34
γραμμάτων πάντας ἐν τέλει καὶ ἀξιώμασιν ἀνερευνῶν ἐκέλευε τοιόνδε καὶ τοιόνδε ἀπο- στεῖλαι αὐτῷ. οθεν λαβόμενος ὁ στρατηγὸς ἀφορμῆς ἀφείλετο τοῦ ἀνδρὸς τὸν ιππον καὶ ακοντος, καὶ πρὸς βασιλέα ὡς οἰκεῖον ἀπέσταλκεν. αυτη ἡ αἰτία, καὶ τοῦ ιππου δὲ ἡ στέρησις. ἐπεὶ δὲ κατά τινα περιπέτειαν πάντας ἐκέλευσεν ὁ βασιλεύς, καὶ τοὺς οἱᾳδήποτε αἰτίᾳ πεπαυμένους, ἐξιέναι πρὸς πόλεμον, καὶ τὸν αν- δρα τοῦτον ἐξεληλυθότα ιππου στερούμενον ἀγαθοῦ ἀπήγαγε τῆς ζωῆς, γυναῖκα καταλελοιπότα καὶ τέκνα πτωχά. τί ουν ἡ γυνή; καὶ τὸ φιλήκοον ἀκούουσα τοῦ βασιλέως καὶ φιλοδίκαιον, καὶ τῷ τοῦ ἀνδρὸς φίλτρῳ ἐκκαιομένη, καὶ τοῖς τέκνοις οπως καὶ χορη- γοίη οὐκ εχουσα τὰ πρὸς ζωήν, τὴν βασιλεύουσαν καταλαμβάνει, καὶ τὸν Θεόφιλον, ἐν ῃ ἡμέρᾳ ειθιστο πρὸς Βλαχέρνας ἀπιέναι, τοῦτον δὴ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ιππον ἀναβαίνοντα κατιδοῦσα, γονυ- πετοῦσα καὶ κατολοφυρομένη ἐδέετο τοῦ βασιλέως, τὸν χαλινὸν τοῦ ιππου κατέχουσα, καὶ ἀνεδίδασκεν πῶς αὐτῆς τε ειη ὁ ιππος 94 καὶ οὐκ αλλος τις ἀλλ' αὐτὸς αιτιος τῆς τοῦ ἀνδρὸς σφαγῆς. ἐκ- πλαγὴς ουν ὁ βασιλεὺς γενόμενος ἐν τῇ παρρησίᾳ τῆς γυναικὸς καὶ περιθαμβής, καὶ τῶν λεγομένων εἰδὼς οὐδέν, τέως μὲν αὐτὴν ταμιευθῆναι διωρίσατο τῆς αὐτοῦ αχρι ἐπανόδου πρὸς τὰ ἀνάκτο- ρα, καὶ καλεῖν ταύτην καὶ δὴ εφησεν τὴν γυναῖκα μετὰ σπουδῆς ἐπαναδραμών· καὶ ηδε παρέστη εὐθέως, ἐκδιδάσκουσά τε πάντα καὶ διεξιοῦσα σαφῶς. κελεύει ουν τόν τε ἀφικέσθαι τὸν στρατη- γὸν ὁ βασιλεύς, καὶ περὶ τοῦ ιππου ζήτησιν ποιεῖ νεανικήν. ὡς δ' οικοθεν ὁ στρατηγὸς καὶ οὐκ αλλοθεν, ἀλλ' οὐδ' ἐξ ἁρπαγῆς τὸν ιππον ἀποσταλῆναι διεβεβαίου, παρίστησι κατὰ πρόσωπον τὴν ανθρωπον ελεγχον τῶν λεγομένων καὶ κατήγορον. οὐκ εφερεν ουν ὁ στρατηγὸς τῷ ψεύδει καταλαμπρύνεσθαι τὴν οψιν τῆς γυναικὸς ἐνορῶν, καὶ αμα ἱκέτης γίνεται ἐλεεινὸς καὶ τοῦ βασιλέως τοὺς πόδας λαμβάνει μετὰ κλαυθμοῦ. τί ουν ὁ βασιλεύς; ἐκείνην μὲν τὴν γυναῖκα μετὰ τῶν αὐτῆς παίδων ἀδελφοὺς ἐξ ισου καὶ κλη- ρονόμους τῆς ἐκείνου δείκνυσιν ὑποστάσεως, μεθίστησί τε τῆς ἀρχῆς αὐτόν, καὶ πᾶσι κατάδηλος γίνεται ἡ δικαία κρίσις αὐτοῦ καὶ τὸ πρὸς τοὺς αρπαγας φιλαπέχθημον. 8 Οὐχ ηττον δέ γε καὶ ταῖς οἰκοδομαῖς ἐγκείμενος τὴν ἑαυτοῦ ἐδείκνυτο ἐπιμέλειαν. τείχη τε γὰρ τὰ χθαμαλώτερα ἐκ βάθρων ἀναδειμάμενος, τὸ γῆρας ωσπερ ἀποξύσας καὶ πρὸς υψος μετὰ κάλλους ἀπάρας, αβατα πάντῃ πεποίηκε τοῖς ἐχθροῖς, α 95 καὶ μέχρι τοῦ νῦν τὴν τούτου προσηγορίαν ἐμφαίνουσιν ἐγγεγραμ- μένην εχοντα ἐν αὐτοῖς. οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ καὶ πόρνας ἀπελάσας ἐξ οἰκημάτων, καὶ καθάρας ολον ἐκεῖνον τὸν χῶρον, ξενῶνα τὴν ἐκεί- νου φέροντα προσηγορίαν, κάλλει τε κάλλιστον καὶ μεγέθει μέγι- στον, ευπνουν τε καὶ ευοπτον, δι' ων τὰ φθοροποιὰ μὲν παθή- ματα ἀποκλύζονται, τὰ σωτηριώδη δὲ ἐπιγίνονται ἀλεξήματα, κατεσκεύασεν. ουτως ειχεν ἐκεῖνος πρὸς πόρνας. πλὴν οτι γέ φασιν αὐτόν ποτε κάλλει θεραπαινίδος τῆς Θεοδώρας ἁλόντα συμ- φθαρῆναι αὐτῇ, ῥᾳθύμως τότε βιοῦντα· ἐπεὶ γοῦν ῃσθετο τῆς ἐκ τοῦ καλοῦ διαμαρτίας, καὶ αλλως οὐδὲ τὴν Θεοδώραν τοῦτο λαθοῦσαν, κατηφιῶσαν δὲ καὶ αὐχμῶσαν καὶ στυγνάζουσαν, εκ- τοτε ἐξειπεῖν αὐτῇ, ἐπομνύμενον καὶ φρικτῶς τὰς χεῖρας ἐπαίροντα πρὸς θεὸν η μὴν τότε καὶ μόνον διολισθεῖν, καὶ συγγνώμην ἐπι- ζητεῖν παρὰ τῆς ἑαυτοῦ γυναικός. πρὸς τούτοις οικόν τινα καὶ ἀνάκτορα ταῖς ἑαυτοῦ θυγατράσιν παρὰ τὸν ουτω καλούμενον χῶρον τὰ Καριανοῦ πλουσίᾳ χειρὶ ἐξανέστησέν τε καὶ ηγειρεν, ων λείψανά τινα καὶ κολωνοὶ τῆς ἐκείνων μνήμης μέχρις ἡμῶν δια- σώζονται. 9 ̓Επεὶ δὲ παλαιῷ εθει ἑπόμενος ἐβούλετο τοῖς τῆςΑγαρ τὰ τῆς αὐτοκρατορίας ποιῆσαι κατάδηλα, ειτε δὴ κοινωνοὺς εὐ- φροσύνης λαμβάνων ειτε μᾶλλον τῷ φοβερὸς μέλλειν ὁρᾶσθαι αὐτοῖς, πρὸς τὴν τοιαύτην αξιον διακονίαν κρίνει ̓Ιωάννην τὸν τότε μὲν σύγκελλον, αὐτοῦ δὲ πρότερον, ὡς εφθημεν εἰπόντες, 96 διδάσκαλον. πολιτικῆς γὰρ εὐταξίας τοῦτον πλήρη