270

Ὁ τήν τοῦ ὁμοπίστου πρᾶξιν κακηγορῶν, καί ὥσπερ ἐγκαθήμενος τῆ τούτου λοιδορίᾳ, οὗτος εἰκότως λέγεται καί τοῦ ἀδελφοῦ καταλαλεῖν· ὁ δέ τόν τῇ σοφίᾳ κοσμούμενον, φθόνῳ φερόμενος, ἐνδιαβάλλων, καί πάντας σκανδαλίζων, οὗτός ἐστιν ὁ τιθείς τῶ υἱῷ τῆς μητρός σκάνδαλον.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ Ι΄.

Ἐπειδή ἐν τῷ ἁγίῳ ∆ιαδόχῳ ἐν τῶ ἑκατοστῷ κεφαλαίῳ γέγραπται, Κριθήσεσθαί τινας διά πυρός καί καθαίρεσθαι ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι, παρακαλῶ ἐκκαλυφθῆναι διά τῆς σαφηνείας τόν σκοπόν τοῦ Πατρός.

Ἀπόκρισις. Οἱ τό τέλειον τῆς ἀγάπης κεκτημένοι πρός τόν Θεόν, καί τό πτερόν τῆς ψυχῆς

διά τῶν ἀρετῶν μετεωρίσαντες, κατά τόν Ἀπόστολον, ἐν νεφέλαις ἁρπάζονται, καί εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχονται. Οἱ δέ γε μή πάντη τό τέλειον κτησάμενοι, ἀλλ᾿ ἁμαρτήματα καί κατορθώματα κεκτημένοι, οὗτοι ἐν τῷ δικαστηρίῳ τῆς κρίσεως ἔρχονται, κἀκεῖ διά τῆς τῶν ἀγαθῶν, καί φαύλων πράξεως ἀντεξετάσεως οἱονεί πυρούμενοι, (793) εἴπερ ἡ τῶν ἀγαθῶν πλάστιγξ ἐπιβαρήση, καθαίρονται τῆς κολάσεως.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΙΑ΄.

Περί διαφόρων δικαιοσυνῶν. Ἀπόκρισις. Τρεῖς δικαιοσύνας οἱ τά θεῖα σοφοί λέγουσιν εἶναι, ἀνθρωπίνην, ἀγγελικήν καί

θείαν. Καί τήν μέν ἀνθρωπίνην φασί, τήν ἐν τοῖς αἰσθητοῖς τοῦ κόσμου τούτου ἰσονομίαν τε καί εὐγνωμοσύνην· τήν ἀγγελικήν δέ, τῆς θείας γνώσεως ἄφθονον μετάδοσιν· τήν δέ θείαν δικαιοσύνην ὁρίζονται, τό πάσχειν ὑπέρ τῶν ἁμαρτανόντων.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΙΒ΄.

Τίνος χάριν ἐπιτιμήσας ὁ Κύριος τῷ Πέτρῳ, εἴρηκεν αὐτῶ, Σατανᾶ; Ἀπόκρισις. Οὐχ ὥς τινες νομίζουσι τόν Πέτρον ἀπεκάλει Σατανᾶν ὑβριστικῶς ὁ Κύριος· ἀλλ᾿

ἐπειδή αἱ τοῦ Κυρίου στερήσεις ἡμῖν ἕξεις ἐγένοντο· οἷον, ὁ αὐτοῦ θάνατος, ἡμῖν ζωή γέγονεν· ἡ αὐτοῦ ἀτιμία, ἡμῖν ἐγένετο δόξα. Τοῦτο δέ ἀγνοῶν ὁ ἀπόστολος Πέτρος, τοῦ Κυρίου λέγοντος, μέλλειν πάσχειν αὐτόν, ὑπελάμβανε τῇ φύσει τῶν πραγμάτων ἑπόμενος, ὡς ἀδύνατόν ἐστι τήν Ζωήν ἀποθνήσκειν, ἤ τήν τοσαύτην δόξαν ἀτιμασθῆναι. Ὁ οὖν Κύριος τήν ὑπόνοιαν ταύτην ἀναιρῶν, ὡς οὐ δεῖ φύσεως ἀκολουθίαν ἐν τοῖς ὑπέρ φύσιν ἐπιζητεῖν, διά τῶν ἐναντίων ταῦτα ποιῆσαι βεβούλευται· διά θανάτου, ζωήν· δι᾿ ἀτιμίας, δόξαν. Ὡς οὖν [ἴσ. πρός] ἀντικειμένην αὐτοῦ τήν ὑπόνοιαν ταύτην, λέγει, Ὕπαγε ὀπίσω μου· ἀντί τοῦ, ἕπου μοι τῇ βουλῇ, καί μή προλάμβανε, ζητῶν ἀκολουθίαν πραγμάτων. Τό δέ Σατανᾶς ὄνομα, (796) φασίν ἀντικείμενον ἑρμηνεύεσθαι· ὅπερ ὁ Κύριος οὐχ ὑβριστικῶς προήγαγεν, ἀλλ᾿ ὡσανεί ἔλεγεν, ἀντικείμενέ μου τῶ σκοπῷ.