43

ἐφα- μίλλως ἐδεξιοῦτο καὶ πρεπούσαις δωρεαῖς ἐθεράπευεν, εὐεργέτην καὶ σωτῆρα πολλάκις ἀποκαλῶν. 25 ̓Αλλ' ὁ φθόνος ισχυσε κατ' αὐτοῦ, καὶ ὁ κατὰ πολ- λῶν καὶ τοσούτων μυριάδων ἀνδραγαθήσας καὶ τῶν ἐχθρῶν δια- σώσας τὸν βασιλέα ὑπ' ὀλίγων οἰκείων κατεπαλαίετο. οθεν εἰς καθοσίωσιν καὶ ἐπιβουλὴν παραλόγως ἐκ λοιδορίας ἐγκληθείς, καὶ πολὺν ειναι τὸν φθόνον τὸν κατ' αὐτοῦ ἐνιδών, ἐπεὶ διά τινος πιστοῦ ἀνεμάνθανεν, δούλου μὲν πρότερον οντος τοῦ Μανουήλ, τότε δὲ ἐκ χαρίσματος οἰνοχοοῦντος τῷ Θεοφίλῳ καὶ ἐξυπηρετοῦν- τος, ὡς μέλλοι τοῦτον ἀποτυφλοῦν καὶ ὀφθαλμῶν ποιῆσαι χωρίς, ἀποστασίαν τολμᾷ καὶ πρὸς ̓Αγαρηνοὺς μετατίθεται, μέγας παρ' αὐτοῖς ὀφθεὶς καὶ τιμαῖς ταῖς μεγάλαις τιμώμενος. ἐνέκειτο γοῦν κατὰ τῶν πλησιαζόντων αὐτοῖς ἐχθρῶν, οι  ουτω δὴ Κορμάτοι καλοῦνται, πολύς, καὶ νίκας οὐ τὰς τυχούσας ἐποίει ατε δὴ καὶ πείρᾳ καὶ συνέσει διαφέρων πολλῶν. καὶ τὸ δὴ κρεῖττον λόγου, οτι μετὰ τῶν αἰχμαλώτων ̔Ρωμαίων καὶ καθειργνυμένων ἐν φυλα- καῖς ταῦτα εἰργάζετο, πίστιν αὐτοῖς δοὺς ὑπὲρ αὐτῶν ὡς οὐ φεύ- ξονται· οτε καὶ τὸ Χορασὰν λέγεται κατασχεῖν καὶ τῷ ἀμεραμνου- νῇ ὑποτάξαι οὐ τῷ διαφέρειν μόνον εἰς ἀνδρίαν αὐτοῖς, ἀλλὰ καὶ τῷ καινῶς πως καὶ παρηλλαγμένως ὀφθῆναι αὐτοῖς· η τε γὰρ τῶν σχημάτων μεταβολὴ καὶ ἡ τῶν φωνῶν παρὰ δόξαν μεταλλαγὴ εἰς 119 δειλίαν ἐμπίπτειν ἠνάγκαζε τοὺς πολεμίους. οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ καὶ πολλῶν ἀτιθάσσων θηρίων κατασινομένων αὐτοὺς καὶ βλαπτόντων ἐλευθερώσας, καὶ μεγάλων αιτιος καλῶν αὐτοῖς γεγονώς, διαφε- ρόντως ἠγαπήθη αὐτῷ τε τῷ αρχοντι καὶ τῇ γερουσίᾳ αὐτοῦ. 26 ̓Αλλ' ἐπεὶ μετάμελον τῷ βασιλεῖ ἐνεποίησε ταῦτα δια- κούοντι καὶ λύπης αιτιος κατέστη πολλῆς, πάντα κάλων ἐδόκει τούτῳ κινεῖν ὡς αν τὸν ανδρα μετακαλέσοιτο καὶ παλινδρομῆσαι ποιήσειεν. οθεν οἱ μὲν εἰρηνικὰς σπονδὰς διὰ τοῦ μοναχοῦ ποιῆ- σαι τοῦτόν φασιν ̓Ιαννοῦ, πρὸς καιρὸν τοῦ κατὰ τὰς φυλακὰς διαλλαγίου, καὶ πρὸς τὰ ιδια μεταγαγεῖν, οτε καὶ χρυσοβούλλιον τούτῳ καὶ ορκους ἀπαθείας δι' αὐτοῦ τε καὶ ἑτέρων προτέρων πολλῶν ἐξαπέστειλεν. οἱ δὲ δι' αὐτοῦ μὲν τοῦ ̓Ιαννοῦ, οὐ μὴν ουτως διὰ φανερᾶς ἐντεύξεως καὶ συντυχίας, κρυπτῆς δὲ καὶ ἀδή- λου πολλοῖς, η  τὸν ̓Ιαννὴν γνώμῃ τοῦ Θεοφίλου ἀφ' ἡμῶν μετα- στήσασα καὶ μεταμφιάσασα καὶ τοῖς ῥακοδυτοῦσινΙβηρσι καὶ μοναχοῖς τοῖς πρὸς τὰ ̔Ιεροσόλυμα μετὰ λιτῆς φοιτῶσιν ἐξομοιώ- σασά τε καὶ συγκαταμίξασα τῷ ἐν ῳ  διῃτᾶτο οικῳ ὁ Μανουὴλ κατὰ τὸ Βαγδᾶ ἐγκατέστησεν ἐπαιτεῖν τε προσποιησάμενον καὶ τὴν τοῦ βασιλέως μετάνοιαν ἀναδιδάσκοντα. καὶ μάρτυρας τῶν εἰρη- μένων τό τε τοῦ βασιλέως ἐγκόλπιον καὶ τὸ χρυσοβούλλιον ἐδίδου, συμπάθειάν τε καὶ παντελῆ τῶν κακῶν ἀμνηστίαν εὐαγγελιζόμενα· α  καὶ λαβὼν εἰς χεῖρας ὁ Μανουήλ, καὶ οἱονεὶ τὴν ψυχὴν ἀνα- καείς, τὴν οικαδε ἐμελέτα ἐπάνοδον. ἐπεὶ γοῦν εκ τε τοῦ χρόνου 120 καὶ τῶν πρότερον ἡμῖν εἰρημένων αὐτοῦ κατὰ τῶν πολεμίων εργων ἡ πρὸς αὐτὸν πίστις οὐ μείωσιν αυξησιν δέ τινα καθ' ἑκάστην ἐλάμβανεν, μηνύει τῷ ἀμεραμνουνῇ ὡς ἐφέσεως εχοι καὶ κατὰ τῶν ̔Ρωμαίων στρατεῦσαι, καὶ τοὺς ἐχθρούς, οι  κατεῖπον αὐτοῦ πρὸς τὸν βασιλέα, ἀμύνασθαι, καὶ κατὰ τὴν Καππαδοκίαν τὰς οἰκή- σεις εχοντας· καὶ σὺν αὐτῷ καὶ τὸν υἱὸν ἠξίου πέμπεσθαι τὸν ἀμεραμνουνῆ εἰς πλείονα τῶν ὑπονοουμένων ἀσφάλειαν. κατανεύει τοῖς αἰτηθεῖσιν ὁ ̓Ισμαήλ, καὶ κατὰ τῶν ων ἐπεθύμει ἐξέπεμπεν. ὡς δὲ πλησίον που τοῖς τῶν ̔Ρωμαίων ὁρίοις ἐγίνοντο, δῆλα ποιεῖ- ται τὰ κατ' αὐτὸν τῷ Καππαδοκίας στρατηγῷ καὶ τὴν εἰσαῦθις πρὸς ̔Ρωμαίους ἐπάνοδον, καὶ αμα ἐδίδασκεν ὡς χρὴ κατὰ τὸν δεῖνα τόπον λόχον τινὰ καὶ ἐνέδραν γενέσθαι, ιν' οταν ἐκεῖσε δὴ γένωμαι, τὰ μὲν Σαρακηνῶν κοῦρσα ἐπ' αλλον δή τινα τόπον ἐξ- ελαύνειν ποιήσας μετὰ τοῦ λόχου δὴ γένωμαι καὶ πρὸς τὰ ̔Ρωμαίων ηθη ἐπαναδράμω αὐτός. ο  καὶ γέγονεν· αρτι γὰρ ἐκεῖσε δή που ἐπλησίαζεν, καὶ πολλὰ τὸν τοῦ ̓Ισμαὴλ υἱὸν κατασπασάμενος "απιθι"