QUAESTIO V.

Utrum infinities eaedem opiniones reiterentur?

Arguitur quod non: quia si sic, sequeretur quod scientia non esset aeterna. Consequens contra Aristotelem 1. Posteriorum; et probatur consequentia, quia si aliqua propositio jam sit scita, et postea mutetur in ignorantiam, vel opinionem contrariam, amplius non est scita, et per consequens illa scientia non esset aeterna.

Secundo si aliqua propositio sit probata, ipsa est tenenda; ergo non infinities opiniones reiterabuntur. Tenet consequentia, quia dato quod reiteraretur, jam ista non fuerat tenenda. Et antecedens probatur per Commentatorem primo de Caelo, ubi dicit quod semper opiniones Aristotelis sunt tenendae, quia remotiores sunt a contradictione.

Tertio, si opiniones sic reiterentur, sequitur quod aliquod esset tempus, quo homines naturaliter errarent. Consequens falsum, quia non apparet per quantum tempus error iste deberet durare, et per quantum non. Probatur consequentia, quia si nunc aliqua opinio sit vera, et scita, et aliae opiniones, in quas ipsa mutabitur, erunt falsae, et erroneae, et per consequens per certum tempus homines errabunt.

Quarto, sicut sensus nom reiterat judicium de suo sensili, ita videtur quod intellectus non deberet reiterare de suo intellectili, nam sicut sensus ad sensilia, sic intellectus ad intelligibilia ex 3. de Anima. Et antecedens apparet, quia si sensus judicet de aliquo quod sit album, non reiterat illud, nisi fuerit mutatio a parte rei; unde sensus bene dispositus non judicaret de nigro quod esset album.

Oppositum arguitur per Aristotelem in isto primo libro, cap. 3. ubi dicit: Non enim tuique dicemus semel neque raro easdem opiniones reiteratas fore in hominibus, sed infinities.

In ista quaestione primo videbitur quae opiniones sunt variabiles, et quae non, et circa quas scientias sit hujusmodi variatio opinionum. Secundo videbitur de causa efficiente in universali hujusmodi variationis. Tertio de causa efficiente particulari. Et quarto de causa finali.