26
̔Ηράκλεια καὶ ως ἀντέχουσα, ομως τῶν ἐκ τῆς θαλάττης μερῶν κατακυριευθεῖσα, ἁλίσκεται καὶ αυτη ἀναιμωτί, καὶ τοῦ φρονεῖν τὰ τοῦ τυράννου ἀπαλλάττεται, πί- στεις δεδωκυῖα τῷ βασιλεῖ. Καὶ τὰ μὲν κατὰ Θωμᾶν συμβεβηκότα τοιοῦτον εσχε τέλος ἐκ τῆς εἰρημένης ἀρχῆς, καὶ ουτω τροπαιοφόρος ὁ βασιλεὺς ἐκ τῶν κατ' ηπειρον ερχεται πόλεων, οὐδὲν ετερον ἀπὸ στασιωτῶν ἐννοή- σας η ἐπὶ τῆς ἁμιλλητηρίου θέας ἐπὶ τούτῳ γεγενημένης ὀπίσω τὼ χεῖρε δεδεμένους ποιῆσαι διελθεῖν καὶ ὑπερορίους τοὺς αἰτιωτάτους γενέσθαι. Αὐτίκα γοῦν καὶ πρὸς Χοιρέαν, ετι γε μὴν καὶ πρὸς Γα- ζαρηνὸν τὸν Κολωνιάτην, ἀνθρώπους μὲν οντας καὶ πιστὰ φυ- λάττοντας τῷ Θωμᾷ, κατέχοντας δὲ τὸν μὲν τὴν Καβάλαν τοῦ 72 Χοιρέα, τοῦ Γαζαρηνοῦ δὲ τὴν Σανιάναν, καὶ πολλὰς ἐκεῖθεν ποιούντων καταδρομάς, καὶ λῃστρικῶς ζῶντάς τε καὶ τυραννικῶς, χρυσοβούλλιον ἐκπέμπει ὁ Μιχαήλ, τιμὰς μεγάλας τὰς τῶν μαγί- στρων καθυπισχνούμενος καὶ ἀμνηστίαν κακῶν, καὶ δῆλον τὸν τοῦ Θωμᾶ θάνατον τούτοις ποιῶν. ἀλλ' ἐκείνους μὲν οὐκ επει- σεν ὁ ἀποσταλείς, ἀλαζόνας οντας τε καὶ ἀτίθασσον κεκτημένους ψυχήν· ἑτέρους δέ τινας τῶν ὑποβεβηκότων κλέψας καὶ πρὸς τὴν τοῦ βασιλέως πίστιν μεταθεὶς επεισεν ἐξελθόντας πρὸς τὰς συνή- θεις λῃστείας ἀποκλεῖσαι τούτοις τὰς τῶν τειχῶν πύλας καὶ λόγου καταλελοιπέναι χωρίς. οπερ καὶ γέγονεν. ἐκεῖνοι μὲν ουν ὡς ευρον κεκλεισμένας τὰς πύλας, τὴν ἐπὶ Συρίαν εσπευσαν διανύσαι ὁδόν, τῷ φόβῳ βαλλόμενοι. ζῶντες δὲ ομως ἁλόντες τῷ ξύλῳ ἐξήρ- τηνται καὶ τοῦ βίου εξωθεν γίνονται. αξιον δὲ μηδὲ τοῦτο παρα- δραμεῖν, οπως ὁ Γαζαρηνὸς προδέδοτο καὶ τῶν τειχῶν ἀπεκέ- κλειστο. ανδρα τινὰ αγροικον ὁ ἀποσταλεὶς δεξιωσάμενος φωνῆς ἐπιμελούμενον καὶ ταῖς ᾠδαῖς τερπόμενον ἐμμελῶς ταῖς ἀνειμέναις ταύταις καὶ ἀγροικικαῖς, μέλος τι επλεξεν πρὸς τὸν ἐκείνου οἰκο- νόμον εχον τὴν ἀναφοράν. ην δὲ αὐταῖς λέξεσιν ουτω. "ακουσον, κῦρι οἰκονόμε, τί λέγει Γυβέριν. ἐάν μοι δῷς τὴν Σανιάναν, μη- τροπολίτην σε ποιήσω καὶ Νεοκαισάρειάν σοι δώσω." τοῦτο πολ- λάκις ᾀδόμενον ἐν αἰσθήσει τοῦτον γενέσθαι τὸν οἰκονόμον πε- ποίηκεν. οθεν ὡς εγνω τὸν νοῦν τε καὶ τὴν τῶν πραγμάτων ἀνα- 73 φοράν, ἐξελθόντος ποτὲ τοῦ Γαζαρηνοῦ εκλεισεν κατ' αὐτοῦ τὰς πύλας καὶ τοῦτον εξωθεν ἐγκατέλιπεν. καὶ ταῦτα μὲν περὶ τῶν ὑπερνεφῶν τούτων πολιχνίων, καὶ ουτω τούτων ἡ πάλιν ὑπὸ τοῦ Μιχαὴλ κατάληψις. 20 Οὐκ εμελλε δὲ αχρι τούτων ἡ φορὰ στήσεσθαι τῶν κακῶν, ἀλλὰ τῶν δύο ἠπείρων, ̓Ασίας φαμὲν καὶ Εὐρώπης, ἐν θυμῷ κυρίου οιόν τινος κεφαλῆς καὶ οὐρᾶς, εἰ καὶ μὴ συνίεσαν, παιδευθέντων φόνοις, ἐμπρησμοῖς, σεισμοῖς, ἁρπαγαῖς, ἐμφυ- λίοις καταδρομαῖς, πόλεων ἀνελπίστοις μεταβολαῖς, σημείοις ἐξ οὐρανοῦ, σημείοις ἐξ ἀέρος, τέλος καὶ ταῖς ταλαιπώροις νήσοις οιόν τινα μέσην, ιν' ὁλόσωμος ειη ἡ πληγή, ἐπέδραμε τὰ δεινά. ἀλλ' οὐκ ην παιδεῦσαι τοὺς τὴν θεάνθρωπον ἐξηρνημένους μορ- φὴν προσκυνεῖν. (21) οθεν αρτι δὴ τοῦ κατὰ τὸν Θωμᾶν αρ- ξαντος νεωτερισμοῦ, ἐπεὶ ταῦτα ἠκούετο πανταχοῦ, οἱ τὸν ἑσπέ- ριον κόλπον τῆς ̓Ιβηρίας τῷ ̓Ωκεανῷ γειτονοῦντες ̓Αγαρηνοὶ κατοικοῦντες ( ̔Ισπάνους τούτους ὁ πολὺς ῥεύσας χρόνος μετωνόμα- σεν), εἰς πλῆθος σωμάτων καὶ εὐθηνίαν τοῦ γένους ἐξηλακότες, τὴν κατ' αὐτοὺς ἑσπέριον πλευρὰν λυπρὰν ουσαν καὶ μετρίως εὐ- δαίμονα ὁρῶντες, καὶ λειπομένην μὲν τῆς πρὸς γῆν ἀρετῆς καὶ ἀφθονίας κατὰ πολύ, ἐνδέουσαν δὲ καὶ πρὸς αὐτὸ τοῦτο ἑῷον τῆς ̓Ιβηρίας καὶ νότιον (οὐ γὰρ απασα πρὸς πᾶσαν γῆς ἀρετὴν ἐπιτη- δεία καὶ ευφορος, ἀλλὰ τὸ τῆς ἑσπερίου πλευρᾶς, ὡς ειρηται, 74 αὐχμηρόν τε καὶ λυπρότερον τῆς λοιπῆς) καὶ διὰ τοῦτο ουτε τρέ- φειν δυναμένης αὐτοὺς καὶ διοικεῖν ανδρας σώμασιν εὐμεγέθεσι χρωμένους καὶ ἀγαθῶν εὐφορίᾳ ἀλλ' οὐκ ἐνδείᾳ αὐξανομένους, ουτοι γοῦν προσελθόντες ̓Απόχαψ τῷ ἑαυτῶν ἀμερμουμνῇ ἀποι- κίαν τινὰ καὶ γῆς μετανάστασιν ῃτουν αὐτοῖς γενέσθαι, πλήθει τε στενοχωρουμένοις καὶ ἀναγκαίων,