55

γεγονότος λογοθέτου τοῦ δρόμου πατήρ) δηλοῖ τῷ πατριάρχῃ ὡς πολλοὶ πολλαχόθεν συνε- ληλυθότες εὐλαβεῖς τε καὶ μοναχοὶ δέησιν ἐποιήσαντο πρὸς τὴν βασιλείαν ἡμῶν τοῦ τὰς πανσέπτους κελεῦσαι ἀναστηλωθῆναι εἰ- κόνας. εἰ μὲν ουν ὁμόλογος ει τούτοις καὶ σύμφωνος, καὶ δὴ τὸν παλαιὸν κόσμον ἡ τοῦ θεοῦ ἐκκλησία ἀπολαμβανέτω· εἰ δ' ἀμφί- βολος καὶ τὴν γνώμην οὐκ εχων εὐθῆ, τοῦ μὲν θρόνου εξω γενοῦ καὶ τῆς πόλεως, κατὰ δὲ τὸ προάστειόν σου μικρὸν διάβηθι, μέχρις αν σύλλογος τῶν ἁγίων πατέρων γένηται μετὰ σοῦ· οιε γὰρ ετοι- μοι διαδικάζεσθαί τε καὶ διαλέγεσθαι καὶ πείθειν σε περὶ τούτων κακῶς λέγοντα." (3) κατὰ τὸν ἐν τῷ πατριαρχείῳ Θετταλὸν (τρίκλινος δὲ ουτω κατονομαζόμενος) τηνικαῦτα ἀνέκειτο ἐπὶ σκίμ- ποδος, τὰς βασιλικὰς ἀγγελίας δεχόμενος· ος αμα τῇ ἀκοῇ τῶν 151 λόγων βληθεὶς τὴν ψυχὴν τὸν μὲν ἀποκομιστὴν τούτων, οὐδὲν ετερον φήσας η  βουλεύεσθαι περὶ τούτων καλῶς, αμα τῷ λόγῳ ἀπέσταλκεν, καὶ θᾶττον η  λόγος ἐγχειρίδιόν τι λαβὼν τὰς κατὰ γαστέρα φλέβας ἀπέτεμεν, ας ῃδει δειλίαν μὲν καὶ οικτον ἐκ τῆς τοῦ αιματος δαψιλοῦς ἐκχύσεως ἀποτεκεῖν τοῖς πολλοῖς, θάνατον δὲ η τινα κίνδυνον οὐδαμῶς. θροῦς ουν καὶ βοὴ εὐθύς τις περιή- χει τὴν ἐκκλησίαν, οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ καὶ τὰς βασιλικὰς ἀκοάς, προφθάνουσα τὸν δρουγγάριον, ὡς ἡ δέσποινα ἐκ κελεύσεως τὸν πατριάρχην κατέσφαξεν. τῶν γοῦν λεγομένων ἐταστὴς ἀκριβὴς ὁ πατρίκιος Βάρδας ἀποσταλεὶς αὐτάς τε τὰς πληγὰς ἐκ προνοίας γενομένας ἠρέμα πως κατεφώρασεν, καὶ τὸ δρᾶμα τὸν ελεγχον οὐ διέφυγεν, αὐτῶν τῶν θεραπόντων κατειπόντων αὐτοῦ, καὶ τὰ τῆς τομῆς οργανα (φλεβοτόμα δὲ ην) εἰς μέσον καθυποβαλλόμενα. εκτοτε ουν οὐδενὸς .., ὡς ἐπὶ τοιαύτῃ αἰτίᾳ καὶ γνώμῃ αὐτοφόνῳ ἐπειλημμένος, ἀπηλαύνετο μὲν καὶ τῆς ἐκκλησίας ἐξωθεῖτο ὁ ἀλι- τήριος, κατὰ τὸ προάστειον αὐτοῦ τὸ ουτω λεγόμενον περιορισθεὶς τὰ Ψιχά, εἰσήγετο δὲ ὁ πολλοῖς πόνοις καὶ κόποις τὰ τῆς ἀρετῆς σώσας ἀδιαλώβητα, καὶ τῆς ἐγχρονίου μὲν καθείρξεως, καὶ ταύ- της σαπρώσης, ὡς εοικεν, τὴν τῶν τριχῶν ἀπόρροιαν κληρωσά- μενος, παρὰ θεοῦ δὲ καὶ τῆς βασιλίδος Θεοδώρας τὴν τῆς ἐκκλη- σίας κυβέρνησίν τε καὶ πηδαλιούχησιν· Μεθόδιος ουτος ην ὁ μέγας καὶ τῆς ἐκκλησίας ἀήττητος πρόμαχος. 152 4 Σκόπει δὲ καὶ οπως ἐν ταὐτῷ συναγαγούσης τῆς γενναίας καὶ τῷ οντι βοηθοῦ γεγονυίας τῷ ἀνδρί, ἀλλ' οὐκ ἐναντίας, τοὺς οποι ποτὲ γῆς οντας ὀρθοδόξους, καὶ τὴν παρρησίαν ἀναλαβέσθαι θεσπίσασα "αγε δὴ" εφησεν, "ω κλῆρος θεοῦ καὶ πατέρες, ἐμοῦ τὴν τῶν ἱερῶν καὶ πανσέπτων ἀναστήλωσιν εἰκόνων ὑμῖν χορηγού- σης καὶ διδούσης οτι μάλιστά μου μετ' εὐμενείας, ἀντεπιθεῖναί μοι δικαίαν χάριν καὶ αὐτῇ δεσποίνῃ ουσῃ βουλήθητε, οὐ ταπει- νήν τινα καὶ μικράν, ινα μηδὲ χάρις νομίζοιτο, οὐδὲ τοῖς διδοῦσιν ὑμῖν η  ἐμοὶ αἰτουμένῃ ἀνάρμοστόν τε καὶ ἀσύμφορον, ἐπιτηδείου δὲ καὶ μονίμου καὶ παρὰ θεῷ εὐαποδέκτου καθεστώσης καὶ νομι- ζομένης. ἡ δέ ἐστιν ἡ εἰς τὸν ἐμὸν ανδρα τε καὶ βασιλέα περὶ τούτων διαβαίνουσα συγγνώμη τε καὶ συγχώρησις καὶ ἀμνηστία παρὰ θεοῦ τῆς τοιαύτης διαμαρτίας· ὡς εἰ μὴ τοῦτο γένηται, ουτ' ἐμὲ σχοίητε ἐπακολουθοῦσαν ὑμῖν ουτε τὴν τῶν σεπτῶν εἰκό- νων προσκύνησιν καὶ ἀνάρρησιν, ἀλλ' οὐδὲ τὴν τῆς ἐκκλησίας ἀνάληψιν." (5) καὶ αμα τὸν λόγον κατέπαυσεν. "οτι μὲν ουν δίκαια," ἡ ὀρθόδοξος ἐκκλησία καὶ ὁ ταύτης ἐξάρχων Μεθόδιος εφασαν, "δέσποινα, ἐξαιτῇ, οὐδ' ἡμεῖς εχομεν ἀπαναίνεσθαι· δίκαιον γὰρ τοῖς εὐεργέταις καὶ αρχουσι τὰς προσηκούσας χάριτας ἀντεπιτίθεσθαι δαψιλῶς, οταν μὴ τυραννὶς αρχῃ χείρ, ἀλλ' εστι γνώμη θεοφιλής. ἀλλ' ουπω θεοῦ δίκην ἡμεῖς τὸν πρὸς αλλον 153 βίον διαβεβηκότα δυνατοὶ ἐξαιρεῖσθαι, τὰ ὑπὲρ ἡμᾶς φανταζόμε- νοι. δυνατοὶ μὲν ἡμεῖς, καὶ κλεῖς οὐρανῶν πιστευθέντες παρὰ θεοῦ, τοῖς βουλομένοις πᾶσιν ἀνοιγνύναι αὐτάς· ἀλλὰ τοῖς κατὰ βίον τοῦτον ετι οἰκονομουμένοις, πρὶν ἀλλαχοῦ μεταστῶσιν· εστιν δ' οτε καὶ τοῖς μεθισταμένοις, οταν τε μικρὰ τὰ σφάλματα ῃ καὶ