ARTICULUS II. In quo Universi ordo consistat.
ARTICULUS III. De ordine impressionum meteoricarum.
QUAESTIO IV. Utrum caelum sit de nalura ignis ?
ARTICULUS II. Corpus quintum non est de natura ignis.
ARTICULUS IV. De causa finali variationis opinionum.
ARTICULUS I. Ignis est in concavo orbis Lunae.
QUAESTIO X. Utrum motus localis sit causativus caloris?
QUAESTIO XI. Utrum omne lumen sit causativum caloris?
ARTICULUS II. De aequalitate elementorum.
ARTICULUS I. Notanda de apparentiis.
ARTICULUS II. Causae apparentiarum.
QUAESTIO XVII. Ut rum stella comata sit de natura coeli?
ARTICULUS II. Ponuntur differentiae Cometarum.
ARTICULUS I. De modo generationis cometae.
QUAESTIO XX. Virum Galaxia sit de natura coeli ?
ARTICULUS I. Opiniones de Galaxia recitantur.
ARTICULUS II. De accidentibus pluviae.
ARTICULUS I. De pruina et modo generationis ejus.
ARTICULUS. I. De diversitate signorum in generali.
articulus ii. De signis apparentibus in caelo.
ARTICULUS III. De signis pluviae apparentibus in aere.
ARTICULUS I. Unde veniant fontes ?
ARTICULUS II. An fontes fiant ex aqua pluviali ?
ARTICULUS I. De generatione maris.
ARTICULUS II. An mare sit locus naturalis aquarum?
ARTICULUS III. Resolutio quaestion is.
ARTICULUS II. De causa fluxus et refluxus maris.
QUAESTIO III. Utrum mare debeat esse salsum?
ARTICULUS I. De causa materiali ventorum.
ARTICULUS III. De causa efficiente ventorum.
QUAESTIO V. Utrum Sol faciat cessare ventos ?
ARTICULUS I. Unde proveniant venti?
QUAESTIO VI. Utrum terraemotus sit possibilis ?
QUAESTIO IX. Utrum coruscatio sit possibilis ?
ARTICULUS III. De effectibus coruscationis.
ARTICULUS I. De causis refractionis visus.
ARTICULUS II. De accidentibus Halo.
Utrum semper mare fluat a Septentrione ad Austrum?
Arguitur quod non, quia nullum corpus naturale movetur a loco conservativo ipsius ad locum suae corruptionis; locus Septentrionalis est conservativus maris, et meridionalis corruptivus ejusdem; igitur, etc. Major patet, quia quodlibet ens naturale diligit se permanere, et conservari, ut patet 1. Physicorum, et 2. de Anima. Et minor patet, quia locus Septentrionalis est frigidus et humidus, cum ibi plures fontes et fluvii generentur: sed locus meridionalis est calidus et siccus, cum pauciores ibidem generentur; modo caliditas et siccitas sunt dispositiones corruptivae aquae.
Secundo, quia nullum corpus naturale existens in suo loco naturali, movetur extra ipsum: sed locus maris Septentrionalis est ejus locus: igitur, etc. Major patet 4. Physicorum, quia quodlibet corpus naturale naturaliter quiescit in suo loco naturali. Et minor patet, quia locus, quem occupat mare est locus naturalis aquae, ut patet ex isto secundo, et non apparet ratio quare locus meridionalis magis sit locus naturalis maris, quam locus Septentrionalis.
Tertio, sequeretur quod mare Septentrionale non esset salsum, imo dulce, consequens est contra experientiam. Et probatur consequentia, ex ipso continue exit aqua salsa versus meridiem, et in ipsum intrant rivuli, et fluvii dulces, et per consequens totum debet fieri dulce.
Quarto, si hoc esset, esset pro tanto, quod terra in Septentrione sit altior, quam sit terra meridiei: modo consequens est falsum, quia tota terra est sphaerica, ut patet 2. Caeli, et tractatu de sphaera. Secundo, patet falsitas consequentis, quia qua ratione terra versus Septentrionem esset altior terra versus meridiem, eadem ratione terra sub polo Antarctico esset altior terra sub aequinoctiali, et sic terra non esset regularis figurae, sed altior in extremis, et bassior in medio.
Ad oppositum est Aristoteles in isto secundo, cap. primo, ubi dicit quod mare Maeotidis fluit in Pontum, et Pontus in aegaeum, et aegaeus in Pelagum; modo Maeotis est mare situatum versus Septentrionem, et Pelagus situatur sub aequinoctiali, scilicet versus meridiem.
In ista quaestione primo videbitur de generatione maris. Secundo, si mare sit locus naturalis aquarum. Et tertio, de quaesito.