COMMENTARII IN OCTO LIBROS POLITICORUM ARISTOTELIS.

 LIBER PRIMUS

 CAPUT I.

 COMMENTARIUS IN CAP. I .

 CAPUT II.

 COMMENTARIUS IN CAP. II.

 CAPUT III.

 COMMENTARIUS IN CAP. III.

 CAPUT IV,

 COMMENTARIUS IN CAP. IV.

 CAPUT V.

 COMMENTARIUS IN CAP. V.

 CAPUT VI.

 COMMENTARIUS IN CAP. VI.

 CAPUT VII.

 COMMENTARIUS IN CAP. VII.

 CAPUT VIII.

 COMMENTARIUS IN CAP. VIII.

 CAPUT IX.

 COMMENTARIUS IN CAP. IX.

 LIBER II

 CAPUT I.

 COMMENTARIUS IN CAP. I.

 CAPUT II.

 COMMENTARIUS IN CAP, II.

 CAPUT III.

 COMMENTARIUS IN CAP. III.

 CAPUT IV.

 COMMENTARIUS IN CAP. IV.

 CAPUT V.

 COMMENTARIUS IN CAP. V.

 CAPUT VI.

 COMMENTARIUS IN CAP. VI.

 CAPUT VII.

 COMMENTARIUS IN CAP. VII.

 CAPUT VIII.

 COMMENTARIUS IN CAP. VIII.

 CAPUT IX.

 COMMENTARIUS IN CAP. IX.

 CAPUT X.

 COMMENTARIUS IN CAP. X.

 CAPUT XI.

 COMMENTARIUS IN CAP. XI.

 LIBER III

 CAPUT I.

 COMMENTARIUS IN CAP. I.

 CAPUT II.

 COMMENTARIUS IN CAP. II.

 CAPUT III.

 COMMENTARIUS IN CAP. III.

 CAPUT IV.

 COMMENTARIUS IN CAP. IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 COMMENTARIUS IN CAP. VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 COMMENTARIUS IN CAP. VIII.

 CAPUT IX.

 COMMENTARIUS IN CAP. IX.

 CAPUT X.

 COMMENTARIUS IN CAP. X.

 LIBER IV

 CAPUT I.

 COMMENTARIUS IN CAP. I.

 CAPUT II.

 COMMENTARIUS IN CAP. II.

 CAPUT III.

 COMMENTARIUS IN CAP. III.

 CAPUT IV.

 COMMENTARIUS IN CAP. IV.

 CAPUT V.

 COMMENTARIUS IN CAP. V.

 CAPUT VI. Quot sant Rerumpublicarum species, et de aristocratice variis speciebus ?

 commentariUS in cap, vi.

 CAPUT VIT.

 COMMENTARIUS IN CAP. VII.

 CAPUT VIII. De tyrannide ejusque speciebus.

 COMMENTARIUS IN CAP. VIII.

 CAPUT IX.

 COMMENTARIUS IN CAP. IX.

 CAPUT X.

 CAPUT Xl.

 COMMENTARIUS IN CAP. XL

 CAPUT XII. De magistratuum divisione.

 COMMENTARIUS IN CAP. XII.

 CAPUT XIII.

 COMMENTARIUS IN CAP. XIII.

 CAPUT XIV.

 COMMENTARIUS IN CAP. XIV.

 LIBER V

 CAPUT I.

 COMMENTARIUS IN CAP. I.

 CAPUT II.

 COMMENTARIUS IN CAP. II.

 CAPUT III.

 COMMENTARIUS IN CAP. III.

 CAPUT IV.

 COMMENTARIUS IN CAP. IV.

 CAPUT V.

 COMMENTARIUS IN CAP. V.

 CAPUT VI.

 COMMENTARIUS IN CAP. VI.

 CAPUT VII.

 COMMENTARIUS IN CAP. VII.

 CAPUT VIII.

 COMMENTARIUS IN CAP. VIII.

 CAPUT IX. Socratis opinio de causis mutationum Rerumpubticarum rejicitur.

 COMMENTARIUS IN CAP. IX.

 LIBER VI

 CAPUT I.

 COMMENTARIUS IN CAP. I.

 CAPUT II

 COMMENTARIUS IN CAP. II.

 CAPUT III.

 COMMENTARIUS IN CAP. III.

 CAPUT IV. Quomodo instituendi duo posteriores modi status popularis ?

 COMMENTARIUS IN CAP. IV.

 CAPUT V. Quonam modo instituenda sit oligarchia ?

 COMMENTARIUS IN CAP. V.

 CAPUT VI. De necessariis in civitate magistratibus.

 COMMENTARIUS IN CAP. VI.

 LIBER VII

 CAPUT I.

 COMMENTARIUS IN CAP. I.

 CAPUT II.

 COMMENTARIUS IN CAP. II.

 CAPUT III.

 COMMENTARIUS IN CAP. III.

 CAPUT IV.

 COMMENTARIUS IN CAP. IV,

 CAPUT V.

 COMMENTARIUS IN CAP. V.

 CAPUT VI.

 COMMENTARIUS IN CAP. VI.

 CAPUT VII.

 COMMENTARIUS IN CAP. VII.

 CAPUT VIII.

 COMMENTARIUS IN CAP. VIII.

 CAPUT IX.

 COMMENTARIUS IN CAP. IX.

 CAPUT X.

 COMMENTARIUS IN CAP. X.

 CAPUT XL

 COMMENTARIUS IN CAP. XI.

 CAPUT XII.

 COMMENTARIUS IN CAP. XII.

 CAPUT XIII.

 COMMENTARIUS IN CAP. XIII.

 CAPUT XIV.

 COMMENTARIUS IN CAP. XIV.

 CAPUT XV.

 COMMENTARIUS IN CAP. XV.

 LIBER VIII

 CAPUT I. Utrum publice, et quibus, et quomodo civium instituendi sint liberi?

 COMMENTARIUS IN CAP. I.

 CAPUT II.

 COMMENTARIUS IN CAP. II.

 CAPUT III.

 COMMENTARIUS IN CAP. III.

 CAPUT IV.

 COMMENTARIUS IN CAP. IV.

 CAPUT V,

 COMMENTARIUS IN CAP. V.

 CAPUT VI.

 COMMENTARIUS IN CAP. VI.

CAPUT III.

De mutationibus democratiae, et earum modis.

ANTIQUA TRANSLATIO.

a Secundum unamquamque autem speciem politiae ex iis partientes, accidentia co nsiderare oportet.

b Democratiae quidem igitur maxime transmutantur propter deniagogorum impudentiam. Ii quidem enim seorsum calumniantes habentes substantias, coadunant ipsos (congregat enim et separatissimos communis timor), hi autem communiter multitudinem inducentes.

cEt hoc in multis videbit latique aliquis factum. Etenim in Coo democratia transmutata fuit, dcmagogis factis malis. Insignes enim co adunati sunt.

d Et in Rhodo dcmagogi tractantes stipendia acquisierunt, et prohidebant reddere quae debebantur trierarchis. Ii autem propter illatas injurias coacti sunt coadunari et dissolvere AdminBookmark

LEONAHDI AEKTINI TRANSLATIO.

Sed oportet in unaquaque specie Rerumpublicarum hoc idem considerare.

Popularis ergo status maxime recipit mutationes propter eorum hominum perfidiam, qui sunt quasi duces in populo. Hi enim privatim egregium quemque calumniando, conspirare eos simul compellunt (cogit enim in unum communis metus etiam eos qui prius erant inimicissimi), publice vero multitudinem irritant.

Et hoc fere ubique in hunc modum fieri videmus. Nam et apud Coum popularis status interiit ob pravitatem eorum qui populum ducebant. Nobilitas enim conspiratione facta, regimen civitatis arripuit.

Et apud Rhodum : impositis enim pecuniis quae conductis militibus solverentur, potentes quidem in populo pro se eas retinebant, erantque impedimento quo minus ea redderentur praefectis triremium. Praefecti autem classis cum pecu- e Dissolutus est autem et in Heraclea AdminBookmark post migrationem mox propter demagogos. Insignes enim injusta passi, ab insis secesserunt : deinde coadunati qui secesserat, et supervenientes dissolverunt AdminBookmark

f Consimiliter autem et in Megaris dissoluta est democratia. Demagogi enim ut pecunias haberent de populari, ejexerunt multos insignium, donec multos facerent fugientes. Ii autem descendentes oppugnantes populum, vicerunt, et instituerunt oligarchiam.

g Evenit autem idem et circa Cumani in democratia quam dissolvit Thrasymachus.

h Fere autem et in aliis videbit utique aliquis considerans transmutationes hoc modo se habentes. Quandoque quidem enim ut dona habeant injusta facientes, insignes coadunant vel substantias aeque partiales facientes, vel reditus sacrificiis : quandoque autem criminantes, ut habeant depopulari possessiones divitum.

i In antiquis autem quando erat idem demagogus et dux exercitus, in tvrannidom fiebat transmutatio : fere enim plurimi antiquorum tyrannorum ex demagogis facti sunt.

k Causa autem quare tunc quidem fiebat, nunc autem non : quia tunc quidem demagogi erant ex militantibus. Nondum enim erant diserti loqui : nunc autem rhetorica augmentata, qui possunt loqui, fiunt demagogi : propter inexperientiam

nias non haberent, ac nihilominus navigare ex. lege cogerentur, veriti paenam judicii, conspirationem inierunt ad popularem statum evertendiim.

Apud Heracleam quoque populus oppressus est ea de causa. Patentes enim quidam in populo illatis injuriis, nobilitatem expulerunt: illi vero postmodum conspirantes, et in unum convenientes, in urbem reversi, populum oppresserunt.

Nec multo dissimiliter apud Megarenses popularis status interiit. Ductores enim populi quo pecunias per bonorum publicationem haberent, multos c nobilitate pepulerant, ut tandem facta sit permagna exsulum multitudo. Exsules ergo in unum convenientes, praelio superarunt, oppressoque populo paucorum potentiam constituerunt.

Contingit hoc idem Curuas in populari statu quem destruxit Thrasymachus.

Et apud alios fere quis inspiciet eodem modo contigisse : interdum enim ut gratificentur injuriantes nobilitatem conspirare faciunt vel patrimonia dividentes vel reditus muneribus publicis subiicientes : interdum vero calumniantes, ut bona opulentorum publicari faciant.

Vetustis quidem temporibus, quando idem erat potens in populo, ac belli dux, popularis Respublica in tyrannidem mutabatur. Et profecto antiquorum tyrannorum plurimi ex popularibus hominibus facti sunt.

Causa vero cur tunc fierent, non autem nunc, illa est, quod tunc qui in populo maxime poterant ex his qui bello gerendo praesciebantur : nondum enim dicendi peritiam habebant : nunc autem rhetorica arte superveniente, qui dicendi fa- autem bcllicorum, non superponuntur, nisi alicubi aliquid breve fiat tale.

l Fiebant autem tyrannides prius magis quam nunc, et quia magni principatus committebantur aliquibus, sicut in Mileto ex Prytania : inuitorum enim et magnorum erat dominus Prytanes.

m Adhuc autem quia non magnae erant tunc civitates,sed in agris habitabat populus,occupatus existens operibus,optimates populi, quando bellicosi erant, tyrannide praeferebantur. Omnes autem hoc faciebant crediti a vulgo. Persuasio autem erat inimicitia ad divites.

n Velut Athenis Pisistratus seditionem movit adversus Pediacos : et Theogenes in Megaris divitum pecora occidens, capiens juxta fluvium pascentes: et Dionysius accusans Daphnaeum et divites, dignificatus est tyrannide, propter inimicitiam creditus tamquam popularis existens.

o Transmutantur autem et ex patria democratia, in maxime novam. Ubi enim eligibiles quidem principatus, non autem ab honorabilitatibus,eligit autem populus, demagogi qui student principari, ad hoc insistunt ut populus sit dominus legum. Remedium autem, ut non fiat, vel ut ad minus fiant tribus fere principes, sed non omnem populum. Deniocratiarum quidem igitur transmutationes omnes fere fiunt propter has causas.

cultatem habent, populos ducunt quidem : sed quia imperiti sunt, Rerumpublicarum tyrannidem invadere non audent, ni sicubi parum aliquid tale incidit.

Tyrannides certe frequentius fiebant prius quam nunc, et propter magnas potestates quibusdam commissas, ceu Mileti ex consulatu : multarum enim ac magnarum rerum potestatem habebat consul.

Ac etiam ob id, quia tunc urbes non erant magnae, sed rure homines habitabant , otium agentes, praeter quam ab agris. Qui autem patroni erant in populis, cum viri militares essent, tyrannidem invadebant : idque agebant omnes praestita sibi prius fide a populo, quae acquirebatur ex inimicitia adversus opulentos.

Ut Athenis Pisistratus per factionem contra Pediacos susceptam : et Megaris Thcagenes armentis opulentorum occisis, quae juxta flumen repererat pascentia : et Dionysius accusans Daphnaeum et divites, meruit tyrannidem Syracusis obtinere, propter inimicitiam nobilitatis sibi fide a populo praestita, quasi popularis esset.

Mutantur etiam Respublicas ex consueta gubernatione in ultimam speciem populabatis. Cum enim per electionem sunt magistratus, non tamen a censu, elicit autem populus, ambientes populum magistratuum gratia, eo rem deducunt ut sit populus dominus etiam legum. Remedium autem ne hoc omnino fiat, vel ut minus fiat, illud est, ut tribus quidem magistratum eligant, non populus universus. Popularium igitur statuum mutationes fere omnes per has fiunt causas.