39

ἐκείνου φασὶν ειναι τόκον ψυχῆς. 17 ̓Επεὶ δὲ καὶ τὸν τῆς κεφαλῆς κόσμον ὀλίγον πως ἐκ φύσεως εφερε καὶ ψιλὸς τὰς τρίχας ὑπῆν, ἐθέσπισεν ἁπανταχῇ ἐν χρῷ ταύτας ἀποκείρειν καὶ μή τινα ̔Ρωμαῖον οντα τοῦ τραχήλου περαιτέρω φέρειν συγχωρεῖν· εἰ δέ τις φωραθῇ, πολλαῖς αἰκιζό- μενον μάστιξι πρὸς τὴν τῶν προγόνων ̔Ρωμαίων ἐπανάγεσθαι ἀρε- τήν· τούτῳ γὰρ καὶ ουτοι τριχώματι ἐσεμνύνοντο. οθεν καὶ νόμον ἐξέθετο τοῦ μή τινα διόλου κατατολμᾶν περαιτέρω τοῦ αὐχένος προβαίνειν ἐᾶν. 18Εδει δὲ αρα καὶ τὰ κατ' αὐτὸν καὶ τὴν αὐτοῦ συγγέ- νειαν προνοήσασθαί τε καὶ διοικῆσαι κατὰ τὸ τούτῳ δοκοῦν· καὶ διὰ τοῦτο, ἐπεὶ πέντε μὲν ετυχε τηνικαῦτα θυγατέρων ὑπάρχειν πατήρ, ερημος δὲ ἀρρενικῆς ὡρᾶτο γονῆς, τὴν πασῶν ἐσχάτην Μαρίαν ὑπερβαλλόντως ἠγαπημένην ουσαν τῶν αλλων ᾠήθη δεῖν συζεῦξαι ἀνδρί. ὁ δ' ἀνὴρ τῆς τῶν Κρηνιτῶν κατήγετο γενεᾶς, χώρας τῆς τῶν ̓Αρμενίων, ̓Αλέξιος τουνομα, Μουσελὲ τὴν ἐπωνυ-μίαν, τῷ ειδει ὡραῖος, ἀκμάζων τὴν ἡλικίαν, οἰκῶν κατὰ τὸ τῆς ἀκροπόλεως μέρος, κατὰ τὰς ουτω καλουμένας τῆς Κρηνιτίσσης 108 οἰκίας· ον πρῶτον μὲν τῇ τῶν πατρικίων καὶ τῶν ἀνθυπάτων τι- μήσας ἀξίᾳ διὰ τὸ πρὸς τὴν θυγατέρα τούτου φιλόστοργον, επειτα δὲ καὶ μάγιστρον καὶ Καίσαρα τὸ εσχατον ἀνηγόρευσεν, στρατεύματά τε δοὺς ἱκανὰ πρὸς τὴν Λογγοβαρδίαν ἐξέπεμψεν, χρείας τηνικαῦτα κατεπειγούσης τινός. καὶ ὁ μὲν ἀπῄει καλῶς τὰ κατ' αὐτὸν ἀνύων, καὶ ὡς ἐδόκει τῷ βασιλεῖ· καὶ διὰ τοῦτο ηκμαζε μὲν ὁ πρὸς αὐτὸν πόθος τοῦ βασιλέως, συνήκμαζε δὲ καὶ ὁ ἐξ ἀνθρώπων φθόνος αὐτῷ, καί τινες ἐλοιδόρουν καὶ βλάσφημά τινα εφασκον κατ' αὐ- τοῦ, ὡς τῆς τε βασιλείας ἐπιθυμεῖ καὶ δεῖ ποτὲ τὸ αλφα τοῦ θῆτα κατακυριεῦσαι. οθεν ἐπεὶ τὰς κατ' αὐτοῦ συρραφείσας διαβολὰς ὁ Καῖσαρ ̓Αλέξιος διακήκοεν, τὸν φθόνον ωσπερ κατευλαβούμενος πολλὰ τοῦ βασιλέως ἐδέετο οἰκτεῖραι τοῦτον καὶ συγχωρῆσαι πρὸς τὸν μονήρη βίον μετατάξασθαι. ἀλλὰ τότε μὲν ουτ' ἐκεῖνος συνε- χώρησεν, τὴν χηρείαν τῆς θυγατρὸς προβαλλόμενος, καὶ ὁ ῥηθεὶς Καῖσαρ εμενεν ἐφ' ἡσυχίας πολλῆς τοῖς δημοσίοις ἐνασχολούμενος πράγμασιν. ὡς δὲ τὸν Μιχαὴλ ἐγέννησεν ὁ Θεόφιλος, καὶ ἡ τούτου μὲν θυγάτηρ τοῦ Καίσαρος δὲ γαμετὴ τὸν βίον μετήλλα- ξεν, ταύτην μὲν τοσοῦτον τετίμηκεν ὡς καὶ τὸν χοῦν αὐτῆς ἐν λάρνακι θεῖναι περιηργυρωμένῃ καὶ προνόμιον δοῦναι διὰ λελα- ξευμένων ἐν αὐτῇ ἰάμβων ἀσυλίας τοῖς ἐφ' οιοις δήποτε ἐγκλήμα- σιν ἀνθρώποις ἁλοῦσιν καὶ προσφυγοῦσιν ἐκεῖ· τὸν ̓Αλέξιον δὲ λάθρα μεταταξάμενον καὶ τὸ μοναχικὸν μεταμφιασάμενον εσθη- μα, ἐπεὶ μὴ ἠδύνατο πεῖσαι τοῦ πάλιν αὐτὸ ἀποβαλεῖν, μόλις 109 συγχωρῆσαι, πολλοῖς ὀνείδεσι περιβαλὼν οις οὐ μετ' αὐτοῦ εκρι- νεν ειναι ἀλλ' ἐν παραβύστῳ που καὶ γωνίᾳ. οθεν ἐδίδου τούτῳ δωρεὰν τό τε κατὰ Χρυσόπολιν βασιλικὸν μοναστήριον, προσέτι μὴν καὶ τὸ τοῦ Βυρσέως καὶ τὸ τοῦ κατὰ τὸν ̓Ελαίαν. ἀλλ' ἐκεῖ- νος τῷ κατὰ τὴν Χρυσόπολιν οντι ἐνδιαιτώμενος, ἐπεί ποτε περι- πάτου ἐδεήθη καὶ κατὰ τὸν ̓Ανθεμίου τόπον ἐγένετο, βασιλικῶν τηνικαῦτα τυγχάνοντα τῶν μαγγάνων, ελεγεν δὲ ὡς εκαστον τῶν σεμνείων τῶν οἰκοδομούντων φέρει τὴν κλῆσιν ἀθάνατον, ειλετο τοῦτον διὰ βασιλικῆς προστάξεως ἐξωνήσασθαι καὶ ιδιον κατα- σκευάσαι. ο  καὶ διὰ τῆς βασιλίδος Θεοδώρας ἐγένετο, τῆς αὐτοῦ πενθερᾶς. οθεν καλῶς ἐποικοδομήσας καὶ εἰς μοναχικὴν τάξιν ἀγαγὼν ἐκεῖσε τὸν βίον ἐκλιμπάνων ἐτέθη, τὸν τάφον καὶ τὴν αὐ- τοῦ ανωθεν ἐπιγεγραμμένην εἰκόνα μάρτυρα εχων τῶν λεγομένων. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ὁ τούτου ἀδελφὸς Θεοδόσιος πλησίον τέθειται αὐτοῦ, πατρικίων τιμῇ ἐγκαταλεγείς, πολλὰ γνωρίσματα τῆς αὐ- τοῦ ἀρίστης βιώσεως ἐν τῷ μοναστηρίῳ καταλιπών. 19 ̓Εγκειμένων δὲ τῶν ̓Αγαρηνῶν καὶ μετὰ πολλῶν μυ-ριάδων τοῦ ̓Ιβραὴμ κατὰ ̔Ρωμαίων ἐκστρατεύοντος, καὶ ὁ Θεόφι-λος ερωτι φιλοτιμίας καὶ γενναιότητος ἐπὶ πόλεμον εξεισιν, αναν- δρον οὐδὲν οὐδὲ μαλακὸν ἐννοῶν· εἰ γάρ τι καὶ δέος προσῆν, ἀλλ' ἡ τῶν σὺν αὐτῷ ἀνδρῶν κατὰ πολέμους