289

χρόνου τήν ἀργίαν τῶν ἀρετῶν. Ἀλλά καί ἐν τῶ μέλλοντι αἰῶνι, τά ἔργα τῆς ἁμαρτίας εἰς ἀνυπαρξίαν χωρήσουσι, τῆς φύσεως τάς ἰδίας δυνάμεις σώας ἀπολαβούσης διά τοῦ πυρός καί τῆς κρίσεως.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ Ο∆΄.

Τί ἐστιν ὅπερ ὁ ∆αβίδ ψάλλει, λέγων, "∆ός τό κράτος σου τῷ παιδί σου, καί σῶσον τόν υἱόν τῆς παιδίσκης σου;"

Ἀπόκρισις. Ἐπειδή κατά φύσιν δοῦλοί ἐσμεν τοῦ Θεοῦ· τῆς δέ παιδίσκης αὐτοῦ τῆς σοφίας

υἱοί, δοθῆναι ἡμῖν εὔχεται πρῶτον τό κράτος· τουτέστι, τήν κατά τῶν παθῶν δυναστείαν· καί τότε διά τούτου ἡ σωτηρία ἡμῖν παραγίνεται.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΟΕ΄.

Ἐπειδή ἐν ταῖς Βασιλείαις γέγραπται, ὅτι ὁ Θεός ἐπέσεισε τόν ∆αβίδ ἀριθμῆσαι τόν λαόν· ἐν δέ ταῖς Παραλειπομέναις τόν διάβολον λέγει· πῶς δειχθήσεται ἡ θεία Γραφή ἑαυτῇ συμφωνοῦσα;

Ἀπόκιρισις. Ἐπειδή ὁ Ἀπόστολος θεόν τοῦ αἰῶνος τούτου λέγει τόν διάβολον· κατά τοῦτο

ἐκληπτέον τό τῶν Βασιλειῶν. Ἤ καί ἄλλως, ἐπειδή χωρίς τῆς τοῦ Θεοῦ προνοίας οὐδέν γίνεται, (849) ἀλλ᾿ εἴτε κατ᾿ εὐδοκίαν, εἴτε κατ᾿ οἰκονομίαν, εἴτε κατά συγχώρησιν τά πάντα γίνονται· τό ἐν ταῖς βασιλείαις γεγραμμένον, ὅτι ὁ Θεός ἐπέσεισεν, ἀντί τοῦ, παρεχώρησε, νοεῖν ἐστι εὐσεβές· ἐν δέ ταῖς Παραλειπομέναις, τόν διάβολον τόν ἐνεργήσαντα, καί αἴτιον γενόμενον. Ἑβδομήκοντα δέ χιλιάδες πίπτουσιν, οἱ εὑρεθέντες μετά Ἀβεσσαλών· οἱ τό πάθος ἔχοντες τῆς οἰήσεως καί ὑπερηφανείας. Κατά δέ τήν θεωρίαν τοῦτο σημαίνει, ὅτι πᾶς ∆αβίδ, ὁ μή κατά διάθεσιν, ἀλλά κατά συναρπαγήν, ἐπάρσεως ἀπογεννήσας λογισμόν, μεταγνούς, αἰτεῖται τόν Θεόν, καί θνήσκουσιν οἱ περί τά χρονικά καί πρόσκαιρα λογισμοί. Ὁ γάρ ἑβδομηκοστός ἀριθμός, τήν χρονικήν κίνησιν σημαίνει, διά τόν ἑβδοματικόν κύκλον. ∆ιά τοῦτο τοίνυν παραιτήσασθαι ἄμεινον, τό ἀπό τῶν ἐχθρῶν δαιμόνων διώκεσθαι, καί μή λιμόν τοῦ ἀκοῦσαι λόγον Θεοῦ.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΟΣτ΄.

Τί ἐστι τό ἐν τῷ Ἀποστόλῳ εἰρημένον, "Ὤφελον καί ἀποκόψονται;" Ἀπόκρισις. Τοῦτο εἴρηται ἀντί τοῦ, Θρηνήσουσι καί κόψονται, εἰς μετάνοιαν ἐρχόμενοι ὧν

ἥμαρτον ἀναστατοῦντες τούς πιστούς.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ ΟΖ΄.

Τίνος χάριν Μωαβῖται καί Ἀμμανῖται ἀπαγορεύονται εἰσελθεῖν εἰς τόν ναόν τοῦ Κυρίου, ἕως τρίτης καί τετάρτης καί δεκάτης γενεᾶς· καί ἕως εἰς τόν αἰῶνα;

Ἀπόκρισις.