐφ' ῳ  καταφανὴς γεγονὼς τὴν ἐκ παντὸς τοῦ εθνους αὐ- τοῦ καθυφίσταται ἐπανάστασιν, ους καὶ μετά τινων ὀλίγων κατα- πολεμήσας, τὸν τοῦ θείου τύπον σταυροῦ ἐν κόλποις περιάγων αὐτοῦ, τοὺς καταλοίπους οὐκέτι κρύφα, πάντα δὲ ἀναφανδὸν ἐποίησε καὶ αὐτοὺς ἐπιθυμοῦντας Χριστιανούς. ἐπεὶ γοῦν μετε- τέθη πρὸς θεοσέβειαν, γράφει δὴ πρὸς τὴν δέσποιναν περὶ γῆς, πλήθει στενούμενος τῷ ἑαυτοῦ, καὶ ἀξιοῖ παρὰ ταύτης παρρησια- στικώτερον ὡς ηδη εν ἀλλ' οὐ δύο οντων αὐτῶν, πίστει τε καὶ φι- 165 λίᾳ συνδεθέντων τῇ ἀρραγεῖ, καὶ ἑαυτὸν ὑποθήσειν καθυπισχνεῖτο καὶ εἰρήνην ἐργάσασθαι ἀΐδιόν τε καὶ ἀδιάπτωτον. ἡ δὲ εὐμε- νῶς τε ηκουσεν αὐτοῦ, καὶ δέδωκεν ἐρήμην ουσαν τηνικαῦτα τὴν ἀπὸ τῆς Σιδηρᾶς, ταύτης δὴ τότε οριον τυγχανούσης ̔Ρωμαίων τε καὶ αὐτῶν, αχρι τῆς ∆εβελτοῦ, ητις ουτω καλεῖται Ζάγορα παρ' αὐτοῖς. ουτω μὲν ουν απασα ἡ Βουλγαρία πρὸς εὐσέβειαν μετ- ερρυθμίσθη, θεοῦ πρὸς τὴν οἰκείαν μετακαλεσαμένου γνῶσιν αὐ- τούς, καὶ ουτως ἐκ μικρῶν σπινθήρων τε καὶ πληγῶν· καὶ ουτω γῆς τῆς τῶν ̔Ρωμαίων ὡς αλλης τινὸς ἐπαγγελίας ἀξιωθέντες πρὸς κοινωνίαν αρρηκτον καθυπέβαλον ἑαυτούς. 16 Ειχε μὲν ουν ουτω τὰ κατὰ τὴν δύσιν λαμπρῶς τε καὶ ἐτεθρύλητο πανταχοῦ. ἐφ' οις ἀγαλλομένη ἐκείνη, καὶ οιον τρόπαια ἐπιθεῖναι μείζω δι' ἐφέσεως εχουσα, καὶ τοὺς κατὰ τὴν ἀνατολὴν Παυλικιανοὺς ἐπειρᾶτο μετάγειν ὡς βούλοιτο πρὸς εὐσέ- βειαν η  ἐξαιρεῖν καὶ ἀπ' ἀνθρώπων ποιεῖν· ο  καὶ πολλῶν κακῶν τὴν ἡμετέραν ἐνέπλησεν. ἡ μὲν γὰρ πέμψασά τινας τῶν ἐπ' ἐξ- ουσίας (ὁ τοῦ ̓Αργυροῦ καὶ ὁ τοῦ ∆ουκὸς καὶ ὁ Σουδάλης οἱ ἀπο- σταλέντες ἐλέγοντο) τοὺς μὲν ξύλῳ ἀνήρτων, τοὺς δὲ ξίφει παρε- δίδουν, τοὺς δὲ τῷ τῆς θαλάσσης βυθῷ. ὡσεὶ δέκα μυριάδες ὁ ουτως ἀπολλύμενος ἠριθμεῖτο λαός, καὶ ἡ υπαρξις αὐτῶν τῷ βασιλικῷ ταμιείῳ ... ηγετο καὶ εἰσεκομίζετο. ὑπῆρχεν ουν τῷ στρατηγῷ τῶν ̓Ανατολικῶν (Θεόδοτος ουτος ην ὁ κατὰ τὸν Με- 166 λισσηνὸν) ἀνήρ τις εἰς τὴν ὑπηρεσίαν καταριθμούμενος, Καρβέας ὀνόματι, τὴν τοῦ πρωτομανδάτωρος πληρῶν ἀρχήν, τῇ πίστει τῶν εἰρημένων τούτων Παυλικιανῶν ἐγκαυχώμενός τε καὶ σεμνυνόμενος. ὡς ουν τὸν ἑαυτοῦ ουτος ἀκήκοε πατέρα ἀνηρτῆσθαι τῷ ξύλῳ, πέρα δεινῶν τοῦθ' ἡγησάμενος καὶ τὰ ἑαυτοῦ προσοικονομῶν φυ- γὰς μετὰ καὶ ἑτέρων πέντε χιλιάδων τῆς τοιαύτης κεκοινωνηκότων αἱρέσεως πρὸς τὸν τῆς Μελιτινῆς τηνικαῦτα κατάρχονταΑμερα γίνεται, κἀκεῖθεν πρὸς τὸν ἀμεραμνουνῆ παραγίνονται. μετὰ δὲ πολλῆς ἀποδεχθέντες τιμῆς, καὶ λόγον ἀσφαλείας δόντες τε καὶ λαβόντες ὁμοίως, ἐξέρχονται μετ' οὐ πολὺ κατὰ τῆς ̔Ρωμαίων γῆς, καὶ τῶν τροπαίων ενεκεν, ἐπεὶ πρὸς πολυπληθίαν ἐνεδίδοσαν, πόλεις τε κτίζειν ἐπιχειροῦσιν αὐτοῖς, τὴν ουτω καλουμένην ̓Αρ- γαοῦν καὶ τὴν ̓Αμάραν, καὶ αυθις πολλῶν ἐκεῖσε ἐπιρρεόντων τῇ αὐτῇ κακίᾳ ἐνισχημένων καὶ ἑτέραν κτίζειν κατάρχουσι, Τεφρικὴν ταύτην