276

ΕΡΩΤΗΣΙΣ Λ΄ .

Τί σημαίνει τό, "Ἐρωδιοῦ ἡ κατοικία ἡγεῖται αὐτῶν;" Ἀπόκρισις. Ἐρώδιον φασιν ὄρνεον εἶναι· τοσαύτῃ δέ σωφροσύνῃ συζῇν (812), ὥστε ἡνίκα

πρός συνουσίαν συνέρχεσθαι μέλλει, τεσσαράκοντα ἡμέρας πενθεῖν· καί πάλιν μετά ταῦτα, ἄλλας τεσσαράκοντα. Τήν δέ καλιάν πήγνυσιν ἐν τοῖς δένδροις, ἔνθα μή ἐπισκιάζεται ὑπό τινος, ἀλλά καθαρόν τόν ἀέρα ἔχει. Σημαίνει δέ διά τούτων τήν σωφροσύνην. Αὕτη γάρ ἡγεῖται πασῶν τῶν ἀρετῶν· ἀποδιάκειται δέ καί τῶν αἰσθητῶν, ὑπό μηδενός σκιαζομένη τῶν προσκαίρων. Ὁ τεσσαρακοστός γάρ ἀριθμός, τήν ἑκάστου τῶν δ΄ στοιχείων ἐμπεριέχει τελείωσιν.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΛΑ΄.

Τί ἐστι τό, "Ἀποδιδούς ἁμαρτίας γονέων ἐπί τέκνα, ἕως τρίτης καί τετάρτης γενεᾶς, τοῖς μισοῦσί με;"

Ἀπόκρισις. Πρώτην γενεάν ὑπειλήφαμεν εἶναι, τήν σποράν τοῦ κακοῦ· τουτέστι, τήν

πρσβολήν· δευτέραν δέ, τήν ἐπιθυμίαν· τρίτην δέ τήν ἕξιν τοῦ κακοῦ γενεᾶς, τουτέστι, τήν συγκατάθεσιν· τετάρτην δέ, τήν ἐνέργειαν, τουτέστι τήν πρᾶξιν. Ἀποδίδοται οὖν ἕως τρίτης καί τετάρτης γενεᾶς· τουτέστιν, ὑπέρ τῆς συγκαταθέσεως καί τῆς πράξεως. Ἡ γάρ προσβολή καί ἡ ἐπιθυμία, ἀνεύθυνός ἐστιν, ὡς μή εἰς πέρας τοῦ κακοῦ προελθόντος.

ΕΡΩΤΗΣΙ ΛΒ΄.

Πῶς ὀφείλει εὐσεβῶς νοηθῆναι ἡ ἐν τῇ Γραφῇ κειμένη τοῦ Θεοῦ μεταμέλεια. Ἀπόκρισις. Φασίν οἱ τά θεῖα εὐσεβῶς φρονεῖν διεγνωκότες, ἀδύνατον εἶναι τόν Θεόν φύσει

ὄντα δημιουργόν, μή καί προνοητήν εἶναι φύσει τῶν δεδημιουργημένων. Εἰ δέ τοῦτο, ἀνάγκη πᾶσά ἐστι φυσικῶς προνοουμένη τοῦ Θεοῦ τῆς ἀνθρωπότητος, πολλούς εἶναι παρ᾿ αὐτῷ τούς περί τήν προνοουμένην φύσιν τῆς σωτηρίας τρόπους. Ἐπειδή γάρ ἀγχίστροφον ζῶον ὁ ἄνθρωπος, εὐχερῶς τοῖς καιροῖς καί τοῖς τρόποις συμμεταβαλλόμενον, ἀνάγκη πάντως καί τήν θείαν Πρόνοιαν, καίτοι τήν αὐτήν οὖσαν, συμμεταβάλλεσθαι ταῖς ἡμῶν διαθέσεσι, διά τῶν προσφυῶς ἁρμοζόντων ταῖς ἐν τῇ φύσει ἀναφυομέναις κακίαις τρόπον ἐφευρίσκουσαν. Καί ὥσπερ ἐπί τῆς ἰατρικῆς, πολλαί αἱ ταύτῃ ὑποκείμεναι νόσοι· καί ἀνάγκη τόν ἐπιστήμονα ἰατρόν, τοῦ ὑποκειμένου σώματος εἰς πολλά καί διάφορα παθήματα πίπτοντος, καί αὐτόν εἰς κρείττονας τρόπους ἀπό τῶν ἡττόνων μεταβαίνειν· οὕτως καί ἐπί Θεοῦ, (813) ἡ ἀπό τοῦ τοιοῦδε τρόπου ἐπί ἕτερον τρόπον τῆς προνοίας μετάβασις, μεταμέλεια τοῦ Θεοῦ τῇ Γραφῇ σύνηθες ὀνομάζεσθαι.